⭕️زندگي دنيا را زندگي بدانيم يا نه؟ از هفت آية پاياني سورة فجر و بيست آية سورة بلد از صفحة 594 ، آية نخست اين صفحه، به دنبال سه آية پاياني صفحة قبل، اَصالت، يعني مقصود اصلي بودن حيات پس از مرگ را نشان مي‌دهد. اين آيات مي‌فرمايند: کَلاّ، إذا دُکَّتِ الأرضُ دَکّاً دَکّا، وَ جاءَ رَبُّکَ وَ المَلَکُ صَفّاً صَفّا، وَ جيءَ يَومَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَومَئِذٍ يَتَذَکَّرُ الإنسانُ وَ أنّي لَهُ الذِّکري؛ نه⭕️هرگز چنان نيست‌که منکران روز جزا مي‌پندارند، بلکه هنگامي‌که زمين در هم کوبيده شود کوبيده شدني محکم، و فرمان خدا صادر گردد و فرشتگان براي اطاعت فرمان صف در صف بايستند، و آن روز جهنّم به صحنه آورده مي‌شود و آن روز، انسان به خود مي‌آيد! امّا آن به خود آمدن، چه نفعي به او خواهد داشت؟ آن‌جاست که با ندامت و حسرت و افسوس تمام مي‌گويد: «يا لَيتَني قَدَّمتُ لِحَياتي»؛ «اي کاش براي زندگي‌ام از پيش چيزي فرستاده‌بودم!»⭕️ برگرفته از آثار آيت‌الله ضياءآبادي @ghjariafsane

اگر در تعبير دقيق آيه دقّت کنيم، مي‌بينيم انسانِ به خودآمدة در صحنة محشر مي‌گويد: «يا لَيتَني قَدَّمتُ لِحَياتي»؛ «اي کاش، من براي زندگي‌ام چيزي پيش فرستاده‌بودم». و نمي‌گويد: يا لَيتَني قَدَّمتُ لآخِرَتي؛ اي کاش براي آخرتم از پيش چيزي فرستاده‌بودم! بلکه «مي‌گويد: اي کاش، براي زندگي‌ام از پيش چيزي فرستاده‌بودم». ⭕️ يعني آن‌روز مي‌فهمدکه در دنيا اصلاً زندگي نداشته‌است و زندگي‌اش تازه آن‌جا شروع شده و يالَلاَسَف‌که از وسايل زندگي‌که لازم بود از دنيا پيش بفرستد هيچ چيز نفرستاده‌است و اکنون، تهي‌دست و بدبخت و بي‌چاره مانده و جز دَرَکات جهنّم مسکن و مأوايي و جز زَقّوم و حَميم و غَسّاقِ جهنّم طعام و شرابي ندارد.⭕️ @ghjariafsane

اين نکتة دقيق قرآني خيلي تکان‌دهنده و بيدارکننده است که: اين توقّف چهل پنجاه يا هفتاد سالة انسان در دنيا در نظر انسان قيامتي اصلاً به حساب زندگي گذاشته نمي‌شود آن‌گونه که توقّف نُه‌ماهة جنين در رحِم مادر در نظر انسان دنيايي، اصلاً به حساب گذاشته نمي‌شود. اگر از ما مدّت عمرمان را بپرسند، مي‌گوييم: در فلان روز از فلان سال، از مادر متولّد شده‌ام و امروز دقيقاً مثلاً سي‌وهشت سال و پنج ماه، از عمرم مي‌گذرد. و هيچ‌گاه، آن نه ماه دوران جنيني در رحم مادر را به حساب نمي‌آوريم. و حال آن‌که آن مدّت نه ماه هم مسلّماً جزء عمر ما بوده و تمام ابزار و وسايل زندگي در طول مدّت عمر دنيايي، از برکات همان دوران جنيني است که همه را از آن‌جا آورده‌ايم و اين‌جا با آنها زندگي مي‌کنيم. ولي در عين حال، آن دوران را به حساب عمر خود نمي‌گذاريم. حال،⭕️انسان قيامتي هم، پس از تولّد از رحم دنيا که چشمش باز مي‌شود و وسعت و عظَمت و جلالت آن عالم را مي‌بيند، آن‌چنان مقهور و مجذوب واقع مي‌شود که خود را در اوّلين روز ورود به حيات و زندگي‌اش مشاهده مي‌کند و با حسرت و افسوس تمام مي‌گويد: «يا لَيتَني قَدَّمتُ لِحَياتي»؛ «اي کاش، براي حيات و زندگي‌ام چيزي از پيش فرستاده‌بودم».⭕️ @ghjariafsane

