آري؛⭕️از نظر انسان مؤمن متوكّل، حساب روزي از حساب كار جداست! كار را صرفاً براي اطاعت امر خدا بايد كرد، و روزي را هم به تقدير خدا بايد وا گذاشت.⭕️كه فرموده‌است: وَ في السَّماء رزقُكُم وَ ما توعَدون، فَوَ رَبِّ السَّماء وَ الأرض، إنَّهُ لَحَقٌّ مثلَ ما أنَّكُم تَنطقون؛ رزق شما وآن‌چه‌كه به‌آن وعده داده مي‌شويد، درآسمان است و از ماوراي عالَم تدبير شما تقدير مي‌گردد، پس به خداي آسمان و زمين سوگند كه اين مطلب، حقّ است و ترديدناپذير، آن‌گونه كه شما سخن مي‌گوييد و كمترين ترديدي در سخنگويي خود، در حين سخن گفتن نداريد!!https://eitaa.com/joinchat/3650486473C399eafcf94

و⭕️اگر راستي بنا بود كه روزي روزي‌خوار، بسته به شاخ كارش باشد و كارش تنها مجراي رزقش، پس آن چارپاي علف‌خواري كه كارش بار سنگ و آهن و آجر كشيدن است، از گرسنگي بايد بميرد و حتماً بايد كاه و يونجه و علف بارَش‌كنند تا از كار و بار خود، تأمين رزق خود نمايد و زنده بماند! يا آن‌حيواني‌كه قادر بر ذخيره كردن موادّ غذايي خود نيست و هر روز نو، روزي نو مي‌خواهد، طبعاً از گرسنگي بايد بميرد! در صورتي كه چنين نيست.⭕️چرا كه همين آية 60 مي‌فرمايد: «چه بسيارند حيواناتي‌كه روزي خود را ذخيره نمي‌كنند و بر خلاف بعضي حيوانات، از قبيل موش و مورچه و زنبور عسل، روزانه بايد دنبال روزي نو بروند. و نيز، چه بسيارند حيواناتي كه رزقشان بار بر خودشان نيست» و اَحياناً رزقشان كاه و يونجه و علف است و بارشان سنگ و آجر و كتاب! https://eitaa.com/joinchat/3650486473C399eafcf94

حال،⭕️آيا اين حيوان، حق دارد كه جُفتَك به صاحبش بپراند و لب به اعتراض بگشايد: چرا سنگ و آجر وكتاب بارَم كرده‌اي؟ پس منِ حيوانِ بي‌چارة علف‌خوار از كجا بخورم؟ بارِ علف بر دوشم بگذار تا به خانه كه رسيدم، علف بخورم! خير؛ اين حقّ او نيست. بلكه صاحبش به پوزه‌اش مي‌زند كه: اي حيوانك نادان، تو را چه به اين‌فضولي‌ها؟! من انبار كاه و يونجه و علف، فراوان دارم و هرگز تو را بي‌آب و غذا نمي‌گذارم. ولي تو، تنها وظيفه‌ات اين است كه: ببيني من از تو چه‌كاري خواسته‌ام و همان كار را با كمال خضوع و تسليم انجام دهي و در كار مربوط به من كه علوفه دادن به سُتوران است، دخالتي ننمايي! من، تو را براي سنگ و آجركشي انتخاب‌كرده‌ام و براي حمل بار كتاب برگزيده‌ام. تو كار خود را طبق دستور من انجام ده و بار خود را به مقصد برسان؛ نگران كاه و علف نباش و مطمئن باش كه: هنوز بار سنگ و كتاب از دوش بر زمين ننهاده، آخور پر از كاه و يونجه و جو، در برابر خويش آماده و حاضر خواهي ديد!⭕️ «اَللهُ يَرزُقُها وَ إيّاكُم»؛ «خداوند، به چارپايان و شما روزي مي‌دهد». مخصوصاً چنان‌كه مي‌بينيم، در آية شريفه، ضمير راجع به «دابّه» جلوتر از ضمير مربوط به انسان مورد ذكر و توجّه قرار گرفته كه: «اَللهُ يَرزُقُها وَ إيّاكُم» و نفرموده: اَللهُ يَرزُقُكُم وَ إيّاها! و لذا آن حيوان چون طبق فرمان خالقش بار صاحبش را مي‌بَرد و هرگز غم روزي نمي‌خورَد، خالق او نيز صاحبش را موظّف‌كرده‌كه بايد تلاش‌كند تا آخور او را پر از كاه و علف سازد! https://eitaa.com/joinchat/3650486473C399eafcf94

آري؛ هر كه كار خدا كند، به يقين / روزي‌اش مي‌شود فراوانا ⭕️بنده، بايد گوش به فرمان خدايش باشد و هر كاري را كه به عهده‌اش گذارده و از او خواسته‌است، طبق دستور و مطابق فرمان، انجام دهد و هرگز به فكر اين نباشد كه از اين كار، پولي در نمي‌آيد و نان و آبي حاصل نمي‌شود! درست اين مطلب باورش بشود كه: كار بايد خداپسند باشد، نه روزي‌رسان! روزي به دست خداست، و كار هم بهانه!⭕️ https://eitaa.com/joinchat/3650486473C399eafcf94

عرض سلام وارادت خدمت بزرگواران ارجمند، با عرض پوزش به علت زیاد بودن پیامهای تفسیری، اما مهم ترین بخش کانال ما تفسیر قرآن وبیان دلنشین مرحوم آیة الله آقای ضیاء آبادی است، وخوش به سعادت کسانی که از این بخش محروم نیستند وتوفیق مطالعه رو دارند، التماس دعا ارادتمند خادمه گروه قجری 🌸❤🌴🌸❤🌴🌸❤🌴🌸

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