.

.۲

۳

۴

#حلية_المتقين - علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه

الحمدُ للهِ الَّذِي عَلَى أَنْبِيَائِهُ الْمُرْسَلِينَ بِأَحْسَنِ حِلْيَةِ الْمُتَّقِينَ وَ بَعَثَ نُخْبَةَ أصْفِيائِهِ مُحَمَّداً صلى الله عليه وآله وسلم» لتعميم مَكَارِمِ أَخْلاقِ الْمُؤْمِنِينَ وَ اكْمَلَ فِي أَوْصِيَائِهِ المُنْتَخَبينَ أفضل خصال النبيِّينَ فَصَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ عدد انفاس المُسَبِّحِينَ مِنَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ وَ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى أَعْدَائِهِم ملاء السموات و الأرضين. اما بعد چنین گوید تراب اقدام مؤمنین و خادم طلبة علوم ائمه طاهرين محمد باقر بن محمد تقى حَشَرَهُ الله مَعَ مَواليه المطهرِينَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْهِم اجمعین که چون عمده امتیاز بنی نوع انسان از سایر انواع حيوان تخلّق باخلاق حسنه و تزیّن بآداب مستحسنه است و بمقتضای حدیث شریف نبوی صلوات الله عليه واله كه : بُعثتُ لاتمم مكارم الأخلاق تمامی آداب پسندیده و جميع اخلاق حمیده در شرع انور و دین آنحضرت ظاهر و مبیَّن گردیده و چون مختصری از مکارم اخلاق در کتاب عین الحيوة بیان شده بود جمعی از سالکان مسالک سعادت و ناهجان مناهج متابعت اهل بیت رسالت علیهم السلام از این ذره حقير التماس نمودند که رساله در بیان محاسن آداب که از طریقه مستقیمه ائمه طاهرين صلوات الله عليهم باسانید معتبره باين قليل البضاعة رسیده باشد بر وجه اختصار تحرير نمايد و بجهة عموم نفع نسبت باهل این دیار مضامین اخبار را در لباس لغت فارسیِ قریب الفهم بجلوه درآورد؛ لهذا با ضيق مجال و کثرت اشتغال رعایت حقوق اخوت ایمانی را لازم دانسته و از مقتضای حدیث الدالّ على الخير كفاعله اميدوار گردیده اجابت ملتمَس ایشان نموده و بر چهارده باب و خاتمه مرتب گردانید. باب اول - در آداب لباس پوشیدن باب دوم - در آداب حلی و زیور پوشیدن و سرمه کشیدن و در آینه نظر کردن و خضاب کردن باب سوم - در آداب خوردن و آشامیدن باب چهارم - در فضیلت تزویج و آداب مجامعت و معاشرت زنان و کیفیت تربیت فرزندان و معاشرت ایشان باب پنجم - در آداب مسواک کردن و ناخن و شارب گرفتن و سر تراشیدن و شانه کردن و امثال اینها باب ششم - در آداب بوی خوش استعمال کردن و گل خوش بوئیدن و روغن ماليدن باب هفتم - در آداب حمام رفتن و دارو کشیدن و امثال آن باب هشتم - در آداب خواب رفتن و بیدار شدن و بیت الخلا رفتن باب نهم - در آداب حجامت و تنقیه و ذکر بعضی از ادعیه و احراز و خواص بعضی از ادویه و معالجه بعضی از امراض و امثال اينها باب دهم - در آداب معاشرت مؤمنان و حقوق و اصناف ایشان باب یازدهم - در آداب مجالس و سلام و عطسه و مصافحه و معانقه و امثال باب دوازدهم - در آداب خانه داخل شدن و بیرون رفتن باب سیزدهم - در آداب سوار شدن و راه رفتن و بازار رفتن و تجارت و زراعت نمودن و چهار پایان نگاه داشتن باب چهاردهم - در آداب سفر کردن خاتمه - در بیان بعضی از فواید متفرقه و هر یک از ابواب را بر دوازده فصل مشتمل ساخت و بکتاب حلية المتقين مسمّىٰ گردانید. مأمول از ناظران در این رساله شافیه و عاملان باين عجاله وافیه آنکه این مجرم خطا پیشه را بدعای مغفرت و استدعای رحمت یاد نمایند و بر خطای لفظ و معنی، این مُعترف بعجز و قصور را مؤاخذه ننمایند. واللهُ الموفِّق والمُعين. ┅─────────── 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

