💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت نخست 🔰 در آخر كلمات قرآن سه نوع «هاء» قرار می‌گیرد: 1⃣ «هاء» ضمير (كنايه) 2⃣ «هاء» سكت 3⃣ «هاء» اصلى (جوهرى) ♻️ «هاء» ضمیر (ه - ــه) عبارت است از «هاء» مضموم یا مکسوری که به آخر کلمات اضافه می‎شود و بر مفرد مذکر غائب دلالت دارد 🔹 مانند: بِعَبدِهِ – لَهُ – فیهِ - مِنهُ 📌 دو نکته مهم: 🔸 اصل در حرکت «هاء» ضمیر، ضمه است لکن ... #تجوید #هاءضمیر #هاءکنایه #هاءسکت #هاءجوهری #هاءاصلی بقیه مطالب در کانال 👇👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/gooorrrran

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت دوم دو نکته مهم: 🔹اصل در حرکت «هاء» ضمیر، ضمه است لکن در صورتی که ماقبلش «کسره» یا «یاء» مدی باشد به کسره خوانده می‎شود. تحت شرائطی «هاء» ضمیر به «سکون» نیز خوانده شده است. 🔹«هاء» ضمير به دو صورت خوانده مى‌شود: با صله (اشباع) و بدون صله. شرايط اشباع «هاء» ضمير: 🔸اگر ماقبل آن داراى حركت (صدای کوتاه) باشد، «هاء» ضمير با صله خوانده مى‌شود، یعنی اگر «هاء» داراى ضمّه باشد با صله واوى و اگر كسره داشته باشد با صله يايى‌: إنَّهُ - فَلَهُ - رَسولُهُ - لِحُكْمِهِ - دُونِهِ. شرايط عدم اشباع «هاء» ضمير: 🔸هرگاه ماقبل آن «ساكن» یا حرف مدی باشد، «هاء» بدون اشباع خوانده مى‌شود: اِلَيْهِ – مِنْهُ – تَرضاهُ – فیهِ. نکته: 🔸بر اساس قواعد مربوط به حروف ناخوانا، هرگاه «هاء» ضمیر پیش از همزه وصل قرار بگیرد در هر صورت بدون اشباع خوانده می‎شود.

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت سوم 🔹موارد استثناء در حرکت «هاء» ضمیر در روایت حفص از عاصم: 🔸«هاء» ضمیر همیشه متحرک است اما در ۲ مورد به سکون قرائت شده است: «اَرْجِهْ» در آیه «قالُوا اَرْجِهْ وَ اَخاهُ» (اعراف، ۱۱۱ و شعراء، ۳۶) و «اَلْقِهْ» در آیه «فَاَلْقِهْ الَيْهِمْ» (نمل، ۲۸). 🔸«هاء» ضمیر در دو عبارت «اَنْسَانِيهُ» از موضع «وَ مَا اَنْسَانِيهُ اِلَّا الشَّيْطَانُ اَنْ اَذْكُرَهُ» (كهف، ۶۳) و «عَلَيْهُ» از موضع «وَ مَنْ اَوْفَى‌ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ» (فتح، ۱۰) بر خلاف معمول به جای کسره به ضمه قرائت می‎شود. 🔸عبارت «فيهِ» در آیه «يَخْلُدْ فِيهِ مُهَاناً» (فرقان، ۶۸) در قرائت عاصم به روايت حفص با اشباع و صله يايى خوانده شده است. 🔸عبارت «يَرْضَهُ» در «وَ اِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ» (زمر، ۷) بايد بدون اشباع تلاوت شود. زيرا در اصل «يَرْضَاهُ» بوده و «الف» بر اثر جزم افتاده است. بنابراین چون قبل از عمل نمودن حرف شرط «اِنْ» باید بدون اشباع خوانده مى‌شد، بعد از حذف «الف» نيز بدون اشباع خوانده شده تا نشان دهنده اصل خود باشد.

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت چهارم هاء سكت‌: 🔹«هاءسکت» هاء ساكن و بدون معنايى است که جزو کلمه نمی‎باشد بلکه به آخر فعل و اسم اضافه می‎شود تا نگهبان حرکت آخر آنها باشد. 🔹هاء سکت در حال وقف و وصل، همواره ساكن است و بايد به سكون خوانده شود و حركت‌ دادن و اشباع آن ممنوع است. 👈 هاء سکت در آخر افعال: 🔹هاء سكت فقط در آخر فعل‎هایی مى‌آيد كه حرف آخر آنها به دلیل «جزم» حذف شده و حركت حرف پيش از آن، بر حذف حرف آخر دلالت مى‌كند. بنابراین هاء سكت به آخر فعل اضافه مى‌شود، تا نگهدار آخرين حرف فعل در هنگام وقف باشد. 🔸«فَانْظُرْ الَى‌ طَعَامِكَ وَ شَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ» (بقره، 259) لَم + یَتَسَنَّی ⬅️ لَم یَتَسَنَّ لَم یَتَسَنَّ + هاء سکت ⬅️ لَم يَتَسَنَّهْ 🔸أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ (انعام، 90) اِقتَدَی، یَقتَدی ⬅️ فعل امر ⬅️ اِقتَدِ اِقتَدِ + هاء سکت ⬅️ اِقتَدِهْ

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت پنجم هاء سکت در آخر اسم‎ها: 🔹هاء سكت اگر به آخر اسم اضافه شود، به منظور حفظ توازن و هماهنگى فواصل آيات قرآن است. 🔹در قرائت عاصم به روايت حفص، ۵ كلمه «كِتَابِيَهْ، حِسَابِيَهْ، مَالِيَهْ، سُلطَانِيَهْ، مَاهِيَهْ» با هاء سكت قرائت مى‌شود. 🔸موارد هاء سکت آخر اسم‎ها در روایت حفص از عاصم: ☑️ «كِتَابِيَهْ» در موضع «اقْرَؤُا كِتَابِيَهْ* انّى‌ ظَنَنْتُ انّى‌ مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ» (حاقه - ۱۹) ☑️ «حِسَابِيَهْ» در موضع «انّى‌ مُلاقٍ حِسَابِيَهْ* فَهُوَ فى‌ عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ» (حاقه - ۲۰) ☑️ «كِتَابِيَهْ» در موضع «لَمْ اوتَ كِتَابِيَهْ* وَ لَمْ ادْرِ مَا حِسَابِيَهْ» (حاقه - ۲۵) ☑️ «حِسَابِيَهْ» در موضع « «وَ لَمْ ادْرِ مَا حِسَابِيَهْ* يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ» (حاقه - ۲۶) ☑️ «مَالِيَهْ» در موضع «مَا اغْنَى‌ عَنّى‌ مَالِيَهْ* هَلَكَ عَنّى‌ سُلْطَانِيَهْ» (حاقه - ۲۸) ☑️ «سُلْطَانِيَهْ» در موضع «هَلَكَ عَنّى‌ سُلْطَانِيَهْ* خُذُوهُ فَغُلُّوهُ» (حاقه - ۲۹) ☑️ «مَاهِيَهْ» در موضع «وَ مَا ادْرَيكَ مَاهِيَهْ* نَارٌ حَامِيَةٌ» (قارعه - ۱۰)

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت ششم 🔹 در قرائت عاصم به روایت حفص، قرائت دو حرف «هاء» درعبارت «ما اَغْنَى‌ عَنّى‌ مَالِيَهْ * هَلَكَ عَنّى‌ سُلْطَانِيَهْ» (حاقّه ۲۸ و ۲۹) دو وجهى است: 🔸 ادغام دو حرف «هاء» به صورت «مَالِيَه هَّـلَكَ» 🔸اظهار «هاء» اوّل همراه با «سكت» لطیف و این مورد ارجح است.

💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت هفتم هاء جوهری: 🔹 هاء اصلى یا «جوهرى» حرفى است كه جزو ذات و جوهر كلمه است و از آن جدا نمى‌شود. به عبارتى ديگر، حرفى از حروف كلمه است و مانند هاء كنايه (ضمیر) يا سكت نیست که به كلمه اضافه شده باشد. مانند: «اللَّهُ، نَفْقَهُ، يَنْتَهِ، تَنْتَهِ، كَرِهَ، سَفِهَ، وُجُوهٌ» 🔹 هاء جوهری ممکن است هر حرکت و اعرابی را بپذیرد (رفع، نصب، جر، جزم، تنوین، ...) لکن حرکت آن هر چه باشد به همان صورت و بدون صله (اشباع) خوانده مى‌شود، تنها استثناء در این زمینه كلمه «هذِهِ» است که با وجود اينكه هاء آخر آن اصلى است، لکن به اشباع خوانده مى‌شود.

#تلاوتهای_کوتاه #مرحوم_شیخ_سید_متولی_عبدالعال

صدایی که قلبتو لمس میکنه ❤️ ♊️🕊https://eitaa.com/gooorrrran با لینک ارسال کنید 👌

امشب قبل از خواب چند آیه قرآن کریم را گوش کنیم 😍 😍 🕊️ 🕊️ 😍 😍

﴿ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ﴾ #المنشاوي ♊️🕊https://eitaa.com/gooorrrran