یادش به خیر... پارسال چقدر دوییدیم برای گرفتن گذرنامه...💔 خستگی نداشت که... همش لذت بود...😞💔

یکم دلتنگی بکشیم ؟ 💔

میرسی به موکبای مرز خودمون... رفقاتو توی موکب محلتون میبینی... همشون یه سوال میپرسن: توهم‌عازمی‌ان‌شاالله ؟؟! التماس دعا ..💔 و تو هم کولتو میزاشتی و میرفتی سمت نقطه مرزی

گیت اول .. گیت دوم .. گیت سوم .. همرو رد میشی رسیدی مرز عراق ! اونا رو هم رد میکنی سوار ماشین میشی حرکت به سمت کعبه دوم یعنی نجف 💔

با اون همه خستگی که تو مسیر کشیدی تا چشمت به گنبد طلای مولا افتاد ... السلام علیڪ یا مولای یا امیرالمومنین ع✋🏼 یعنی عشق واقعی اون لحظه ست...💔😭

یه زیارت و عرض ارادت به مولا و شروع مسیر 💔

صدا میزنه : کولتو ببند میخوایم از جاده نخلستان بریم ...

یعنی یک عشق و ارادت خاصی توی این جاده نخلستان هست که هیچ جایی نیست .. بچه کوچیکایی که بهت اب تعارف میکنن مــاۍبارد ، مـــاۍبارد 💔

یه چیز بگم : خیلی داره بهم سخت میگذره که دارم براتون تعریف میکنم هااا بیـچـآرھ‌اونڪہ‌ندیده‌حَـــرم‌رو بیـچـآرھ‌‌تراونڪہ‌دید‌ڪربلاٺو 💔

بگذریم .. چای عراقی ...!💔 تلخی این چای اینقد شیرینه که با هیچ چیز عوضش نمیکنی

مراسمات توی مسیر خیلی خوب بودن سیدمجید ، استادپناهیان ، حاج‌میثم پویانفر ... 💔

توی موکبا : یکی ماساژ میداد یکی غذا تعارف میکرد چند نفر یجا نشسته بودن روضه میخوندن اصلا هر کی واسه خودش دنیایی داره 💔