(عید فطر مبارک باد.) ماه رمضان ، ماه مصفای خدا رفت ماه شرف و منزلت و قدر و بها رفت ماه رمضان طی شد و آمد مه شوال فطر آمد و افسوس که آن ماه خدا رفت این عید سعید آمده ، ای دوست! مبارک چون کوه گنه ، کاه شد و سوی هوا رفت بودیم در این ماه ، همه غرق عنایات ماهی که به تسبیح و مناجات و دعا رفت ماهی که در آن معجزه‌ی حق شده نازل سی پاره‌ی این ماه ِ مصفا ، اسفا رفت ماهی که سراسر همه الطاف خدا بود تا چشم گشودیم، مه فیض و عطا رفت جز اشک انابت ، نشد از هر مژه جاری در هر شب قدری که دعا تا به سما رفت جز آه شرربار ، نمانده به دل خلق چون ماه زداینده‌ی عِصیان و خطا رفت برداشته شد بار گناهان ، همه از دوش افسوس که آن ماه پر از جود و سخا رفت شد پاک گناهان ، همه از رحمت یزدان تا نامه‌ی اعمال ، همه سوی خدا رفت بغضی که به دیوار گلو جای گرفته‌‌ست بشکست ز غم چون که مه عقده گشا رفت ماهی که درآن تیغ شقی از سر بیداد بر فرق همایون علی ، شاه ولا رفت ماهی که شب قدر ، علی مظهر رحمت با سینه ی پر درد ، از این دار بلا رفت ماهی که درآن شیر خدا وقت عبادت در سجده‌ی حق ، بر اثر تیغ جفا رفت خاموش شده شمع شبستان ولایت تا حیدر کرار ، سوی عرش علا رفت در ماتم مولا ، نه فقط خلق ، عزادار زیرا به فلک ، ناله‌ی مرغان هوا رفت ماهی که درآن زمزمه و شور و نوا بود طی گشت و دریغا که مه عشق و صفا رفت برچیده شد آن خوان کریمانه ، دریغا... من ماندم و هیهات! که آن ماه رجا رفت افسوس که طی شد شب جام می و مستی از (ساقی) میخانه بپرسید ، چرا رفت. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1402/01/31 http://eitaa.com/shamssaghi

#ماه_عشق ماهی که درآن عشق ، به نــام ما شد تقـدیـر و قضای حـق، به کــام ما شد (ساقیِ) ازل ریخت به ساغر می ناب یک جـرعـه ی آن شرب مــدام ما شد سید محمدرضا شمس (ساقی) @shamssaghi

(غلط‌های رایج در زبان فارسی) متأسفانه بسیاری از فارسی زبانان بر خلاف دستور زبان فارسی که #مؤنث و #مذکر نمی‌شناسد به تقلید از زبان عربی شکل #مؤنثی برای بسیاری از اسم‌ها و صفت‌ها ساخته و در فارسی به کار می‌برند. در زبان عربی، برای ترکیب وصفی قانون ویژه‌ای وجود دارد و آن این که صفت با موصوف خود هم‌جنس است، یعنی موصوف مذکر، صفت مذکر و موصوف مؤنث (و نیز جمع بی جان)، صفت مؤنث می‌پذیرد. عرب‌ها برای مؤنث کردن صفت، به پایان آن " تای " تأنیث می‌افزایند که در عربی به صورت "ة" نوشته می‌شود. مانند: قیادة السیاسیة (رهبری سیاسی) و مجالس الحاصة (نشست‌های ویژه). در فارسی تای تانیث را به صورت "ه" (های غیرملفوظ) می‌نویسند. ایرانیان در زبان فارسی که مؤنث و مذکر نمی‌شناسد، به ویژه در گذشته به تقلید از این قاعده‌ی زبان عربی به کارهایی بسیار جالب و البته نادرستی دست زده‌اند که خوشبختانه بخشی از آنها امروز به دلیل خودآگاهی آنان کاربرد خود را از دست داده است، ولی بخش دیگر آن هنوز در زبان ما باقی مانده و همچنان از زبان‌ها شنیده و در نوشته‌ها دیده می‌شود. در زیر با برخی از آنها آشنا می‌شویم: مشهورترین ترکیب وصفی ساخته‌ی ایرانیان استفاده از صفت عربی #مربوطه است که در عربی صفتی مؤنث است و همانگونه که گفته شد در این زبان فقط برای موصوف مؤنث به کار می‌رود؛ ولی ایرانیان و برخی دیگر از فارسی زبانان، هر واژه‌ای را که بخواهند (چه عربی باشد، چه فارسی، چه در عربی مؤنث باشد چه مذکر، چه مفرد باشد و چه جمع) در ترکیب با "مربوطه" به کار می‌برند و به گمان خود خیلی هم فصیح و بلیغ سخن گفته‌اند. مانند: رئیس مربوطه، قانون مربوطه، پرونده‌ی مربوطه، گزارش مربوطه، دستگاه مربوطه، و امور مربوطه. کار مؤنث کردن صفات به تقلید از زبان عربی در زبان فارسی که مذکر و مؤنث نمی‌شناسد به آنجا رسیده است که ایرانیان هر صفتی را (برای هر موصوفی، چه فارسی و چه عربی، چه مؤنث و چه مذکر، چه مفرد و چه جمع) به راحتی و بر خلاف دستور زبان‌ فارسی و عربی مؤنث می‌کنند. مانند: تحصیلات عالیه، دوره‌ی متوسطه، متون قدیمه، قانون مصوبه، پرونده‌ی مختومه، بانوی محترمه، نامه ک‌ی شریفه، کاغذ باطله، هیأت تحریریه، هیأت حاکمه، وسایط نقلیه، اعمال شاقه، امور خارجه، روابط حسنه، ارواح خبیثه، احترامات فائقه، قوه‌ی مقننه، قوه‌ی مجریه، قوه‌ی قضاییه، مکه‌ی معظمه، زن سلیطه، گناهان کبیره و انبوهی از ترکیب‌های وصفی نادرست دیگر... مؤنث کردن کلمات که در زبان فارسی محلی ندارد چنان شکلی یافته است که کار از مؤنث کردن صفات گذشته و ایرانیان دیگر نه فقط صفات، بلکه با استفاده‌ی نابجا از تای تأنیث عربی نوع مؤنث بسیاری از کلمات را نیز اختراع کرده و آنها را نیز در کنار نوع مذکر آن در زبان خود به کار می‌برند. مانند: جدّ و جدّه، حاجی و حاجیه، خال و خاله، دلال و دلاله، رئیس و رئیسه، رقاص و رقاصه، زوج و زوجه، عم و عمه، مدیر و مدیره، شاعر و شاعره، محبوب و محبوبه، معشوق و معشوقه، مَلک و ملکه، ندیم و ندیمه، والد و والده و بسیاری دیگر... با همین قاعده اسم‌ها و صفاتی نیز در فارسی پیدا شده‌اند که فقط برای زنان به کار می‌روند. مانند: ضعیفه، سلیطه، معروفه، مخدره و غیره. همانگونه که گفته شد، بخشی از این واژه‌ها و ترکیب‌های من درآوردی، اکنون دیگر به کار برده نمی‌شوند و ایرانیان می‌کوشند با به کار گرفتن برابرهای امروزی و درست برای باقیمانده‌ی آنها، از کاربرد آنها نیز در زبان فارسی خودداری کنند تا اصالت زبان فارسی را پاس دارند. آموزش عروض و قافیه و... سید محمدرضا شمس (ساقی) https://eitaa.com/arozghafie ر‌وابط عمومی کانال آموزش عروض ابوالفضل عامری