─━⊰•═❃﷽❃═•⊱━─ #شهید_صیاد_خدایی #گلـواژه_هـای_اهل_بیت_ع 🌷(( تقدیم به روح بلند شهید سرهنگ پاسدار حسن صیاد خدایی )) ببین راه سعادت را نبستند مسیر این ارادت را نبستند دوباره لاله گون شد عشق ، یعنی در باغ شهادت را نبستند شکوفا شد گل فصل بهاران شهیدی از تبار بی قراران چو مرغی در هوا می رفت آن گل به سمت کربلا می رفت آن گل چو یاران به خون غلتیده ی خویش مسیر عشق را می رفت آن گل دو بال غرق خون را باز می کرد به سوی آسمان پرواز می کرد دو باره دل به دریای خطر زد به طومار دلش مُهر خطر زد نبودش طاقت دوری ز یاران بدین خاطر هوایی گشت و پر زد به گلزار ولایت محترم شد چه صیادی که خود صید حرم شد ز عرش عاشقی کوکب گرفته نوای یارب و یارب گرفته مدال لاله گون خدمتش را ز دست حضرت زینب گرفته خدایی صید دلها را رقم زد دو چشم خویش در قاب حرم زد دلی بی آتشین عاشق نباشد بجز اهل یقین عاشق نباشد به خون غلتان نگردد در ره دوست هر آن کس این چنین عاشق نباشد هر آن کس گل رود از صحن باغش شهادت باز می آید سراغش شعر:استاد حاج محمود تاری «یاسر» ۱۴۰۱/۳/۲ 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📍« نشر بدون ذکر منبع جایز نمیباشد ». گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─━⊰═•❃❀❃•═⊱━─

─━⊰••┅═❃﷽❃═┅••⊱━─ #شهادت_امام_صادق_ع #گلـواژه_هـای_اهل_بیت_ع زداغ حضرت صادق دل ماشیعیان سوزد نه تنها قلب هر پیرو دل صاحب زمان سوزد امام عصر می گرید برای جدمظلو مش مدینه همچو باغی ودل این باغبان سوزد به نیمه شب زپیش کودکان بردند بابا را ولی در بین ره بابادلش بر کودکان سوزد پیاده پا برهنه نیمه شب اورا همی بردند به حال حضرت صادق زمین و اسمان سوزد به کاخ سرخ چون بردند ان فرزند زهرا را دل مولا علی و خاتم پیغمبران سوزد کشیده تیغ منصور و همی دشنام می دادی به حال حضرت صادق دل کروبیان سوزد چو حلوایی بگرید عالم ایجاد زین ماتم عزایش بس گران باشد دل پیر وجوان سوزد شعر:حاج محمود حلوایی 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📍« نشر بدون ذکر منبع جایز نمیباشد ». گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─━•••⊰═•••❃❀❃•••═⊱•••━─

