صفحه ۳۵۹ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه نور و ابتدای سوره‌ی فرقان #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 359 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷تفسیر مختصر صفحه ی 359🌷 منبع: برگزیده ی تفسیر نمونه / آیت الله ناصر مکارم شیرازی (آیه 62)- شأن نزول: در بعضى از روایات مى‏خوانیم که این آیه در مورد «حنظلة بن أبى عیاش» نازل شده است که در همان شب که فرداى آن جنگ احد در گرفت مى‏خواست عروسى کند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله با اصحاب و یاران مشغول به مشورت در باره جنگ بود، او نزد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله آمد و عرضه داشت که اگر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله به او اجازه دهد آن شب را نزد همسر خود بماند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله به او اجازه داد. صبحگاهان به قدرى عجله براى شرکت در برنامه جهاد داشت که موفق به انجام غسل نشد، با همان حال وارد معرکه کارزار گردید، و سر انجام شربت شهادت نوشید. پیامبر صلّى اللّه علیه و آله در باره او فرمود: «فرشتگان را دیدم که حنظله را در میان زمین و آسمان غسل مى‏دهند»! لذا بعد از آن حنظله به عنوان «غسیل الملائکه» نامیده شد. تفسیر: پیامبر را تنها نگذارید! در چند آیه قبل، سخن از لزوم اطاعت خدا و پیامبر صلّى اللّه علیه و آله در میان بود و یکى از شؤون اطاعت آن است که بدون اذن و فرمان او کارى نکنند، لذا در این آیه مى‏فرماید: «مؤمنان واقعى کسانى هستند که ایمان به خدا و رسولش آورده‏اند و هنگامى که در کار مهمى که حضور جمعیت را ایجاب مى‏کند با او باشند، بدون اذن و اجازه او به جایى نمى‏روند» (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلى‏ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ). منظور از «أَمْرٍ جامِعٍ» هر کار مهمى است که اجتماع مردم در آن لازم است خواه مسأله مهم مشورتى باشد، خواه مطلبى پیرامون جهاد و مبارزه با دشمن، و خواه نماز جمعه در شرایط فوق العاده، و مانند آن. در حقیقت این یک دستور انضباطى است که هیچ جمعیت و گروه متشکل و منسجم نمى‏تواند نسبت به آن بى‏اعتنا باشد، چرا که در این گونه مواقع گاهى حتى غیبت یک فرد گران تمام مى‏شود و به هدف نهایى آسیب مى‏رساند. ولى اگر رهبر، غیبت او را مضرّ تشخیص نداد، به او اجازه مى‏دهد و در غیر این صورت باید بماند و گاهى کار خصوصى خود را فداى هدف مهمتر کند. لذا در دنبال این جمله اضافه مى‏کند: «کسانى که از تو اجازه مى‏گیرند آنها به راستى ایمان به خدا و رسولش آورده‏اند» ایمانشان تنها با زبان نیست، بلکه با روح و جان مطیع فرمان تواند (إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ).  «در این صورت هر گاه از تو براى بعضى از کارهاى مهم خود اجازه بخواهند به هر کس از آنها مى‏خواهى (و صلاح مى‏بینى) اجازه ده» (فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ). و در پایان آیه مى‏فرماید: هنگامى که به آنها اجازه مى‏دهى «براى آنان استغفار کن که خداوند آمرزنده و مهربان است» (وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ). این تعبیر نشان مى‏دهد که تا مى‏توانند از گرفتن اجازه خوددارى کنند و فدا کارى و ایثار نمایند که حتى پس از اجازه باز عمل آنها ترک اولى است، مبادا حوادث جزئى را بهانه ترک گفتن این برنامه‏هاى مهم قرار دهند. البته این دستور انضباطى مهم اسلامى مخصوص پیامبر و یارانش نبوده است بلکه در برابر تمام رهبران و پیشوایان الهى- اعم از پیامبر و امام و علمائى که جانشین آنها هستند- رعایت آن لازم است، چرا که مسأله سرنوشت مسلمین و نظام جامعه اسلامى در آن مطرح مى‏باشد، و حتى علاوه بر دستور قرآن مجید، عقل و منطق نیز حاکم به آن است.  (آیه 63)- سپس دستور دیگرى در ارتباط با فرمانهاى پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله بیان کرده، مى‏گوید: صدا کردن پیامبر را در میان خود، مانند صدا کردن یکدیگر قرار ندهید» (لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاً). او هنگامى که شما را براى مسأله‏اى فرا مى‏خواند حتما یک موضوع مهم الهى و دینى است، باید آن را با اهمیت تلقى کنید، و بطور جدى روى آن بایستید، که فرمانش فرمان خدا و دعوتش دعوت پروردگار است. سپس ادامه مى‏دهد، «خداوند کسانى از شما را که (براى جدا شدن از برنامه‏هاى مهم پیامبر) پشت سر دیگران پنهان مى‏شوند، و یکى پس از دیگرى فرار مى‏کنند مى‏داند» و مى‏بیند (قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنْکُمْ لِواذاً).  «پس آنها که فرمان او را مخالفت مى‏کنند باید بترسند از این که فتنه‏اى دامنشان را بگیرد، یا عذاب دردناک به آنها برسد» (فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ).   (آیه 64)- این آیه که آخرین آیه سوره نور است اشاره لطیف و پر معنایى است به مسأله مبدء و معاد که انگیزه انجام همه فرمانهاى الهى است مى‏فرماید:  «آگاه باشید که براى خداست آنچه در آسمانها و زمین است»

