🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
#عاشقانـه_شهـدا 💕 #همسفــر_تـا_بهشتــ 🕊 یادم هـست سر سفره #عقد ڪه نشسته بودیـم بـهـم گفت: الان فقط
🍃🌺🍃
یڪی از همخدمتیهای دوران سربازی #شهید_حججی با من تماس گرفت و گفت ڪمد لباس محسن #ڪتابخانه پادگان ما بود. به قدری به سربازان ڪتاب میداد ڪه پادگان به او اعتراض ڪرد.
دوست شهید حججی ادامه داد: محسن در #نمایشگاه ڪتاب دفاع مقدس با #همسرش آشنا شد و اولین #هدیهای ڪه به او داد #ڪتاب "طوفان دیگری در راه است" بود و همسر محسن هم ڪتاب "سرباز سالهای ابری" را به او هدیه داد.
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
ازش پرسیدم این چیه سنجاق کردی رو سینه ت ؟
لبخند زد و گفت :
این باطریه
نباشه قلبم کار نمیکنه :)
شهید هادی ذوالفقاری
پ.ن: کتاب "پسرک فلافل فروش" شرح حال زندگی اوست، بخوانید و به دیگران هم پیشنهاد دهید
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
✳️ #درمحضر_امام_خامنه_ای
🌹 فرصت را از دست ندهیم
💐 فضای مجازی و سایبری ڪه الان در اختیار شماست، اگر بتوانید اینها را یاد بگیرید،
می توانید یڪ ڪلمه حرف درست خودتان را به هزاران مستمعی ڪه شما آنها را نمی شناسید برسانید. این فرصت فوق العاده ای است؛ مبادا فرصت ضایع شود. اگر ضایع شود خدای متعال از من و شما روز قیامت سؤال خواهد ڪرد
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhatera
📚#ایه_های_جنون
قسمت 301
سپس نگاهش را بہ من مے دوزد و بلند مے گوید:فڪر میڪردم مُردنِ غریب الوقوع نامزدت فقط افسردہ و تارڪِ دنیات ڪردہ نگو ڪَرتم ڪردہ هرچند سریع از لاڪت اومدے بیرون و زندگے رو شروع ڪردے خانم نیازے! شنیدے ازت چے پرسیدم؟! روزبہ هست؟!
خون در رگ هایم یخ مے زند! چند بار دهانم را باز و بستہ میڪنم تا چیزے بگویم ڪہ میبینم حامد و دو نفر از ڪارمندان شرڪت متعجب نگاهمان مے ڪنند! این طور هادے را خواندن قلبم را از هم مے پاشد! شهادت با مرگ فرق دارد!
فرزاد با حرص مے گوید:خفہ شو شهاب!
شهاب مے خندد و نگاهش میڪند:چیہ؟! چرا بہ تو بر میخورہ؟! فامیلِ عروسے یا دوماد؟!
فرزاد دندان هایش روے هم مے سابد و مے گوید:خجالت بڪش!
همین ڪہ جملہ اش بہ پایان مے رسد صداے باز شدن درِ اتاق روزبہ مے آید،صداے قدم هاے محڪم روزبہ همراہ صدایش بلند مے شود:باز اینجا چہ خبرہ؟!
فرزاد نفس عمیقے میڪشد و مے گوید:گفتم نباید باهاش نرم برخورد ڪنے!
روزبہ دست بہ سینہ ڪنارم مے ایستد و نگاہ جدے اش را بہ شهاب مے دوزد و مے پرسد:شهاب چے شدہ؟!
شهاب خونسرد مے گوید:میخواستم بیام دیدنت ڪارت داشتم از منشیت پرسیدم هستے یا نہ ڪہ فرزاد از راہ رسید و داد و بیداد راہ انداخت! انگار خون پدرشو بهش بدهڪارم!
لفظ "منشیت" را غلیظ مے گوید! نمیدانم چرا حرفش انقدر دلگیرم ڪرد؟!
در ذهنم مے پیچد:"اصلا تو باید بعد از هادے زندگے ڪنے؟!"
شاید حق با اوست زود بہ زندگے برگشتم! زود با نبودنِ هادے ڪنار آمدم!
روزبہ با اخم بہ فرزاد و شهاب نگاہ میڪند،رو بہ حامد و دو نفرے ڪہ ڪنارش ایستادہ اند با تحڪم مے گوید:میتونید برید سرِ ڪارتون!
حامد و آن دونفر سریع بہ طرفے مے روند! روزبہ با تحڪم رو بہ فرزاد مے گوید:یہ بار گفتم هر مشڪلے با شهاب دارے سرِ رفاقتونہ تو شرڪت بحث نڪنید! نظم اینجا بہ ڪل بہ هم ریختہ!
فرزاد بدون توجہ مے گوید:قرار بود دیگہ اینجا نیاد! توقع داشتم جدے تر برخورد ڪنے!
روزبہ نگاہ تندے بہ فرزاد مے اندازد و مے گوید:بیاید اتاقم!
میخواهد بہ سمتِ اتاقش برود ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد،متعجب نگاهم میڪند و مے پرسد:خانم نیازے حالتون خوبہ؟! رنگتون پریدہ و تو چشماتون اشڪ جمع شدہ!
بہ خودم مے آیم،لبانم مے لرزند میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ شهاب پیش دستے میڪند!
خونسرد و با لحن تمسخرآمیزے میگوید:حتما از حرف من ناراحت شدہ ڪہ بہ جاے شهید از لفظ مردہ براے نامزدش استفادہ ڪردم!
چشمانِ روزبہ تا آخرین حد ممڪن باز میشود لب میزند:نامزد؟!
سریع ڪیفم را از روے میز برمیدارم و بہ سمت شهاب مے روم،با حرص انگشت اشارہ ام را بہ سمتش مے گیرم و میگویم:گفتہ بودم حرفِ هادے رو تو دهنت ننداز! حرمت دارہ!
روزبہ متعجب و اخم آلود نگاهم میڪند،اشڪ هایم براے سرازیر شدن تقلا میڪند اما اجازہ نمیدهم! جلوے همچین ڪسے اشڪ نخواهم ریخت!
فرزاد نگاہ تندے بہ شهاب مے اندازد و مے گوید:اگہ بفهمہ حرمت یعنے چے؟! بفهمہ مراعات ڪردن یعنے چے؟!
با عجلہ بہ سمت درِ دفتر راہ مے افتم،صداے عصبے روزبہ بلند میشود:خانم نیازے!
بدون توجہ بہ راهم ادامہ میدهم،صداے آرامِ فرزاد را مے شنوم:بذار برہ! برات توضیح میدم!
چند ثانیہ بعد صداے قدم هاے ڪسے را پشت سرم احساس میڪنم،نگاهے بہ آسانسور مے اندازم و دڪمہ را میفشارم!
چند لحظہ میگذرد اما آسانسور در طبقہ ے هفتم ماندہ!نفس صدا دارے مے ڪشم و از جلوے آسانسور عبور میڪنم و بہ سمت پلہ ها مے روم!
میخواهم پایم را روے اولین پلہ بگذارم ڪہ روزبہ سریع مقابلم مے ایستد.
آرام مے گویم:لطفا برید ڪنار!
با اخم مے گوید:راجع بہ رفت و آمد و مرخصے بدون اجازہ قبلا تذڪر دادہ بودم!
جدے تڪرار میڪنم:لطفا برید ڪنار!
بدون توجہ بہ حرفم،بہ چشمانم زل میزند و مے پرسد:شهاب چے میگفت؟! اصلا بحث شهاب و فرزاد بہ شما چہ ربطے دارہ ڪہ بہ هم ریختید؟!
با اخم نگاهش میڪنم و جوابے نمیدهم،دوبارہ دلسوزے اش را نمیخواهم!
محتاط و با شڪ مے پرسد:شما نامزد داشتید؟!
اخمم غلیظ تر میشود عصبے مے گویم:بہ شما چہ؟!
چشمانش را ریز میڪند و با صدایے دو رگہ مے گوید:حواستون باشہ دارید با ڪے صحبت میڪنید!
انگشت اشارہ ام را بہ سمتش دراز میڪنم و محڪم مے گویم:شمام حواستون باشہ زندگے شخصے بقیہ بہ ڪسے مربوط نمیشہ و حق سوال و جواب ڪردن در مورد زندگے شخصیم رو ندارید!
میخواهم از ڪنارش عبور ڪنم ڪہ سریع خودش را ڪنار مے ڪشد و جدے مے گوید:حقوق یہ روز ڪامل ازتون ڪسر میشہ!
همانطور ڪہ با عجلہ از پلہ ها پایین مے روم بہ سمتش سر برمے گردم و مے گویم:شاید دیگہ نیام! خدانگهدار!
میخواهد چیزے بگوید ڪہ صبر نمے ڪنم و از پلہ ها پایین مے روم!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
📚#ایه_های_جنون
قسمت 303-۳۰۲
مدام در ذهنم تڪرار مے شود:"باید بہ زندگے بر مے گشتے؟!"
جلوے اولین تاڪسے را مے گیرم و بلند مے گویم:دربست!
رانندہ مے پرسد:ڪجا؟!
سوار تاڪسے میشوم و مے گویم:نمیدونم آقا! فقط برو!
نگاهے بہ ساختمان شرڪت مے اندازم،رانندہ حرڪت میڪند.
دو سہ دقیقہ بعد صداے زنگ موبایلم بلند میشود،موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم. پیامے از شمارہ ے شخصے روزبہ!
"روز اولے ڪہ براے استخدام اومدید گفتم اینجا مهد ڪودڪ نیست ڪہ شما و دوستتون بخواید توش بزرگ بشید و تجربہ ڪسب ڪنید!
مطمئن باشید خروج تون از شرڪت و بہ بازے گرفتن من و ڪاراے شرڪت و تلف ڪردن وقت و هزینہ ے شرڪت،براتون عواقب سنگینے خواهد داشت خانم آیہ نیازے!
این پیامم رو خیلے جدے بگیرید!"
پوزخندے میزنم و موبایل را بے خیال داخل ڪیفم بر مے گردانم!
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
صدایِ زنگ موبایل باعث میشود چشمانم را باز ڪنم و از خاطرات گذشتہ دل بِڪَنم!
روے تخت مے نشینم و موبایلم را از روے پاتختے برمیدارم و بہ نام تماس گیرندہ نگاہ میڪنم.
نامے ثبت نشدہ،شمارہ ناشناس است! گلویم را صاف میڪنم و جواب میدهم:بعلہ؟!
چند لحظہ میگذرد اما صدایے نمے آید! متعجب مے گویم:الو! صدامو دارید؟!
ڪسے نفس عمیقے میڪشد طورے ڪہ انگار دارد هوایِ صدایم را مے بلعد!
صداے نفس ڪشیدنش آشناست! دستم همراہ صدایم مے لرزد!
_الو!
باز جوابے نمیدهد و این بار آرام نفس مے ڪشد!
با تردید مے گویم:صداے نفس ڪشیدنت آشناست!
این را ڪہ مے گویم بوقِ اِشغال در گوشم مے پیچد...
متعجب موبایل را از گوشم جدا میڪنم و بہ شمارہ اے ڪہ حتم دارم از تلفن عمومیست خیرہ میشوم...
✍نویسنده:لیلے سلطانی
🌟واسہ ساختن خرابم ڪن...
من از تو بر نمے گردم...🌟
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
یه بسیجی شیفته فرهاد شده بود
به فرهاد گفت: میشه آدرس خونه ات رو بدی بهت سر بزنم؟
فرهاد با خنده گفت: بنویس!
شیراز... دارالرحمه... قطعه شهدا... ردیف فلان... پلاک فلان... بعد از شهادت فرهاد رفتم سر مزارش
دقیقا همون آدرسی بود که قبل از #شهادت به بسیجی داده بود...
#شهید_فرهاد_شاهچراغی
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
❣دیروز ڪسي ميگفت:
"زمانہ بدے شده" و اعتمـاد، بہ زماڹ مرگش، نزدیڪ❗️
با خود گفتم: درختي ڪہ بہـار نبینـد خشڪ ميشود
اهڸ زمیـ🌎ـڹ
بدوڹ حرارت دستانت، یخ ميزنند...!
⛅أللَّہمَ؏َـجِّڸْ لولیِڪَ ألْفـرج⛅
#شبتون_امام_زمانی_...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
مرا بـالے است از #پـــرواز مانـده
قدمهایی اسـت در آغـاز مــانده..
شـهیدان دستهـایم را بگیرید
مــنم همراه از ره بـاز مانـده..
#شهید_احـسان_فتـحی
#صبحتون_شهدایی🌷
http://eitaa.com/golestanekhaterat
یڪی از همخدمتیهای دوران سربازی #شهید_حججی با من تماس گرفت و گفت ڪمد لباس محسن #ڪتابخانه پادگان ما بود. به قدری به سربازان ڪتاب میداد ڪه پادگان به او اعتراض ڪرد.
دوست شهید حججی ادامه داد: محسن در #نمایشگاه ڪتاب دفاع مقدس با #همسرش آشنا شد و اولین #هدیهای ڪه به او داد #ڪتاب "طوفان دیگری در راه است" بود و همسر محسن هم ڪتاب "سرباز سالهای ابری" را به او هدیه داد.
@golestanekhaterat
📚#آيه_هاي_جنون
قسمت 304
قاشقم را روے برنج میڪشم و سرفہ میڪنم،مادرم همانطور ڪہ قاشقش را بہ سمت دهانش مے برد مے گوید:چرا با غذات بازے میڪنے؟!
قاشقم را ڪنار بشقاب میگذارم:اشتها ندارم!
مشڪوڪ نگاهم میڪند و مے پرسد:چیزے شدہ؟! چرا شرڪت نموندے؟!
نفسے میڪشم و مے گویم:حال نداشتم!
متعجب نگاهم میڪند:تو ڪہ حالت #خوب بود!
شانہ اے بالا مے اندازم و بدون حرف دیگرے از پشت میز بلند میشوم،رو بہ مادرم و یاسین مے گویم:نوش جونتون!
بہ سمت اتاقم مے روم و سعے میڪنم بہ چند ساعت پیش فڪر نڪنم!
وارد اتاق میشوم و خودم را روے تخت پرت میڪنم،جملات شهاب مدام در ذهنم تڪرار میشود!
نفسم را با حرص بیرون میدهم و بے تاب بلند میشوم و مے نشینم،نگاهم بہ دفتر صورتے رنگے ڪہ دیروز خریدم مے افتد!
پوزخندے میزنم و از روے تخت بلند میشوم،دفتر را از روے میز برمیدارم و بازش میڪنم.
خودڪارے از جامدادے برمیدارم و با حرص مشغول نوشتن میشوم!
"عصبے ام! خیلے عصبے!
حالم از همہ چیز و همہ ڪس بہ هم میخورہ!"
سپس با حرص زیر جملاتم را خط خطے میڪنم و بلند مے گویم:اَہ!
مادرم بلند مے گوید:آیہ!
دفتر را مے بندم و جواب میدهم:بعلہ؟!
_جلوے در ڪارت دارن!
در اتاق را باز میڪنم و با اخم بہ داخل پذیرایے نگاہ میڪنم،مادرم را جلوے آیفون مے بینم.
مے پرسم:ڪیہ؟! بگو بعدا بیاد!
میخواهم داخل اتاقم برگردم ڪہ مے گوید:مهندس ساجدے جلوے در منتظرہ!
متعجب سر بر مے گردانم:مهندس ساجدے؟!
ابروهایش را بالا میدهد:اینطورے گفت! چے شدہ دختر؟!
آب دهانم را قورت میدهم:هیچے!
با عجلہ روسرے ام را سر میڪنم و #چادر مشڪے ام را روے سرم مے اندازم.
مادرم مشڪوڪ و نگران نگاهم میڪند،بہ زور لبخندے تحویلش میدهم و بہ سمت حیاط مے روم.
میخواهم در حیاط را باز ڪنم ڪہ بہ خودم مے گویم:هرچے گفت محڪم جوابشو میدے!
اخمے میان ابروهایم مے نشانم و در را باز میڪنم،منتظرم با روزبہ رو بہ رو بشوم ڪہ فرزاد بہ سمتم سر بر مے گرداند:سلام!
بہ زور لب میزنم:سلام!
عینڪ دودے اش را از روے چشمانش برمیدارد و مے گوید:باید باهم صحبت ڪنیم!
سریع بہ خودم مے آیم و جدے مے گویم:راجع بہ؟!
نگاهے بہ اطراف مے اندازد و چشمانش را بہ ڪفش هایش مے دوزد!
_راجع بہ شهاب!
مشڪوڪ نگاهش میڪنم و مے گویم:من حرفے ندارم!
سرش را بلند میڪند:ولے من دارم! یہ ساعت بیشتر وقتتون رو نمے گیرم!
نگاهے بہ اطرافمان مے اندازم و مے گویم:اینجا؟!
سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:نہ! اگہ میتونید بعد از ظهر تو پارڪے ڪہ سر خیابون شرڪتہ همدیگہ رو ببینیم!
چند لحظہ فڪر میڪنم و سپس مے گویم:ساعت چهار مے بینمتون!
جدے مے گوید:باشہ! بہ مادرتون بگید راجع بہ ڪاراے شرڪت باهاتون ڪار داشتم!
پوزخند میزنم:دروغ نمیگم!
لبخند عجیبے میزند:دروغ نگفتید فقط همہ چیزو نگفتید! راجع بہ شرڪت و روزبہ هم باید باهاتون صحبت ڪنم خصوصا ڪہ روزبہ الان حسابے ازتون عصبانیہ! نباید بدون اجازہ و هماهنگے از شرڪت خارج مے شدید،مطمئن باشید اگہ بهش میگفتید حالتون مساعد نیست اجازہ میداد برگردید خونہ!
خونسرد مے گویم:بہ خودشونم گفتم احتمالا دیگہ شرڪت برنگردم!
ابروهایش را بالا میدهد:مطمئن باشید روزبہ نرم برخورد نمیڪنہ!
با آرامش مے گویم:اگہ مشڪل اون دہ ملیون سفتہ ست میگم پدرم این پولو براشون نقد بیارہ و سفتہ ها رو بگیرہ!
آرام مے خندد:چیزے ڪہ براش مهم نیست دقیقا همون دہ ملیون و بحث مالیہ! از بے انظباطے و جدے نبودن تو ڪار بیزارہ!
مطمئن باشید اون دہ ملیون رو از پدرتون نمیگیرہ و سفتہ هاتون رو میذارہ اجرا و اذیتتون میڪنہ!
شما ڪہ نمیخواید تو این سن براتون دردسراے قانونے بہ وجود بیاد؟!
این حداقل ڪارے هست ڪہ میدونم انجام میدہ!
ڪار براش تفریح و بچہ بازے نیست ڪہ راحت بگذرہ فڪر ڪنم این رو هم روز اول بهتون گفتہ!
متعجب نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:بهترہ این دوماہ و نیمے ڪہ از قراردادتون موندہ رو هم با آرامش تو شرڪت باشید! هر چند از اول با استخدامتون تو شرڪت مخالف بودم!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ دوبارہ عینڪ دودے اش را بہ چشمانش میزند و مے گوید:ساعت چهار مے بینمتون! فعلا روز بہ خیر!
گلویم را صاف میڪنم:خدانگهدار!
بہ سمت ساختمان رو بہ رویے قدم بر میدارد و از محدودہ ے دیدم خارج میشود!
لبم را بہ دندان مے گیرم و در را میبندم،متفڪر بہ سمت خانہ راہ مے افتم.
همین ڪہ وارد پذیرایے میشوم مادرم مے گوید:چے میگفت؟!
سریع مے گویم:هیچے راجع بہ شرڪت!
چادرم را از روے سرم برمیدارم و همانطور ڪہ بہ سمت اتاقم مے روم مے گویم:باید برم نزدیڪ شرڪت!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
📚#ایه_های_جنون
قسمت 305
بلند مے شود و مقابلم مے ایستد:فردا برگردید شرڪت از روزبہ عذرخواهے ڪنید! بہ هر حال هرچند شرایط روحے خوبے نداشتید اما نباید همینطورے از شرڪت خارج مے شدید!
مردد مے گویم:بهشون گفتید چرا بہ هم ریختم؟!
سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:نہ! من حق ندارم تا ڪسے نخواد از زندگے خصوصیش براے دیگران بگم!
فقط گفتم شهاب با پدرتون اختلاف دارہ و میخواد شما رو اذیت ڪنہ!
_فردا استعفا نامہ م رو میارم!
_اوضاع رو بدتر نڪنید! روزبہ بخاطرہ سن ڪم و بے تجربگے تون براے استخدام ڪردنتون مردد بود با این ڪار ثابت میڪنید تردیدش درست بودہ و سر لج میندازینش!
اگہ برادر منہ با اطمینان میگم مسائل مالے براش مهم نیست و آدمے نیست ڪہ فقط بہ فڪر خودش و منافعش باشہ! فقط یڪم سختگیر و جدیہ!
لبم را بہ دندان مے گیرم و مے گویم:روش فڪر میڪنم!
لبخند ڪم رنگے میزند:لطفا تا فردا صبح ساعت هفت هفت و نیم فڪراتونو ڪنید وگرنہ ترڪش هاے روزبہ بہ همہ مون اثابت میڪنہ! منم ڪہ فعلا توبیخم!
متعجب نگاهش میڪنم ڪہ مے گوید:بخاطرہ بے نظمے و اخلال در نظمِ محیط ڪارے! حاضر نشد با شهاب هم صحبت ڪنہ!
مسائل شخصے و شرڪت براش جداست و قاطیشون نمیڪنہ!
فردا هم اگہ چیزے گفت ناراحت نشید بہ هر حال قبول ڪنید با در نظر گرفتن شرایط و بے اطلاعیِ روزبہ،بہ عنوان ڪار فرماتون حقِ ڪمے تندیِ محترمانہ رو دارہ!
نفس عمیقے میڪشم:چے بگم؟! انگار باید دو ماہ و نیم دیگہ هم صبر ڪرد!
نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و مے گوید:من باید برم ڪارے ندارید؟
سریع مے گویم:بازم ممنونم! خدانگهدار!
سرش را تڪان میدهد:خدانگهدار!
چند لحظہ بعد بہ سمت خیابان راہ مے افتدد،نگاهم را بہ ساختمان شرڪت ڪہ از دور پیداست مے دوزم و زمزمہ میڪنم:بهت نشون میدم ڪہ ڪجا رو با مهدڪودڪ اشتباہ گرفتہ آقاے ساجدے! ڪور خوندے!
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
در آینہ ے آسانسور خودم را نگاہ میڪنم و روسرے قهوہ اے تیرہ ام را مرتب میڪنم.
چادرم را ڪمے جلو میڪشم و سعے میڪنم لبخند بزنم!
آسانسور متوقف میشود،با اعتماد بہ نفس و خونسرد بہ سمت دفتر راہ مے افتم!
وارد دفتر ڪہ میشوم حامد متعجب نگاهم میڪند اما چیزے بہ روے خودش نمے آورد!
با خوش رویے سلام میڪنم و بہ سمت میزم میروم،ڪیفم را روے میز میگذارم و نگاهم را بہ ساعت روے دیوار مے دوزم. ساعت هشت را نشان میدهد!
نگاهم را ڪہ از ساعت مے گیرم روزبہ وارد میشود،بدون توجہ بہ اطراف بہ صفحہ ے موبایلش خیرہ شدہ و چیزهایے تایپ میڪند!
نفس عمیقے میڪشم و بلند مے گویم:سلام!
بدون اینڪہ سر بلند ڪند مے گوید:فڪر مے ڪردم دیروز گفتید قرارہ دیگہ نیاید!
مثل خودش جواب میدهم:فڪر مے ڪردم گفتید باید بیام و دیروز رو بہ عنوان مرخصے حساب ڪردید!
موبایلش را خاموش میڪند و در چند قدمے ام مے ایستد،بہ چشمانم زل میزند و مے گوید:استعفانامہ تونو میارید یا اخراجتون ڪنم؟ انتخاب با خودتون!
پوزخند میزنم:پس وقت و هزینہ ے شرڪت چے میشہ؟!
لبخند پهنے میزند:خانم عزتے جبرانشون میڪنہ!
ابروهایم را بالا میدهم:بہ هر حال دو ماہ و نیم از قراردادم موندہ و من جایے نمیرم! از یڪم مهر ماہ بہ بعد میتونید هرڪسے رو خواستید بہ جام بیارید!
چشمانش را ریز میڪند:میتونم؟! شما بهم میگید میتونم یا نمیتونم؟!
خونسرد مے گویم:طبق قرارداد یڪ سالہ مون بعلہ!
پوزخند میزند:من اینجا بہ بچہ دبستانے احتیاجے ندارم وسایلتونو جمع ڪنید و تشریف ببرید خانم!
بے توجہ بہ حرفش روے صندلے ام مے نشینم و همانطور ڪہ ڪامپیوتر را روشن میڪنم مے گویم:از یڪم مهر ماہ میتونید نظر بدید ڪہ من اینجا باشم یا نباشم!
میخواهد دهان باز ڪند ڪہ صداے پر انرژے مرد میانسالے نزدیڪمان میشود:بہ بہ مهندس ساجدے!
روزبہ لبخند تصنعے اے میزند و رو بہ مرد مے گوید:سلام جناب شیخے! شما ڪجا اینجا ڪجا؟!
شیخے ڪہ مردے پنجاہ سالہ بہ نظر مے رسد دستے بہ موهاے خاڪسترے اش مے ڪشد و مے گوید:بالاخرہ یہ آب باریڪہ اے هم بہ ما رسید و گفتیم چہ ڪارے بهتر از ساختن یہ پاساژ شیڪ! اونم بہ مهندسے جنابعالے!
روزبہ مے خندد:باعث افتخارہ! تشریف بیارید داخل!
هم زمان با این حرف در اتاقش را باز میڪند و مے گوید:بفرمایید!
شیخے با لبخند وارد اتاق میشود،روزبہ چپ چپ نگاهم میڪند و مے گوید:بہ آقا حامد بگید برامون دوتا آبمیوہ ے خنڪ بیارہ!
لبخند پیروزمندانہ اے میزنم و مے گویم:باشہ!
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ڪامپیوتر را خاموش میڪنم و چشمانِ خستہ ام را مے بندم،ڪش و قوسے بہ بدنم مے دهم.
چند لحظہ ڪہ مے گذرد صداے باز و بستہ شدن در و خندہ هاے روزبہ و شیخے مے پیچد.
سریع چشمانم را باز میڪنم،شیخے محڪم دست روزبہ را گرفتہ و خندان دستش را تڪان میدهد:بہ امید موفقیت هامون!
✍نویسنده:لیلے سلطانی
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
متاسفانه باخبر شدیم ک دیشب در سنندج،
یک دستگاه اتوبوس با تانکر حمل قیر تصادف کرده و مسافرا ب طرز وحشتناکی سوختند؛
سه روز عزای عمومی در کردستان اعلام شده ولی در حقیقت کل کشور عزاداره.
#کردستان_تسلیت
کاش دوباره بیشعوری بعضیاتون گل نکنه و از این حادثه تلخ لاشخوری سیاسی نکنید.
*سوگند کرامتی🇮🇷*
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود