eitaa logo
قرار اندیشه
244 دنبال‌کننده
502 عکس
239 ویدیو
5 فایل
✦؛﷽✦ 🍀چیزهای زیادی برای دیدن هست، ولی چه وقت می‌توان دید؟ قرار اندیشه، محفلی است برای دیدن‌های ساده و گفتن‌های بی‌پیرایه تا لابلای قلم‌زدن‌ها خود را بیابیم و تحقق خود را رقم زنیم... راه ارتباط: @ta_ghaf @Rrajaee
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر به زمان احوالی توجه کنیم، می‌توان گفت "عالَم سحر" که پس از شب و تاریکی مطلق و قبل از صبح و روشنایی مطلق قرار دارد، وقتِ نظر به معنا در مصادیق است و یا دیدن وجود در موجود است. در گاهِ سحر، نه مانند شب به عدمِ مطلق یا وجود مطلق نظر می‌کنیم و نه مانند روز درگیر جلوه‌های آن در کثرت‌هاییم؛ بلکه سحر امکان آینده‌ایست که بشر به دنبال آن‌ست. شاید گشودن راه برای رهایی از روز و زمان ایضاح و روشنی مطلق و عدمِ رجوع به گذشته‌‌، حاضر شدن در وقتِ سحر یا عالم سحر است. در تاریک روشن سحر، امکان بنای عالَمی از جنس آینده یا پس‌فردا وجود دارد. از جنس آنکه آدمی نه مقهور فهم و روشنی و معلوم بودن هر پدیده است و نه در انفعالِ ارتباط با معنای کلی قرار دارد؛ بلکه در افقی سکنی گزیده می‌شود که به جای معلوم بودن و معلوم کردن مجهولات، همراه با پرنده‌ی خیال، پرواز می‌کند و مرزهایی را فتح می‌کند که در فکر و عقل عادی نمی‌گنجد. به عبارت دیگر زندگیِ قدسی در مصادیق زمینی و مادی است ‌و نظر به باطنِ ظاهر و نسبت با ظاهرِ باطن.... و البته دیدنِ همواره‌ی عجز و فقر خویش در نسبت با حق... @gharare_andishe
. قریب ده سال از تبیین اقتصاد دانش بنیان به عنوان آینده اقتصاد جمهوری اسلامی ایران توسط حضرت آقا می‌گذرد و ایشان در طول این ده سال به تبیین این راه در اقتصاد کشور پرداخته اند. راهی که عدالت و پیشرفت را میسر می‌سازد و مقاومت در برابر سرمایه داری را عملی میکند. اما نکته بس عجیب در این میان بی توجهی کامل دغدغه مندان اقتصاد اسلامی به این راه است. مرور نشست اخیر این اساتید با رئیس جمهور محترم در سال تولید دانش بنیان این بی توجهی را کاملا آشکار می سازد. با نامیده شدن سال به تولید دانش بنیان گمان‌ها این بود که نهادهای علمی حوزوی و دانشگاهی به بحث و نظر در این باب بپردازند اما دریغ از یک نشست. براستی چه می‌شود امری که از نظر حضرت آقا به عنوان فقیهی که راه آینده ملت را نشان می‌دهند مورد توجه است، در نظر دغدغه مندان اسلام و انقلاب مورد توجه قرار نمی‌گیرد!؟ متاسفانه نهادهای علمی ما کمتر به مسائل توجه می‌کنند و بیشتر مشغول تئوری پردازی‌هایی هستند که آنچه در ذهن و باور خود دارند را در جامعه عملی کنند. علم در نظر شایع امروز ابزاری است برای تحقق باور‌ها و آرزوها. علم راه حل مسائل است و اگر کسی مسائل جامعه خویش را نشناسد و با آنچه در جامعه می‌گذرد آشنایی نداشته باشد چگونه راه حلی ارائه کند؟ فهم اقتصاد دانش بنیان نیازمند درک وضعیت علم، اقتصاد و فناوری در ایران امروز است. امری که متاسفانه در نهادهای علمی ما مورد توجه نیست. نهادهای علمی ما علم را در انتزاع از جهان پیرامون خود دنبال می‌کنند و صرفا مشغول آموختن روش‌ها هستند. روش‌هایی که چون در مقابل خود مسأله‌ای ندارند به کاری نمی‌آیند و آنانکه به آموزش و آموختن این روشها می‌پردازند، درصدد دفاع از آن بر می‌آیند و شاغلان به این روشها در مقابل یکدیگر صف آرایی می‌کنند و کوچکترین نقدی را بر روش خود برنمی‌تابند. اقتصاد دانش بنیان به مثابه راه حل مسائل امروز کشور راهی است که از جدالهای مرسوم حوزوی و دانشگاهی آزاد است و صرفا یک تئوری برای تحقق باورها نیست، بلکه دوایی است برای دردهای امروز ایران که در طلیعه گام دوم انقلاب اسلامی قرارگرفته است و همچون مردم سالاری دینی که تجربه نوینی از حضور در سیاست دنیای امروز با هویت اسلامی است، می رود تا خود را به عنوان یک طرح دینی برای حضور موثر در میدان اقتصاد معرفی کند. @soha_sima
شرح دعای سحر. ج٢.mp3
زمان: حجم: 15.25M
🎙متن خوانی کتاب "شرح دعای سحر" امام خمینی 🗓 سه شنبه ٢٣ فروردین ١٤٠١ 🔹جلسه دوم ١٤٤٣ @gharare_andishe
گویا حاضر شدن در عالَم قدر، حاضر شدن در مقام نادانسته‌هاست.آنجا که خود را در مقابل وسعتی بی‌انتها می‌یابی و می‌دانی زندگی چیزی جز طی مسیر مداوم در ابهام و اجمال نیست. در عالم قدر، صحنه‌ی هستی را چیزی فراتر از برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتِ زاییده‌ی آرزوها و خیال‌های خام می‌بینی و سلسله‌جنبان هستی را به دست وجودی می‌بینی که تو را احاطه کرده و قدر هر چیز را معین نموده‌است. این توجه‌است که انسان را در مسیر آینده‌ای که به سوی او فراخوانده شده‌است، قرار می‌دهد. در این نسبت، انسان همه خواهش‌است و تمنا به درگاه حضرت حق و ذره ذره‌ی هستی‌اش، طلبِ جایگاهِ اصیل "وجود" است تا آن‌جا که همواره خود را عاشقانه و شاعرانه در ملجا و پناه حضرت حق شهود کند... ✍ @gharare_andishe
تاریخ حضوری شیعه، لحظه ها را بهم می‌رساند و تو گویی در چنین شبی در انتظار و هراس اتفاقی بزرگ به سر میبری! گویی هر لحظه همراه حضرت بر سر سفره افطار، هنگام خروج از منزل، همهمه ی مرغابی ها و در راه رسیدن به مسجد هستی و پی در پی واقعه را حاضری و هراسناک برای لحظاتی دیگر که چه خواهد شد! حضوری که می‌توان از پس سالیان و قرنها به نظاره صحنه نشست و با روایتی شاعرانه و متفکرانه گویی می‌توان خود را به محضر ایشان رساند.. شاید هنر روایت در خلق چنین صحنه هایی است که شما را به آن لحظه پیوند می‌دهد. لحظه ای که حیاتِ اکنون ما از آن سرچشمه می‌گیرد؛ قصه اکنون ما از آن نقطه های تاریخ است که جان می‌گیرد. با روایت و بازگو کردن و دیدن آن صحنه می‌توان به آن عهد دوباره نظر کرد و خود را در آن یافت؛ تا امام خود را نبینی که خود را نخواهی یافت. امامی که تو را به خود می خواند، راه دور را نزدیک می‌کند و تویی که اگر بدون او خود را ببینی، از خود فرار میکنی. در ملاقات، نسبتی میان تو و ایشان برقرار می‌شود که خود را در او میبینی و خود حقیقی خویش را ملاقات خواهی کرد. @gharare_andishe
به راستی چه سرِّی در میان است که عشاق اینگونه به هم گره خورده اند؟ رمز این پیوند چیست؟ بزرگانی که واژه "اولیاء الهی" زیبنده ی آنهاست، در افق جانشان شخصیت اشراقی مردی را نظاره گر شدند که رهبری مسیر بر دوشش نهاده شده بود تا راه را برای شهید آوینی ها و حاج قاسم ها هموار کند. وقتی خوب می نگری وجه مشترکی گوهر جانشان را دربرگرفته و آن چیزی نیست جز گوش جان سپردن به ناله ای که در تاریخ جریان دارد و انس گرفتن و همراه شدن با گریه های حضرت مادر. قاطعیتی که در دلش، لطافت نهفته و لطافتی که در دلش قاطعیت نهفته. متناسب با مقتضیات زمان ظهور می‌کند. وجهی که در دهان آمریکا می زند و وجهی که بوسه بر دست بسیجیان می زند و وجهی که هفتاد سال عبادت را به یکساعت همراهی مادر با بچه معاوضه می کند. در بدترین شرایط روحی و جسمی دست از دامان مادر رها نمی‌کند و در وخیم ترین شرایط با وجودش "نامی آشناتر از زهرا سراغ ندارد" و این چنین شب قدرشان رقم می خورد. ✍ @gharare_andishe
و ما أدراک ما لیلةالقدر... شب قدر شب نزول قرآن و امکان فهم است؛ شبی که اگر نبود فهم هم میسر نمی شد، و این موهبت تنها در توجه به ما أدراک است که برای انسان دسترس پذیر می شود. ما أدراک یعنی مقام فقر و مقام جهل، یعنی اقرار به نادانی که بستری برای ادراک، آن هم ادراک لیلة القدر است، لیلةالقدری که وسعتی دارد به اندازه هزار ماه و عمقی به ژرفای نزول ملائکه و روح، ملائک و روحی که نه توسط انسان بلکه به اذن الهی فرود می آیند؛ گویی ما ادراک انسانی ست که اذن الهی بر نزول ملائک و روح را ایجاب می کند و انسان را به مقام یگانگی می رساند. آری شب قدر شب توحید ناب است، شب در آغوش خدا بودن. در این عالم است که عظمت و عزت حقیقی ظهور می یابد و انسان واجد همراهی ملائک و روح می شود و به تایید تمامی امکانات هستی نایل می شود. در این عالم است که آنی به وسعت هزار ماه گسترش می یابد و انسان در آن شیرینی اکنون بی کران را می چشد و حضوری چنین گسترده را تجربه می کند. باری ما أدراک سراسر ادراک است و معرفتی عظیم می طلبد، مقامی که در پرتو نادانی اش نه سیاهی و ظلمت که نور و فجر است که طلوع می کند. مقامی که در صفا و سادگی کودکی و نگاه عارفانه به آن احیا می شود. @Kooodaki
شهادت امیرالمومنین(ع)، رخت بربستن ستون عقل عالم از جهان است. عقلی که چشم باز می‌کند و شان هر چیز را نشان می‌دهد و موجب شناخت اشیاء کما هی می‌شود. شهادتِ زبانِ قرآن است. زبانی که می‌تواند بودن حقیقی انسان را بگوید و چگونگیِ توحیدی زیستن را توصیف کند. ...و مردمانی که مشغول ظاهر امور شدند و بنای زندگی خویش را بر بهره‌بردن هر چه بیشتر از دنیای فانی گذاردند، خود بی‌آنکه بدانند شرایط را برای بودن با چنین عقلی سخت کردند تا در نهایت به دست ظاهرگراترینِ مردم در شریعت، به شهادت رسید و تا دنیا دنیاست، انسان از نبودن عقلِ عالم در رنج و مرارت به سربرد. اشک بر مصیبت امیرالمومنین(ع)، اشک بر ضربت خوردن باطنِ توحید است، اشک بر نداشتن امکان فهم است، اشک بر نبودِ عقلی‌ست که عالَم‌ساز است.اشک بر او اشک بر بی‌معنایی‌ است، اشک بر او، اشک بر بی‌تاریخی و آشفتگی امور است. اشک بر او اشک بر جدایی از سرآغاز هستی و ندیدن تقدیر زمانه و گرفتاری در دام مشهورات است. و بدا به حال مردمانی که نتوانند در چنین شبی با اشک و گریه به درگاه الهی، خواهان چشمی باشند که به حقایق باز شود و پی به بودن اصیل خود ببرد و همچنان در بی‌تقدیری و بی‌زبانی و الکن‌بودن به سربرد و امام خود را در پس پرده‌ی غیبت نگاه دارد... ✍ @gharare_andishe
. 🔹 درد بی دردی... در وضعیتی هستیم که اشتباهات بزرگ، کوچک و ناچیز و اشتباهات کوچک، بزرگ و گناهی نابخشودنی است. باز کردن شهرها برای مالها و سیتی سنترها و پارک‌های عجیب و غریب، آسمان‌خراش‌ها و بانک‌های آنچنانی از اقتضاات زمان و بروز بودن است و اگر در نظر ما مذهبی‌ها گناهی داشته باشد وضعیت حجاب و..است که آن هم با امربه معروف و نهی از منکر تدارک می‌شود. اما به ناگاه خرید کالسگه از ترکیه گناهی نابخشودنی. این وضعیت را چه بنامیم. ای کاش بجای ملامت کردن یکدیگر لحظه‌ای درنگ و تامل برایمان پیش می‌آمد. مرد را دردی اگر باشد خوش است درد بی دردی علاجش آتش است @soha_sima
. 🔹متن خوانی گزیده ای از کتاب "گلستان یازدهم" 🔹یکشنبه ٤ اردیبهشت ١٤٠١ 🕰ساعت١١ @gharare_andishe
. 🔹 فقر در جهان توسعه نیافته آیا فقر در جهان توسعه نیافته مربوط است به فساد حاکمان و رفتارهای تجملی یا ریشه فقر در جهان توسعه نیافته از گذشته رها شدن و جاماندن از آینده است؟ جهانی که از جهاتی می‌توانسته است برای خود ثروت ایجاد اکنون دیگر راه خلق ثروت را گم کرده و آنقدر چشمش را زرق و برق توسعه گرفته است که توانایی رفتن به سوی آینده را ندارد و نمی‌تواند با مشارکت در دنیای جدید راه‌های خلق ثروت را بپیماید. واقعیت آن است که ثروت در دنیای امروز حاصل دائما نوشدن و صورت دادن‌های جدید است. به تعبیر بهتر اگر انسان نتواند بطور دائم صورت جدیدی بیافریند فقر را تجربه خواهد کرد. این امر در شرایطی که مسابقه مصرف برقرار می‌شود و انسان توسعه نیافته هر روز با یک محصول جدید فناورانه روبرو می‌شود که جریان زندگی او را تغییر می‌دهد، بسیار بغرنج می‌شود. چرا که اگر او نتواند از این محصول جدید استفاده کند، زندگی معمولی او نیز به خطر می افتد. تلفن همراه که در حدود سی سال پیش اصلا وجود خارجی نداشت در زندگی امروز اساسی ترین مدار زندگی است. بگونه‌ای که در دورترین نقاط جهان از توسعه نیز امری لازم و حتمی تلقی می شود و زندگی بدون آن میسر نیست. این ضرورت مجال مشارکت را از جهان توسعه نیافته می گیرد وحاصل آن فقر و تباهی استعداد هاست. مشغول شدن به فساد حاکمان و مبارزه و قطع کردن دست فساد و عدالت طلبی به شیوه رایج آن هرچند به معنای تسلیم نشدن جامعه به فساد است اما چنانچه کشور نتواند خود را در راه مشارکت در دنیای جدید قرار دهد، شاید به مایوس شدن از تحقق عدالت بیانجامد و انسان‌ها احساس کنند که خدا آنان را فراموش کرده است. حال آنکه خداوند ارزاق بندگان را در تقدیرشان گذاشته و چنانچه انسان این تقدیر را در نیابد لاجرم راهی به خدای رزاق ندارد. آیا طرح اقتصاد دانش بنیان که از یک سو علم و فناوری است و از سوی دیگر ثروت، نمی‌تواند تمنای چنین حضوری باشد، حضوری که از یک طرف بر تولید به جای مصرف تاکید دارد و در تلاش است تا توجه را از زرق و برق محصولات منصرف کند، اما از سویی دیگر توانایی ساختن با فناوری بالا را در مقابل بگذارد. حضرت آقا در تبیین این اقتصاد می فرمایند: من فقط به طور خلاصه عرض میکنم که رسیدن و دست یافتن به پیشرفت عادلانه در اقتصاد و حلّ مشکل فقر در کشور ــ که ما مشکل فقر و استضعاف مالی را در کشور بخواهیم حل کنیم ــ فقط از مسیر تقویت «تولید» میگذرد؛ اگر ما تولید را  تقویت کردیم که تقویت آن هم به همین دانش‌بنیان بودن است، این مقصود بزرگ ان‌شاءالله حاصل خواهد شد. @soha_sima