🎥 امام خمینی: ما جز یک خدمتگزاری که بازهم توفیقش از اوست، چیزی نیستیم ✨🕋 @Ghebleh

🎥در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد... 🔸تصاویری از آماده شدن امام خمینی(ره) در بیمارستان برای اقامه نماز ✨🕋 @Ghebleh

📚کتاب ویژه‌ رحلت امام عنوان: کبوتران حرم رحلت امام خمینی رحمه‌الله‌علیه 👥️️آشنایی کودکان با شخصیت امام خمینی با شعر و داستان و سرگرمی #امام_خمینی رحمةالله‌‌علیه #رحلت_امام_خمینی رحمةالله‌‌علیه #چهارده_خرداد ✨🕋 @Ghebleh

📸 سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) عکاس: محمدحسن ظریف‌منش ✨🕋 @Ghebleh

آخرین وصیت؛ بگویید همه بیایند! 🔺️خاطره آیت‎الله مصباح یزدی از آخرین ساعات عمرِ امام خمینی ‎قدس‎سرهما ✨🕋 @Ghebleh

🎥 خاطره ای عجیب از آیت الله بهجت از زبان فرزند ایشان 🔸 ماجرای تاخیر ده ساله ارتحال امام خمینی (ره) و عمر دوباره ای که خداوند به امام بخشید! ✨🕋 @Ghebleh

🎥بخشی از گفتار شهید آوینی درباره امام 🔸بخش‌هایی از سخنان شهید آوینی درباره امام خمینی(ره) را منتشر شده است که بعضی از این تصاویر و صحبت ها برای اولین بار منتشر می‌شود. ✨🕋 @Ghebleh

آن‌چه رهبر انقلاب امروز گفتند، شاعری به شعر درآورد باید که میان ملت ما ایمان و امید زنده باشد در پویش راه خدمت ما ایمان و امید زنده باشد فرمود عزیز رهبر ما باید که شنید این سخن را با جهد و جهاد و همت ما ایمان و امید زنده باشد برخیز و ز جان و دل بکوشیم از چشمۀ عاشقی بجوشیم یعنی همه‌جا ز دعوت ما ایمان و امید زنده باشد برای خواندن کامل شعر محمود تاری به اینجا بروید ✨🕋 @Ghebleh

🇮🇷 🖼 مجموعه #پوستر | روایت جمارانی ها از همسایگی با امام #امام_خمینی (ره ✨🕋 @Ghebleh

آخرین وصیت؛ بگویید همه بیایند! 🔹خاطره آیت‎الله مصباح یزدی از آخرین ساعات عمرِ امام خمینی‎قدس‎سرهما بعضى از بستگان حضرت امام، خاطرات واپسین روز حیات ایشان را این‌گونه گفتند: عصر همان روز (ارتحال) امام فرمود: به تمام اهل خانواده بگویید كه جمع شوند! همسر ایشان، فرزندان و نوه‌ها كه آن‌جا حضور داشتند، اطراف تخت وى حلقه زدند و اطراف او جمع شدند. امام به زحمت چشم خود را باز كرد. سخن گفتن برایش خیلى دشوار بود. اهل‌بیت خود را مخاطب قرار داد و فرمود: «یك جمله وصیت براى شما دارم». همه چشم‌ها خیره و گوش‌ها تیز شده بودند كه امام در لحظه‌هاى واپسین عمر و با این روز و حال، چه وصیتى دارد؟! امام گفت: «وصیت من به شما این است كه بكوشید نافرمانى خدا نكنید!» بعد فرمود: «بروید؛ من خسته‌ام و مى‌خواهم بخوابم.» پارچه را روى صورتش كشید؛ خوابید و دیگر چیزى نگفت. هنگام نماز مغرب و عشا ایشان را صدا زدند. او به نماز اوّل وقت مقیّد بود. احساس كردم كه فقط، انگشتان و لب‌هایش اندكى حركت مى‌كنند؛ با اشاره انگشتانش، ركوع و سجود مى‌كرد و با حركت لبانش، نماز پایانى را خواند. این چه شخصیتى دارد و چه روحى است كه در واپسین لحظه‌هاى عمر، توجّهش فقط به خدا و انجام وظیفه است و بس؟! بهترین سرمایه و هدیه‌اى كه براى فرزندان خویش بر جا مى‌گذارد، این است كه «نافرمانى خدا و گناه نكنید.» تأكید و تكیه كلامش در تمام عمر، این بود كه خدا از او چه خواسته است؛ مى‌كوشید آن را انجام دهد تا به تكلیف عمل كرده باشد. در اوایل جوانى، امام را ندیده بودیم؛ ولى در حدود سى و پنج سال از نزدیك ایشان را درك كردیم. از همان روز اوّل ‌در سال ۱۳۳۱ ه.‌ش‌ كه به قم آمدم، در درس ایشان شركت كردم. پس از تبعید او، كم و بیش با وى در ارتباط بودم. پس از مراجعت ایشان، بارها به خدمتش مشرف مى‌شدم. ...از نزدیك، غرق تماشاى حركات، درس‌ها و بحث‌ها، معاشرت‌ها و منش‌هاى او بودم. با این وصف، هرگز در زندگى او، لحظه‌اى را به یاد ندارم كه ایشان به فكر منافع دنیوى خود باشد؛ درباره چیزى فكر بكند یا مطلبى بگوید یا نكته‌اى بنویسد كه انگیزه‌اش ‌از این گفتن و شنیدن و نوشتن‌ـ جلب منفعت دنیوى براى خویش باشد. گویا كه در ذهن این مرد، جز اطاعت خدا و خدمت به بندگان خدا، چیز دیگرى نمى‌گذشت. من جز اطاعت حق و خدمت به خلق، چیز دیگرى از این مرد سراغ ندارم. او دریاى متلاطمى بود؛ ولى آرام و بى‌كرانه! 📚سیری در ساحل، صفحه ۸۵-۸۷ ✨🕋 @Ghebleh