فضیلت آراستن (مقدّمه:) از احاديث معتبر و فراوان استفاده مى‌شود كه پوشيدن لباس تميز و خوب و آراستن و زينت كردن مناسب خويش، در صورتى كه هزينه آن از راه حلال به دست آمده و در شأن انسان باشد، مستحب و موجب خشنودى پروردگار عالميان است. امّا اگر از راه حلال ممكن نباشد بايد به قدر امكان بسنده كرد، تا زياده‌خواهى‌هاى پوشاك مانع بندگى و عبادت نشود و چنانچه خداوند متعال درهاى روزى را بر كسى گشود، هم خود او از آن به شايستگى بهره برد و هم ديگران را در آن سهيم كند و اگر بر او تنگ گرفت، قناعت پيشه سازد و خود را به حرام و حتّى اموال مشتبه آلوده نكند. (به رواياتى در اين زمينه توجّه فرماييد:) اظهار نعمت‌هاى پروردگار 1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه خداوند نعمتى به بنده خود دهد و آثار آن نعمت بر آن بنده آشكار شود، او ذاكر (وشاكر) نعمت پروردگار و دوست خداوند ناميده مى‌شود، امّا اگر آثارنعمت در (گفتار وكردار) او ظاهر نشود، دشمن خدا و تكذيب‌كننده نعمت پروردگار شمرده خواهد شد».[1] 2. در حديثى ديگر فرمود: «هرگاه خداوند نعمتى به بنده‌اش كرامت كند،دوست دارد اثر آن نعمت را بر او ببيند».[2] 3. نيز در سخنى فرمود: «خداوند متعال زينت و اظهار و ابراز نعمت را دوست دارد و از ترك زينت و اظهار فقر و بدحالى بيزار است. دوست دارد آثار نعمت را در بنده‌اش ببيند. (مثل اينكه) لباس خود را خوشبو سازد، از منزلش به خوبى نگهدارى كند، خانه‌اش را جاروب 🧹 كرده، آن را تميز نگاه دارد و حتّى روشن 💡 كردن خانه پيش از غروبِ آفتاب 🌄[3] ، فقر را زايل مى‌كند و بر #روزى مى‌افزايد».[4] خود را براى خودى‌ها بياراييد از امير مؤمنان على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «همان‌گونه كه به هنگام ملاقات با غريبه‌ها خود را مى‌آراييد تا شما را در بهترين حال ببينند، براى برادران مؤمن نيز خود را بياراييد».[5] لباس خوب از مال حلال يوسف بن ابراهيم، از راويان حديث، مى‌گويد: خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم در حالى كه لباس‌هايى خوب (از خز)[6] پوشيده بودم. پرسيدم: نظرتان در مورد اين لباس‌ها چيست؟ فرمود: اشكالى ندارد؛ زيرا امام حسين عليه السلام به هنگام شهادت از همين لباس بر تن داشت و هنگامى كه حضرت على عليه السلام به عبداللّه بن عبّاس مأموريّت داد تا با خوارج نهروان مذاكره كند، بهترين لباس‌ها را پوشيد و با بهترين عطرها خود را خوشبو ساخت و بر بهترين اسبان سوار شد و رو به آنها رفت. خوارج چون او را در آن حال ديدند، گفتند: تو از بهترين مردمانى، پس چرا لباس جبّاران بر تن دارى و بر مركب آنان سوار شده‌اى؟ ابن عبّاس آيه زير را تلاوت كرد: (قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ): «بگو : چه كسى زينت‌هاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده و روزى‌هاى پاكيزه را حرام كرده است؟»[7] (و آنها جوابى در برابر او نداشتند). سپس امام صادق عليه السلام به يوسف بن ابراهيم فرمود: لباس‌هاى خوب و ارزشمند بپوش و خود را پيرايش كن كه خداوند زيباست و زيبايى‌ها را دوست مى‌دارد؛ البتّه مشروط بر آنكه از راه حلال به دست آمده باشد (و در حدّ اسراف نباشد)».[8] لباس زيرين و رويين در روايتى معتبر آمده است كه روزى سفيان ثورى از سران متصوّفه به مسجدالحرام رفت. امام صادق عليه السلام را ديد كه در گوشه‌اى از مسجد نشسته و لباس‌هايى زيبا و ارزشمند بر تن دارد. با خود گفت: به خدا سوگند بايد به نزدش بروم و او را به خاطر اين لباس‌ها سرزنش كنم. سپس خدمت حضرت رسيد و با سخنى اعتراض‌آميز عرض كرد: اى فرزند رسول خدا، به خدا قسم پيامبر و هيچ‌يك از پدرانت چنين لباسى نپوشيده‌اند. امام فرمود: «حضرت رسول صلی الله عليه و آله در روزگارى زندگى مى‌كرد كه عموم مردم در فقر و تنگدستى به سر مى‌بردند (و به همين علّت چنين لباس‌هايى نمى‌پوشيد)، امّا امروز وضعيّت مالى‌شان بهتر است و سزاوارترين مردم به استفاده از نعمت‌هاى پروردگار، انسان‌هاى نيكوكار و پرهيزگاران هستند». سپس آيه 32 سوره اعراف را كه در روايت پيشين گذشت، تلاوت كرد. آن‌گاه فرمود : «ما سزاوارترين مردم براى استفاده از نعمت‌هاى پروردگار هستيم». و در ادامه فرمود: «اى ثورى، اين جامه رويين را كه مى‌بينى براى (حفظ آبرو در برابر) مردم پوشيده‌ام»، سپس دامن لباس را بالا زد و لباس زيرين را كه لباس بسيار ساده و كم‌ارزش بود به وى نشان داد و فرمود: «اين لباس را براى خود پوشيده‌ام». بعد حضرت لباس رويين سفيان ثورى را بالا زد و او لباس زيبا و ارزشمندى در زير و لباس ساده و كم‌ارزشى روى آن پوشيده بود! حضرت فرمود: «ثورى، لباس زيرين را براى لذّت نفس و لباس رويين را براى فريب دادن مردم پوشيده‌اى».[9]

آراسته بودن در بيرون خانه در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه امام رضا عليه السلام در فصل تابستان بر روى حصير و در زمستان بر روى پلاس[10] مى‌نشست و در خانه لباس گشاد مى‌پوشيد؛ امّا در بيرون خانه و در برابر مردم، آراسته ظاهر مى‌شد.[11] فلسفه سختى‌هاى دنيا از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خداوند متعال بر اثر علاقه‌اى كه به برخى بندگانش دارد، دنيا را بر آنها تنگ گرفته و محبّت دنيا را از دل آنها برداشته است. از اين ‌رو آنان بر تنگى خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها و سختى‌هاى دنيا شكيبايى ورزيده و به جهان آخرت و آنچه از كرامت ابدى كه نزد خداست مشتاق و راغب‌اند و جان خود را در راه رضاى خدايشان بر كف گرفته و سرانجام به شهادت مى‌رسند و هنگام كوچيدن به جهان ديگر، خداوند از آنان خشنود است. چنين بندگانى نيك مى‌دانند كه مرگ دامنگير همه مى‌شود (و بايد دنيا و هر آنچه را در آن است بگذارند و بگذرند)؛ به همين علّت، به فكر تهيّه زاد و توشه براى جهان ديگرند. آنها به فكر گردآورى طلا و نقره نيستند، لباس‌هاى ساده مى‌پوشند و بيش از ضرورت و نياز غذا نمى‌خورند و اضافه بر آن را در راه خدا هزينه مى‌كنند، تا توشه آخرتشان باشد. آنان براى جلب رضاى خدا، با انسان‌هاى خوب دست دوستى داده و با دشمنان خدا قطع رابطه مى‌كنند. اين بندگان خوب خدا، چراغ‌هاى هدايت و غرق در نعمت‌هاى جهان آخرتند».[12] يادآورى: بسيارى از روايات مناسب اين فصل را در كتاب عين‌الحياة آورده‌ام.[13] -------------------- [1] . كافى، ج 6، ص 438، ح 2؛ ميزان الحكمة، ج 10، باب 3911، ح 20431. [2] . كافى، ج 6، ص 43، ح 1 و4؛ مكارم الأخلاق، ص 98. [3] . البتّه اين بخش از روايت مربوط به زمان‌هاى گذشته است كه مردم از نعمت برق محروم بودند و لازم بود پيش از تاريكىِ هوا وسايل روشن‌كننده را آماده سازند. [4] . مكارم الأخلاق، ص 41؛ ميزان الحكمة، ج 10، باب 3911، ح 20433. [5] . كافى، ج 6، ص 439، ح 10؛ مكارم الأخلاق، ص 98. [6] . خز، پوست حيواناتى است كه موهايى بلند ونرم ولطيف وپرپشت دارند. برخى حيوانات غير اهلى نيز خز دارند. چنين حيواناتى در زمان‌هاى گذشته فراوان بود ولى امروزه بر اثر صيد بى‌رويّه، كمياب يا ناياب است. [7] . سوره اعراف، آيه 32. [8] . كافى، ج 6، ص 442، ح 8؛ بحارالأنوار، ج 65، ص 125. [9] . كافى، ج 6، ص 442، ح 7؛ دعائم الاسلام، ج 2، ص 151، ح 544. [10] . گليم، فرشى از پشم (كه) به رنگ‌هاى مختلف مى‌بافند و پُرز ندارد (فرهنگ عميد). [11] . عيون اخبار الرّضا علیه‌السلام، ج 2، باب 44، ح 1؛ مكارم الأخلاق، ص 117. [12] . معانى الأخبار، ص 199؛ امالى طوسى، ج 2، ص 51. [13] . عين الحياة، ص 286، لمعه ششم. ┅─────────── 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

#پرسش_و_پاسخ 🔰 جایگاه انقلاب اسلامی و #امام_خمینی رحمت الله علیه... 🎙 #استاد_الهی ❓بعضی‌ها سوال می‌کنند که دستاورد این نظام و انقلاب چی بوده که ارزش این همه هزینه و صبر را داشته باشد؟... @ostadelahi ┅─────────── 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ‌ ‌ ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - -

🔖 کتاب #انقلاب_اسلامی ایران در آیات و روایات 🖌 نویسنده : علی اکبر ذاکری ┅─────────── 🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج ‌ ‌ ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - -