⭕️راه تسلّط شيطان بر دل از ده آية 12 تا 21 سورة مجادله از صفحة 544 ، قرآن پس از اشاره به صحنة آزموني جالب که چگونه حبّ پول، مانع خيرات و برکات آسماني مي‌گردد، در شش آية 14 تا 19، منافقان را با نشانه‌هايشان به مسلمانان معرّفي مي‌کند. در پايان اين آيات، آية 19 مي‌فرمايد: «اِستَحوَذَ عَلَیهِمُ الشَّیطان، فَأنساهُم ذِکرَ الله»؛ «شيطان بر آنان مسلّط گشته، و آنها را از ياد خدا به فراموشي افکنده‌است». ⭕️يکي از وظايف حتميّه‌اي که بر عهدة تک تک ماست، اين است که: هرگاه قرآن نشانه‌اي از نشانه‌هاي اهل ايمان را به ما معرّفي مي‌کند، فوراً خود را با آن نشانه بسنجيم و ببينيم که: آيا ما نيز، داراي آن نشانه هستيم يا نه؟ اگر آري، خدا را شاکر بوده و در تقويت آن بکوشيم. و اگر خير، آن نشانه را در خود ايجاد نموده و به رنگ آن درآييم. و هم‌چنين اگر قرآن اين‌خبرگزار آسماني نشانه‌اي از نشانه‌هاي اهل‌کفر و نفاق را به ما معرّفي کرد، سريعاً خود را با آن نشانه نيز ارزيابي نموده و ببينيم‌که آيا آن علامت در ما وجود دارد يا خير؟ اگر آري، خود را اصلاح نموده و از آن دور شويم. و اگر خير، خدا را شکر نموده و در ادامة راه پرپيچ و خم زندگي نيز، از آن بگريزيم.⭕️ برگرفته از آثار آيت‌الله ضياءآبادي⭕️@ghjariafsane

و⭕️به‌راستي چه مي‌شد ما که قرآن مي‌خوانيم مي‌دانستيم خدا با ما صحبت مي‌کند، نه با ديوار. ولي ما طوري با قرآن عمل مي‌کنيم که گويي ما طرف صحبت با خدا نيستيم. بلکه تنها موظّف به اين هستيم که تند و تند، آيات قرآن را بخوانيم و بگذريم!!⭕️ به هر حال، اين آية شريفه به ما مخاطبان قرآن هشدار مي‌دهد که: مراقب باشيد که اين نشانة اهل نفاق در شما به وجود نيايد و نباشيد از کساني که «شيطان بر آنها مسلّط شده و آنان را از ياد خداوند غافل کرده‌است».@ghjariafsane

حال، در اين‌جا ممکن است اين سؤال در اذهان مطرح شود که: از کجا بايد فهميد که شيطان، اين دشمن قسم‌خوردة ما انسان‌ها، بر ما مسلّط گشته؟ و نشانة اين اِستِحواذ و تسلّط چيست؟ پاسخ اين پرسش، با کنار هم گذاشتن دو روايت از رسول خدا(ص) به روشني به دست مي‌آيد: از ايشان(ص) منقول است که: لَو لا أنَّ الشَّياطين يَحومونَ عَلي قُلوبِ بَني آدَم، لَنَظَروا إلي مَلَکوتِ السَّماء؛ اگر نه اين بود که شيطان‌ها در اطراف دل آدميان مي‌چرخند، آنها ملکوت آسمان را مشاهده مي‌کردند. و هم‌چنين، از آن حضرت(ص) رسيده‌است که: به‌هنگام عبور از قبرستان، اشاره به دو قبر از ميان قبور نموده و فرمود: صاحبان اين دو قبر الآن به کيفر گناهاني‌که داشته‌اند، در حال عذابند و فريادشان بلند است. آن‌گاه فرمود: وَ لَو لا تَمريغُ قُلوبِکُم أو تَزَيُّدُکُم فِي الحَديث، لَسَمِعتُم ما أسمَع؛ اگر نه چنين بود که شما دل‌هاي خود را در ميان پليدي‌ها و قاذورات گناهان مي‌غلطانيد و آن را آلوده مي‌سازيد يا آن‌که در سخن، زياده‌روي کرده و سخنان ناصواب بسيار به زبان مي‌آوريد، اگر چنين نبود، آن‌چه را که من مي‌شنوم، شما هم مي‌شنيديد. بنابراين⭕️نشانة استحواذ و چيرگي شيطان بر دل، همانا بي‌مُبالاتي انسان در امر گناه و سهل‌انگاري وي در طاعت حضرت ربّ است که آدمي همچون کسي که جاهل به قدرت الله، جَلَّ جَلالُه و منکر اِنعام و احسان اوست، نسبت به اوامر خدا بي‌اعتنا، و در تخلّف از نواهي او بي‌پروا مي‌شود. و از اين رو، با غرور تمام، به هلاکت جاودانة خويش اقدام مي‌نمايد.⭕️@ghjariafsane

توجّه به اين نکته نيز لازم است که: ⭕️بي‌مبالاتي انسان در امر گناه، و سهل‌انگاري وي در طاعت خدا، هم‌چنان که نشانة استحواذ و چيرگي شيطان بر دل است، هم‌چنين در ابتداي امر، راه‌گشاي شيطان به سوي قلب و موجب تسلّط وي بر کشور دل نيز مي‌باشد. به بيان ديگر، اقدام به معصيت در مراحل نخستين، از آن نظر که مُنافي با فطرت توحيدي انسان است، غالباً توأم با ترس و تشويش و اضطراب انجام مي‌پذيرد و اَحياناً موجب نگراني‌هاي بسيار مي‌گردد. ولي کم‌کم بر اثر تکرار و تداوم در عمل، به جايي مي‌رسدکه تبهکاري و عصيان و سرپيچي از فرامين خدا براي انسان امري ساده و سهلُ‌الصّدور گرديده و هر نوع عمل ناروا، دور از هرگونه ترس و وحشت و اضطراب، از وي صادر مي‌شود. و در اين موقع است که بي‌مبالاتي در امر گناه، حاکي از چيرگي شيطان بر قلب مي‌باشد وآگاهي از اين فضاحت ننگ‌آورِ بسيار رسوا مي‌دهدکه خانة دل به‌جاي اين‌که کانون ذکر خدا باشد، تبديل به لانة شيطان خنّاس گرديده و هر دَم، بچّه شيطاني در آن توليد مي‌گردد و فکري خبيث از آن دل ناپاک مي‌جوشد و کاري پليد از دست و زبان و چشم و گوش و ديگر اعضاي اين موجودِ مُسَخَّرِ شيطان به وقوع مي‌پيوندد.⭕️@ghjariafsane

و از اين‌روست که گفته‌اند:⭕️اصرار و پيگيري در امر گناه، ابتدائاً مولّد استحواذ و سبب براي تسلّط شيطان بر قلب انسان مي‌باشد و در آخِر کار مولود استحواذ و مسبَّب از چيرگي ابليس بر قلب مي‌گردد. هم‌چنان که اهتمام در امر طاعت و خويشتن‌داري از معصيت نيز، غالباً در ابتدا با تکلّف و تحميل بر نفس انجام مي‌پذيرد، امّا تدريجاً بر اثر تکرار و تداوم در عمل، موجب پيدايش و رسوخ ملکة تقوا در قلب مي‌گردد و بِالمَآل، اقدام به طاعات و پرهيز از سيّئات از جان يک انسان متّقي، به سهولت و عاري از هرگونه تکلّف، و بلکه توأم با اشتياق به عبادت و انزجار از گناه حاصل مي‌شود.⭕️ يعني عمل و تکرارآن در بادي امر، ايجادکنندة تقوا مي‌باشد و سپس تقوا در پايان کار، ايجادکنندة عمل و تداوم‌بخش آن مي‌گردد. چنان‌که قرآن حکيم مي‌فرمايد: وَ الَّذينَ اهتَدَوا، زادَهُم هُدي وَ آتاهُم تَقويهُم؛ و آنان که راه يافتند و تسليم فرامين خدا گشتند، خدا بر هدايت‌شان افزود و به آنان تقواي‌شان را عنايت فرمود.@ghjariafsane