🍃🌹ثم وجد بعد ذلك في رواية أخری موضوعا غير وضعه الأول إما بزيادة مختارة أو بلفظ أحسن عبارة فتقتضي الحال أن يعاد استظهارا للاختيار و غيرة علی عقائل الكلام و ربما بعد العهد أيضا بما اختير أولا فأعيد بعضه سهوا و نسيانا لا قصدا و اعتمادا و لا أدعي مع ذلك أني أحيط بأقطار جميع كلامه ( عليه السلام) حتی لا يشذ عني منه شاذ و لا يند ناد بل لا أبعد أن يكون القاصر عني فوق الواقع إلي و الحاصل في ربقتي دون الخارج من يدي و ما علي إلا بذل الجهد و بلاغ الوسع و علی الله سبحانه نهج السبيل و رشاد الدليل إن شاء الله و رأيت من بعد تسمية هذا الكتاب بنهج البلاغة إذ كان يفتح للناظر فيه أبوابها و يقرب عليه طلابها فيه حاجة العالم و المتعلم و بغية البليغ و الزاهد و يمضي في أثنائه من عجيب الكلام في التوحيد و العدل و تنزيه الله سبحانه و تعالی عن شبه الخلق ما هو بلال كل غلة و شفاء كل علة و جلاء كل شبهة و من الله سبحانه أستمد التوفيق و العصمة و أتنجز التسديد و المعونة و أستعيذه من خطإ الجنان قبل خطإ اللسان و من زلة الكلم قبل زلة القدم و هو حسبي و نعم الوكيل 🍃🌹پس از آن در روايتی به شكل ديگر ديده شده، يا به علت اينكه در روايت دوم لفظ يا جمله مفصل تر بيان شده، يا به سبب آنكه عبارت آن از عبارتی كه در روايت اول آمده نيكوتر و زيباتر است، بنا بر اين اقتضا داشت كه آن سخن دوباره بيان شود تا هم تأييدی بر سخن انتخاب شده گذشته باشد، و هم بر حفظ بهترين سخنان آن جناب غيرت ورزيده نگذاريم چيزی از آن ناگفته بماند. و گاهی در دو جای مختلف سخنی از امام انتخاب شده آن هم نه از باب عمد بلكه به خاطر طولانی شدن زمان از روی سهو و نسيان بوده، با اين همه ادعای احاطه به تمام سخنان امام را به نحوی كه هيچ سخنی از دست نرفته باشد ندارم، بلكه بعيد نمی‏دانم كه آنچه را به دست نياورده‏ام بيش از آن باشد كه به دست آورده‏ام، و سخنانی كه من آگاهی به آن دارم كمتر از آن باشد كه در اختيارم نيست، با اين همه مرا وظيفه ‏ای جز تلاش و كوشش برای جمع آوری اين سخنان نيست، و بر خداوند است كه راه را به رويم باز كند، و در اين زمينه مرا هدايت نمايد ان شاء اللّه. پس از آن نظرم بر اين شد كه نامش را «نهج البلاغه» بگذارم، زيرا اين گنجينه نفيس درهای بلاغت را به روی بيننده باز می ‏كند، و راه طلب آن را به او نزديك می ‏نمايد. نياز دانشمند و دانشجو، و مطلوب بليغ و زاهد در اين كتاب است. در اثنای اين كتاب سخنان اعجاب انگيزی در توحيد و عدل و تنزيه حق از شباهت به خلق مشاهده می‏ شود كه فرونشاننده سوز هر تشنگی، و شفای هر بيماری، و پاك كننده زنگار هر شبهه‏ ای است. توفيق و حفظ از خطا را از خدا می‏ خواهم، و رهنمايی و ياری را از او درخواست می ‏كنم، و از خطای دل پيش از خطای زبان و از لغزش سخن قبل از لغزش قدم به او پناه می ‏برم، و او مرا بس است و نيكو وكيلی است 📙شرح خطبه استاد#حسین_انصاریان #خطبه_1 بخش آخر 🔶 @Nahj_Et

💧بارالها! بارانى پر بار بر ما بفرست 🌨اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَيْنَا غَيْثَکَ وَبَرَکَتَکَ، وَرِزْقَکَ وَرَحْمَتَکَ; وَاسْقِنَا سُقْيَا نَاقِعَةً مُرْوِيَةً مُعْشِبَةً، تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ، وَتُحْيِي بِهَا مَا قَدْ مَاتَ، نَافِعَةَ الْحَيَا، کَثِيرَةَ الْمُجْتَنَى، تُرْوِي بِهَا الْقِيعَانَ، وَتُسِيلُ الْبُطْنَانَ، وَتَسْتَوْرِقُ الاَْشْجَارَ، وَتُرْخِصُ الاَْسْعَارَ; إنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ ⛈بار خدايا ! باران و برکات و رزق و رحمتت را بر ما بگستران، و بارانى بر ما بفرست نافع و سودمند و بارور کننده، که آنچه را خشک شده با آن برويانى، و آنچه را مرده، زنده کنى، آبى بسيار پر منفعت، پر بار که تپه ها و کوهها را با آن سيراب نمايى، رودخانه ها را به راه اندازى، درختان را پر برگ سازى، و قيمتها را با آن پايين آورى، تو به هر چه اراده کنى توانا هستى 📘#خطبه_143 🔶 @Nahj_Et

💠امیرالمومنین امام علی علیه السلام: 💢مِنَ الْخُرْقِ، الْمُعَاجَلَةُ قَبْلَ الْإِمْكَانِ، وَ الْأَنَاةُ بَعْدَ الْفُرْصَة. 🔷شتاب پيش از توانايى بر كار، و سستى پس از به دست آوردن فرصت از بى خردى است. 📚نهج البلاغه #حکمت_363 🔶 @Nahj_Et

📿مذمت دشمنی با یکدیگر 💰وَتَصَافَيْتُمْ عَلَى حُبِّ الاْمالِ، وَتَعَادَيْتُمْ فِي کَسْبِ الاَْمْوَالِ 🟤در محبّت و دلبستگى به آرزوها با هم توافق کرده ايد، ولى در کسب اموال به دشمنى پرداخته ايد ✍نقطه اشتراک شما گرفتار شدن در چنگال آرزوهاى دور و دراز است، و نقطه اختلافتان در کسب مال، که هر کدام مى خواهيد مالى را که در چنگ ديگرى است از او بربائيد.در واقع نقاط ضعف آنها را مى توان در چهار کلمه خلاصه کرد : کينه و حسد، ريا کارى ظاهر سازى، آرزوهاى دور و دراز و جنگ و ستيز براى کسب اموال، و به يقين جامعه اى که اين چهار صفت رذيله بر آن حاکم باشد هرگز روى آسايش و آرامش را نخواهد ديد، پيوسته نزاع و کشمکش و جنگ و دعوا و انواع تنشها بر آن حاکم است و در چنين شرايطى در برابر دشمنان خارجى سخت ضعيف و زبون و ناتوانند، آنها اگر اتفاق و اتحادى با هم داشته باشند در دنياپرستى و آرزوهاى دور و دراز است.اگر منظره زيبايى در ميان آنها ديده شود همچون منظره گلهاى زيبايى است که بر مزبله برويد و ريشه آنها متعفن است 📘#خطبه_133 🔶 @Nahj_Et

🍃حضرت امام على عليه السلام : 🌹اَلعَدلُ أَفضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لأَنَّ النّاسَ لَوِ استَعمَلُوا العَدلَ عُموما فى جَميعِهِم لاَستَغنَوا عَنِ الشَّجاعَةِ؛ عدالت بهتر از شجاعت است زيرا اگر مردم همگى عدالت را درباره همه بكار گيرند از شجاعت بى نياز مى شوند. 📙شرح نهج البلاغه ج۲٠، ص۳۳۳، ح۸۱۶ 🔶 @Nahj_Et

🔹لاَ يُزَهِّدَنَّكَ فِي الْمَعْرُوفِ مَنْ لاَ يَشْكُرُهُ لَكَ، فَقَدْ يَشْكُرُكَ عَلَيْهِ مَنْ لاَ يَسْتَمْتِعُ بِشَيْء مِنْهُ، وَقَدْ تُدْرِكُ مِنْ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْكَافِرُ، «وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ». ناسپاسی مردم تو را از کار نیکو بازندارد، زيرا هستند کسانی، بی‌آن‌که از تو سودی برند تو را می‌ستایند، چه‌بسا ستایش اندک آنان برای تو، سودمندتر از ناسپاسی ناسپاسان باشد. ✍ شرح حکمت: تو نيكى كن، هرچند سپاسگزارى نكنند 🌴 امام (ع) در اين گفتار حكيمانه همگان را دعوت به‌ كار نيك می‌كنند، خواه سپاسگزار باشند يا ناسپاسى كنند، می‌فرمايند: «به‌علت ناسپاسى افراد، از كار نيك مضايقه نكنيد، چراكه گاه كسى از تو سپاسگزارى می‌كند كه از عمل نيكت هيچ بهره‌ای نبرده و چه‌بسا همين شكرگزارى اثرش بيش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از همه اينها اين‌كه) خدا نيكوكاران را دوست دارد.» مردم دو گروهند: 🔸افراد پرتوقع و ناسپاس كه همواره انتظار نيكى دارند؛ ولى به هنگامی‌که از آن بهره‌مند شدند ناسپاسى مى‌كنند. گاه می‌گويند: اگر بيشتر بود بهتر بود، یا می‌گويند: اى كاش به شكل ديگرى انجام می‌شد، و گاهی هم می‌گويند: وظیفه‌اش بوده ... 🔹در برابر آنها گروه ديگرى هستند كه در برابر نيكى ها سپاسگزارند، حتى گاه از نيكى هايى كه در حق ديگران شده سپاسگزارى می‌كنند؛ مثلاً می‌گويند: فلانی چه آدم خوش قلب و نيكوكاری ست كه در حق برادر نيازمندش اين همه نيكى می‌كند، مادر دردمندش را كاملاً مراقبت می‌نمايد و براى بستگانش پيوسته در حال خدمت است. 🪴 البته همه نيكى ها از سوى خداست؛ قدرت بر انجام كار نيك، و توفيق به آن، و تمايلات درونى درباره آن، همه از سوى خداست كه ما با استفاده از اختيار خود آنها را به كار می‌گيريم. در عين حال، خداوند از نيكوكاران سپاسگزارى می‌كند و اين برتر از هر سپاسگزارى است. 💫 ✅ از جمله امورى كه می‌تواند مايه تسلى خاطر انسان در برابر ناسپاسی ها شود اين است كه بدانيم اين موضوع منحصر به ما نيست؛ اين ناسپاسى ها در برابر پيامبران بزرگ خدا با آن همه زحمت هايى كه براى هدايت مردم كشيدند، به‌ويژه پيامبر اکرم (ص) و ائمه معصوم (علیهم‌السلام) به شكل گسترده‌ای انجام شد. 📙#حکمت_204 🔶 @Nahj_Et

‌‌‌‌‌‌ ♨️لعن معاویه برای برآورده شدن حاجات 🔹آیت الله سید عبدالکریم کشمیری قدس سره می‏ فرمودند: ❌ هزار مرتبه لعن بر معاویه برای برآورده شدن حاجات خیلی مجرب است. با این عبارت که «اللهم العن معاویه بن ابی سفیان» می فرمودند: این کار دل امیرالمؤمنین علیه السلام را شاد می‏ شود. چون که خیلی خیلی امیرالمؤمنین علیه‏ السلام را در جامعه آن روز اذیت کرد. بعد که در ظاهر امیرالمؤمنین علیه ‏السلام را تنزل داد، در روایت دارد خود حضرت می‏ فرمایند «انزلنی ثم انزلنی ثم انزلنی حتی قالوا معاویة و علی» یعنی روزگار من را پایین آورد و پایین آورد که مردم من را با معاویه مقایسه می کردند. 📙( منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج‏10، ص: 9) ✍حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 🔶 @Nahj_Et

📿به خودت ضرر مى زنى ▫️لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعى عَلى عَدوٍّ لَهُ، بِما فيهِ إِضرارٌ بِنَفْسِهِ: إِنَّما أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ 🟤تو مانند كسى هستى كه نيزه بر خود مى زند تا كسى را كه پشت سرش سوار شده به قتل برساند ✍ منظور اين است كه نيزه را در شكم خود فرو كند كه از پشت درآيد وبه شكم دشمنش كه پشت او سوار است برسد. اين نهايت بى عقلى و حماقت است كه براى صدمه زدن به ديگرى، خودش را از ميان بردارد.در افسانه هاى قديمى آمده است كه شخصى به همسايه اش بسيار حسادت داشت. به غلامش گفت: سر مرا از تن جدا كن و به پشت بام همسايه بينداز و بعد مأموران را خبر كن كه او قاتل است تا او را به عنوان قاتل تعقيب كنند و بگيرند. انگيزه اينگونه كارها گاه حسادت است و گاه حماقت و گاه هر دو و گاه ممكن است انسان، به دست ديگرى چنان گرفتار شود كه از زندگى سير گردد و جز اين راهى براى نجات خود نبيند. 📘#حکمت_296 🔶 @Nahj_Et

💠امام علی علیه السلام 🔹عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَكَ، يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِي عَيْنِكَ 🔸«عظمت خالق هستی نزد تو، پدیده ها را در چشمت کوچک می کند». 📗نهج البلاغه، #حکمت_129 ⬅️دقت کرده ای وقتی سوار هواپیما می شوی و می روی آن بالا، چقدر همه چیز در چشمت کوچک می شود؟! ⬅️وقتی آدم به بزرگی خدا فکر می کند، دقیقاً همین احساس را دارد. خوب که فکر کنی، می فهمی خدا طوری جهان را در آغوش گرفته است که هیچ چیز از دسترسش بیرون نمی ماند و این بیانگر عظمت اوست. حالا در برابر چنین خدایی، دریاها و کوه ها و جنگل ها چه ارزشی دارند؟! بزرگ ترین پدیده های جهان هم در مقابل بزرگی او کم می آورند. 🔶 @Nahj_Et

🌷در کلام امیر🌷 يغطي درع حضرة صدره فقط ولم يكن له ظهر أبدًا. زره حضرت، تنها سینه ایشان را می‌پوشاند و هرگز پشت نداشت. فسألوه لماذا درعه ليس له ظهر. ألا يخشون أن يضربهم أحد من الخلف؟ از ایشان پرسیدند که چرا زره حضرت پشت ندارد؛ آیا نمی‌ترسند که کسی از پشت به ایشان ضربتی بزند؟ فأجاب الملا علي (ع): لن أدير ظهري للعدو أبداً ولن أهرب من الميدان أبداً، ولن يأتي الله بذلك اليوم أبداً. مولا علی (ع)در پاسخ فرمودند: من هرگز به دشمن پشت نمی‌کنم و از میدان نمی‌گریزم و خدا هرگز آن روز را نخواهد آورد 📚📚منبع ابن بکار، الاخبار الموفقیات / ۳۴۳ (۱۹۴)؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه ۲۰ / ۲۸۰. 🔶 @Nahj_Et

🌺شرح خطبه ۸۳ نهج‌البلاغه توسط #محمدعلی_انصاری 🔅 خطبه٨٣_جلسه۳_ بخش‌‌چهارم ✨ فإِنَّ الدُّنْيَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا يُونِقُ مَنْظَرُهَا وَ يُوبِقُ مَخْبَرُهَا غُرُورٌ حَائِلٌ وَ ضَوْءٌ آفِلٌ وَ ظِلٌّ زَائِلٌ وَ سِنَادٌ مَائِلٌ حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا وَ اطْمَأَنَّ نَاكِرُهَا قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا وَ قَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا وَ أَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِهَا وَ أَعْلَقَتِ الْمَرْءَ أَوْهَاقَ الْمَنِيَّةِ قَائِدَةً لَهُ إِلَى ضَنْكِ الْمَضْجَعِ وَ وَحْشَةِ الْمَرْجِعِ وَ مُعَايَنَةِ الْمَحَلِّ وَ ثَوَابِ الْعَمَلِ. وَ كَذَلِكَ الْخَلَفُ بِعَقْبِ السَّلَفِ لَا تُقْلِعُ الْمَنِيَّةُ اخْتِرَاماً وَ لَا يَرْعَوِي الْبَاقُونَ اجْتِرَاماً يَحْتَذُونَ مِثَالًا وَ يَمْضُونَ أَرْسَالًا إِلَى غَايَةِ الِانْتِهَاءِ وَ صَيُّورِ الْفَنَاءِ. 🔹آب دنياى حرام همواره تيره، و گل آلود است. منظره اى دل فريب و سر انجامى خطرناك دارد. فريبنده و زيباست اما دوامى ندارد. نورى است در حال غروب كردن، سايه اى است نابود شدنى، ستونى است در حال خراب شدن، آن هنگام كه نفرت دارندگان به آن دل بستند و بيگانگان به آن اطمينان كردند، چونان اسب چموش پاها را بلند كرده، سوار را بر زمين مى كوبد، و با دام هاى خود آنها را گرفتار مى كند، و تيرهاى خود را به سوى آنان، پرتاب مى نمايد، طناب مرگ به گردن انسان مى افكند، به سوى گور تنگ و جايگاه وحشتناك مى كشاند تا در قبر، محل زندگى خويش، بهشت يا دوزخ را بنگرد، و پاداش اعمال خود را مشاهده كند. و همچنان آيندگان به دنبال رفتگان خود گام مى نهند، نه مرگ از نابودى انسان دست مى كشد و نه مردم از گناه فاصله مى گيرند كه تا پايان زندگى و سر منزل فنا و نيستى آزادانه به پيش مى تازند. شرح #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

🌹كُلُّ وِعَاء يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ إِلاَّ وِعَاءَ الْعِلْمِ، فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ. هر ظرفى با ریختن چيزى در آن پر می‌شود، جز ظرف دانش كه هرچه در آن جاى دهی، وسعتش بیشتر می‌شود‌. ✍ شرح حکمت: حقيقت اين است كه (ظرف) مادى گنجايش محدودى دارد كه اگر چيزى در آن قرار دهند سرانجام پر می‌شود. 🧠 ولى روح و فكر و عقل انسان كاملاً با آن متفاوت است؛ هرقدر علوم تازه در آن قرار دهند گويى گنجايش بيشرتى پيدا می‌كند، هر علمى سرچشمه علم ديگرى می‌شود و هر تجربه‌ای تجربه ديگرى با خود می‌آورد. 🪴 هنگامی‌که انسان می‌بيند در كنار نهالى كه از يك مسئله علمى در سرزمين مغز خود كاشته نهال هاى ديگرى جوانه می‌زند و می‌روید و اطراف خود را پر گل می‌كند، قطعاً به شوق و نشاط می‌آيد. 💻 حتى مغزهاى كامپيوترى كه در زمان ما به‌وجود آمده و بعضى گمان می‌برند می‌تواند روزى جانشين مغز انسان شود ظرفيت محدودى دارند، درحالی‌که روح آدمى چنين نيست و بسيارند دانشمندان بزرگى كه تا آخرين لحظه‌های عمر در تكاپوى علم و دانش بوده‌اند. ✅ اين كلام حكيمانه پيام‌های متعددى دارد، از جمله اين‌که انسان هرگز نبايد از فراگيرى علم و دانش خسته شود يا گمان كند به مرحله نهايى علم و دانش رسيده است. بداند به سمتى حركت مى كند كه هر قدر جلوتر می‌رود وسيع تر می‌شود. #حکمت_205 🔶 @Nahj_Et