#تقویم_روز #روزی_معنوی #روز_شمار_مهدوی #رزق_امروز #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

🌎 دارد زمین از هجر شما خشک می‌شود این جمعه باز حضرت باران نیامدی...🥀 🌱🌱🌱🌱🌱 #امام_زمانم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

زیباترین دعایی که شنیدم ! الهی آمین 🤲

درباره مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید مهدی ما مظلوم است... 🌱🌱🌱🌱🌱 #جمعه_های_انتظار #امام_زمانم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

#صورت_برزخی_اشخاص 🔸سوال ؛ میخواهم بدانم در باطن به چه صورتی هستم. آیا این امر ممکن است؟ 🔻پاسخ آیه الله حسن زاده آملی (ره) : بله. 🔹 هر انسانی میتواند باطن برزخی خویش را تشخیص دهد و بفهمد در باطن به چه صورتی میباشد. ◽️اگر آدمى میخورد و میخوابد و شهوت به كار میبرد و به اطراف کاری ندارد "بهيمه" (چهار پایان آرام و غیر درنده) است ◽️ و اگر علاوه بر اين سه امر، ضرر و آسيب و آزار به خلق خدا دارد "سبع" (حیوانات شرور و درنده ) است. ◽️و اگر میخورد و میخوابد و شهوت به كار میبرد و حيله و مكر و تزوير و خلاف و دروغ و از اين گونه امور با بندگان خدا دارد بطوریکه درباطن دشمن اما به ظاهر دوست است "شيطان" است. ◽️ و اگر صفات سبعى و شيطانى ندارد و خالصانه به عبادت پروردگار مشغول است و به مردم منفعت رسانده و خلق خدا از او آسوده‏ اند، "ملَك" (فرشته)است ◽️و اگر علاوه بر عبادات و مقامات ملَك، با ترک انواع معصیت، بسوى معارف الهی و درك حقايق و سيروسلوک الى اللّه ، حرکت دارد "انسان" است. 🔹خلاصه اینکه بشرخاکی به 5⃣ گونه تقسیم میشود : 👇 ( بهيمه، سبع، شيطان، فرشته و انسان‏ ) حال هر کسی با این علم میتواند بفهمد که در باطن به چه صورت است. نیازی نیست انسان نزد کسی برود که چشم برزخی دارد و از وی بخواهد باطن او را بگوید. @gharare12

این روز‌ها چقدر حال و روز دنیا بده کاش برگردی تا آرامش به دنیا برگرده... 🌱🌱🌱🌱🌱 #جمعه_های_انتظار #امام_زمانم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

استاد محمدی اشراف حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به عالم 🌱🌱🌱🌱🌱 #امام_زمانم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

🌺پنجاه خصلت از خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه واله وسلم) ♦️بي‌شک تأسي به سيره و سنت آن حضرت براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشاي مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود. ۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت ۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. ۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. ۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. ۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. ۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. ۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. ۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست. ۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد. ۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. ۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. ۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. ۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. ۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نمي فرمودـ« چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟» ۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را مي پذيرفت. ۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد. ۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد. ۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. ۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. ۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. ۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. ۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد. اللهم صل علی محمد و آل محمد اللهم عجل لولیک الفرج 🌹

#تقویم_روز #روزی_معنوی #روز_شمار_مهدوی #رزق_امروز #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

✅ ۲۵ راه میانبر از لسان امام صادق عليه السّلام ۱. «طلَبْتُ الْجَنَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِی السَّخَاءِ؛ بهشت را طلب کردم، پس آن را در بخشندگى یافتم.» ۲. «وَطَلَبْتُ الْعَافِیَةَ فَوَجَدْتُهَا فِی الْعُزْلَةِ؛ خواستار سلامتی دین و دنیا شدم، پس آن را در کناره گیرى (مثبت و سازنده از مردم) یافتم.» ۳. «وطَلَبْتُ ثِقْلَ الْمِیزَانِ فَوَجَدْتُهُ فِی شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ؛ و سنگینى ترازوى اعمال را جستجوکردم، پس آن را در گواهى به یگانگى خدا تعالى و رسالت حضرت محمد (ص) یافتم.» ۴. «وَطَلَبْتُ السُّرْعَةَ فِی الدُّخُولِ إِلَى الْجَنَّةِ فَوَجَدْتُهَا فِی الْعَمَلِ لِلَّهِ تَعَالَى؛ سرعت در ورد به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در کار خالصانه براى خداى تعالى یافتم.» ۵. «وطَلَبْتُ حُبَّ الْمَوْتِ فَوَجَدْتُهُ فِی تَقْدِیمِ الْمَالِ لِوَجْهِ اللَّهِ؛ و دوست داشتن مرگ را جستجو نمودم، پس آن را در پیش فرستادن ثروت (انفاق) براى خشنودى خداى تعالى یافتم.» ۶. «وَ طَلَبْتُ حَلَاوَةَ الْعِبَادَةِ فَوَجَدْتُهَا فِی تَرْکِ الْمَعْصِیَةِ، و شیرینى عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترک گناه یافتم.» ۷. «وَ طَلَبْتُ رِقَّةَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهَا فِی الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ؛ رقت (نرمى) قلب را جستجو نمودم، پس آن را در گرسنگى و تشنگى (روزه) یافتم.» ۸. «و طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِی التَّفَکُّرِ وَ الْبُکَاءِ؛ و روشنى قلب را جستجو نمودم، پس آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم.» ۹. «و طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِی الصَّدَقَة؛ و (آسانى) عبور بر صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه یافتم.» ۱۰. «وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِی صَلَاةِ اللَّیْلِ؛ و روشنى و نورانیت چهره را جستجو نمودم، پس آن را در نماز شب یافتم.» ۱۱. «و طَلَبْتُ فَضْلَ الْجِهَادِ فَوَجَدْتُهُ فِی الْکَسْبِ لِلْعِیَالِ؛ و فضیلت جهاد را جستجو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزینه زندگى زن و فرزند یافتم.» ۱۲. «و طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِی بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِی؛ و دوستى خداى تعالى را جستجو کردم، پس آن را در دشمنى با گنهکاران یافتم.» ۱۳. «و طَلَبْتُ الرِّئَاسَةَ فَوَجَدْتُهَا فِی النَّصِیحَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ؛ و سرورى و بزرگى را جستجو نمودم، پس آن را در خیرخواهى براى بندگان خدا یافتم.» ۱۴. «و طَلَبْتُ فَرَاغَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِی قِلَّةِ الْمَالِ؛ و آسایش و فراغت روح و روان را جستجو نمودم، پس آن را در کمى ثروت یافتم.» ۱۵. «وَ طَلَبْتُ عَزَائِمَ الْأُمُورِ فَوَجَدْتُهَا فِی الصَّبْرِ؛ و کارهاى پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شکیبایى یافتم.» ۱۶. «وَ طَلَبْتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِی الْعِلْمِ؛ و شرافت و بزرگی را جستجو نمودم، پس آن را در دانش یافتم.» ۱۷. «وَ طَلَبْتُ الْعِبَادَةَ فَوَجَدْتُهَا فِی الْوَرَعِ؛ و عبادت و بندگی را جستجو نمودم، پس آن را در پرهیزکاری یافتم.» ۱۸. «طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِی الزُّهْدِ؛ و آسایش و راحتی را جستجو نمودم، پس آن را در پارسایى یافتم.» ۱۹. «وَ طَلَبْتُ الرِّفْعَةَ فَوَجَدْتُهَا فِی التَّوَاضُعِ؛ برترى و جایگاه والا را جستجو نمودم، پس آن را در فروتنى یافتم.» ۲۰. «وَ طَلَبْتُ الْعِزَّ فَوَجَدْتُهُ فِی الصِّدْقِ؛ و عزت (ارجمندى) را جستجو نمودم، پس آن را در راستى و درستى یافتم.» ۲۱. «وَ طَلَبْتُ الذِّلَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِی الصَّوْمِ؛ و نرمى و فروتنى را جستجو نمودم، پس آن را در روزه یافتم.» ۲۲. «وَ طَلَبْتُ الْغِنَى فَوَجَدْتُهُ فِی الْقَنَاعَة؛ و توانگرى را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت یافتم.» ۲۳. «وَ طَلَبْتُ الْأُنْسَ فَوَجَدْتُهُ فِی قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ؛ و آرامش و همدمى را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن یافتم.» ۲۴. «و طَلَبْتُ صُحْبَةَ النَّاسِ فَوَجَدْتُهَا فِی حُسْنِ الْخُلُقِ؛ و همراهى و گفتگوى با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخویى یافتم.» ۲۵. «وَ طَلَبْتُ رِضَى اللَّهِ فَوَجَدْتُهُ فِی بِرِّ الْوَالِدَیْن؛ و خوشنودى خدا تعالى را جستجو نمودم، پس آن را در نیکى به پدر و مادر یافتم.» 📚 مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۱۲، ص ۱۷۳ *خجسته میلاد صاحب شریعت نبی رحمت محمد بن عبدالله(ص)،و موسس مذهب جعفری امام جعفر صادق (ع) بر امت اسلام تبریک و تهنیت باد* 🌹