#بهره_گيرى_از_فرصتها #نهج_البلاغه 💥فَاعْمَلُوا، وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ، وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ، وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ، وَ الْحَالُ هَادِئَةٌ، وَ الْأَقْلَامُ جَارِيَةٌ؛ وَ بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ، عُمُراً نَاكِساً، أَوْ مَرَضاً حَابِساً، أَوْ مَوْتاً خَالِساً. 🌓مردم عمل كنيد كه عمل نيكو به سوى خدا بالا مى رود، و توبه سودمند است، و دعا به اجابت مى رسد، و آرامش برقرار، و قلم هاى فرشتگان در جريان است. به سوى اعمال نيكو بشتابيد پيش از آن كه عمرتان پايان پذيرد، يا بيمارى مانع شود، و يا تير مرگ شما را هدف قرار دهد. 📘#خطبه_230

✨﷽✨ #پندانه ✅قدر هر لحظهٔ زندگی را بدانیم ✍ارزش یک خواهر را، از کسی بپرس که آن را ندارد. ارزش یک ماه را، از مادری بپرس که کودک نارس به دنیا آورده است. ارزش یک دقیقه را، از کسی بپرس که به پرواز هواپیما نرسیده است. ارزش یک ثانیه را، از کسی بپرس که از حادثه‌ای جان سالم به در برده است. ارزش یک میلی‌ثانیه را، از کسی بپرس که در مسابقات المپیک، مدال نقره برده است. 🔻زمان برای هیچ‌کس صبر نمی‌کند، قدر هر لحظه خود را بدانید.

#کلیپ_تصویری ✍️سخنرانی استاد عالی 🎬موضوع: کسب بی برکت!

🌹تقویم شیعه🌹 ☀️ امروز: شمسی: چهارشنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۰ میلادی:Wednesday 16 march 2022 قمری: الأربعاء، ١٣ شعبان ۱۴۴۳ 🌹 امروز متعلق است به: 🔸حضرت امام موسی بن جعفر كاظم عليه السّلام 🔸حضرت امام علی بن موسی الرضا عليهما السّلام 🔸حضرت جواد الائمه؛ محمد بن علي التقي عليهما السّلام 🔸حضرت امام هادي، علي بن محمد النقي عليهما السّلام 💠 اذکار روز: 👈هزارمرتبه یا حى یا قیوم 👈۵۴۱مرتبه یا متعال بگوید تا عزت دائمی یابد. 🙏بارالها در فرج حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف تعجیل فرما و گره از مشکلات همه مردم باز کن ✅وقایع مهم روز: 🇮🇷بمباران شیمیایی حلبچه توسط رژیم بعث عراق (۱۳۶۶ه ش) 🇮🇷روز بزرگداشت پروین اعتصامی ⏳🗓روز شمار تاریخ: 💐⌛️۰۲ روز تا سالروز ولادت حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه شریف (۲۵۵ ه ق) 💐⌛️۰۵ روز مانده تا آغاز سال ۱۴۰۱(ه ش) ⬛️⌛️۲۷ روز مانده تا وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها (۳ سال قبل از هجرت) 💐⌛️۳۲ روز تا ولادت باسعادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام (۳ه ق) 💐⌛️۳۴ روز تا معراج حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم (۶ ماه قبل هجرت) ⬛️⌛️ ۳۵ روز تا اولین شب قدر

صفحه ۳۶۰ مصحف شریف سوره‌ی مبارکه فرقان #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 360 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۶۰🌷 چرا پیامبران زندگی ساده و بی تجمّلی داشتند؟: می دانیم که پیامبر اسلام در شهر مکّه مبعوث شد؛ شهری ‏که در سرزمین حجاز، موقعیتی تجاری داشت و ثروتمندترین افراد آن زمان در آن شهر می زیستند. البته اختلاف طبقاتی بسیار شدیدی در آن وجود داشت و تفکّر مادّی و دنیاپرستی بر آن حاکم بود. در چنین وضعیتی، فرد ساده و بی-ثروتی به نام محمّد بن عبدالله به پا خاست و خود را پیام آور خدا معرفی کرد. او مردم را به پیروی از خود فرا خواند و ادعا کرد که برنامه‏ ی سعادت را برایشان ارمغان آورده، و برای اثباتِ ادعای خود، معجزاتی را به مردم نشان داد، و از همه بالاتر، آیات بی نظیر قرآن را برایشان تلاوت فرمود. در این هنگام، بسیاری از فقرا و اقشار فرودست و کم درآمدِ آن روز که ندای آزادی و برابری را از پیامبر شنیده بودند، به او متمایل شدند و ایمان آوردند؛ امّا بیشتر ثروتمندان در برابر دعوت آن حـضرت موضع گرفتند و او را دروغگو شمردند؛ زیرا از یک ‏سو آنان که غالباً با زور و نیرنگ به ثروت و قدرت رسیده بودند، منافع مادّی خود را در خطر می دیدند و از سوی دیگر برایشان بسیار دشوار بود که فردی را به‏ رهبری و پیشوایی انتخاب کنند که از نظر مادّی بسیار پایین تر از ایشان قرار دارد، و اصلاً باور نمی کردند که آفریدگار جهان، به شخص کم ثروت وقدرتی مانند محمّد چنین لطف بزرگی کرده باشد و او را به ‏رهبری تمام انسان ها برگزیده باشد. خداوند در این آیه‏ در پاسخ این ایرادِ نابخردانه می فرماید که اگر بخواهد، می تواند بهتر از دارایی هایی که مشرکان می گویند، برای تو قرار دهد؛ باغ های سرسبزی که از زیر درختانش نهرها رد می شود و کاخ های مجلّلی که آنان در خیالشان نیز تصوّرش را نمی کنند. امیر مؤمنان علی(ع) در این باره می فرماید: «اگر خدا می خواست، هنگام برانگیختن پیامبرانش، درهای گنج ها و معادن طلا و باغ های خرّم و سرسبز را به روی آنان می گشود... ؛ ولی اگر این کار را می کرد، سنّت امتحان انسان ها از میان می رفت و پاداش و جزا بی اثر می شد... امّا خدا پیامبران خویش را از نظر روحی، قوی و مصمّم، و از نظر ظاهری، فقیر و ضعیف قرار داد؛ البتّه همراه با قناعتی که چشم ها را پر از بی نیازی می کرد؛ هرچند فقر ظاهری شان چشم ها و گوش های ثروتمندان را از ناراحتی می انباشت. اگر پیامبران دارای چنان قدرتی بودند، دیگر کسی خیال مخالفت با آنان را نمی کرد. در این‏ صورت، آنان قدرت و شکوهی داشتند که هرگز شکست نمی-خوردند، و فرمان روایی و شوکتی داشتند که همه‏ی چشم ها به آنان دوخته می شد، و مردم از راههای دور و دراز، بارِ سفر به سوی آنان می بستند و اعتبار و ارزشِ [انسانی] آن ها برای مردم [دانا] کمتر می شد و افراد متکبّر، در برابرشان سر تعظیم فرود می آوردند و اظهار ایمان می کردند. دیگر امّا چنین ایمانی به علت علاقه‏ ی آنان به هدف نبود؛ بلکه به ‏سبب ترسی بود که بر آنان چیره شده بود، یا به علّت میل و علاقه ای که به مادّیات داشتند. در این صورت، در نیّت های آن ها اخلاص و پاکی پیدا نمی شد و در اعمالشان اهداف غیر خدایی یافت می شد.»