"هویاعلی‌مدد" ‐آشیخ‌رسول‌ِ‌شریفیان‌ِعزیز‐ •قَـمَـرپَـرَســت•

شده‌لذتم‌همين‌دم‌كهن به‌من‌ميگن‌سگ‌حسين¹²⁸ نشان‌ده‌خودرابه‌صاحبت سرت‌تکان‌ده‌فقط‌بگو: عوعوعومیکنم‌سگ‌خونه‌ی‌حسینم •قَـمَـرپَـرَســت•

"چشم‌نوکردم😂" ‐هویاعلی‌مدد‐ من‌باب‌لفظ‐هو‐حتما‌مشاهده‌کنید •قَـمَـرپَـرَســت•

که گمان داشت که هست این همه درد در کمین دل آن کودک خرد؟...... •قَـمَـرپَـرَســت•

من‌خلق‌ِدستان‌ِعلی؛باشم‌الااهل‌ِقصور برگ‌برنده‌دستمه؛تابرسه‌روزِظهور خال‌ِجمال‌ِحیدر‌نقطه‌ی‌بسم‌الله آره‌علی‌پرستم‌بایه‌دل‌ِآگاه اسم‌ِخدا،اسمِ‌علی؛نمازمِ‌بسم‌ِعلی¹¹⁰ "هربار که گوش میدم این صوتو مست میشم ؛ کیف کنید باهاش •قَـمَـرپَـرَســت•

این‌شعروفقط‌بایدفتوحی‌بخونه.... •قَـمَـرپَـرَســت•

سوگندهرآن‌بنده‌که‌قائل‌به‌ولا نیست درمحکمه‌فرقی‌به‌نمازش‌وَ زِنا نیست وهم‌است‌خدایی‌که‌بگفتید وَلیَش لعنت‌به‌خدایی‌که‌علی‌نیست وَلیَش ما از شرر و آتش و دوزخ نهَراسیم ما غیر علی خالقِ دیگر نشِناسیم •قَـمَـرپَـرَســت•

‐اله‌مجانین‌امیرمیادین‐ من نخوانمت‌بنده صحت‌اذان‌فقط‌به‌اسم‌توبنده برای‌تونام‌ایلیابرازنده "نخوانمت‌بنده¹¹⁰" ‐اله‌محجب‌به‌زینب‌ملقب‐ ای تومرجع‌دینم طبق‌فتوایت‌سرشکستن‌آئینم پشت‌اون‌چادرتوخدارومیبینم "تومرجع‌دینم⁶⁹" •قَـمَـرپَـرَســت•

سُبْحَانَ اللَّه حَقّاً حَقّاً، إِنَّ الْمَوْلَى صَمَدٌ یَبْقَیٰ قل‌هوالله‌احد تاقیامت‌تاابد هوعلی‌حیدر‌مدد *صدهاسال‌میشه‌باش‌مستی‌کرد •قَـمَـرپَـرَســت•

متن کامل تفسیر صدای زنگ ناقوس از زبان مولا: سُبْحَانَ اللَّه حَقّاً حَقّاً، إِنَّ الْمَوْلَى صَمَدٌ یَبْقَیٰ یَحْلُمُ عَنَّا رِفْقاً رِفْقاً، لَوْ لَا حِلْمُه کُنَّا نَشْقىٰ حَقّاً حَقّاً صِدْقاً صِدْقاً إِنَّ الْمَوْلَى یُسَائِلُنَا وَ یُوَافِقُنَا وَ یُحَاسِبُنَا یَا مَوْلَانَا لَا تُهْلِکْنَا وَ تَدَارَکْنَا وَ اسْتَخْدِمْنَا اِسْتَخْلَصَنا حِلْمُکَ عَنَّا، قَدْ جَـرَّأَنَا عَفْوُکَ عَنَّا إِنَّ الدُّنْیَا قَدْ غَـرَّتْنَا وَ اشْـتَغَلَتْـنَا وَ اسْـتَهْوَتْنَا وَ اسْـتَلْهَتْنَا وَ اسْـتَغْوَتْنَا یَا ابْنَ الدُّنْیَا جَمْعاً جَمْعاً، یَا ابْنَ‏ الدُّنْیَا مَهْلًا مَهْلًا یَا ابْنَ الدُّنْیَا دَقّاً دَقّاً، وَزْناً وَزْناً، تَفْنَی الدُّنْیَا قَرْناً قَرْناً مَا مِنْ یَوْمٍ یَمْضِي عَنَّا، إِلَّا أهْوَیٰ مِنَّا رُکْناً [لَسْنَا نَدْرِي مَا فَرَّطْنَا، فِیهَا إِلَّا لَوْ قَدْ مِتْنَا] قَدْ ضَیَّعْنَا دَاراً تَبْقَىٰ وَ اسْـتَوْطَنَّا دَاراً تَفْنَىٰ تُفْنِی الدُّنْیَا قَرْناً قَرْناً، کُلّاً مَوْتاً کُلّاً مَوْتاً، مَوْتاً نَقْلاً نَقْلاً دَفْناً یَا ابْنَ‏ الدُّنْیَا مَهْلًا مَهْلًا، زِنْ مَا یَأْتِي وَزْناً وَزْناً لَوْ لَا جَهْلِي مَا إِنْ کَانَتْ، عِنْدِی الدُّنْیَا إِلَّا سِجْناً خَیْراً خَیْراً شَرّاً شَرّاً شَیْئاً شَیْئاً حُزْناً حُزْناً مَا ذَا؟ مِنْ ذَا؟ کَمْ ذَا؟ أَمْ ذَا؟ هَذَا أَسْنَى! تَرْجُو تَنْجُو! تَخْشَى تَرْدَى! عَجِّلْ قَبْلَ الْمَوْتِ الْوَزْنَا مَا مِنْ یَوْمٍ یَمْضِي عَنَّا، إِلَّا أَوْهَنَ مِنَّا رُکْناً إِنَّ الْمَوْلَى قَدْ أَنْذَرَنَا، إِنَّا نُحْشَرُ عُزْلًا بُهْماً