eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
800 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
✅در این لحظه، مردم ابن ملجم را دستگیر کرده و نزد امام علی(ع) آوردند، در حالی که مردم با دیدنش او را لعنت می کردند. وقتی نگاه أميرالمؤمنين(ع) به آن ملعون افتاد، فرمود : ای ابن ملجم! جنایتی بزرگ کردی! آیا من برایت بد امامی بودم؟ آیا تو را مورد مرحمت قرار ندادم و بر دیگران برنگزیدم؟ با وجود اینکه می دانستم قاتل من خواهی بود به تو احسان کردم و بخششم به تو را افزون ساختم تا از راه گمراهی که برگزیده ای بازگردی، اما شقاوت بر تو غلبه کرد تا مرا بکشی ای شقی ‏ترین اشقیاء!(۱) سپس ام كلثوم(س) خود را بر مسجد رساند و خطاب به ابن ملجم گفت : اى دشمن خدا! أمير مؤمنان را كشتى؟ آن ملعون گفت : جز اين نيست كه پدر تو را كشته‏ ام! (نه أمير مؤمنان را)! ام کلثوم فرمود : اى دشمن خدا! اميد آن دارم كه باكى بر ایشان نباشد و بهبودى يابد! ابن ملجم گفت : 📋《وَاللهِ! لَقَدِ اشتَرَیتُهُ بِأَلفٍ، وسَمَمتُهُ بِأَلفٍ، ولَو کانَت هذِهِ الضَّربَهُ عَلی جَمیعِ أهلِ المِصرِ ما بَقِیَ مِنهُم أحَدٌ》 ♦️به خدا سوگند! آن شمشیر را به هزار درهم خریدم و با هزار درهم نیز آن را زهرآگین ساختم و چنان ضربتى را با آن، به او زدم كه اگر آن ضربه، بر اهل شهر زده می شد، همه هلاك می شدند!(۲) سپس ملعون را از نزد آن حضرت(ع) بيرون بردند و به زندان افکندند. سپس مردم نزد امام علی(ع) آمده و عرض كردند : اى أمير المؤمنين! در باره اين دشمن خدا دستورى فرما که باعث این مصیبت و تباهی اسلام شده است! امام علی(ع) در مورد ابن ملجم به حسنین(علیها السلام) سفارش کرد و فرمود : 📋《احْبِسُوا هَذَا الْأَسِيرَ وَ أَطْعِمُوهُ وَ اسْقُوهُ وَ أَحْسِنُوا إِسَارَهُ فَإِنْ عِشْتُ فَأَنَا أَوْلَى بِمَا صَنَعَ فِيَّ إِنْ شِئْتُ اسْتَقَدْتُ‏ وَ إِنْ شِئْتُ صَالَحْتُ وَ إِنْ مِتُّ فَذَلِكَ إِلَيْكُمْ》 ♦️این اسیر را زندانی کنید و آب و خوراکش را خوب و بسترش را نرم کنید. اگر زنده ماندم، من صاحب اختیار خون خویشم، یا عفو می کنم یا قصاص، و اگر مُردم، قصاص آن را بر شما محول می کنم.(۳)  و در روایتی دیگر در این باره آمده است که امام(ع) فرمود : 📋《أَلَا! لَا يُقْتَلَنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي! انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا يُمَثَّلْ بِالرَّجُلِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) يَقُولُ إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُورِ》 ♦️بدانید که غیر از قاتلم، کسی را نکشید! بنگرید که اگر من از این ضربت او مُردم، او را تنها یک ضربت بزنید (ضربتی در مقابل ضربتی!) و دست و پا و دیگر اندام او را نبرید و او را مُثله نکنید که از رسول اکرم(ص) شنیده ام که حتی از مُثله کردن سگ هار نیز بر حذر می داشت.(۴) وقتی فرزندان امام علی(ع) از دفن ایشان فارغ شدند، امام حسن(ع) دستور داد ابن ملجم را بياورند، پس او را آوردند. سپس خطاب به آن ملعون فرمود : 📋《قَتَلْتَ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ أَعْظَمْتَ الْفَسَادَ فِي الدِّينِ! ثُمَّ أَمَرَ بِهِ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ》 ♦️اى دشمن خدا! اميرمؤمنان(ع) را كُشتى و تباهى بزرگی، در دين کردی! سپس امام(ع) دستور داد گردنش را زدند.(۵) 📚منابع : ۱_۲)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۱ ۳)قرب الاسناد حمیری، ص۱۴۳ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۵۶ ۵)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۲ .
. ✅حضرت اکرم(ص) خطاب به امام علی(ع) فرمود : 📋《یَا عَلِیُّ(ع)! أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّکَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ، فَضَرَبَکَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِکَ فَخَضَبَ مِنْهَا لِحْیَتَکَ》 ♦️ای علی(ع)! گویا می‌بینم تو در حال نماز برای پروردگار خویشی، که نگون‌ بخت‌ ترینِ اوّلین و آخرین، بر می خیزد و بر فرق سرت ضربتی می‌زند و محاسنت، از خون سرت رنگین می‌شود.(۱) و در روایتی آمده است که؛ 📋《أَنْ تُخْضَبَ لِحْیَتُهُ مِنْ رَأْسِهِ بِدَمٍ عَبِیطٍ》 ♦️اینکه محاسنش به خون تازه سرش خضاب می شود.(۲) در روایتی دیگر نیز آمده است که؛ امام علی(ع) پس از پیروزی بر خوارج به کوفه آمد و به مسجد رفت، پس از خواندن دو رکعت نماز بر فراز منبر رفت، به جانب فرزندش امام حسن(ع) نظری افکند و فرمود : 📋《يَا أَبَا مُحَمَّدٍ(ع)! كَمْ مَضَى مِنْ شَهْرِنَا هَذَا؟ فَقَالَ : ثَلَاثَةَ عَشَرَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)!》 ♦️ای ابا محمد! چه قدر از این ماه گذشته است؟ ایشان جواب داد : سیزده روز مانده است ای امیرالمؤمنین(ع)! امام علی(ع) رو به جانب امام حسین(ع) کرد و فرمود : 📋《يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع)! كَمْ بَقِيَ مِنْ شَهْرِنَا [رَمَضَانَ] هَذَا؟ فَقَالَ : سَبْعَ عَشْرَةَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)!》 ♦️یا اباعبدالله! چقدر از این ماه مانده است؟ امام حسین(ع) گفت : هفده روز باقی مانده است ای امیرالمؤمنین(ع)! در این هنگام؛ 📋《فَضَرَبَ يَدَهُ إِلَى لِحْيَتِهِ وَ هِيَ يَوْمَئِذٍ بَيْضَاءُ فَقَالَ : لِيَخْضِبَنَّهَا بِدَمِهَا إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا》 ♦️حضرت(ع) دست خود را به محاسن خود که در آن روز سفید شده بود زد و فرمود : این محاسن با خون سرم رنگین خواهد شد هنگامی که آن شقی بیاید.(۳) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۹۵ ۲)الکافی شیخ کلینی، ج۱، ص۲۸۲ ۳)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۲۷۶ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #شب_نوزدهم_رمضان ✅حضرت اکرم(ص) خطاب به امام علی(ع) فرمود : 📋《یَا عَلِیُّ(ع)! أَنْتَ تُصَلِّی لِرَ
. ✅بعد از انتقال امام علی(ع) به منزل ایشان، فورا برای درمان جراحت فرق شکافته امام علی(ع) طبیب خبر کردند. پس؛ 📋《ثُمَّ جُمِعَ لَهُ أَطِبَّاءُ الْكُوفَةِ فَلَمْ يَكُنْ مِنْهُمْ أَعْلَمُ بِجُرْحِهِ مِنْ أَثِيرِ بْنِ‏ عَمْرِو بْنِ هَانِي السَّلُولِيِّ وَ كَانَ مُطَبِّباً صَاحِبَ الْكُرْسِيِّ يُعَالِجُ الْجِرَاحَاتِ! فَلَمَّا نَظَرَ أَثِيرٌ إِلَى جُرْحِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع) دَعَا بِرِيَةِ شَاةٍ حَارَّةٍ فَاسْتَخْرَجَ مِنْهَا عِرْقاً ثُمَّ نَفَخَهُ‏ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهُ وَ إِذَا عَلَيْهِ بَيَاضُ الدِّمَاغِ!》 ♦️همه پزشکان کوفه را برای او گرد آوردند. و هیچ کس از آنان از اثیر بن عمرو بن هانی سکونی نسبت به جراحت او داناتر نبود. او طبیبِ مداواگری بود که جراحت ها را درمان می کرد! وقتی اثیر به زخم را نگاه کرد، ریه گرم گوسفندی را طلبید و از آن رگی بیرون کشید و در آن دمید و آن را در شکاف زخم گذاشت، سپس بیرون آورد، دید سفیدی مغز در آن نمایان است. در این هنگام به امام علی(ع) گفت : 📋《يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)! اعْهَدْ عَهْدَكَ! فَإِنَّ عَدُوَّ اللَّهِ قَدْ وَصَلَتْ ضَرْبَتُهُ إِلَى أُمِّ رَأْسِكَ‏!》 ♦️ای امیر مؤمنان(ع)! وصیّت خود را بکن! ضربت دشمن خدا به مغز سرت رسیده است.(۱) 📚منبع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۶، ص۱۱۹ ...... ✅در این مدتی که امام علی(ع) در خانه خود بستری بود، اصحاب و یاران با وفای امام(ع) برای اعلام وفاداری و عیادت خدمت امام(ع) می رسیدند و سوالاتی می پرسیدند. مردم کوفه نیز هجوم می آوردند، تا حضرت(ع) را زیارت کنند، که به علت وخامت حال ایشان، کسی اجازه ملاقات نداشت. مرحوم سید نعمت‌ الله جزایری (متوفی۱۱۱۲ق) از شاگردان علامه مجلسی در کتاب خود یعنی الأنوار النعمانية این روایت را به نقل از صعصعه بن صوحان می نویسد که؛ صعصعه بعد از ضربت خوردن امام علی(ع) خدمت ایشان رسید و سوالاتی را پرسید. یکی از سوالات او دلائل برتری وافضليت امام علی(ع) بر سائر انبياء به جز حضرت رسول اکرم(ص) بود. حضرت علی(ع) فرمود : 📋《تَزكِيَةُ اَلْمَرْءِ لِنَفْسِهِ قَبِيحٌ》 ♦️تعریف از خود پسندیده نیست. لكن از اين جهت كه خداوند فرموده است : 📋《وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ》(ضحی۱۱) ♦️نعمت‏هاى خدادادی خود را نقل كنيد، پس از این باب می گویم.(۱) 📚منبع: ۱)الأنوار النعمانية جزائری، ج۱، ص۴۰ .
. علیه_السلام 1⃣افضلیت بر حضرت آدم(ع):👇 ✅صعصعه پرسید : 📋《یَا اَمِیرَ الْمُؤمِنِینَ(ع)! اَنْتَ اَفْضَلُ اَمْ آدَمُ اَبُوالْبَشَرِ(ع)؟!》 امام علی(ع) فرمود : من از حضرت آدم (ع)افضل ام! صعصعه دليل اين برترى را جويا شد و امام(ع) چنين پاسخ داد : براى آدم(ع) همه جور وسايل راحتى و آسايش و نعمات در بهشت فراهم بود و فقط خداوند او را از خوردن گندم منع نمود. با وجود اين ممنوعيت، آدم(ع) از گندم خورد و از بهشت رانده شد. 📋《وَ اَمَّا اَکْثَرُ اْلاَشاِئحِهِ اَبَاحَهَا لِی وَ تَرَکْتُهَا وَ مَا غَارَتْتُهَا》 ♦️در حالى كه من از خوردن گندم منع نشده‏ ام، و چون دنيا را قابل توجه نمى‏ بينم، به ميل و اراده خود، هرگز نان گندم نخورده‏ ام و همواره به نان جو اکتفا کرده ام.(۱) 📚منبع: ۱)الأنوار النعمانية جزائری، ج۱، ص۳۹ . 2⃣افضلیت بر حضرت نوح(ع):👇 ✅سپس صعصعه پرسيد: 📋《اَنْتَ اَفْضَلُ یا اَمِیرَ الْمُؤمِنِینَ(ع) اَم نُوحُ(ع)؟!》 حضرت(ع) پاسخ فرمود : من از نوح افضلم! و علت اين برترى بر نوح (ع) را چنين فرمود : نوح(ع) قوم خود را به سوى خدا دعوت كرد، ولى آن‏ها او را اطاعت نكردند و به آن بزرگوار آزار و اذيت بسيارى رساندند. سپس نوح پيغمبر(ع)، آنان را نفرين كرد و گفت : 📋《..رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارَاً》 ♦️ پروردگارا! احدى از كافرين را بر روى زمين باقى نگذار.(نوح ۲۶) اكنون با وجود اين‏كه بعد از وفات خاتم الانبيا(ص)، صدمات و آزار فراوانى از اين امت به من رسيده است، هرگز آنان را نفرين نكرده و كاملًا صبر پيشه كردم. ايشان صبر خود را در خطبه شقشقيه چنين توصيف مى‏ كند : 📋《فَصَبَرْتُ وَ فِي الْعَيْنِ قَذًى وَ فِي الْحَلْقِ شَجَیً》 ♦️در حالى صبر نمودم كه در چشمم خار و در گلويم استخوانى بود.(۱)(۲) 📚منابع: ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج۳۳، ص۲۱۴ ۲)الأنوار النعمانية جزائری، ج۱، ص۴۰ . 3⃣افضلیت بر حضرت ابراهیم(ع):👇 ✅ آنگاه صعصعه پرسيد : 📋《اَنْتَ اَفْضَلُ اَمْ اِبرَاهِيمَ(ع) خَلِیلَ اللهِ؟!》 حضرت(ع) پاسخ داد : من از ابراهيم(ع) افضل مى‏ باشم چون که ابراهیم(ع) به خداوند گفت: 📋《رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى!‏ قَالَ : أَوَ لَمْ تُؤْمِن؟ْ قالَ بَلَى!‏ وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي!》 ♦️پروردگارا! چگونگى زنده كردن مردگان را به من نشان بده! خداوند فرمود : آيا باور ندارى؟ پاسخ داد : چرا باور دارم، اما مى‏ خواهم با مشاهده آن دلم آرام گيرد وبر یقینم فزونی یابد.(بقره ۲۶۰) اما من گفتم : 📋《لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقِينَاً》 ♦️اگر پرده برداشته شود، بر يقين من چيزى افزوده نمى‌گردد.(۱)(۲) 📚منبع: ۱)غُرر الحكم و دُرر الکلم آمِدى، ج۵، ص۱۰۸ ۲)الأنوار النعمانية جزائری، ج۱، ص۴۰ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #فضائل #امام_علی علیه_السلام 1⃣افضلیت #امام_علی_علیه_السلام بر حضرت آدم(ع):👇 ✅صعصعه پرسید : 📋《ی
. 4⃣افضلیت بر حضرت موسی(ع):👇 ✅صعصعه پرسید : 📋《اَنْتَ اَفْضَلُ اَمْ مُوسَی(ع) کَلِیمَ اللهِ؟!》 حضرت(ع) فرمود : من افضلم! زیرا وقتى خداوند موسی را ماموريت داد، تا به دعوت فرعون به مصر رود، او گفت: 📋《رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ》 ♦️خداوندا! من از آنان يك نفر را كشته‏ ام و مى ‏ترسم كه آنان مرا به قتل برسانند.(قصص۳۴) در حالی که؛ 📋《ما خِفْتُ حِینَ اَرْسَلَنِی رَسولُ اللهِ(ص) بِتَبْلِیغِ سورَةٍ بَرائَت اَنْ اَقْرَاَها عَلیٰ قُرَیْشِ فِی الْمَوْسِمِ مَعَ اِنِّی کُنْتُ قَتَلْتُ کَثِیراً مِنْ صَنادِیدِهِم فَذَهَبْتُ بِهِمْ  اِلَیْهِم وَ قَرَأتُها عَلَیْهِمْ وَ ما خِفْتُهُمْ》 ♦️من موقعى كه رسول خدا(ع) به من مأموريت داد تا به مكه معظمه روم، و آيات اول سوره برائت را در بالاى بام كعبه بر كفار قريش قرائت نمايم؛ با آن‏كه در آنجا كمتر كسى را میتوان يافت كه يكى از خويشان و بستگانش به دست من كشته نشده باشد، هرگز و ابداً نهراسيدم و امر رسول خدا(ع) را اطاعت کردم و مأموريت را انجام و آيات را بر آنان قرائت نمودم.(۱) 📚منبع: ۱)الأنوار النعمانية، ج۱، ص۴۰ . 5⃣افضلیت بر حضرت عیسی(ع):👇 ✅صعصعه پرسید : 📋《اَنْتَ اَفْضَلُ اَمْ عِیسَی بْنُ مَرْیَمَ(ع)؟!》 امام علی(ع) فرمود : من افضلم! زیرا هنگامی که حمل وضع مریم(س) فرا رسيد، به او وحى شد كه؛ 📋《اُخْرُجِی! هَذا بَیْتُ الْعِبادَةِ لَا بَیْتُ الْوِلادَةِ》 ♦️از بيت المقدس بيرون برو! اين خانه محل عبادت است نه محل ولادت! به همين دليل از بيت المقدس بيرون رفت و عيسى(ع) در بيابان خشكيده‏ اى متولد شد. در حالی که؛ 📋《وَ اَنَا اَمَّا اُمِّی فاطِمَةُ لَمّا قَرُبَ وَضْعُ حَمْلِها کانَتْ فِی الْحَرَم فَانْشَقَّ حائِتُ الْحَرَمِ الْکَعْبَةِ وَ سَمِعَت قائِلاً یَقولُ لَها اُدخُلِی وَ فَدَخَلَتْ فِی وَسَطِ البَیْتِ واَنا وُلِدْتُ بِهِ》 ♦️اما وقتى مادرم فاطمه بنت اسد درد حمل گرفت، در وسط كعبه به مستجار كعبه متوسل شد. و در همان وقت، ديوار كعبه شكافته شد و مادرم با نداى غيبى به داخل خانه راه يافت، من در همان خانه كعبه متولد شدم. 📋《وَ لَیْسَ ِلاَحَدٍ هذِهِ الْفَضِیلَةُ لا قَبْلِی وَ لا بَعْدِی》 ♦️و چنین فضیلتی برای اَحَدی نبوده است؛ نه پیش از من نه پس از من.(۱) 📚منبع: ۱)الأنوار النعمانية، ج۱، ص۴۱ .
. ✅امام علی(ع) آخرین وصایای خود را به پسرش امام حسن مجتبی(ع) می کند و ودائع مردم را به او می سپارد. امام(ع) ابتدا درباره غسل و کفن و محل دفن خودش به امام حسن(ع) و حسین(ع) وصیت کرد و فرمود : 📋《إِنْ أَنَا مِتُّ فَإِنَّكُمَا سَتَجِدَانِ عِنْدَ رَأْسِي حَنُوطاً مِنَ الْجَنَّةِ وَ ثَلَاثَةَ أَكْفَانٍ مِنْ إِسْتَبْرَقِ الْجَنَّةِ فَغَسِّلُونِي وَ حَنِّطُونِي بِالْحَنُوطِ وَ كَفِّنُونِي》 ♦️وقتی که من از دنیا رفتم، شما دو نفر کنار سرم حنوطی از بهشت و سه عدد کفن استبرق بهشتی خواهید یافت. پس مرا غسل دهید و به حنوط بهشتی حنوطم کنید و سپس کفنم کنید.(۱) امام صادق(ع) فرمود : 📋《لَمَّا أُصِيبَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ(ع) قَالَ لِلْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَيْنِ(ع) : غَسِّلَانِي وَ كَفِّنَانِي وَ حَنِّطَانِي وَ احْمِلَانِي عَلَى سَرِيرِي وَ احْمِلَا مُؤَخَّرَهُ تُكْفَيَانِ مُقَدَّمَهُ‏!》 ♦️حضرت امير المؤمنين(ع) بعد از آنكه ضربت خورد، به امام حسن(ع) و امام حسين(ع) فرمود : وقتی من از دنيا رفتم، مرا غسل دهيد، كفن كنيد و حنوط كنيد، سپس جنازه مرا بر تابوت بگذارید، و عقب تابوب را شما بردارید و جلوی تابوت را رها کنید که توسط ملائكه بر خواهند داشت.(۲) در روایتی دیگر نقل شده است که؛ 📋《أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) أَمَرَ ابْنَهُ الْحَسَنَ(ع) أَنْ يَحْفِرَ لَهُ أَرْبَعَةَ قُبُورٍ فِي أَرْبَعَةِ مَوَاضِعَ فِي الْمَسْجِدِ وَ فِي الْغَرِيِّ وَ فِي دَارِ جَعْدَةَ بْنِ هُبَيْرَةَ وَ فِي الرَّحَبَةِ وَ إِنَّمَا أَرَادَ بِهَذَا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ مِنْ أَعْدَائِهِ مَوْضِعَ قَبْرِه‏ِ》 ♦️امير المؤمنين(ع) فرزند خود امام حسين(ع) را امر كرد كه چهار قبر در چهار موضع از براى حضرت(ع) بسازد، در مسجد كوفه و در رحبه و در نجف و در خانه جعدة بن هبيره، براى آنكه ملاعين خوارج و بنى امیه موضع قبر آن حضرت(ع) را ندانند، مبادا که اراده کنند جسد مطهر ایشان را بیرون آورند.(۳) 📚منابع : ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۱۳ ۳)فرحة الغُری عبدالکریم ابن طاووس، ص۳۲ . ✅سرانجام امام علی(ع) در شب جمعه، بیست و یکم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری، در حالی که دو ثلث از شب جمعه گذشته بود، در سن شصت و سه سالگی به شهادت رسید. در این لحظه صدای گریه و ناله و شیون از خانه امام(ع) بالا رفت و همه در شهادت امام(ع) می گریستند. ابوالفرج اصفهانی می نویسد : بعد از وصیت امام علی(ع)؛ 📋《ثُمَّ لَمْ يَزَلْ يَقُولُ «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» حَتَّى‏ قُبِضَ‏ عَلَيْهِ السَّلَامُ》 ♦️پس از اين وصيت ديگر سخنی جز (لا اله الا الله) از حضرت(ع) شنيده نشد، تا اینکه جان بر جان آفرين تسليم کرد.(۱) 📚منبع : ۱)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۵۳ .
. 1⃣ فرمود : 📋《زَیِّنُوا مَجَالِسَکُمْ بِذِکْرِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبِِ(ع)》 ♦️مجالس خود را با یاد علی بن ابی طالب(ع) زینت دهید.(۱) 2⃣ فرمود : 📋《مَنْ أَرَادَ أَنْ يَنْـظُرَ اِلى آدَمَ(ع) فى عِلْمِهِ وَ اِلى نُوحٍ(ع) فى تَقْواهُ وَ اِلى اِبْراهيمَ(ع) فى حِلْمِهِ وَ اِلى مُوسى(ع) فى هَيْبَتِهِ وَ اِلى عيسى(ع) فى عِبادَتِهِ فَلْيَنْظُرْ اِلى عَلِىِّ بْنِ اَبى طالبٍ(ع)》 ♦️هر كس که مى‏ خواهد به آدم(ع) بنگرد در مورد علمش، به نوح(ع) بنگرد در مورد تقوایش، به ابراهيم(ع) بنگرد در مورد حلمش و به موسى(ع) در مورد هيبتش و به عيسى(ع) بنگرد در مورد عبادتش، پس باید نظر کند به على بن‏ ابى طالب(ع)!(۲) 3⃣ فرمود : 📋《لَوْ أَنَّ الْفَیَّاضَ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ وَ الْإِنْسَ كُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبِِ(ع)》 ♦️اگر انبوه درختان [و باغها] قلم، و دریا مرکب، و تمام جنّیان حسابگر، و تمام انسان‏ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل على بن ابى طالب(ع) نخواهند بود.(۳) 4⃣ فرمود : 📋《خَلَقَ اللهُ مِنْ نُورٍ وَجْهِ عَليِ بنِ اَبي طالب بسبعينَ اَلْفَ مَلَكٍ يَسْتَغْفِروُنَ لَهُ وَ لِمُحبيهِ اِلي يَومِ القِيامِةِ》 ♦️خداوند از نور صورت علي بن ابي طالب(ع) هفتاد هزار فرشته‌ خلق كرده كه تا روز قيامت برای او و دوستانش طلب آمرزش می كنند.(۴) 5⃣ فرمود : امیرمؤمنین(ع) بر فراز منبر مسجد کوفه چنین خطبه خواند : 📋《وَاللَّهِ! إِنِّی لَدَیَانُ النّاسِ یوْمَ الدِّینِ وَ قَسِیمُ اللَّهِ بَینَ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ! أَنَا الْإِسْلامُ الَّذِی ارْتَضَاهُ لِنَفْسِهِ، کُلُّ ذَلِکَ مَنّاً مِنَ اللَّهِ》 ♦️به خدا قسم که من حاکم مردم در روز قیامت هستم، منم که مردم را برای بهشت و جهنم تقسیم می‌کنم، من همان اسلامی هستم که خداوند آن را پسندیده است. تمام اینها منّت و افتخاری است از جانب خداوند متعال! حضرت(ع) در این خطبه به این آیه شریفه اشاره فرمود : 📋《اَلْیوْمَ أَکْمَلْتُ‌ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً》 ♦️امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.(۵)(۶) 📚منابع : ۱)مناقب الإمام على(ع) ابن مغازلی، ص۱۹۹ ۲)ارشاد القلوب دیلمی، ص۲۱۷ ۳)لسان المیزان ابن حجر عسقلانی، ج۵، ص۶۲ ۴)بحار الانوار مجلسی، ج۳۹، ص۲۷۵ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۲۶، ص۳۱۸ ۶)سوره مائده، آیه۳ .
. ✅امام حسن(ع) و امام حسین(ع) عهده دار تغسیل و تکفین و تدفین پدر گرامی خود شدند. از امام حسن مجتبی(ع) نقل شده است که هنگام شهادت امام علی(ع)؛ 📋《فَوَجَدْنَا عِنْدَ رَأْسِهِ طَبَقاً مِنَ الذَّهَبِ عَلَيْهِ خَمْسُ شَمَّامَاتٍ‏ مِنْ كَافُورِ الْجَنَّةِ وَ سِدْراً مِنْ سِدْرِ الْجَنَّةِ》 ♦️بعد از اینکه امام علی(ع) از دنیا رفت، طبق سخن ایشان، امام حسن(ع) و حسین(ع) کنار سر مبارک امام علی(ع) طبقی از جنس طلا دیدند و درون آن پنج کافور خوشبوی بهشتی و سدری از سدرهای بهشتی بود.(۱) محمد بن حنفیه می گوید : 📋《ثُمَّ أَخَذنَا فِي جِهَازِهِ لَيلَاً وَ كَانَ الحَسَنُ(ع) يُغَسِّلُهُ وَ الحُسَينُ(ع) يَصُبُّ المَاءَ عَلَيهِ》 ♦️سپس به تغسیل جنازه مطهر امام علی(ع) مشغول شدیم و امام حسن(ع) بدن مطهر را غسل می داد و امام حسین(ع) بر روی بدن مطهر پدرشان آب می ریختند.(۱) به نقل شیخ مفید؛ 📋《فَعُدَّ مَا بِهِ مِنْ أَثَرِ الْجِرَاحَاتِ عِنْدَ خُرُوجِهِ مِنَ الدُّنْيَا فَكَانَت أَلْفَ جِرَاحَةٍ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ!》 ♦️آثار زخم را در بدن امام علی(ع) به هنگامی که از دنیا رفت، برشمردند که هزار اثر جراحت از فرق سر تا کف پایش بود.(۳) 📚منابع : ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۹۵ ۳)الاختصاص شیخ مفید، ص۱۵۹ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #شهادت_امام_علی #غسل_و_تدفین #شب_بیست_و_یکم ✅امام حسن(ع) و امام حسین(ع) عهده دار تغسیل و تکفین و
. ✅جنازه مطهر امام علی(ع) شبانه به سمت نجف فعلی روانه شد. راوی می گوید : 📋《ثُمَّ وَضَعُوهُ عَلَى السَّرِيرِ وَ تَقَدَّمَ الحَسَنُ(ع) وَ الحُسَينُ(ع) إلَى السَّرِيرِ مِن مُؤَخِّرِهِ وَ إذَا مُقَدَّمِهِ قَد ارتَفَعَ وَلَا يُرَى حَامِلُهُ وَ كَانَ حَامِلَاهُ مِن مُقَدَّمِهِ جَبرَئِيلِ وَ مِيكَائِيلَ فَمَا مُرَّ بِشَئِ عَلَى وَجَه الاَرضِ إلَّا انحَنَى لَهُ سَاجِدَاً وَ خُرِجَ السَّرِيرِ مِن مَايِيلِ بَابِ كِندِةِِ، فَحَمَلا مُؤَخِّرِهِ وَ سَارَا يَتَّبِعَانِ مُقَدَّمِهِ》 ♦️سپس جنازه مطهر امام علی(علیه السلام) را بر روی تابوت قرار دادند. امام حسن(ع) و امام حسین(ع) انتهای تابوت را گرفتند و ابتدای تابوت خود بلند شد در حالی که حامل آن مشخص نبود، ولی حاملین ابتدای تابوت جبرائیل و میکائیل بودند. تابوت مطهر از هر جایی از روی زمین گذر می کرد، همه بر او سجده می کردند. تابوت از باب کنده خارج شد و روانه خارج از کوفه شد و همچنان انتهای تابوت به دنبال ابتدای تابوت در حال حرکت بود.(۱) محمد بن حنفیه می گوید : 📋《وَاللهِ لَقَد نَظَرتُ إلَى السَّرِيرِ وَ إِنَّهُ لَيَمُرَّ بِالحَيطَانِ وَ النَّخلِ فَتَنحَنَي لَهُ خُشُوعَاََ، وَ مَضَى مُستَقِيمَاً إلَى النَّجَفِ إلَى مَوضِعِ قَبرِهِ الآنَ》 ♦️به خدا قسم! من می دیدم که تابوت مطهر امام علی(ع) از دیوار ها و نخلستان کوفه گذر می کرد، در حالی که آنان به احترام امام علی(ع) خَم و منحنی می شدند. سپس جنازه مطهر مستقیما به سوی نجف رفت، همان مکان فعلی!(۲) سرانجام بعد از طی مسافتی تابوت را زمین گذاشتند و بر آن نماز خواندند. 📋《أَن يُصَلِّيَ الحَسَنُ(ع) مَرَّةً وَ الحُسَينُ(ع) مَرَّةً صَلَاةَ إِمَامِِ》 ♦️امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هر کدام یک بار، بر جنازه امام علی(ع) نماز خواندند.(۳) امام علی(ع) در طی روایتی قبل از شهادت خطاب به فرزندان خویش فرموده بود : 📋《فَإِنَّكُمَا تَنْتَهِيَانِ إِلَى قَبْرٍ مَحْفُورٍ وَ لَحْدٍ مَلْحُودٍ وَ لَبِنٍ مَوْضُوعٍ فَأَلْحِدَانِي وَ أَشْرِجَا عَلَيَّ اللَّبِنَ وَ ارْفَعَا لَبِنَةً مِمَّا عِنْدَ رَأْسِي فَانْظُرَا مَا تَسْمَعَانِ! فَأَخَذَا اللَّبِنَةَ مِنْ عِنْدِ الرَّأْسِ بَعْدَ مَا أَشْرَجَا عَلَيْهِ اللَّبِنَ فَإِذَا لَيْسَ فِي الْقَبْرِ شَيْ‏ءٌ وَ إِذَا هَاتِفٌ يَهْتِفُ أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) كَانَ عَبْداً صَالِحاً فَأَلْحَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِنَبِيِّهِ وَ كَذَلِكَ يَفْعَلُ بِالْأَوْصِيَاءِ بَعْدَ الْأَنْبِيَاءِ حَتَّى لَوْ أَنَّ نَبِيّاً مَاتَ فِي الشَّرْقِ وَ مَاتَ وَصِيُّهُ فِي الْغَرْبِ أَلْحَقَ اللَّهُ الْوَصِيَّ بِالنَّبِي‏(ص)》 ♦️شما در طی حمل جنازه من، به قبری كنده شده ای به همراه سنگ لحد، خواهید رسيد. و خشتى چند برای من مهيّا شده، پس مرا در لحد گذاريد و خشت بر من بچينيد، پس يك خشت از بالاى سر من برداريد و در قبر نظر كنيد و طبق دستوری که می شنوید عمل نمایید. پس وقتی حضرت(ع) را دفن کردند، يك خشت از بالاى سر آن حضرت(ع) برداشتند و در قبر نظر كردند كسى را در قبر نديدند، ناگاه صداى هاتفى را شنيدند كه گفت : امير المؤمنين(ع) بنده شايسته خدا بود، حق تعالى او را به پيغمبر(ص) خود ملحق گردانيد، و حق تعالى با اوصياء بعد از پيغمبران خود چنین می کند. حتّى اگر پيغمبرى در مشرق بميرد و وصىّ او در مغرب بميرد، خداوند آن وصی را به پیغمبر ملحق می سازد.(۴) امام باقر(ع) می فرماید : 📋《دُفِنَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) بِنَاحِيَةِ الْغَرِيَّيْنِ وَ دُفِنَ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ وَ دَخَلَ قَبْرَهُ الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَيْنُ(ع) وَ مُحَمَّدٌ بَنُو عَلِيٍّ(ع) وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ》 ♦️سرانجام امام علی(ع) در پشت کوفه در منطقه غَریّین، قبل از طلوع فجر دفن شد و به ترتیب امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و محمد بن حنفیه و عبدالله بن جعفر وارد قبر شده و با آن حضرت(ع) وداع کردند.(۵) محل دفن امام علی(ع) به مدت ۹۰ سال مخفی بود و تنها عده خاصی از یاران و اصحاب ائمه اطهار(ع) نسبت به آن آگاهی داشتند تا اینکه در سال ۱۳۵ قمری امام صادق(ع) محل دفن علی(ع) را آشکار کرد.(۶) نوف بکالی از یاران امام علی(ع) در فقدان ایشان می گوید : 📋《كُنَّا كَأَغْنَامٍ فَقَدَتْ رَاعِيهَا تَخْتَطِفُهَا الذِّئَابُ مِنْ كُلِّ مَكَان‏ِِ》 ♦️ما همچون گوسفندانى بوديم كه شبان و صاحب خود را گم كرده باشند و از هر طرف، گرگها آنها را بربايند.(۷) 📚منابع : ۱-۲)بحار الأنوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۹۵ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۱۳ ۴)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸ ۵)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۵ ۶)الغارت ثقفی، ج۲، ص۸۶۲ ۷)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۰ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #تشییع_شبانه #امام_علی ✅جنازه مطهر امام علی(ع) شبانه به سمت نجف فعلی روانه شد. راوی می گوید : 📋《ث
. 🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا اَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ》🔷🔹 ✅طبق روایات، در هنگام دفن سه معصوم، قبر به صورت آماده و حفر شده مهیّا بوده است. 1⃣هنگام دفن :👇 هنگامی که امام علی(ع) شبانه به همراه گروهی از بنی‌هاشم و نزدیکان و خواص اهلبیت(ع)، جنازه مطهر حضرت فاطمه(س) را تشییع می کردند و به سمت قبرستان می بردند. در این هنگام؛ 📋《فَإِذَا هِيَ بِقَبْرٍ مَحْفُورٍ فَحَمَلُوا السَّرِيرَ إِلَيْهَا فَدَفَنُوهَا》 ♦️در آنجا با قبرى حفر شده و آماده مواجه شدند و تابوت را به سوى آن قبر بردند و جنازه را در آن دفن نمودند. 📋《فَجَلَسَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى شَفِيرِ الْقَبْرِ فَقَالَ : يَا أَرْضُ! اسْتَوْدَعْتُكِ وَدِيعَتِي! هَذِهِ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص)》 ♦️سپس حضرت(ع) بر فراز قبر نشست و فرمود : اى قبر! من امانت خود را به تو مى‏ سپارم، اين جنازه دختر رسول خدا(ص) است. 📋《فَنُودِيَ مِنْهَا يَا عَلِيُّ(ع)! أَنَا أَرْفَقُ بِهَا مِنْكَ فَارْجِعْ وَ لَا تَهْتَمَّ》 ♦️ناگاه ندايى شنيدند كه مى‏ گفت : يا على(ع)! من از تو به او مهربانترم. برگرد و مغموم و مهموم مباش! 📋《فَرَجَعَ وَ انْسَدَّ الْقَبْرُ وَ اسْتَوَى بِالْأَرْضِ》 ♦️امام على(ع) بازگشت و روی قبر را پوشانید و با زمين هم سطح نمود.(۱) 2⃣هنگام دفن :👇 امام علی(ع) در هنگام شهادت در طی وصیتی به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرمود : 📋《فَإِنَّكُمَا تَنْتَهِيَانِ إِلَى قَبْرٍ مَحْفُورٍ وَ لَحْدٍ مَلْحُودٍ وَ لَبِنٍ مَوْضُوعٍ فَأَلْحِدَانِي وَ أَشْرِجَا عَلَيَّ اللَّبِنَ وَ ارْفَعَا لَبِنَةً مِمَّا عِنْدَ رَأْسِي》 ♦️شما در طی حمل جنازه من، به قبری كنده شده ای به همراه سنگ لحد، خواهید رسيد. و خشتى چند برای من مهيّا شده، پس مرا در لحد گذاريد و خشت را بر روی من بچينيد.(۲) 3⃣هنگام دفن و شهدای کربلا :👇 ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《وَ دَفَنَ‏ جُثَثَهُمْ‏ بِالطَّفِّ أَهْلُ الْغَاضِرِيَّةِ مِنْ بَنِي أَسَدٍ بَعْدَ مَا قَتَلُوهُ بِيَوْمٍ وَ كَانُوا يَجِدُونَ لِأَكْثَرِهِمْ قُبُوراً وَ يَرَوْنَ طُيُوراً بَيْضَاءَ》 ♦️ساکنان غاضریه از قبیله بنی ‌اسد پیکرهاى امام حسین(ع) و یاران ایشان را یک روز پس از شهادتشان در طَفّ به خاک سپردند و براى بیشتر آن ها قبرهاى آماده‌ اى می ‌دیدند و پرندگان سفیدى را نیز مشاهده می ‌کردند.(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : پیچیده شمیم گل پرپر، شب آخر حرف سفر و داغ مکرر، شب آخر   اشکی که شده نذر غم فاطمه سی سال انگار شده چند برابر، شب آخر   انگار همین چند شب پیش شبانه آمد چه به روز دل حیدر، شب آخر   حالا شب وصل است ولی با سر خونین شرمنده نمانده ست ز کوثر، شب آخر   با اشک غریبانه ی خود گفت سخن‌ها از بی‌کسی آل پیمبر، شب آخر   از کرب و بلا گفت و حکایات غریبش از داغ برادر به برادر، شب آخر   گویا خبر آورده نسیم از دل صحرا پیچیده شمیم گل پرپر، شب آخر 👤رحیمی 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴ ۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸ ۳)مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۲ .
. ✅وقتی حضرت امیرالمومنین امام علی(ع) از دنیا رفت، در عالم هستی به خاطر این مصیبت، اتفاقاتی رخ داد که نشانگر عظمت این مصیبت بوده است. حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《إِنَّ السَّمَاءَ وَ الْأَرْضَ لَيَبْكِيَانِ عَلَيْكَ يَا عَلِيُّ(ع) إِذَا قُتِلْتَ أَرْبَعِينَ سَنَةً》 ♦️یا علی(ع)! وقتی تو کشته می شوی، آسمان و زمین برای تو چهل سال می گریند.(۱) ابن عباس می گوید : 📋《لَقَدْ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) عَلَى الْأَرْضِ بِالْكُوفَةِ فَأَمْطَرَتِ السَّمَاءُ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ دَماً》 ♦️وقتی امیرالمومنین(ع) در زمین کوفه کشته شد، از آسمان سه روز خون می بارید.(۲) روایت شده است که؛ 📋《لَمَّا كَانَتِ اللَّيْلَةُ الَّتِي قُتِلَ فِيهَا عَلِيٌّ(ع) لَمْ يُرْفَعْ عَنْ وَجْهِ الْأَرْضِ حَجَرٌ إِلَّا وُجِدَ تَحْتَهُ دَمٌ عَبِيطٌ حَتَّى طَلَعَ الْفَجْر》 ♦️در آن شبى كه امير مؤمنان(ع) كشته شد، هر سنگى را كه از زمين بلند مى‏ كردند، زير آن خون تازه ای یافت می شد تا طلوع فجر!(۳) 📚منابع : ۱_۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۶ ۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۷۶ .
. ✅اولین جنازه ای که در بین چهارده معصوم(ع) در روز تشییع شد، جناره مطهر امام حسن مجتبی(ع) بود. و تا قبل از ایشان، تشییع به صورت شبانه بوده است. 1⃣تشییع جنازه حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه) : بدن مطهر حضرت رسول اکرم(ص) سه روز بعد از رحلت ايشان، در نیمه شب اول ماه ربیع‌الاول توسط امیرالمومنین علی(ع) در خانه ی حضرت(ع) که اینک داخل مسجد النبی(ص) است به خاک سپرده شد. در منابع آمده است که؛ 📋《تُوُفِّي فِي شَهْرِ رَبِيعٍ الأَوَّلِ يَوْمَ الاثْنَيْنِ وَ دُفِنَ لَيْلَةَ الأَرْبِعَاءِ》 ♦️حضرت(ص) در روز دوشنبه ماه ربیع الاول از دنیا رفت و در شب چهارشنبه به خاک سپرده شد.(۱) عایشه می گوید : 📋《مَا عَلِمْنَا بِدَفْنِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) حَتَّى سَمِعْنَا صَوْتَ الْمَسَاحِي فِي جَوْفِ لَيْلَةِ الْأَرْبِعَاءِ》 ♦️به خدا قسم ما از دفن پیامبر اکرم(ص) با خبر نشدیم تا اینکه صدای بیل و کلنگ را در شب چهارشنبه از حجره آن حضرت(ع) شنیدیم.(۲) 💠علت :👇 ابن ابی الحدید معتزلی می نویسد : 📋《لِيَثبِتَ عِندَ النَّاسِ أَنَّ الدُّنيَا شَغَلَتهُم عَن نَبِيِّهِم ثَلَاثَةَ أَيَّامِِ حَتَى أَمَرَهُ إلَى مَا تَرَون وَ قَد كَانَ يَتَطَلَّبُ الحَيلَةَ فِي تَهجِينَ أَمرِ أَبِي بَكرِِ حَيثُ وَقَعَ فِي‌ مَا وَقَعَ بِكُلِّ طَرِيقِِ وَ يَتَعَلَّقُ بِأَدنَى سَبَبِِ مِن أُمُورِِ كَانَ يَعتَمِدُهَا》 ♦️باید گفت علی(ع) بدین خاطر بدن پیامبر اکرم(ص) را تا سه روز دفن ننمود تا به مردم بفهماند که دنیا آن چنان اهل سقیفه را به خود مشغول نموده بود، که تا سه روز حتی سراغ بدن پیامبر(ص) را نگرفتند! چرا که علی(ع) پس از جریان سقیفه برای رسوا کردن هیات حاکمه از هر راهی که می توانست کوتاهی نکرد.(۳) 2⃣تشییع جنازه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) : در فرازی از وصیت حضرت فاطمه(س) به امام علی(ع) آمده است : 📋《یَا عَلِیَّ(ع)! اَنْتَ اَوْلی بِی مِنْ غَیرِی و حَنِّطْنی و غَسِّلْنِی و كَفِّنِّی بِاللَّیلِ وَ صَلِّ عَلَیَّ وَ ادْفِنِّی بِاللَّیْلِ وَ لا تُعْلِمْ اَحَداً》 ♦️ای علی(ع)! تو از دیگران بر من سزاوارتری! پس حنوط و غسل و كفن كردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن كن! و به هیچ كس اطّلاع نده!!(۴) ابن شهر آشوب نقل می کند؛ 📋《إِنَّ فَاطِمَةَ(س) دُفِنَتْ لَیْلًا》 ♦️حضرت فاطمه زهرا(س) شبانه دفن شد.(۵) 💠علت :👇 در روایتی آمده است که اصبغ بن نباته؛ 📋《سَأَلَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ(ع) عَنْ دَفْنِهَا لَیْلًا فَقَالَ إِنَّهَا كَانَتْ سَاخِطَةً عَلَى قَوْمٍ كَرِهَتْ حُضُورَهُمْ جِنَازَتَهَا》 ♦️از امام على(ع) درباره اینكه فاطمه(س) شبانه دفن گردید جویا شد، که ایشان فرمود : به علّت اینكه فاطمه(س) بر گروهى خشمناك بود و راضى نبود كه آنان براى تشییع جنازه‏ اش حاضر شوند.(۶) 3⃣تشییع جنازه امام علی(علیه السلام) : امام باقر(ع) می فرماید : 📋《دُفِنَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) بِنَاحِيَةِ الْغَرِيَّيْنِ وَ دُفِنَ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ》 ♦️امام علی(ع) در پشت کوفه در منطقه غَریّین، قبل از طلوع فجر دفن شد.(۷) 💠علت :👇 در روایتی نقل شده است که؛ علت وصیت به دفن شبانه و ساختن قبرهای متفاوت این بود که؛ 📋《إِنَّمَا أَرَادَ بِهَذَا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ مِنْ أَعْدَائِهِ مَوْضِعَ قَبْرِه‏ِ》 ♦️امام علی(ع) می خواست که؛ ملاعين خوارج و بنى امیه موضع قبر آن حضرت(ع) را ندانند، مبادا که اراده کنند جسد مطهر ایشان را بیرون آورند.(۸) 📚منابع : ۱)تاریخ طبری، ج۲، ص۴۵۵ ۲)تاریخ الاسلام ذهبی، ج۱، ص۵۸۲ ۳)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۳۷ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴ ۵)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۶۳ ۶)امالی شیخ صدوق، ص۶۵۸ ۷)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸ ۸)فرحة الغُری عبدالکریم بن طاووس، ص۳۲ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #تشییع_شبانه #امام_علی ✅جنازه مطهر امام علی(ع) شبانه به سمت نجف فعلی روانه شد. راوی می گوید : 📋《ث
. ✅در تشییع جنازه امام علی(ع) تعداد کمی از اصحاب خاص حضور داشتند. یکی از آن افراد صعصعة بن صوحان بود که از دوستان مصفّی و پاکدل امیرالمؤمنین(ع) محسوب می شد. صعصعه مردی سخنور و خطیب بود که هنگامی که امام علی(علیه السلام) را دفن کردند، در حالی که حزن و اندوه و بغض در همه به وجود آمده بود، یک مرتبه صعصعه در حالی که قلبش در یک فشار سختی بود، یک مشت خاک از قبر امام علی(ع) برداشت و بر سر خود پاشید و بعد دستش را روی قلبش گذاشت و آن وقت شروع کرد به نوحه سرائی کردن و گفت : 📋《بأبي أنت و امي يا أميرالمؤمنين(ع) هنيئا لك يا أبا الحسن(ع)، فلقد طاب مولدك ، وقوي صبرك ، وعظم جهادك ، وظفرت برأيك ، وربحت تجارتك ، وقدمت على خالقك ، فتلقاك الله ببشارته ، وحفتك ملائكته ، واستقررت في جوار المصطفى ، فأكرمك الله بجواره ، ولحقت بدرجة أخيك المصطفى ، وشربت بكأسه الاوفى ، فاسأل الله أن يمن علينا باقتفائنا أثرك والعمل بسيرتك ، والموالاه لاوليائك ، والمعاداة لاعدائك ، وأن يحشرنا في زمرة أوليائك ، فقد نلت مالم ينله أحد ، وأدركت مالم يدركه أحد ، وجاهدت في سبيل ربك بين يدي أخيك المصطفى حق جهاده ، وقمت بدين الله حق القيام ، حتى أقمت السنن ، وأبرت الفتن واستقام الاسلام ، وانتظم الايمان ، فعليك مني أفضل الصلاة والسلام ، بك اشتد ظهر المؤمنين ، واتضحت أعلام السبل ، واقيمت السنن ، وما جمع لاحد مناقبك وخصالك ، سبقت إلى إجابة النبي(ص) مقدما مؤثرا ، وسارعت إلى نصرته ، ووقيته بنفسك ، ورميت سيفك ذا الفقار في مواطن الخوف والحذر ، قصم الله بك كل جبار عنيد ، ودل بك كل ذي بأس شديد وهدم بك حصون أهل الشرك والكفر والعدوان والردى ، وقتل بك أهل الضلال من العدى ، فهنيئا لك يا أميرالمؤمنين ، كنت أقرب الناس من رسول الله(ص) قربا وأولهم سلما ، وأكثر هم علما وفهما فهنيئا لك يا أبا الحسن(ع)! لقد شرف الله مقامك وكنت أقرب الناس إلى رسول الله(ص) نسبا ، وأولهم إسلاما ، وأوفاهم يقينا ، وأشدهم قلبا ، وأبذلهم لنفسه مجاهدا ، وأعظمهم في الخير نصيبا ، فلا حرمنا الله أجرك ولا أذلنا بعدك ، فوالله لقد كانت حياتك مفاتح للخير ومغالق للشر ، وإن يومك هذا مفتاح كل شر ومغلاق كل خير ، ولو أن الناس قبلوا منك لاكلوا من فوقهم ومن تحت أرجلهم ، ولكنهم آثروا الدنيا على الآخرة》 ♦️پدر و مادرم فدای تو یا امیرمومنان‌! گوارا باد بر تو که پاکیزه به دنیا آمدی. شکیبایی‌ات زیاد و جهادت بزرگ بود. تجارت سودمند انجام دادی و به پیشگاه خالق خود قدم گذاشتی و خداوند با بشارت‌هایش تو را گرامی‌ داشت و در جوار پیامبر(صلی الله علیه و آله) جای گرفتی و از جام‌های بهشتی، از دست آن حضرت، سیراب شدی. از خدا می‌خواهم به ما توفیق دهد که راه تو را ادامه دهیم و به ما دوست داشتن دوستانت و دشمن شمردن دشمنانت را عنایت کند و ما را در زمره اولیای تو قرار دهد. به مقامی‌ رسیدی که هیچ کس به آن نمی‌رسد؛ زیرا در راه خدا جهاد و قیام کردی تا این که سنت پیامبر صلی الله علیه و آله زنده شد و فتنه‌ها خاموش گردید. بهترین درودهای من بر تو باد که مومنان به وسیله تو پیروز شدند و نشانه‌های راه هدایت به وسیله تو روشن بود. اول کسی که با ایثار جان و مال ندای پیامبر(صلی الله علیه و آله) را اجابت کرد، تو بودی. با ذوالفقارت در مواقع ترس از او حمایت کردی. خداوند دژهای ستمکاران و کافران و مشرکان را به وسیله تو درهم شکست. تو اهل گمراهی را نابود ساختی. گوارا باد بر تو که علم و یقین و جهادت از همگان بیشتر بود. به خدا قسم، زندگی تو کلید هر خوبی و بسته شدن همه بدی‌ها بود؛ ولی امروز در شرها باز و راه خیرها بسته شد. اگر مردم سخنان تو را می‌پذیرفتند، نعمت‌های خداوند از همه جابر آنان سرازیر می‌گردید، ولی آنان دنیا را بر آخرت ترجیح دادند.(۱) 📚منبع : ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۹۵ .
. 8⃣1⃣ بعد از شهادت علیه_السلام در مسجد کوفه خطبه می خواند!👇 ✅صبح روز شهادت حضرت امیرالمؤمنین(ع) امام حسن مجتبی(ع) خطبه خواندند و پس از حمد و ثناء و صلوات فرمودند : 📋《لَقَدْ قُبِضَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ رَجُلٌ لَمْ‏ يَسْبِقْهُ‏ الْأَوَّلُونَ‏ بِعَمَلٍ وَ لَا يُدْرِكُهُ الْآخِرُونَ بِعَمَلٍ لَقَدْ كَانَ يُجَاهِدُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَيَقِيهِ بِنَفْسِهِ وَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) يُوَجِّهُهُ بِرَايَتِهِ فَيَكْنُفُهُ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِهِ وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِهِ فَلَا يَرْجِعُ حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ وَ لَقَدْ تُوُفِّيَ فِي اللَّيْلَةِ الَّتِي عُرِجَ فِيهَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ(ع) وَ فِيهَا قُبِضَ يُوشَعُ بْنُ نُونٍ وَصِيُّ مُوسَى(ع) وَ مَا خَلَّفَ صَفْرَاءَ وَ لَا بَيْضَاءَ إِلَّا سَبْعَمِائَةِ دِرْهَمٍ فَضَلَتْ مِنْ عَطَائِهِ أَرَادَ أَنْ يَبْتَاعَ بِهَا خَادِماً لِأَهْلِهِ ثُمَّ خَنَقَتْهُ الْعَبْرَةُ فَبَكَى وَ بَكَى النَّاسُ مَعَهُ》 ♦️دیشب مردی از دنیا رفت که گذشتگان با هیچ کاری بر او پیشی نگرفتند و آیندگان نیز با هیچ عملی به او نخواهند رسید. همراه رسول خدا(ص) جهاد می کرد و او را به جان خویش، حفظ می نمود. رسول خدا(ص) او را با پرچم خویش روانه می ساخت؛ پس جبرئیل او را از راست در بر می گرفت و میکائیل از چپ! باز نمی گشت تا خداوند به دست او فتح کند. در شبی از دنیا رفت که عیسی بن مریم(ع) به آسمان رفت و یوشع بن نون وصی موسی(ع) در گذشت. هیچ دینار و درهمی باقی نگذاشت مگر هفتصد درهم که از سهمش از بیت المالش آمده بود و می خواست با آن خادمی برای خانواده اش بخرد. سپس بسیار گریست و مردم نیز با او گریستند. سپس حضرت(ع) فرمود : 📋《أَنَا ابْنُ الْبَشِيرِ! أَنَا ابْنُ النَّذِيرِ! أَنَا ابْنُ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ! أَنَا ابْنُ السِّرَاجِ الْمُنِيرِ! أَنَا مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً! أَنَا مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ افْتَرَضَ اللَّهُ حُبَّهُمْ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَ‏ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً فَالْحَسَنَةُ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ(ع)》 ♦️منم پسر بشارت دهنده،منم پسر انذار کننده،منم پسر آن کسی که به اذن خدا مردم را به سوی خدا می خواند. منم پسر چراغ فروزان و روشنی بخش. من از خاندانی هستم که خداوند ناپاکی را از آنان برده و آنان را پاک نموده است. من از خاندانی هستم که خداوند محبت آنان را در کتاب خود واجب گردانده است. خداوند فرموده است : 📋《قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً》 ♦️بگو به ازاى آن رسالت، پاداشى از شما خواستار نيستم مگر دوستى درباره خويشاوندان و هر كس نيكى به کند و طاعتى را به جای آورد، براى او در ثواب آن خواهيم افزود.(شوری۲۳) 📚منبع : ۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۷ . «اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَ زِدْ وَبَارِكْ عَلَى السَّيِّدِ الْمُطَهَّرِ وَالْاِمَامِ الْمُظَفَّرِ وَالشُّجَاعِ الْغَضَنْفَرِ اَبِيْ شُبَيْرَ وَشَبَرَ، قَاسِمِ طُوْبىٰ وَسَقَرَ، اَلْاَنْزَعِ الْبَطِيْنِ، اَلْاَشْجَعِ الْمَتِيْنِ، اَلْاَشْرَفِ الْمَكِيْنِ، اَلْعَالِمِ الْمُبِيْنِ، اَلنَّاصِرِ الْمُعِيْنِ، وَلِيِّ الدِّيْنِ، اَلْوَالِيِ الْوَلِيِّ، اَلسَّيِّدِ الرَّضِيِّ، اَلْاِمَامِ الْوَصِيِّ، اَلْحَاكِمِ بِالنَّصِّ  الْجَلِيِّ، اَلْمُخْلِصِ الصَّفِيِّ، اَلْمَدْفُوْنِ بِالْغَرِيِّ، لَيْثِ بَنِيْ غَالِبٍ، مَظْهَرِ الْعَجَاۤئِبِ، وَمُظْهِرِ الْغَرَاۤئِبِ وَمُفَرِّقِ الْكَتَاۤئِبِ وَالشِّهَابِ الثَّاقِبِ وَالْهِزَبْرِ السَّالِبِ، نُقْطَةِ دَاۤئِرَةِ الْمَطَالِبِ، اَسَدِ اللهِ الْغَالِبِ، غَالِبِ كُلِّ غَالِبٍ وَمَطْلُوْبِ كُلِّ طَالِبٍ، صَاحِبِ الْمَفَاخِرِ وَالْمَنَاقِبِ، اِمَامِ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ، مَوْلَانَا وَمَوْلَى الْكَوْنَيْنِ، اَلْاِمَامِ اَبِيْ الْحَسَنَيْنِ اَميرِ الْمُؤْمِنِيْنَ عَلِيِّ بْنِ اَبِيْ طَالِبٍ(ع)» در کعبه شد پدید و به محراب شد شهید نازم به حُسن مَطلع و حُسن ختام او .
. 👤 امام مبین است!👇 ✅حضرت رسول اکرم(ص) امام علی‌(ع) را مصداق امام مبین بیان کرده و در خطبه غدیر فرمود : 📋《مَعاشِرَ النّاسِ! ما مِنْ عِلْمٍ إِلّا وَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیاً، وَهُوَ الْإِمامُ الْمُبِینُ》 ♦️ای مردم هیچ علمی نبود جز اینکه آن را به علی(ع) آموختم و او امام مبین است.(۱) 🔹امام باقر(ع) می‌فرماید : هنگامی که آیه شریفه «وَکُلَّ شَی‌ءٍ أَحْصَیناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ» نازل شد، مردم از رسول اکرم(ص) سؤال کردند : آیا این امام مبین، تورات و انجیل و قرآن است؟ فرمود:خیر، آن علی بن ابی‌طالب‌(ع) است.(۲) 🔹ابن عباس می گوید: امیر المؤمنین‌(ع) فرمود: 📋《أَنَا وَاللَّهِ الْإِمامُ الْمُبِین،ُ أُبِینُ الْحَقَّ مِنَ الْباطِلِ وَرَثْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ‌(ص)》 ♦️به خدا قسم! من امام مبین هستم، که حقّ را از باطل جدا و مشخص می‌کنم و این را از رسول خداصلی الله(ص) به ارث برده‌ام.(۳) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۳۵، ص۴۲۷ ۲)الصراط المستقیم نباطی، ج۱، ص۲۷۱ ۳)تفسیر قمی، ج۲، ص۲۱۲ .............. . 👤 اسلام مجسم است!👇 ✅ می‌فرماید : امیرمؤمنین(ع) بر فراز منبر مسجد کوفه چنین خطبه خواند : 📋《وَاللَّهِ! إِنِّی لَدَیانُ النّاسِ یوْمَ الدِّینِ وَقَسِیمُ اللَّهِ بَینَ الْجَنَّةِ وَالنّارِ... أَنَا الْإِسْلامُ الَّذِی ارْتَضاهُ لِنَفْسِهِ، کُلُّ ذلِکَ مَنّاً مِنَ اللَّهِ》 ♦️به خدا قسم که من حاکم مردم در روز قیامت هستم، منم که مردم را برای بهشت و جهنم تقسیم می‌کنم. من همان اسلامی هستم که خداوند آن را پسندیده است. تمام اینها منت و افتخاری است از جانب خداوند متعال.(۱) 🔹حضرت(ع) در این خطبه به این آیه شریفه اشاره فرموده : 📋《اَلْیوْمَ أَکْمَلْتُ‌لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً》 ♦️امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.(۲) 📚منابع: ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۲۶، ص۳۱۸ ۲)سوره مبارکه مائده، آیه۳ .......... 👤 آیة الله العظمی است!👇 ✅حضرت امیرالمؤمنین امام علی(ع) فرمودند : 📋《أَنَا آیَةُ اللهِ الْعُظْمَی وَ الْمُعْجِزُ الْبَاهِرُ》 ♦️من بزرگ ‌ترین نشانه ی خداوند و معجزه ی آشکار هستم.(۱) 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۵۴، ص۳۳۶ .
. علیه_السلام حیف مولا! مردم عالم تو را نشناختند دم زدند از تو، ولی یکدم تو را نشناختند رهبر افلاکی و از خاکیان خاکی تری هم ملائک هم بنی آدم تو را نشناختند انبیاء بودند از آدم همه در سایه ات لیک جز پیغمبر خاتم تو را نشناختند با وجود آنکه یک آن، با تو نشکستند عهد بوذر و مقداد و سلمان هم تو را نشناختند با دو دسته بسته می بردند سوی مسجدت گوئی آنجا بودم و دیدم تو را نشناختند در کنار خانه ات بر همسرت سیلی زدند ای فدای غربتت گردم تو را نشناختند! 👤✍ .
. اسيد بن صفوان از صحابی حضرت رسول اکرم می گويد : روزى كه حضرت اميرالمؤمنين(عليه السّلام) به شهادت رسید، گريه شهر را به لرزه در آورد و مردم مانند روز شهادت حضرت رسول(ص) دهشت زده بودند. مردى گريان و شتابان «وَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏» گويان پيدا شد، در حالی که مى ‏گفت : «خدايت رحمت كند اى ابوالحسن(ع)! تو از همه مردم پيشتر به اسلام گرويدی و در ايمان با اخلاصترین فرد از نظر ایمان بودی و يقين تو محكمترین بود و از همه مردم باتقواتر بودی و از همه بیشتر رنج کشیدی و از حضرت رسول اکرم(ص) بیشتر محافظت نمودی و امین ترین اصحاب بودی. مناقبت از همه برتر و سوابقت از همه شريفتر و منزلت تو از همه رفيعتر بود و به رسول اکرم(ص) از همه نزديكتر و از نظر روش و اخلاق و طريقه و كردار به آن حضرت(ع) شبيه ‏تر بودی و مقامت از همه شريفتر بود و نزد رسول اکرم(ص) از همه گراميتر بودى. خدا تو را از جانب اسلام و پيغمبر و مسلمين پاداش خير دهد. توانا بودى هنگامى كه اصحاب رسول اکرم(ص) ضعیف بودند و زمانى كه خوارى و زبونى از خود نشان دادند، تو به ميدان آمدى و موقعى كه سستى ورزيدند، تو قيام كردى و آنگاه كه اصحابش به انحراف گرویدند، روش رسول اکرم(ص) را در پیش گرفتی، خليفه بر حق او بودى، بى‏ چون و چرا و به نزاع برنخاستى‏ و در برابر زبونى منافقان و خشم كافران و بدآمدن حسودان و خوارى فاسقان، ناتوانى نشان ندادى. زمانى كه همه سست شدند، تو به امر خلافت قيام كردى و چون از سخن گفتن ناتوان شدند، سخن گفتى و چون توقف كردند، در پرتو نور خدا گام برداشتى، آنگاه از تو پيروى‏ كردند و هدايت يافتند. و تو از همه خوش زبانتر و خدا را فرمانبردارتر و عاقبت ‏انديشتر و كم سخن تر و درست گفتار‏تر و بلندنظرتر و دلیرتر بودی و يقين تو از همه بيشتر بود و از همه نيكوكردارتر و آشناتر به امور بودى. تو به خدا در ابتدا و انتها رئيس و بزرگ دين بودى، براى مؤمنان پدر مهربان بودى زمانى كه تحت سرپرستى تو در آمدند، بارهاى گرانى را كه آنها از كشيدنش ناتوان شدند، به دوش گرفتى و آنچه را از امور دين تباه ساختند؛ محافظت نمودى و آنچه را از احكام و شرايع رها كردند، رعايت فرمودى و زمانى كه زبونى كردند و به گردآوردن دنيا حريص شدند دامن به كمر زدى. زمانى كه بيتابى كردند، بلندى گرفتى و زمانى كه شتاب كردند، صبر نمودى و انتقام هر خونی را كه مي خواستند تو گرفتى و براى مسلمين از كفار خونخواهى كردى و از بركت تو به خيراتى رسيدند كه گمانش را نداشتند، بر كافران عذابى ريزان و رباينده و براى مؤمنان پشتيبان و سنگر بودى، به خدا همراه نعمتهاى الهی آفريده شدى‏ و به عطاى الهى‏ كامياب گشتى و سوابقش را احراز كردى و فضائلش را به دست آوردى. شمشير حجت و دليلت كُند نبود و دلت منحرف نگشت و بصيرتت ضعيف نشد، هراسان نگشتى و سقوط نكردى. تو مانند كوه بودى كه طوفانش نجنباند و همچنان بودى كه رسول اکرم(ص) فرمود : «در رفاقت و دارائى خويش امانت نگهدارترين مردم است.» در روى زمين بزرگ و نزد مؤمنين‏ شريف بودى، هيچ كس را درباره تو راه عيبجوئى نبود و هيچ کس نمی توانست بر تو خرده‏ بگيرد. و براى هيچ كس نرمى و مجامله نمی کردى، هر ناتوان و زبونى نزد تو توانا و عزيز بود تا حقش را برايش بستانى و هر تواناى عزيز، نزدت ناتوان و زبون بود تا حق را از او بستانى و در اين موضوع، خويش و بيگانه نزدت برابر بود، شأن و شخصيت تو بر اساس حق و راستى و مدارا بود. در هر کاری گفتارت حكم و ثابت و فرمانت با خويشتن دارى و دور انديشى همراه بود و رأی تو با علم و عزم راسخ بود. و هر آينه راه راست روشن گشت و امر مشكل آسان شد و آتشها خاموش گشت و دين به وسيله تو راست شد و اسلام قوت يافت و امر خدا ظاهر شد، اگر چه كافران دوست نداشتند و اسلام و اهل ايمان از بركت تو پا بر جا شدند و بسيار بسيار پيشى گرفتى و پس از تو هر کس هر چه بکوشد به درجه تو نرسد. تو بزرگتر از آنى كه مصيبت تو با گريه جبران شود، مرگ تو در آسمان بزرگ جلوه كرد و مصيبت تو مردم را خرد كرد «فإنا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏» ما به قضاء خدا راضى و نسبت به فرمانش تسليم هستيم، به خدا سوگند مسلمين هرگز كسى را مانند تو از دست ندهند، تو براى مؤمنين پناه و سنگر و مانند كوهى پا برجا و بر كافران خشونت و خشم بودى، خدا ترا به پيغمبرش برساند و ما را از اجرت محروم نسازد و بعد از تو گمراه نگرداند، مردم همه خاموش بودند تا سخنش تمام شد.»(۱) او گريست و اصحاب گريستند، سپس هر چه جستند او را نيافتند. مرحوم ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《فَالْتَفَتُوا فَلَمْ يَرَوْا أَحَداً فَسُئِلَ الْحَسَنُ(ع) مَنْ كَانَ الرَّجُلُ؟》 هر چه گشتند او را نيافتند، سپس از امام حسن(ع) پرسیدند؛ آن مرد که بود؟ ایشان فرمود : او خضر بود.(۲) 📚۱)ترجمه أصول كافی، ج۲، ص۳۵۰ ۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۷ .
. ✅پس از شهادت حضرت امیرالمومنین امام علی(علیه‌ السلام) در روز بیست و یکم ماه رمضان سال چهل هجری قمری، امام حسن مجتبی(علیه‌ السلام) به امامت رسید و در همان روز، بیش از هزاران نفر با ایشان برای خلافت بیعت کردند. امام حسن مجتبی(علیه السلام) خطاب به آنان فرمود : 📋《إِنَّكُمْ سَامِعُونَ مُطِيعُونَ، تُسَالِمُونَ مَنْ سَالَمْتُ، وَتُحَارِبُونَ مَنْ حَارَبْتُ》 ♦️همانا شما گوش به فرمان و فرمانبردار و مطیع خواهید بود و با هرکس در که صلح بودم، شما نیز در صلح باشید و با هر کس که جنگیدم شما نیز بجنگید. مردم وقتی این سخنان را شنیدند تردید کردند و ابتدا بسیاری از آنان از بیعت خوداری کردند، امام حسن(علیه‌ السلام) نیز دست نگه داشت. آنان نزد امام حسین(علیه‌السلام) آمدند و به او گفتند : 📋《اَبسِط يَدَكَ نُبَايِعُكَ عَلَى مَا بَايَعنَا عَلَيهِ أَبَاكَ وَ عَلَى حَربِ المُحِلِّينَ الضَّالِّينَ أَهلَ الشَّامِ》 ♦️دست بگشای تا با تو بر جنگیدن با گمراهان و حلال شمارندگان حرام‌ها (یعنی شامیان) بیعت کنیم همان گونه که با پدرت این چنین بیعت کردیم. امام حسین(علیه‌السلام) فرمود : 📋《مَعَاذَ اللهِ أَن أُبَايعَكُم مَا كَانَ الحَسَنُ(ع) حَيَّاً؟!》 ♦️پناه بر خدا! از این که تا هنگامی که امام حسن(علیه‌السّلام) زنده است، با شما بیعت کنم!؟! سپس مردم دیگر بار نزد امام حسن مجتبی(علیه‌ السلام) بازگشتند و با ایشان بیعت کردند. از طرفی هم معاویه بن ابی سفیان خلافت امام حسن مجتبی(ع) را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام حسن مجتبی(ع) نیز سپاهی به فرماندهی «عبیدالله بن عباس» به سمت معاویه فرستاد و خود به همراه یک گروه دیگر به ساباط رفت.(۱)(۲)(۳)(۴) ✍ادامه مطالب در بخش صلح امام حسن(ع) گفته خواهد شد. 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۲۲ ۲)تاريخ طبری، ج۵، ص۱۶۲ ۳)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۱۳، ص۲۶۳ ۴)الإمامة والسياسة دینوری، ج۱، ص۱۸۴ .
. ✅در این روز ابن ملجم با یک ضربت شمشیر به درک واصل می شود. نقل است که امام علی(علیه السلام) چنین وصیت فرمود : 📋《أَلَا! لَا يُقْتَلَنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي! انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ》 ♦️بدانید که غیر از قاتلم، کسی را نکشید! بنگرید که اگر من از این ضربت او مُردم، او را تنها یک ضربت بزنید.[ضربتی در مقابل ضربتی!](۱) وقتی فرزندان امام علی(ع) از دفن ایشان فارغ شدند، امام حسن(ع) دستور داد ابن ملجم را بياورند، زمانی که او را آوردند، خطاب به آن ملعون فرمود : 📋《قَتَلْتَ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ أَعْظَمْتَ الْفَسَادَ فِي الدِّينِ!》 ♦️اى دشمن خدا! اميرمؤمنان(ع) را كُشتى و تباهى بزرگی، در دين کردی! 📋《ثُمَّ أَمَرَ بِهِ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ》 ♦️سپس امام حسن(ع) دستور داد گردنش را زدند.(۲) سپس «امّ الهیثم دختر اسود نخعی» جنازه آن ملعون را گرفت وآن را به آتش کشید.(۳) امام صادق(ع) فرمودند : «ملائکه هر بامداد و شامگاه بر ابن ملجم مرادی لعنت می‌ فرستند.»(۴) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۵۶ ۲_۳)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۲ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۱۸، ص۳۰۴ ........... . ✅«ابن بطوطه» (متوفی سال ۷۷۹ هجری قمری) یکی از جهانگردان بزرگ تاریخ اسلام، در بخشی از سفرنامه‌اش درباره مکان قبر این ابن ملجم ملعون می‌نویسد : «هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در طرف مغرب قبرستان کوفه، جائی را دیدم که در آن چیزی به رنگ سیاه تند در میان زمینۀ سفیدی جلب نظر می‌کرد. (و چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار) گفتند : (اینجا) قبر ابن ملجم شقی است که مردم کوفه همه ساله هیزم فراوان بدانجا می‌برند و هفت روز آتش بر گور او می‌افروزند.»(۱) 📚منبع : ۱)سفر نامۀ ابن بطوطه، ج۱، ص۲۷۱ .
. 🔹🔷《السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) أَشْهَدُ أَنَّكَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ》🔷🔹 ✅بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) ابوعبیده بن جراح که یکی از گردانندگان سقیفه وطرفدار خلافت ابوبکر بود، برای قانع کردن حضرت علی(ع) برای بیعت با ابوبکر و صرف‌نظر از خلافت، خطاب به امام(ع) گفت : 📋《اِنَّکَ حَدِیثُ السِّنِّ وَ هَؤُلَاءِ مَشِیخَةُ قَومِکَ لَیسَ لَکَ مِثلَ تَجرِبَتِهِم وَ مَعرِفَتِهِم بِالأُمُورِ》 ♦️تو جوانی و آنان پیران و سالخوردگان قوم تو هستند و تو فاقد تجربه و آگاهی نسبت به امور مسلمین هستی! در حالی که اینان نسبت به این امور آگاه و با تجربه هستند.(۱) همین توجیه را خلیفه دوم در گفتگو با ابن‌عباس ذکر کرد و از مسئله جوان بودن امام علی(ع) استفاده کرد و مردم را برای بیعت با ابوبکر شوراند. در حالی که حضرت علی(ع) در آن زمان ۳۳ سال داشت. سالیانی گذشت تا اینکه تمام محاسن علی(ع) مانند پنبه سفید شد. این نکته جالب است که حضرت رسول اکرم(ص) در سن شصت و سه سالگی از دنیا رفتند و امام علی(ع) نیز در همین سن به شهادت رسیده اند. اما با این تفاوت که به نقل سیره نویسان، پیامبر اکرم(ص) هنگام رحلت؛ 📋《مَا كَانَ فِي رَأْسِهِ [وَ لِحیَتِهِ] إِلَّا سَبْعَ عَشْرَةَ أَوَ ثَمَانِ عَشْرَةَ [شَعرَةً]》 ♦️فقط هفده یا هجده موی سفید بر سر و محاسن مبارک داشت.(۲) اما در تاریخ هست که وقتی؛ 📋《اِنْصَرَفَ عَليُّ(ع) مِنْ صِفّينَ فَکَأنَّهُ رأسُهُ وَ لِحْيتُهُ قُطْنَةٌ》 ♦️امام علی(ع) از جنگ صفین بر می گشتند، سر ومحاسن حضرت(ع) مانند پنبه سفید بود.(۳) ودر روایتی دیگر آمده است که؛ 📋《هِیَ یَومَئِذِِ بَیضَاءُ》 ♦️محاسن حضرت(ع) در روزهای آخر حیات شریفشان سفید گشته بود.(۴) در اواخر عمر شریفشان، اصحاب به ایشان گفتند : 📋《لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَتَكَ‏ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(ع)!》 ♦️کاش می شد با خضاب کردن پیری ات را تغییر دهی! امام(ع) می فرمود : 📋《الْخِضَابُ زِينَةٌ وَ نَحْنُ‏ قَوْمٌ‏ فِي‏ مُصِيبَةٍ وَ يُرِيدُ بِهِ رَسُولَ اللهِ(ص)》 ♦️با اینکه خضاب زینت است، اما ما خانواده داغدار و عزادار مصیبتی هستیم. و منظور حضرت(ص) مصیبت پیامبر اکرم(ص) بود.(۵) البته شاید علت خضاب نکردن امام علی(ع) این باشد که پیامبر اکرم(ع) به ایشان بشارت داده بود که محاسنت به خون سرت خضاب خواهد شد و علی(ع) منتظر این لحظه بود. در طی روایتی، پیامبر اکرم(ص) خطاب به امام علی(ع) فرمود : 📋《یَا عَلِیُّ(ع)! أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّکَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ، فَضَرَبَکَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِکَ فَخَضَبَ مِنْهَا لِحْیَتَکَ》 ♦️ای علی(ع)! گویا می‌بینم تو در حال نماز برای پروردگار خویشی، که نگون‌ بخت‌ ترینِ اوّلین و آخرین، بر می خیزد و بر فرق سرت ضربتی می‌زند و محاسنت، از خون سرت رنگین می‌شود.(۶) و در روایتی آمده است که؛ 📋《أَنْ تُخْضَبَ لِحْیَتُهُ مِنْ رَأْسِهِ بِدَمٍ عَبِیطٍ》 ♦️اینکه محاسنش به خون تازه سرش خضاب می شود.(۷) در روایتی آمده است که؛ امام علی(ع) پس از پیروزی بر خوارج به کوفه آمد و به مسجد رفت، پس از خواندن دو رکعت نماز بر فراز منبر رفت، به جانب فرزندش امام حسن(ع) نظری افکند و فرمود : 📋《يَا أَبَا مُحَمَّدٍ(ع)! كَمْ مَضَى مِنْ شَهْرِنَا هَذَا؟ فَقَالَ : ثَلَاثَةَ عَشَرَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)!》 ♦️ای ابا محمد! چه قدر از این ماه گذشته است؟ ایشان جواب داد : سیزده روز مانده است ای امیرالمؤمنین(ع)! امام علی(ع) رو به جانب امام حسین(ع) کرد و فرمود : 📋《يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع)! كَمْ بَقِيَ مِنْ شَهْرِنَا [رَمَضَانَ] هَذَا؟ فَقَالَ : سَبْعَ عَشْرَةَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)!》 ♦️یا اباعبدالله! چقدر از این ماه مانده است؟ امام حسین(ع) گفت : هفده روز باقی مانده است ای امیرالمؤمنین(ع)! در این هنگام؛ 📋《فَضَرَبَ يَدَهُ إِلَى لِحْيَتِهِ وَ هِيَ يَوْمَئِذٍ بَيْضَاءُ فَقَالَ : لِيَخْضِبَنَّهَا بِدَمِهَا إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا》 ♦️حضرت(ع) دست خود را به محاسن خود که در آن روز سفید شده بود زد و فرمود : این محاسن با خون سرم رنگین خواهد شد هنگامی که آن شقی بیاید.(۸) آری! علی(ع) را نبود پیامبر(ص) پیر کرد، غم فاطمه(س)، خانه نشینی و غربت، بی وفایی کوفیان پیر کرد! بعد از جنگ صفین وقتی امام علی(ع) به کوفه بازگشت، در حالی که داغدار یارانی با وفا بود، در مسجد کوفه آخرین خطبه ی دوران حیات شریفشان را خواند و مردم را جنگ مجدد با معاویه دعوت کرد. اما وقتی حضرت(ع) با بی میلی مردم کوفه برای جنگ، رو به رو شد، در این هنگام، یادی کرد از یاران با وفای خود و فرمود : 📋《أَيْنَ إِخْوَانِيَ الَّذِينَ رَكِبُوا الطَّرِيقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ؟》 ♦️کجایند برادران من که راه حق را رفتند؟ ادامه مطالب :👇
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #روضه_امام_علی 🔹🔷《السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) أَشْهَدُ أَنَّكَ جَاهَدْتَ فِ
. سپس فرمود : 📋《أَيْنَ عَمَّارٌ؟ وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ؟ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْنِ؟》 ♦️عمار کجاست؟ ابن تیهان کجاست؟ ذوالشهادتین کجاست؟ 📋《ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ عَلَى لِحْيَتِهِ الشَّرِيفَةِ الْكَرِيمَةِ فَأَطَالَ الْبُكَاءَ》 ♦️سپس امام على(ع) دست در محاسن شريف و كريم خود زد و گريه ی طولانی کرد و فرمود : 📋《مَا ضَرَّ إِخْوَانَنَا الَّذِینَ سُفِکَتْ دِمَاؤُهُمْ وَ هُمْ بِصِفِّینَ أَلَّا یَکُونُوا الْیَوْمَ أَحْیَاءً یُسِیغُونَ الْغُصَصَ وَ یَشْرَبُونَ الرَّنْقَ》 ♦️برادران ما که خونشان در صفین ریخته شد ضرر نکردند که اگر امروز زنده بودند، خوراکشان غم و غصه و نوشیدنی شان اندوه می شد.(۹) 🏴این امت بی وفا، بیست سال بعد از این جریان، یک پیرمرد محاسن سفیدی رو باز تنها گذاشتند و حتی دشمن او نیز به پیری اش اذعان کرد! در مقاتل آمده است که؛ در شام پس از آنکه بازماندگان اهل بیت امام حسین(ع) را به مجلس یزید وارد کردند. 📋《إنَّهُ لَمّا جِيءَ بِرَأسِ الحُسَينِ(ع) أمَرَ فَوُضِعَ بَينَ يَدَيهِ في طَستٍ مِن ذَهَبٍ، وجَعَلَ يَضرِبُ بِقَضيبٍ في يَدِهِ عَلى ثَناياهُ و يَقولُ : لَقَد أسرَعَ الشَّيبُ إلَيكَ يَا أَبَا عَبدِ اللهِ(ع)!》 ♦️هنگامى كه سر امام حسين(ع) آورده شد، یزید فرمان داد كه آن را، جلويش در تشتى از طلا گذاشتند و با چوب دستى اش شروع به زدن بر دندان هاى او كرد، در حالی که مى گفت : اى ابا عبد الله! چقدر زود پير شدى؟!!(۱۰) [محاسنت سفيد گشته است!]  {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : خوب شد تیغ تو بشکافت سرم را دشمن  هم تو بر آرزوی خویش رسیدی هم من  آمدی دیر چرا چشم براهت بودم  از همان شب که تن فاطمه ام گشت کفن  شادی ام بود همان دم که توأم تیغ زدی  عمر من بود سراسر همه اندوه و مِحَن  در همان لحظه که شمشیر تو بالا می رفت  نشنیدی به جنان فاطمه می گفت نزن!  مسجد و منبر و ویرانه و چاه و صحرا  هر کجا بود سخن بود ز مظلومی من  مسجد کوفه خموش است چراغش اکنون کو علی تا که کند بیت خدا را روشن؟ 👤سازگار  📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۶، ص۱۲ ۲)المستدرک حاکم نیشابوری، ج۲، ص۶۶۴ ۳)نثر الدّر ابوسعد آوی، ج۱، ص۳۰۷ ۴)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۲۷۶ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۱، ص۱۶۵ ۶)امالی شیخ صدوق، ص۹۵ ۷)الکافی مرحوم کلینی، ج۱، ص۲۸۲ ۸)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۲۷۶ ۹)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۹۹ ۱۰)امالی شیخ صدوق، ص۱۶۵ .
. . و حکایت جوان توبه کار _ حجت الاسلام تو بصره یه جوونی بود مشهوره به فسق و فجور ، مردم دیگه از دستش به ستوه اومده بودن ، ما چی بگیم ؟ من میگم؛ شما ها رو جسارت نمی کنم ، آقامون از دستمون دیگه به ستوه اومده … اخه آگه نوکری ،نوکر که اینجور نمیشه ! تو اومدی اربابی کنی …” نوکر که انقده پیمان نمیشکنه ، نوکر که انقده توبه نمیشکنه …” مردم از دستش به ستوه اومدن ، خوش به حال اونایی که آخر عمری دیگه توبه می کنن …حالا چه جوری این واسطه حاصل میشه ، خودش اول الکلامه” روزای آخر که از چشم مردم افتاده بود ، یه جور دیگه توبه کرد ، حق الناس به گردنش نبود ، مادرش رو صدا زد ، مادر” سه تا وصیت بهت می کنم تو که میدونی مردم از من بدشون میاد ، وصیت اول : وقتی من مردم یه طنابی به پای من ببند ، دور خونه بگردون بگو: “الهی … هذا عَبْدُکَ الآبقَ” خدایا این بنده ی فراری تو آوردم …” وصیت دوم : شبانه دفنم کن ، نمیخوام این مردم زیر جنازه ام ناسزا بگن ، کسی نیاد تشییع جنازه ام لعن و نفرین کنه دل تو رو بسوزونه … وصیت سوم : خودت منو تو قبر بزار ، شاید خدا به گیسوان سفید تو رحم کنه منو ببخشه ….” جوونش از دنیا رفت میخواد به سه تا وصیت عمل کنه ؛ طنابی به پاهای جوونش بست شروع کرد این بدن رو کشون ، کشون دور خونه گردوندن ، هی میگفت خدایا این بنده ی فراریه تو … (تو هم میتونی بگیا…) دیگه چیزی نمونده به ماه رمضان … “َأَنَا هَارِبٌ مِنْکَ إِلَیْکَ” امروز اومدم در خونه ی تو ، همین که داشت این دعا رو میکرد یه وقت دید یه صدایی اومد ، یه منادی میگی : “اِنَّ اَوْلِیاء اللّه هُمُ الْفائِزُون” مادر چی کارش داری ؟ اون ولی ماست …” وصیت دوم ، چهار غلام گرفت ، بهشون پول داد ، گفت نیمه شب بدن پسرمو ببرین قبرستان دفن کنید ، نیمه شب اومدن ؛ کسی خبر نداره ، شیخ نجیب الدین از علمای بزرگ بصره س ،میگه شبانه از کنار قبرستان رد می شدم ، به نظر اهل ریاضته” میگه دیدم یه بدنی رو دارن چهار غلام دارن میبرن ، یه پیرزنی هم دنبال بدن داره به سر میزنه ؛ گفتن حتما این بدن رو حتما اینا کشتن ، نیمه شب دارن دفن میکنن کسی خبر دار نشه ، اومدم مانع شدم ، پیرزنه گفت اینجوری نیست ، ظن و گمان بد نبر” این جنازه ی پسرمه ، وصیت کرده نیمه شب دفنش کنم ؛ همچنین وصیت کرده خودم تو قبر بزارمش ، شیخ میگه دلم سوخت بعد از اینکه ماجرای “عبدالآبق” رو شنیدم ، گفتم مادر اجازه بده من خودم دفنش کنم … بدن رو گذاشتن تو قبر لحد و چیدم ، آخرین قطعه سنگ لحد رو که میخواستم بچینم ، یه وقت دیدم این جون به اذن خدا به زبون اومد ، به من گفت شیخ نجیب الدین ، برو به همه بگو ، خدا اونقده مهربونه … اونقده آمرزنده س که منو آمرزید …” شیخ میگه لحد رو چیدم ، گفتم نیمه شبه حتما یه صدایی تو خیالم شنیدم ، با خودم گفتم بزار خودم سوال کنم ، سر رو که پایین آوردم دیدم یه ندایی بلند شد شیخ نجیب الدین چرا حبیب ما رو داری اذیت می کنی ؟ باورت نمیشه ما اونو آمرزیدیم ؟!! امروز این عبد فراری اومده در خونت … به حق اون آقایی که راوی میگه مثل دهانه ی مشک باز شده چنان اشک از چشمان سید الشهدا جاری بود … اینجوری با خدا حرف می زد … ما رو بیامرز …الهی العفو … .
Shab01Ramazan1395[04].mp3
29.13M
🔹 خطبه پیامبر اکرم (ص) در آستانه ی ماه مبارک رمضان 🎙 بانوای : حاج میثم مطیعی
. ﷽ 📍 خدایا! همین شب اوّل دستمان را بگیر❗️ 📌حالا یک سؤال مطرح است؛ به حسب ظاهر، ما مؤمن هستیم، ما مهمان خدا هستیم. امشب شب اوّل این مهمانی است؛ تازه وارد این خانه شده ایم، تازه داخل خانهٔ مهمانی خدا پا گذاشته ایم. سؤال من این است: اگر مهمان تقاضایی از میزبانش داشت، وقتی همان ابتدای ورود به خانهٔ میزبان به صاحب‎خانه بگوید: من چنین گرفتاری یی دارم، کرامت او چه اقتضا می‎کند؟ آیا این طور اقتضا می کند که مهمان بدون روا شدن حاجتش از خانه اش برود، یا همین که وارد خانه شد، همان‎جا خواسته اش را بدهد؟ خدایا! امشب، شب اوّل است و ما پایمان را داخل خانه‎ات گذاشته ایم؛ مهمانت هم هستیم؛ همین دَمِ در بیا دستمان را بگیر و کار را تمام کن! نگذار تا آخر ماه طول بکشد؛ بگذار امشب که ما از اینجا می‎رویم، همهٔ حاجت‎هایمان را بگیریم و برویم. کرامتت همین را اقتضا می‎کند؛ آقایی‎ات این است؛ ربوبیّتت این است؛ حاجات ما را همین الآن به ما بده 💬 حاج اقا مجتبی(ره) .
1.mp3
1.91M
🔰 شرح و تفسیر ماه رمضان 💠 ✨«اللهمَ اجْعلْ صِیامی فیه صِیام الصّائِمینَ و قیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ و نَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ و هَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ». «خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه‌داران حقیقی قرار داده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی مقرر فرما و مرا از خواب غافلان هوشیار ساز و هم در این روز جرم و گناهم را ببخش ای خدای عالمیان و از زشتی‌هایم عفو فرما ای عفو کننده از گناهکاران»✨ 🎤 با بیان شیرین آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه