ایستاده در غبار(۲)
در موازات جهانی که ما در آن زندگی میکنیم، چند میلیارد جهان وجود دارند که همگی برآمده از این جهاناند.
این نه یک فرضیه بلکه یک نظریه قطعی است. جهان هایی که ما سازنده آنها هستیم. به تعداد تمام انسان های موجود روی کره خاکی جهانهایی در ذهن آنها وجود دارد که تصویری از دنیای واقعی است
تصویری کج و معوج که ممکن است اصلا شبیه واقعیت موجود نباشد.
مثل خیلی از تناقضاتی که در قضاوت انسانها دچارش میشویم. قضاوت اشتباه یعنی ناهمخوانی شخصی در جهان موازی ذهن ما با همان شخص در دنیای واقعی.
اگر قضاوت اشتباه یکنفر ممکن باشد پس قضاوت اشتباه یکجامعه اصلا بعید نیست
این روزها جامعه ما بیشتر از تکتک افراد مورد قضاوت های اشتباه قرار میگیرد
جامعهای که تصویر واقعیاش را به هر بهانهای در ایام شبقدر، ماه محرم، اربعین، سیل، زلزله، کرونا و.. جلوی چشممان میگیرد اما چه کند که جهان ذهن ما هربار او را پس میزند
ذهنمان را عادت دادهایم به منفیبافی راجع به جامعهمان. باید از نمایشگر دنیای مجازی عبور کنیم.
جامعه ما رشید و مترقی است. فقط باید درست ببینیم
ادامه دارد...
غلیان
@ghalayan
پدرانه
🌿متلاطم ترین و تحتفشار ترین روح نه آن روحی است که جسمش جراحت برداشته ونه آن که مصیبت عزیز دیده. و نه حتی آنکه آبرویش رفته.
تا زمانی که ضمیر همه این مصیبتها به خود انسان بازگردد سختیاش هم نسبت کوچکی از سختی های عالم را دارد. هر مصیبتی در یک ضرب شود بازهم یک مصیبت است
🌿اما اگر مصیبتی به اندازه چند نفر ضریب بگیرد چطور؟
پدر را دیدهاید؟ آیا پدر بودن را فهمیدهاید؟
او به جز سختی های خود، مصیبت کش همه اعضاء خانواده است.
بیماری، موفقیت تحصیلی، آسایش اقتصادی و.. تک تک اعضای خانواده روح او را درگیر میکند. چرا که مسئولیت این خانواده را بر دوش خود میبیند. و کار به جایی میرسد که نه به تن بیمار خود و نه لباس کهنه و به هیچ یک از اسباب آسایشش اهمیت نمیدهد
چرا که روح او در همه اعضای خانواده متکثر و پخش شده.
🌿اما از رنج پدر یک خانواده بالاتر هم در این دنیا وجود دارد.
رنج و سختی امام و جلوداری که هم اعضای خانوادهاش به اندازه کل انسان های روی زمین است و هم عمق دردش انتها ندارد. درد او درد آسایش و آسودگی ما است. با همه ابتلائات و مصیبت های ما رنج میکشد و تحمل میکند.
🌿اما او درد مصیبت مارا در امتداد مسئولیت و رنج بالاتری میبیند و آن هدایت است. هیچ رنجی بالاتر از دستگیری از امت و مردم برای سلوک در مسیر قرب الهی نیست و این اعظم سختی هاست. مگر پیامبر نفرمود شیبتنی سوره هود به سبب آیه «فاستقم کما امرت و من تاب معک»
رهبریِ استقامت بندگان الهی در مسیر آرمان ها و نیل به اهداف و چشم اندازهای الهی، به قدری سخت است که مظهر صبر و استقامت یعنی پیامبر میفرماید مرا پیر کرد.
🌿رهبری الهی ناگزیر از چنین رنجیست. از بالاترین آنها یعنی پیامبر و امیرالمومنین تا نازلترین آنها یعنی علماء عصر غیبت و رهبران انقلاب اسلامی آن را درک کردهاند.
❕پ.ن:کلیپی که در ادامه میآید ببینید
غلیان
@ghalayan