─━⊰••┅═❃﷽❃═┅••⊱━─ #مدح_و_توسل_امام_صادق_علیه_السلام #گلـواژه_هـای_اهل_بیت_ع سیدی  مدح تو گویم که تو  ممدوح  خدائی  ششمین حجت حق نجل رسول  دو  سرائی صادق الوعدی و مصداق صداقت همه جائی    مـخـزن عـلـم خـدا مشعل انـوار  هـدائی گـوهـر پـنـج یـم نـور و یـم شـش دُرِ نـابـی هـمـدم پـنـج رسـل هـمـسـخـن چار کـتـابـی علم چون سایه به هر عصر به دنبال تو آید  حلم پیش گـل لبخـنـد تو آغـوش گـشـاید روی نادیده‌ات از چـشـم همه دل برباید   که تواند که تو را غـیر خـدا مدح نماید مگر از چشمۀ عـرفان دهن خـویش بـشویم تـا تـوانـم سخـن از جـابـر حـیـان تو گـویـم دانش خلق بوَد قطره‌ای از  بحر کـمالت  حسن غیب  الی  جلوه‌گر  از  مهر  جمالت عرشیان یکسره زانو زده در پیش جلالت ملک و جن و بشر را عطش جام وصالت همـه گـوشـنـد کـه گـیـرنـد تجـلاّ ز کـلامت همه مشتاق سخن از لب جـانبخـش هشامت مؤمن طاق تو  بر  طاق  سپهر  است  ستاره    بوبصیر تو بصیرت به بشر داده هماره چشم هارون درت لاله برآرد ز شراره دو درخشان دُرِ ناب تو هشام است و زراره مـکـتـب دهـر دگـر مـثـل تـو اسـتـاد نـدارد تـا کـه شـاگـرد هـمـانـنـد ابـوحـمــزه بـیــار توئی استاد و اساتـیـد جهان آیـنـه‌ دارت   بوده شاگرد در  ایراد  سخن  چار  هزارت تا لب خویش گشائی همه بی  صبر  و قرارت   باغـبانی و نکویان همه گـل‌های بهارت جلوه‌گـر در فلک، علم سـه خورشید منیرت «شیخ طوسیِ»تو و «مجلسی»و«خواجه نصیر»ت «شیخ انصاری»یک شاخه گل از باغ کمالت   زهی از «شیخ مفید»  تو  و  آن بحر  زلالت «کافیِ» «شیخ کلینی»  است  فروغی  ز جلالت   «مرتضی» و «رضی» استاد اصولند و رجالت «ابن طاوس» تو در مکتب توحید درخـشد تـا قـیـامت بـه دل و دیـدۀ ما نـور بـبـخـشـد نهضت کرب و بلا داد بر از علم کلامت  بلکه اعجـاز حسین‌بن‌عـلـی کرد قیامت جـوشـش خـون امام شهدا داشت پیامت  تا صف حشر ز خون شهدا باد سلامت تـا ابـد مـشـعـل تـوحـیـد تو خـاموش نگردد انـقـلاب تـو و جــد تـو فــرامـوش نـگــردد چه ستم‌ها که ز  منصور  ستم‌کار  کشیدی      جگرت سوخت از آن زخم  زبان‌ها  که  شنیدی سوختی، دم نزدی، داغ بنی  فاطمه دیدی      دل شب، پای پیاده ز پیِ‌ ‌خصم دویـدی ریخت در خانه تو خصم ستمگر به چه جرمی؟ شعـلـۀ آتـش و بیـت‌اللهِ اکـبـر به چه جرمی؟ گریه‌ها عقده شد ای یوسف زهرا به گلویت     دشمنان شرم نکـردند نکـردند ز رویت همه دیـدنـد غـبار غـم و اندوه به مویت     قاتـلت تیغ کـشید از ره بـیـداد به سویت عاقبت دست عدو زهر جفا ریخت به کامت بـضعـۀ پـاک نـبـی بـر جگـر پـاره سلامت! دوست دارم که نهم چهره به خاک  حرم تو     سوزم و شمع‌صفت اشک‌فشانم ز غم تو چه شود ای به فدای تو و لطف و کرم تو      که دم مرگ بوَد بر سر چـشـمم قـدم تو چه شود ای به دل «میثم» دلسوخـته داغت که بسوزم به سر تربت بی‌شمع و چراغت؟ شعر:استاد حاج غلامرضا استاد سازگار 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📍« نشر بدون ذکر منبع جایز نمیباشد ». گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─━•••⊰═•••❃❀❃•••═⊱•••━─

─━⊰••┅═❃﷽❃═┅••⊱━─ #سوم_خرداد #سالروز_آزادی_خرمشهر #گلـواژه_هـای_اهل_بیت_ع آن خطه که مانده روی لب فـریادش گلگون بدمــد ز خــاک ها شمـشادش دل های همه بسـوی خرمشـــهر است شهــــری که خــداوند نمـــود آزادش 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ چــه مبارک سحـری بود و چـــه خرمشهری چــه نوید ظفــــری بـود و چــه خرمشهری خبــر آمـــد که شـــده لشــــکر دشمن نابود چـــه مبارک خبــــری بـود و چه خرمشهری در دل شـــهر که دشــمن هـمه را ویران کرد چه شرار و شــرری بود و چــه خـــرمشهری از غــــم مــــردم آن شــــهر و جـفای دشمن وه چه خونین جگری بـود و چه خرمشهری در شـب حمله ی مـــردان ز جـــان بگذشته چه منور قـــمری بود و چـــه خــــرمشهری نظــری داشـــت به الطــاف خــدا روح الله چه خدایی نظری بود و چـــه خرمشـــهری گـــفت آزاد شــد از لطـــف خـــدا خرمشهر این چه نیکو اثــری بود و چه خـــرمشهری جـبـهه در جبــهه دلیران سفــری داشته اند چه مطـهر سفـــری بـود و چه خرمشــهری پسری پیش پدر خفت به خون در آن شهر چه دلاور پســـری بود و چــــه خرمشهری «یاسر» اینـک ثمر خون شهید آزادی ست این چه گلگون ثمری بود و چه خرمشهری شعر:استاد محمود تاری «یاسر» 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📍« نشر بدون ذکر منبع جایز نمیباشد ». گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─━•••⊰═•••❃❀❃•••═⊱•••━─