. ✅ شرح دعای روز سیزدهم 👇👇👇 نخستين فراز دعا خواستن جان پاک از آلودگی هاست. آنچه مسلم است منظور از آلودگي‌ها و نجاسات در اين دعا، آلودگي و پليدي‌هاي روح است،زيرا آلودگي جسم براحتی از بين مي‌رود اما اين آلودگي و كثيفي جان و‌ روح است كه رفع و دفع آن علاوه بر تلاش فراوان و تقوي و تزكيه به عنايت الهي و نظر او نياز دارد. آشکار است که آلودگي و نجاست روح از ارتکاب به "گناه" نشأت می گيرد. اميرالمؤمنين علي (ع) مي‌فرمايد: "در انجام طاعات،خود را به شكيبايي واداريد و جان‌هايتان را از پليديِ گناهان دور كنيد تا حلاوت ايمان را بچشيد". (غررالحکم ،ح ۵۸۹۱) اين امام همام در حديثي ديگر، راه پاك كردن اين آلودگي‌ها را معرفی و مي‌فرمايند: "همانا تقواي خدا داروي بيماري‌هاي قلب‌هاي شما و... پاك كننده آلودگي‌هاي جان‌هاي شما و جلا دهنده تاريكي چشم‌هاي شما است". (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۸) در برخي روايات اين چرك‌هاي روح را به شهوت راني نسبت داده‌اند. اميرالمؤمنين علي(ع) در اين زمينه می فرمايد: "جان‌هاي خود را از چرك شهوات،پاك كنيد تا به درجات بلند دست يابيد". (ميزان الحكمه، ح ۱۷۰۸۷) از خداوند متعال مسألت مي‌كنيم كه اراده فرمايد تا پليدي‌هاي روحي ما به برکت عمل به دستورات معصومين(ع) از بين برود؛ همان طور كه اراده فرمود پليدي از اهل بيت‌(ع)دور بماند "اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عنكُم الْرِجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً ؛ همانا خداوند مي‌خواهد كه از شما اهل بيت هر پليدي را بزدايد و شما را چنان كه بايد و شايد پاكيزه بدارد". (سوره مباركه احزاب، آيه ۳۳) موضوع بعدی مورد تاکيد اين دعا، رضايت از مقدرات الهی است. ما دعا می کنيم و برخي حوائج را از خداوند طلب مي نماييم،اما بايد در عين حال به مصلحت او و مقدراتي كه او براي عالم هستي و امور ما رقم مي‌زند راضي باشيم. در دعاي عرفه امام حسين (ع) مي‌خوانيم: "... وَ خِرْلي في قَضائِكَ و بارِكَ لي في قَدَرِكَ حَتَّي لا اُحِبُّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَ لا تأخيِرَ مَا عَجَّلْتَ ؛ خدايا در قضاي خود برايم خير مقدر كن و در قدر (مقدرات) خويش برايم بركت قرار بده تا آنجا كه عجله در آنچه تو به تأخير انداخته‌اي دوست نداشته باشم و آن چه را تو پيش انداخته‌اي، تأخيرش را دوست نداشته‌ باشم". (مفاتيح الجنان، دعاي روز عرفه امام حسين (ع)) صبر و رضا به مقدرات خداوندي از مقامات بلند عرفاني است،كه نيل به آن به سادگي امكان‌پذير نيست. كسي چون سالار شهيدان حسين بن علی(ع) بايد بتواند پس از آن همه ظلم و ستم كه بر او روا داشتند، در لحظات پاياني عمر مبارکش فرياد سر دهد كه "صَبْراً‌عَلي قَضائِكُ ؛ خدايا به تقدير تو راضي‌ام!" (مقتل مقرم،ص ۴۵۳) آری تمام تلاش ما بايد حرکت درمسير اين مصباح الهدی باشد. رسول مكرم اسلام (ص)فرمودند: "از برترين كارهاي نيك نزد خداوند، خوش‌خويي و فروتني و... وخرسندي به قضا است". (ميزان الحكمه، ج ۳، ص۱۱۶) رضايت به قضا و قدر خداوند موجب رفع بسياري از غصه‌هاي ما مي‌شود. امام صادق(ع) در اين باره فرمودند: "اگر همه چيز به قضا و قدر است [كه هست] پس اندوه خوردن چرا؟! " (امالي صدوق، ص ۵۶) راه رسيدن به اين مقام هم توسط اميرالمؤمنين (ع)بيان شده است آنجا که فرمودند: "چگونه به قضا خشنود شود كسي كه يقين راستين ندارد؟!" (غررالحكم، ح ۶۹۹۳) توفيق تقوي و همنشيني با نيكان خواسته ديگر ما در دعای روز سيزدهم ماه مبارک رمضان است. هر كدام از اين دو خواسته، يعني تقوي و همنشيني با خوبان به تنهايي آن قدر مهم است كه شرح هر يک ساعت‌ها وقت می طلبد که در اين نوشته نمی گنجد؛ در اينجا براي نمونه به ذکر چند حديث كوتاه در باب "تقوي" و "همنشيني خوبان" از زبان گهربار حضرت امير المؤمنين علی(ع) مي‌پردازيم: 🔶تقوی از منظر امام علی(ع): "بهترين برادران تو آن است كه تو را به هدايت رهنمون سازد و به تقواو‌ پرهيزكاري ات برساند". (ميزان الحكمه، ح ۲۸۴) "دنيا بسي فريبنده است و... در هيچ يك از توشه‌هاي آن خير و خوبي نيست مگر در توشه تقوا". (همان، ح ۶۱۰۱) "بدانيد كه پايه و اساس كار شما دين است و نگهبان شما [از گناهان] تقواست". (شرح نهج‌البلاغه، ج ۲۰، ص ۱۵۳) "بر تقوا و راستي مواظبت كن كه دين،در اين دو جمع است". (ميزان الحكمه، ح ۶۴۳۰) همنشيني با نيكان نيز درمكتب علوي اين چنين مورد تاکيد قرار گرفته است: "با فرزانگان همنشيني كن تا خردت كمال يابد و ناداني از تو رخت بربندد". (همان، ح ۲۵۶۷) "رأس دين، همنشيني با پرهيزكاران است". (همان، ح ۶۴۲۲) "هيچ چيز به اندازه همنشيني با نيكان،آدمي را به خوبي فرانمي خواند و از بدي دور نمي‌كند". (همان، ح ۱۰۲۹۷) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #شرح_دعای_روز_سیزدهم_ماه_رمضان #روزسیزدهم .