❌ 130 شبهه درباره مقاومت اسلامی شبهات محور مقاومت 👇🏿 💪 محور مقاومت (۳۵شبهه) شبهات حزب الله لبنان 👇🏿 🔸 حزب الله لبنان (۴۴شبهه) شبهات فلسطین 👇🏿 🇵🇸 فلسطین (۴۰شبهه) شبهات شهید هنیه 👇🏿 ⛔️ شبهات ترور شهید هنیه (۱۵شبهه) ❌ 130 شبهه درباره مقاومت اسلامی @PasokhWorld ı▲دنیای پاسخ

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز سه شنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۳/۸/۱۵ شرح خطبه ۱۸۶- آیت الله مکارم ،دشتی ترجمه و شرح خطبه 186 نهج البلاغه؛ بخش هفتم: بی‌نیازی خدا از خلقت و معاد پيام امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام، ج‏7، ص: 246-237 💢در آن زمان که موجودات را آفريد آفرينش آن براى او رنج آور نبود و به سبب خلقت آنها خستگى براى او پديد نيامد. خداوند (هرگز) موجودات جهان را براى استحکام بخشيدن به حکومتش نيافريد و نه براى ترس از زوال و نقصان، نه براى کمک گرفتن از آنها در برابر همتايى برترى جو و نه براى دورى جستن از دشمنى مهاجم، نه براى افزودن بر ملک خويش، نه براى فزون طلبى در برابر شريکى همطراز و نه به سبب وحشت از تنهايى و انس گرفتن با مخلوقات خود. 💢سپس خداوند موجودات را بعد از ايجاد، فانى مى کند نه به خستگى از تدبير و اداره آنها و نه براى اينکه (با فناى آنها آسايشى يابد; نه به جهت (رفع) رنج سنگينى که از ناحيه آنها بر او وارد مى شود و نه اينکه طول بقاى موجودات، اسباب ملالت اوست و اين امر او را به تسريع در فناى آنها دعوت مى کند، بلکه خداوند سبحان با لطف خود موجودات جهان را تدبير کرده; به امر و فرمانش آنها را نگاه داشته و با قدرتش متقن ساخته است. 💢سپس همه آنها را بعد از فنا باز مى گرداند (و حيات نوين مى بخشد) بى آنکه نيازى به آنها داشته باشد يا از بعضى براى ايجاد بعضى ديگر کمک گيرد يا از حال وحشت و تنهايى به حال انس و آرامش منتقل شود; يا از نادانى و بى خبرى، علم و تجربه اى کسب کند; يا از فقر و نياز به توانگرى و فزونى دست يابد و يا از ناتوانى و ذلت به عزت و قدرت راه يابد.   موفق باشید Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روزچهارشنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۳/۸/۱۶ شرح خطبه ۱۸۶- آیت الله مکارم ،دشتی ترجمه و شرح خطبه 186 نهج البلاغه؛ بخش هفتم: بی‌نیازی خدا از خلقت و معاد پيام امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام، ج‏7، ص: 246-237 💢آن گاه به اين نکته اشاره مى فرمايد: «در آن زمان که چيزى را آفريد آفرينش آن براى او رنج آور نبود و به سبب خلقت موجودات خستگى براى او پديد نيامد»; (لَمْ يَتَکَاءَدْهُ(1) صُنْعُ شَيْء مِنْهَا إِذْ صَنَعَهُ، وَ لَمْ يَؤُدْهُ(2) مِنْهَا خَلْقُ مَا خَلَقَهُ وَ بَرَأَهُ). 💢زيرا خستگى و ضعف و ناتوانى مربوط به کسى است که قدرت محدودى دارد، هنگامى که بخواهد زيربار کارى برود که بيش از قدرت اوست ناتوان و فرسوده مى شود و اگر در حد اعلاى قدرت او باشد خسته مى شود; اما براى کسى که قدرتش بى پايان است برداشتن يک پر کاه از زمين با يک کوه عظيم يکسان است. او نياز به ابزار و آلاتى ندارد که از آن کمک بگيرد، بلکه به محض اينکه اراده کند همه چيز انجام مى شود: (إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ کُنْ فَيَکُونُ).(3) 💢اين بيان مولا هماهنگ با چيزى است که در بخشى از آية الکرسى در قرآن مجيد آمده است، آنجا که مى فرمايد: «(وَسِعَ کُرْسِيُّهُ السَّماوَاتِ وَالاَْرْضَ وَلاَ يَؤُدُهُ حِفْظُهُمَا); تخت حاکميت خداوند آسمان ها و زمين را در برگرفته و حفظ اين دو براى او سنگين و موجب زحمت نيست».(4) و در جايى ديگر بعد از اشاره به آفرينش آسمان و زمين مى فرمايد: «(وَلَمْ يَعْىَ بِخَلْقِهِنَّ) ; هرگز به موجب آفرينش آنها خسته نشد».(5) 💢سپس حضرت در ادامه به بيان اين نکته مهم مى پردازد که نه آفرينش جهان خلقت براى جلب نفع و دفع ضررى بوده، چون او غنى بالذات است و نه فانى ساختن آنها بعد از آفرينش به جهت ناراحتى و خستگى از وجود آنها بوده است و به اين ترتيب هرگونه نياز را در آفرينش جهان و سپس در فانى ساختن جهان از ذات پاک او نفى مى کند. پی نوشت: 1. «لم يتکأده» از «کئد» بر وزن «وعد» به معناى به زحمت افتادن گرفته شده و جمله «لم يتکأده» يعنى چيزى او را به زحمت نيفکند و «کئود» به معناى پرمشقت و رنج است. 2. «لم يؤده» در اصل از ريشه «أود» بر وزن «قول» به معناى ثقل و سنگينى گرفته شده و «لم يؤده» يعنى بر او سنگين و سخت نبود. 3. يس، آيه 82. 4. بقره، آيه 255. 5. احقاف، آيه 33. موفق باشید Sa🌿

💥فرا رسیدن سالروز با سعادت میلاد حضرت زینب سلام الله علیها و روز پرستار بر همگان بویژه پرستاران ایثارگر مبارک #میلاد #زینب #پرستار 🌺🌸🌺 Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز پنجشنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۳/۸/۱۷ شرح خطبه ۱۸۶- آیت الله مکارم ،دشتی ترجمه و شرح خطبه 186 نهج البلاغه؛ بخش هفتم: بی‌نیازی خدا از خلقت و معاد پيام امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام، ج‏7، ص: 246-237 💢در قسمت اوّل به اهداف هفتگانه اى که معمولا انسان ها را براى انجام کارهاى خويش در نظر مى گيرند اشاره کرده و همه را که از نشانه هاى ضعف و نقصان است از او نفى مى کند، مى فرمايد: «هرگز موجودات جهان را براى استحکام بخشيدن به حکومتش نيافريد (زيرا او وجودى است نامحدود و بى نياز از هر نظر)»; (وَ لَمْ يُکَوِّنْهَا لِتَشْدِيدِ سُلْطَان). 💢«و نه براى ترس از زوال و نقصان»; (چون او واجب الوجود است و زوال و نقصان در وى راه ندارد); (وَ لاَ لِخَوْف مِنْ زَوَال وَ نُقْصَان). 💢«و نه براى کمک گرفتن از آنها در برابر همتايى برترى جويى (چرا که او همتايى ندارد)»; (وَ لاَ لِلاِْسْتِعَانَةِ بِهَا عَلَى نِدٍّ مُکَاثِر(6)). 💢«و نه براى دورى جستن از دشمنى مهاجم (چون او ضدّ و دشمنى ندارد و همه چيز و همه کس سر بر فرمانش دارند)»; (وَ لاَ لِلاِْحْتِرَازِ بِهَا مِنْ ضِدٍّ مُثَاوِر(7)). 💢«و نه براى افزودن بر ملک خويش»; (زيرا او نيازى به مخلوقات خود ندارد تا با افزايش آنها نيازش برطرف گردد)»; (وَ لاَ لِلاِْزْدِيَادِ بِهَا فِي مُلْکِهِ). 💢«و نه براى فزون طلبى در برابر شريکى همطراز (چون نه شريکى دارد و نه قرينى)»; (وَ لاَ لِمُکَاثَرَةِ شَرِيک فِي شِرْکِهِ). 💢«و نه به سبب وحشت از تنهايى و براى انس گرفتن با مخلوقات خود (زيرا وحشت تنهايى به جهت احساس خطر از ناحيه دشمن يا بروز مشکلات است ولى او نه دشمنى دارد و نه مشکلى)»; (وَ لاَ لِوَحْشَة کَانَتْ مِنْهُ، فَأَرَادَ أَنْ يَسْتَأْنِسَ إِلَيْهَا). 💢بديهى است همه اين اهداف هفتگانه به جلب منفعت و دفع ضرر باز مى گردد; ولى امام(عليه السلام) آن دو را به طرز بليغى تشريح فرموده و انگشت روى همه مصاديق مهم آن گذارده است به گونه اى که از آن رساتر و گوياتر تصور نمى شود. 💢روشن است هنگامى که همه اين اهداف نفى شود، ثابت مى گردد که خداوند آفرينشى که دارد براى فيض بخشى و لطف به آفريدگان است; نه جهت جلب منفعتى براى به خويش، چون جلب منفعت يا دفع ضرر از لوازم ممکنات است و او واجب الوجود است. 6. «مکاثر» از «کثرت» به معناى فزونى گرفته شده و «مکاثر» به کسى مى گويند که فزون طلب و برترى جوى باشد. 7. «مثاور» از ريشه «ثور» بر وزن «غور» گرفته شده که در اصل به معناى «پراکنده ساختن» است (و اگر به گاو نر «ثور» مى گويند به جهت آن است که زمين را شخم مى زند و «مثاور» در اينجا به معناى مهاجم است، زيرا لازمه هجوم پراکنده ساختن لشکر مقابل است موفق باشید Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز جمعه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۳/۸/۱۸ شرح خطبه ۱۸۶- آیت الله مکارم ،دشتی ترجمه و شرح خطبه 186 نهج البلاغه؛ بخش هفتم: بی‌نیازی خدا از خلقت و معاد پيام امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام، ج‏7، ص: 246-237 تداوم خلقت و فنا: 💢در اين بخش امام(عليه السلام) به دنبال بيان روشنى که درباره اهداف ايجاد جهان آفرينش بيان فرمود از فناى اين جهان و هدف سخن مى گويد و مى فرمايد: «سپس خداوند موجودات را بعد از ايجاد نابود مى کند; نه به سبب خستگى از تدبير و اداره آنها و نه براى اينکه (با فناى آنها) آسايشى يابد; و نه به جهت (رفع) رنج سنگينى که از ناحيه آنها بر او وارد مى شود و نه اينکه طول بقاى موجودات اسباب ملالت اوست، و اين امر او را به تسريع در فناى آنها دعوت مى کند»; (ثُمَّ هُوَ يُفْنِيهَا بَعْدَ تَکْوِينِهَا، لاَ لِسَأَم(8) دَخَلَ عَلَيْهِ فِي تَصْرِيفِهَا وَ تَدْبِيرِهَا، وَ لاَ لِرَاحَة وَاصِلَة إِلَيْهِ، وَ لاَ لِثِقْلِ شَيْء مِنْهَا عَلَيْهِ. لاَ يُمِلُّهُ طُولُ بَقَائِهَا فَيَدْعُوَهُ إِلَى سُرْعَةِ إِفْنَائِهَا). 💢زيرا همه اين امور خستگى و ناتوانى و ملالت و طلب استراحت، از محدود بودن قدرت و توان فاعل ناشى مى شود و آن کس که قدرتش بى پايان است در معرض هيچ يک از اين حوادث نيست. اينها همه از صفات ممکنات است و اگر کسى توهم چنين صفاتى را براى خدا کند گرفتار اشتباه بزرگ تشبيه (واجب به ممکن) شده است. 💢در اينجا اين سؤال مطرح شده که مگر کسى چنين احتمالاتى را درباره خداوند مى دهد که امام در مقام نفى آن است؟ 💢بدون شک صاحبان عقول مستقيمه چنين احتمالى را به فکر خود راه نمى دهند; ولى ممکن است افراد عادى گرفتار چنين وسوسه هايى بشوند; آنهايى که خدا را جسم مى دانند و به چشم و گوش و دست و پا و گيسوان او قائل شده اند چه جاى تعجب که گرفتار اين اوهام شوند؟! سؤال ديگرى که در اينجا مطرح شده اين است که امام(عليه السلام) اين گونه از اهداف را براى فناى دنيا نفى مى کند; ولى به جاى آن هدف مثبتى را نام نمى برد. 💢پاسخ اين سؤال روشن است; خداوند حکيم همه کارهايش از روى حکمت است و آثار و فوايدش به انسان و ساير موجودات بر مى گردد; نه به ذات پاکش که از همه چيز مستغنى است، ممکن است هدف اصلى از افنا اين باشد که انسانها گرفتار اشتباه نشوند، وجودشان را از ناحيه خودشان ندانند و آسمان و زمين را ازلى و ابدى نپندارند و بدانند هر چه جز اوست وابسته به اراده اوست. موفق باشید Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز شنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۳/۸/۱۹ شرح خطبه ۱۸۶- آیت الله مکارم ،دشتی ترجمه و شرح خطبه 186 نهج البلاغه؛ بخش هفتم: بی‌نیازی خدا از خلقت و معاد پيام امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام، ج‏7، ص: 246-237 💢آن گاه در ادامه و تکميل اين سخن و در يک جمع بندى از بحثهاى گذشته مى فرمايد: «بلکه خداوند سبحان با لطف خود موجودات جهان را تدبير کرده; به امر و فرمانش آنها را نگاه داشته و با قدرتش متقن ساخته، سپس همه آنها را بعد از فنا باز مى گرداند (و حيات نوين مى بخشد) بى آنکه نيازى به آنها داشته باشد يا از بعضى براى ايجاد بعضى ديگر کمک گيرد يا از حال وحشت و تنهايى به حال انس و آرامش منتقل شود; يا از نادانى و بى خبرى، علم و تجربه اى کسب کند; يا از فقر و نياز به توانگرى و فزونى دست يابد و يا از ناتوانى و ذلّت به عزت و قدرت راه يابد»; (وَ لکِنَّهُ سُبْحَانَهُ دَبَّرَهَا بِلُطْفِهِ، وَ أَمْسَکَهَا بِأَمْرِهِ، وَ أَتْقَنَهَا بِقُدْرَتِهِ، ثُمَّ يُعِيدُهَا بَعْدَ الْفَنَاءِ مِنْ غَيْرِ حَاجَة مِنْهُ إِلَيْهَا، وَ لاَ اسْتِعَانَة بَشَيْء مِنْهَا عَلَيْهَا، وَ لاَ لاِنْصِرَاف مِنْ حَالِ وَحْشَة إِلَى حَالِ اسْتِئْنَاس، وَ لاَ مِنْ حَالِ جَهْل وَ عَمىً إِلَى حَالِ عِلْم وَالْتِمَاس(9)، وَ لاَ مِنْ فَقْر وَ حَاجَة إِلَى غِنىً وَ کَثْرَة، وَلاَ مِنْ ذُلٍّ وَ ضَعَة(10) إِلَى عِزٍّ وَ قُدْرَة). 💢آنچه امام(عليه السلام) در ذيل اين خطبه بيان فرموده و در ضمن شش جمله، اهدافى را که شايسته ذات پاک او نيست نسبت به آفرينش جهان، نفى مى کند، با کمى تفاوت همان اهداف هفتگانه اى است که در بخشهاى قبل گذشت و امام(عليه السلام) به جهت جمع بندى، آنها را در تعبيرات نوين آورده است و خلاصه همه اين است که نه ايجاد جهان آفرينش از روى نياز او بوده و نه فانى ساختن و نه خلق جديد بعد از عدم. 💢در اينجا باز اين سؤال مطرح شده است که اگر خداوند ايجاد و افنا و سپس خلق جديد را براى نيازهاى خود و رفع انواع کمبودها انجام نداده است پس چه هدفى داشته و چرا امام(عليه السلام) اشاره به آن هدف نفرموده است؟ 💢پاسخ بخش اوّل اين سؤال همان است که در بالا بود; وجودى که از هر نظر، کامل است هرگز جهت گيرى افعالش به سوى خويش نيست، بلکه به سوى مخلوقات و ممکنات است و چيزى از آن عايد او نمى گردد و به بيان ديگر مخلوقاتش هر چه دارند از او دارند، چيزى از خود ندارند که به او دهند: (وَإِنْ مِّنْ شَىْء إِلاَّ عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَر مَّعْلُوم).(11) آرى! 💢او نکرده خلق تا سودى کند *** بلکه تا بر بندگان جودى کند 9. «التماس» از «لمس» به معناى طلب چيزى است. 10. «ضعه» از ريشه «وضع» به معناى نهادن يا فرونهادن گرفته شده و «ضعه» به معناى پستى است. 11. حجر، آيه 21.   موفق باشید Sa🌿