يعني⭕️در عين اين‌که دوران گذشتة دنيا را به حساب زندگي‌اش نمي‌گذارد، در عين حال، مي‌فهمد که تمام وسايل زندگي اصلي و حيات واقعي‌اش را لازم بود از دنيا همراه خود بياورد و نياورده‌است و اکنون، جز سوختن در آتش حسرت و افسوس و ندامت، راه و چاره‌اي ندارد!⭕️@ghjariafsane

بنابراين،⭕️ما که هم‌اکنون دوران دنيايي خود را مي‌گذرانيم و رو به سوي حيات اصلي و زندگي جاوداني خود پيش مي‌رويم، شديداً نيازمند نداهاي بيدارکننده و هشدارهاي تکان‌دهندة قرآن و اولياي خدا مي‌باشيم که: يا أيُّهَا النّاس، إنَّ وَعدَ اللهِ حقّ، فَلا تَغُرَّنَّکُمُ الحَياهُ الدُّنيا، وَ لا يَغُرَّنَّکُم بِاللهِ الغَرور؛ اي مردم! به‌يقين وعدة خدا حقّ است، اينک مراقب باشيد که اين زندگي زودگذر دنيا، با جلوه‌هاي فريبنده‌اش فريبتان ندهد.⭕️ @ghjariafsane

امام اميرالمؤمنين، علي(ع) اصحاب خود را مکرّراً با اين جملات تنبّه مي‌داد و موعظه مي‌فرمود: تَجَهَّزوا رَحِمَکُمُ الله، فَقَد نودِيَ فيکُم بِالرَّحيل، وَ أقِلُّوا العُرجَهَ عَلَي الدُّنيا وَ انقَلِبوا بِصالِحِ ما بِحَضرَتِکُم مِنَ الزّاد، فَإنَّ أمامَکُم عَقَبَهً کَئودا وَ مَنازِلَ مَخوفَهً مَهولَه، لا بُدَّ مِنَ الوُرودِ عَلَيها وَ الوُقوفِ عِندَها؛⭕️ خدا شما را بيامرزد، وسايل سفر آخرت را آماده سازيد که نداي کوچ کردن از دنيا در ميان شما داده شده‌است، توقّف در دنيا را کم بشماريد و دل به آن نبنديد، توشه و زاد لازم در اين سفر را که هم‌اکنون در دسترستان هست، از طاعت و بندگي خدا همراه خود برداريد که سر راهتان گردنه‌هاي صعب‌العبور و منزل‌هاي ترس‌آور هولناک، از قبر و عالم برزخ و موقف‌هاي حساب و صراط و ميزان، وجود دارد که ناگزير، بايد بر آنها وارد شده و در آنها نگه داشته شويد.@ghjariafsane

اي⭕️خوشا به حال آن بيداردلاني‌كه اين‌زندگي زودگذر پر از محنت دنيا را طوري به‌سر برند كه دم جان دادن اين‌ندا از جانب حضرت محبوب به گوششان برسدكه: «يا أيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّه، اِرجِعي إلي رَبِّك راضِيَهً مَرضِيَّه»؛ «اي جان آرام‌گرفته با ياد خدايش، بيا پيش خودم». بيا به دامن من. تو كه يك عمر به ياد من بودي و در هجمة طوفان‌هاي مصايب و شهوات تكيه به من زده‌بودي، اينك نوبت من است كه در هجمة طوفان‌هاي برزخ و محشر به ياد تو باشم؛ بيا كه «تو از من خشنودي، و من نيز از تو»؛ «فَادخُلي في عِبادي، وَ ادخُلي جَنَّتي»؛ «الحال، اين تو و اين هم‌نشيني با بندگان صالح من. اين تو و اين بهشت جاودانة من».⭕️ @ghjariafsane