#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۶
دعای ششم – تسبیح و شکر خداوند عزوجلّ
حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام)، هرگاه آیۀ ﴿وَ إنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّٰهِ لاٰ تُحْصُوهٰا﴾ را میخواند؛ میگفت:
سُبْحَانَ مَنْ لَمْ يَجْعَل فیٖ أحَدٍ مِنْ مَعرِفَةِ نِعَمِهِ إلاَّ الْمَعْرِفَةَ بِالتَّقْصِیرِ عَنْ مَعْرِفَتِهَا، كَمٰا لَمْ يَجْعَلْ فیٖ أحَدٍ مِنْ مَعْرِفَةِ إِدْرَاكِهِ أكثَـرَ مِنَ الْعِلْمِ بِأَنَّهُ لاٰ يُدْرِكُهُ، فَشَكَرَ عَزَّوَجَلّ مَعْرِفَةَ الْعَارِفِینَ بِالتَّقْصِیرِ عَنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ جَعَلَ مَعْرِفَتَهُمْ بِالتَّقْصِیرِ شُكْراً، كَمٰا جَعَلَ عِلْمَ الْعَالِمِینَ أَنَّهُمْ لاٰ يُدرِكُونَهُ إِيـمَاناً، عِلْماً مِنْهُ أَنَّهُ قَدَّرَ وُسْعَ الْعِبَادِ، فَلاٰ یُجَاوِزُونَ ذٰلِكَ.
[ پاک است آنکه قرار نداد در کسی از شناختِ نعمتهایش مگر آشنایی به تقصیر از شناخت آنها، همانگونه که قرار نداد در کسی از شناخت ادراکش بیش از آگاهی بر اینکه او را در نـمییابد؛ پس سپاس گفت خدای عزوجل #معرفت آنان را که آگاهند به کوتاهی خویش از معرفت او، و شناخت آنان را به تقصیر خود به عنوان، سپاسگزاری قرار داد، همچنانکه علم دانشمندان را به اینکه او را درک نـمیکنند، ایمان به حساب آورد، به علمی از او که وی توانایی بندگانش را محدود فرموده و آنان از آن حد نـمیگذرند.
***
و نیز، حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) در تسبیح خود میگفت:
سُبْحَانَ مَنْ جَعَلَ الْاِعْتِـرَافَ بِالنِّعْمَةِ لَهُ حَمْداً.
[ پاک است آنکه اعتـراف کردن به اینکه نعمت از اوست را ستایش خود قرار داد. ]
سُبْحَانَ مَنْ جَعَلَ الْاِعْتِـرَافَ بِالْعَجزِ عَنِ الشُّكْرِ شُكْراً.
[ پاک است آنکه #اعتـراف به ناتوانی در سپاسگزاری را، سپاسگزاری به حساب آورد. ]
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│✨ @Nafaahat
│📖 @feqh_ahkam
│💌 @arame_janam
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#داستانهای_شگفت
۵۲ - رؤیای صادقانه
ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ
صاحب مقام یقین و مخلص در ولایت اهل بیت طاهرین (علیهمالسلام)، مرحوم حاج شیخ محمد شفیع جمی که داستان 41 از ایشان نقل گردید فرمود : سالی عیدغدیر نجف اشرف مشرف بودم و پس از زیارت به سمت بلد خود ( جم ) مراجعت کردم و ایام عاشورا در حسینیه اقامه مجلس تعزیه داری #حضرت_سیدالشهداء علیه السلام نمودم و روز عاشورا سخت مشتاق زیارت آن بزرگوار شدم و از آن حضرت در رسیدن به این آرزو استمداد نمودم و از حیث اسباب، عادتاً محال به نظر می آمد.
همان شب در عالم رؤیا جمال مبارک حضرت #امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت سیدالشهداء علیه السلام را زیارت کردم.
حضرت امیر علیه السلام به فرزند خود فرمود چرا حواله محمد شفیع را نمی دهی؟
فرمود همراه آوردهام؛
پس ورقه ای به من مرحمت فرمود که در آن دو سطر از نور نوشته بود و از هر دو طرف هم مساوی بود. چون نظر کردم دیدم دو شعر است که نوشته شده و با اینکه اهل شعر نبودم به یک نظر از حفظم شد:
از مخلصان درگَه آن شاه لو کُشِف
اسمش محمد است و شفیع از ره شرف
توفیق شد رفیق رود سوی کربلا
با آنکه اندکی است که برگشته از نجف
فرمود چون بیدار شدم با کمال بهجت و یقین به روا شدن حاجت بودم و بحمداللّه در همان روز وسایل حرکت میسّر شد و به سمت کربلا حرکت کرده و به آن آستان قدس مشرف شدم .
مرحوم حاج شیخ محمد شفیع، قریب سی سال با بنده رفاقت داشت و چند مرتبه حج و زیارت عتبات با مصاحبت ایشان نصیب شد.
عالمی عامل و مروّجی مخلص و مردی خلیق و مُحبّی صادق بود.
در هر شهری که می رسید با أخیار آن شهر آمیزش داشت و در هر مجلسی که بود اهل آن مجلس را به یاد خدا و آل محمد (صلوات الله علیه وآله) می انداخت و از ذکر مناقب آن بزرگواران و مسالب اعدای آنها خودداری نداشت و در ملکات فاضله خصوصاً تواضع و حیا و ادب و محبت به بندگان خدا و سخاوت و خیرخواهی خلق، به راستی کم نظیر بود .
🇯 🇴 🇮 🇳
https://eitaa.com/mabaheeth/48413
╭═══════๛ - - - ┅╮
│📱 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - -