eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
800 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🟩 حالت ملکوتی امام صادق (ع)؛ روايت شده است: روزی امام صادق عليه‏ السلام آيات قرآن را در نماز به گونه ‏ای تلاوت می کرد که گویی روحش در جهان ملکوت سير می کند و از کالبدش خارج شده است. آن آيات را به طور مکرر می خواند، تا به حال عادی بازگشت. حاضران پرسيدند: اين چه حالی بود که به شما عارض شد؟ فرمود: «آيات قرآن را پيوسته تکرار کردم تا به حالتی رسيدم که گويی آيات قرآن را به طور مستقيم از خداوند نازل کننده آيات شنيدم.» 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۸۴ ،ص ۲۴۸ ........ 🟩 پرهیز امام صادق (ع) از تشریفات؛ امام صادق عليه ‏السلام داخل حمام شدند. حمامی به جهت رعايت ادب و احترام به شخصيت آن بزرگوار خواست که حمام را برای آن حضرت قرق کند. به امام عرض کرد: آيا اجازه می ‏فرماييد حمام را خلوت کنم؟ که امام عليه‏ السلام فرمود: «نيازی به اين کار نيست، زيرا مؤمن از اين تکلفات و زياده‏ روي‏ها به دور است.» 📚منبع الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۰۳ .................... 🔶 امام صادق(ع) و قباله خانه مرد جبل عاملی در فردوس برین؛ قطب راوندی و ابن شهرآشوب از هشام بن الحكم روايت كرده اند كه مردی از ملوک جبل از دوستان حضرت صادق (ع) بود و هر سال به حج می رفت و قبل از سفر حج وارد مدينه می شد و به ملاقات امام صادق (ع) می رفت. حضرت او را منزل می داد و او از كثرت محبت و ارادتی كه به امام صادق (ع) داشت، ماندن خود را در خانه آن حضرت طول می داد. يک نوبت كه به مدينه آمده بود و مهمان امام صادق (ع) بود، وقتی می خواست از خدمت امام مرخص شود، ده هزار درهم به آن حضرت داد و گفت تا برای او خانه ای در مدينه بخرد كه هر گاه به مدينه می آيد، مزاحم آن حضرت نشود. امام عليه السلام آن مبلغ را از مرد جبل عاملی گرفت و او به جانب حج رفت. چون از حج مراجعت كرد و خدمت حضرت شرفياب شد، عرض كرد: برای من خانه خريديد؟ حضرت فرمود: «بلی» سپس كاغذي به او داد و گفت: «اين قباله آن خانه است.» مرد چون قباله را خواند، ديد نوشته شده است: «بسم الله الرحمن الرحيم اين قباله خانه ای است كه جعفر بن محمد خريده از برای فلان بن فلان جبلی و آن خانه واقع است در فردوس برين محدود به حدود اربعه: حد اول به خانه رسول خدا صلی الله عليه و آله، حد دوم به خانه اميرالمؤمنين عليه السلام، حد سوم به خانه حسن بن علی عليه السلام، حد چهارم به خانه حسين بن علی عليه السلام. اميدوارم كه حق تعالی از تو قبول فرموده باشد و عوض در بهشت به تو عطا فرمايد. پس آن مرد قباله را بگرفت و با خود داشت تا گاهی كه عمرش منقضی شد و علت موت او را دريافت. پس جميع اهل و عيال خود را جمع كرد و ايشان را قسم داد و وصيت كرد كه: چون مردم، اين نوشته را در قبر من بگذاريد. ايشان نيز چنين كردند. روز ديگر كه سر قبرش رفتند، همان نوشته را يافتند كه در روی قبر بود و بر آن نوشته شده بود كه به خدا سوگند جعفر بن محمد (ع) بدانچه برای من گفته و نوشته بود، وفا كرد. 📚منبع منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۲۴۶ حدیث اهل بیت(ع)، یدالله بهتاش، ص ۲۱۸ .
. 🔹 ضمانت بهشت برای همسايه ابوبصير توسط امام صادق (ع)؛ ابن شهرآشوب از ابوبصير روايت كرده كه گفت: من همسايه ای داشتم كه از اعوان سلطان جور بود و مالی به دست آورده و كنيزان مغنيّه گرفته بود و پيوسته انجمنی از جماعت اهل لهو و لعب و عيش و طرب می آراست و شراب می خورد و مغنيّات برای او می خواندند و من به جهت مجاورت با او، پيوسته در اذيت و صدمه بودم از شنيدن منكرات. لاجرم چند دفعه به سوی او شكايت كردم، گوش نداد. بالاخره در اين باب اسرار و مبالغه بی حد كردم، جواب گفت مرا كه: ای مرد! من مردی هستم مبتلا و اسير شيطان و هوای نفس و تو مردی هستی معافی. پس اگر حال مرا عرضه داری خدمت صاحبت (يعنی حضرت صادق عليه السلام)، اميد می رود كه خدا مرا از بنده نفس و هوی نجات دهد. كلام آن مرد در من اثر كرد، پس صبر كردم تا گاهی كه از كوفه به مدينه رفتم. چون خدمت امام شرفياب شدم. حال همسايه را برای آن جناب نقل كردم. فرمود: «گاهی كه به كوفه برگشتی آن مرد به ديدن تو می آيد، پس به او بگو كه جعفر بن محمد می گويد منكرات الهی را ترک كن تا من ضامن تو شوم و برای تو از خدا بهشت را ضمانت كنم.» پس چون به كوفه مراجعت كردم و مردمان به ديدن من آمدند، آن مرد نيز به ديدن من آمد. چون خواست برود، من او را نگاه داشتم تا آنكه منزلم از واردين خالی شد. پس گفتم او را ای مرد! همانا من حال تو را به جانب امام صادق (ع) عرضه كردم، فرمود كه او را سلام برسان و بگو ترک كند آن حال خود را و من ضامن می شوم بهشت را براي او. آن مرد از شنيدن اين كلمات گريست و گفت: تو را به خدا سوگند جعفر بن محمد (ع) چنين گفت؟ من قسم ياد كردم كه چنين فرمود، گفت: همين بس است مرا. اين بگفت و برفت. پس چند روز كه گذشت نزد من فرستاد و مرا نزد خود طلبيد. چون در خانه او رفتم، ديدم برهنه در پشت در است و می گويد: ای ابوبصير! آنچه در منزل خود از اموال داشتم، بيرون كردم و الان برهنه و عريانم چنانكه مشاهده می كنی. چون حال آن مرد را ديدم، نزد برادران دينی خود رفتم و از برای او لباس جمع كردم و او را با آن پوشانيدم. چند روزی نگذشت كه باز به سوی من فرستاد كه: من مريض شده ام، به نزد من بيا. پس من پيوسته نزد او می رفتم و می آمدم و معالجه می كردم او را تا گاهی كه مرگش در رسيد. من بر بالين او نشسته بودم و او مشغول جان كندن بود كه ناگاه بيهوشی او را عارض شد. چون به هوش آمد، گفت: ای ابوبصير! حضرت جعفر بن محمد (ع) به عهد خود وفا كرد برای من به آنچه فرموده بود. اين بگفت و دنيا را وداع نمود. پس از مردن او چون به سفر حج رفتم، همين كه به مدينه رسيدم، خواستم خدمت امام خود برسم. در خانه استيذان نمودم و داخل شدم. چون داخل خانه شدم، يک پايم در دالان بود و يک پايم در صحن خانه كه حضرت (ص) از داخل اطاق مرا صدا زد: «ای ابوبصير! ما وفا كرديم برای رفيقت آنچه را كه ضامن شده بوديم.» 📚منبع منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۲۴۷ حدیث اهل بیت(ع)، یدالله بهتاش، ص ۲۱۹ ایام .
. ✔️ حفظ حرمت مؤمن در کلام امام صادق (ع)؛ در يكى از سال ها امام صادق عليه السلام به همراه بعضى از اصحاب و دوستان خود، براى انجام مناسك حجّ خانه خدا، به سوى مكّه معظّمه حركت كردند در مسير راه، جهت استراحت در محلّى فرود آمدند، آن گاه حضرت به بعضى از افراد حاضر فرمود: «چرا شما ما را سبک و بى ارزش مى كنيد؟» يكى از افراد – كه از اهالى خراسان بود و در آن مجلس حضور داشت – از جا برخاست و گفت : ياابن رسول اللّه ! به خداوند پناه مى بريم از اين كه خواسته باشيم به شما بى اعتنایی و توهينى كرده و يا دستورات شما را عمل نكرده باشيم. حضرت صادق عليه السلام فرمود: «چرا، تو خودت يكى از آن اشخاص ‍ هستى.» آن شخص گفت: پناه به خدا، من هيچ جسارت و توهينى نكرده ام . حضرت فرمود: «واى بر حالت ، در بين راه كه مى آمدى در نزديكى جُحفه، تو با آن شخصى كه مى گفت مرا سوار كنيد و با خود ببريد، چه كردى؟» و سپس حضرت افزود: «سوگند به خدا، تو براى خود كسر شأن دانستى و حتّى سر خود را بالا نكردى و او را سبک شمردى و با حالت بى اعتنایى از كنار او رد شدى» و سپس حضرت در ادامه فرمايش خود افزود: «هركس به يک فرد مؤمن بى اعتنایى و بى حرمتى كند، در حقيقت نسبت به ما بى اعتنایى كرده است و حرمت و حقّ خدا را ضايع كرده است.» 📚منبع کافی، شیخ کلینی، ج۸، ص۸۸ وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج۱۲، ص۲۷۲ .
. 📣 آراستگی ظاهری امام صادق (ع)؛ حضرت ظاهری آراسته داشت. قامتش نه کوتاه بود و نه بلند؛ چهره‏ ای داشت که بسان ماه می‏ درخشید. پوست او لطیف بود و موهایی مجعد و مشکین و پیشانی بلندی داشت. او لباس‏هایی را که مورد رضای جدش بود می ‏پوشید که پیامبر فرموده بود: «بدون اسراف و تکبر بخورید و بیاشامید و بپوشید». نقل شده است روزی سفیان ثوری، حضرت را دید که قبایی آراسته و زیبا پوشیده است. سفیان ثوری می‏ گوید: با تعجب به حضرت می‏ نگریستم. پس حضرت فرمود: «ای ثوری! چه شده که چنین با تعجب نگاه می‏کنی؟ آیا از آنچه می‏بینی تعجب می‏کنی؟» گفتم: ای فرزند رسول خدا! این لباس، لباس شما و پدرانت نیست. پس حضرت فرمود: «ای ثوری! آن زمان، زمان فقر و نداری امت بود و آنان به اقتضای زمانشان لباس می ‏پوشیدند ولی این زمان، زمان نعمت است و نعمت به سوی امت روی آورده است. سپس حضرت قبای رویین را کنار زد و قبای پشمی خشنی را که زیر لباس‏هایش پوشیده بود نشان داد و فرمود: ما این لباس خشن را برای خدا پوشیده‏ ایم و لباس رویین و آراسته را برای شما. پس هر آنچه برای خدا باشد، پوشیده می‏ داریم و آنچه برای شما باشد آشکارش می‏ کنیم.» 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۰، ص ۳۳۶ .
. ☑️ ویژگی های اخلاقی امام صادق (ع)؛ در منابع روایی در زمینه ویژگی‌های اخلاقی امام صادق(ع) گزارش‌هایی از زهد، انفاق، علم فراوان، عبادت بسیار و تلاوت قرآن آمده است. محمد بن طلحه امام صادق(ع) را از بزرگترین افراد اهل بیت، دارای علم فراوان، بسیار اهل عبادت و زهد و تلاوت قرآن توصیف کرده است(۱) مالک بن انس از ائمه فقهی اهل سنت گفته است: در مدتی که پیش امام صادق(ع) می‌رفته، همیشه او را در یکی از سه حالت نمازخواندن، روزه‌داری و ذکرگفتن دیده است(۲) به گزارش بحار الانوار امام در پاسخ به درخواست فقیری، چهارصد درهم به او داد و چون سپاس‌گزاری او را دید، انگشترش را هم که ده هزار درهم می‌ارزید، به وی بخشید(۳) روایت‌هایی نیز از انفاق‌های پنهانی امام صادق(ع) در دست است. به نوشته کتاب کافی، او شب‌ها مقداری نان و گوشت و پول در کیسه می‌ریخت و به صورت ناشناس به در خانه تهیدستان شهر می‌برد و میان آنها تقسیم می‌کرد(۴) ابوجعفر خثعمی نقل کرده است که امام صادق(ع) کیسه پولی را به او داد و از او خواست آن را به فردی از بنی‌هاشم بدهد و نگوید که چه کسی آن را فرستاده است. به گفته خثعمی هنگامی که آن فرد پول را گرفت، برای فرستنده آن دعا کرد و گفت: او همیشه برایش پول می‌فرستد؛ اما امام صادق(ع) با وجود ثروتش چیزی به او نمی‌دهد(۵) 📚منبع (۱) کشف الغمه، اربلی، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص ۶۹۱ (۲) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۷، ص۱۶ (۳) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۴۷، ص۶۱ (۴) کافی، شیخ کلینی، ج۴، ص۸ (۵) مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج‏۴، ص۲۷۳ .