🌴🌾🌷🌴🌾🌷🌴🌾🌷
🌹 زندگی به سبک شهدا
🌷 مسیح کردستان (سردار شهید محمد بروجردی)
🌷 میرزا اصلا دوست نداشت من زیاد از خانه بروم بیرون.
میخواست وقتی خودش نیست من همیشه کنار بچهها باشم.
حتی گاهی میگفت به خانوادههایمان بگو خریدت را انجام دهند.
✅ اما وقتی رفته بودیم کردستان
با وضعیت نامشخص آن وقت جبهه غرب و حضور ضد انقلاب،
زمانی که میگفتم مثلا نفت نداریم میگفت: "خب خودت برو تهیه کن."
یکبار با تعجب ازش پرسیدم چطور است که اینجا خودم میتوانم بروم در حالی که اوضاع هم عادی نیست؟!
🌷 میگفت:
"باید اینجا در کنار این مردم باشی و با آنها زندگی کنی.
در این شرایط کارها بر عهده خودت است."
خودش هم روزها در جمع مردم کرد بود
و با آنها زندگی میکرد و شبها کارش عبادت بود.
من فکر میکنم به این دلیل بود که او را مسیح صدا میکردند.
🎤 راوی: #همسر شهید
🌴🌾🌷🌴🌾🌷🌴🌾🌷
🌹نثار روح مطهر سردار شهید محمد بروجردی صلوات🌹
http://eitaa.com/golestanekhaterat
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
شايد آن روز که سهراب نوشت:
«تا شقايق هست زندگي بايد کرد»
خبري از دل پر درد گل ياس نداشت.
هر گلي هم باشد،
چه شقايق،چه نرگس و ياس
جاي يک گل خاليست...
تا نيايد «مهدي»،
زندگي دشوار است...
💞سلام صبحتون مهدوی
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
زیبـاسـتـ گـلســ🌷ـتانـ خدا
رنگـ بهرنگـ استـ
لبخند بزنـ
خنده دواے دلـ تنگـ استـ
صبـ🌤ـح استـ
بزن بوسـه تو
بر ساحتـ خورشیـ💫ـد
ترڪیبـ گلـ و
شــادے و لبخـند
قشنگـ استـ ...
#سـلام_آغـاز_هفتهتون_شـاد
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
📚#آیه_های_جنون
#قسمت_323-322
از روے صندلے بلند مے شوم،دستہ گل ها را برمیدارم.
روزبہ دست هایش را داخل جیب هاے شلوار سرمہ اے رنگش مے برد.
همانطور ڪہ بہ سمتش قدم برمے دارم مے گویم:سلام! خستہ نباشید!
چهرہ اش جدیست اما نیمچہ لبخندے را در چشم هایش مے بینم!
سرش را تڪان میدهد:سلام! خیلے ممنون! حالتون بهترہ؟!
نگاهم را بہ گل ها میدوزم:متشڪر خیلے بهترم! اومدم باهاتون صحبت ڪنم!
نگاهے بہ یلدا مے اندازد و با دست بہ داخل اتاقش اشارہ میڪند:بفرمایید!
چند لحظہ صبر مے ڪنم تا روزبہ وارد اتاقش بشود،پشت سرش وارد اتاق مے شوم.
همانطور ڪہ روے مبل راحتے مے نشیند مے گوید:بفرمایید!
با قدم هاے بلند خودم را بہ مبل ها مے رسانم و مے نشینم.
لبم را بہ دندان مے گیرم و دستہ گل ها را روے میز مے گذارم.
روزبہ نگاهش را بہ دستہ گل ها مے دوزد و ابروهایش را بالا مے دهد:چرا دوتا؟!
انگشت هایم را در هم قفل مے ڪنم و مے گویم:یڪے براے تشڪر از شما یڪے هم براے تشڪر از برادرتون! خانم مهدوے گفتن شرڪت تشریف ندارن لطفا شما یڪے از دستہ گلا رو از طرف من بهشون بدید!
لبخند ڪم رنگے مے زند و نگاهش را از گل ها مے گیرد:میگن گل زرد نشونہ ے تنفرہ!
آرام مے خندم:اون رز زردہ!
چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد:چہ فرقے میڪنہ؟! زرد زردہ دیگہ!
سعے مے ڪنم نخندم:نمیدونم!
چند لحظہ مڪث مے ڪنم و مے گویم:اون روز اگہ شما و آقاے ساجدے متوجہ نمے شدید و دنبالمون نمے اومدید معلوم نبود چہ بلایے سرم مے اومد! واقعا نمے دونم باید چطورے ازتون تشڪر و براتون جبران ڪنم؟!
بدون اینڪہ نگاهش را از چشم هایم بگیرد مے گوید:نیازے بہ تشڪر و جبران نیست! حرف فرزاد هم همینہ!
سرفہ اے مے ڪنم و مے گویم:راستے! از نتیجہ ے ڪنڪور راضے بودم!
لبخند ڪم رنگے مے زند:خب!
مردمڪ چشم هایم را مے چرخانم و مے گویم:فڪر ڪنم بتونم تو یہ دانشگاہ خوب حقوق بخونم!
ابروهایش را بالا مے دهد:ڪو شیرینیش؟!
_فردا ڪہ اومدم براے شرڪت شیرینے هم میارم!
با حالت عجیبے مے گوید:پس از فردا بر مے گردید سرڪار!
نگاهے بہ صورتش مے اندازم و مے گویم:بلہ!
با لحن شوخے ادامہ میدهم:امیدوارم این یہ ماہ و چند روزے ڪہ از قرارداد موندہ بہ خیر بگذرہ!
نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و مثل دیدار اول جدے و سرد مے گوید:صحیح!
با اجازہ اے مے گویم و از روے صندلے بلند مے شوم،روزبہ هم بلند مے شود.
همانطور ڪہ بہ سمت در قدم بر مے دارم مے گویم:از طرف من از آقاے ساجدے هم خیلے تشڪر ڪنید!
سرے تڪان میدهد و پشت سرم مے آید،دستم را روے دستگیرہ ے در میگذارم ڪہ مے گوید:راستے! برنامہ تون چیہ؟!
متعجب نگاهش مے ڪنم ڪہ ادامہ میدهد:براے بعد از پایان قرارداد منظورمہ!
شانہ اے بالا مے اندازم:برنامہ ے خاصے ندارم جز دانشگاہ رفتن!
نفس عمیقے مے ڪشد:نمیخواید جایے استخدام بشید؟!
لبخند ڪجے میزنم:دیگہ نہ! بعد از پایان دانشگاہ شاید تو رشتہ اے ڪہ خوندم فعالیت ڪنم!
پیشانے اش را بالا مے دهد:موفق باشید!
لبخندے بہ رویش مے پاشم:همچنین! روز بہ خیر!
چند لحظہ بہ چشم هایم خیرہ مے شود و مے گوید:روز شما هم بہ خیر خانم نیازے!
در را باز مے ڪنم و خارج مے شوم،این نگاہ هاے گاہ و بے گاهش را اصلا دوست ندارم...!
انگار منظور دار است...!
شاید هم حساس شدہ ام...
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
صداے زنگ موبایلم باعث مے شود از گذشتہ بیرون بیایم و بہ زمان حال برگردم.
نگاهے بہ دور تا دور اتاق خواب مے اندازم و موبایلم را از ڪیفم بیرون مے ڪشم.
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
📚#آیه_های_جنون
📚#قسمت_324
شمارہ ناشناس است،نفسم را با حرص بیرون مے دهم!
مردد جواب میدهم:بفرمایید!
صداے فرزاد مے پیچد،نفس نفس زنان مے گوید:الو! آیہ خانم!
اخم میڪنم:بلہ؟!
همانطور نفس نفس زنان مے پرسد:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردید پشیمونید؟!
اخمم غلیظ تر مے شود:این چہ سوالیہ؟!
محڪم مے گوید:لطفا جواب بدید!
خونسرد و محترمانہ مے گویم:دلیلے نمے بینم ڪہ جواب بدم!
عصبے فریاد مے زند:یہ سوال پرسیدم! جوابش آرہ یا نہ ست! مهمہ!
تڪرار مے ڪند:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردے پشیمون شدے یا نہ؟!
محڪم و از صمیم قلب مے گویم:نہ! هیچوقت پشیمون نشدم!
صدایش آرام مے گیرد:سر فرصت باید باهم مفصل و خصوصے صحبت ڪنیم! فعلا!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے بوق اِشغال در گوشم مے پیچد!
این روزها همہ چیز عجیب شدہ!
حضور ناگهانے فرزاد و رفتار هایش عجیب تر...
اما از همہ عجیب تر نبودنِ #اوست...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