. #شب_اول_محرم ⚫️ امان نامه به حضرت مسلم(ع) در مورد پذیرش امان نامه توسط حضرت مسلم(ع) دو قول است: یک بار ابن اشعث او را امان داد ولی مسلم(ع) در جوابش گفت: «قول شما کوفیان را اعتماد نشاید و از منافقان بی دین وفا نمی‌آید.» اما وقتی بر اثر جراحات فراوان ضعف و ناتوانی بر او غالب گردید به ناچار تن در داد. دوم اینکه به روایت سید بن طاووس هر چند به او امان دادند قبول نکرد تا آنکه جراحات زیادی بر داشت و نامردی از عقب نیزه بر پشت او زد و او را به روی انداخت، آن کافران هجوم آوردند و او را دستگیر کردند. 📚منبع منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج ۱، ص ۶۵۶ #مسلمیه #ایام_مسلمیه #حضرت_امام_حسین #حضرت_مسلم #مداحی_عالمانه .

◾️ قدرت و شجاعت حضرت مسلم(ع) نقل می‌کنند: مسلم(ع) مانند شیر بوده و چنان نیرویی داشت که دست مردی را می‌گرفت و او را به پشت بام پرت می‌کرد. تا اینکه بکر بن حمران ملعون ضربتی بر روی مسلم زد و لب بالا و دندان او را افکند اما باز مسلم به هر طرف رو می‌کرد، کسی در برابرش نمی‌ایستاد. وقتی دیدند حریف مسلم نمی‌شوند رفتند بالای بام‌ها سنگ و چوب بر او می‌زدند. نی‌ها را آتش می‌زدند و بر سر مسلم می‌ریختند. 📚منبع نفس المهموم، شیخ عباس قمی، ص ۱۴۵ #مسلمیه #ایام_مسلمیه #حضرت_امام_حسین #حضرت_مسلم #مداحی_عالمانه .

. #شب_اول_محرم 🏴 وجه شباهت حضرت مسلم(ع) با امام حسين(ع) وبَقِيَ وَحدَهُ وقَد اُثخِنَ بِالجِراحِ في رَأسِهِ وبَدَنِهِ فَجَعَلَ يُضارِبُهُم بِسَيفِهِ وهُم يَتَفَرَّقونَ عَنهُ يَمينا وشِمالاً. امام حسين عليه‌السلام از زخم‌هاى تن و سرش سنگين شده و تنها مانده بود، آنان را با شمشير مى‌زد و آنها، از چپ و راستِ او مى‌گريختند. (۱) فَوَقَفَ [الحُسَينُ عليه‌السلام ] وقَد ضَعُفَ عَنِ القِتالِ، أتاهُ حَجَرٌ عَلى جَبهَتِه هَشَمَها ثُمَّ أتاهُ سَهمٌ لَهُ ثَلاثُ شُعَبٍ مَسمومٌ فَوَقَعَ عَلى قَلبِهِ. امام حسين عليه‌السلام كه بر اثر نبرد كم توان شده بود ايستاد. سنگى به پيشانى‌اش خورد و آن را شكست. سپس تير سه شاخه مسمومى آمد و بر قلبش نشست. (۲) وجَعَلَ يُقاتِلُ حَتّى اُثخِنَ بِالجِراحِ و ضَعُفَ عَنِ القِتالِ، وتَكاثَروا عَلَيهِ فَجَعَلوا يَرمونَهُ بِالنَّبلِ وَالحِجارَةِ، فَقالَ مُسلِمٌ: وَيلَكُم! ما لَكُم تَرمونَني بِالحِجارَةِ كَما تُرمَى الكُفّارُ، وأنَا مِن أهلِ بَيتِ الأَنبِياءِ الأَبرارِ؟! وَيلَكُم! أما تَرعَونَ حَقَّ رَسولِ اللّه ِصلى الله عليه و آله وذُرِّيَّتِهِ. مسلم بن عقيل به نبرد ادامه داد تا جراحت‌هاى سنگينى بر او وارد شد و از جنگيدن ناتوان شد. جمعيت بر او يورش بردند و با تير و سنگ بر او مى‌زدند. مسلم(ع) گفت: «واى بر شما! آيا به سويم سنگ پرتاب مى‌كنيد (آن گونه كه به كفّار ، سنگ مى‌زنند) در حالى كه من از خانواده پيامبرانِ ابرارم؟ آيا حقّ پيامبر را در باره خاندانش پاس نمى‌داريد؟ (۳) 📚منبع (۱) الإرشاد، شيخ مفيد، ج ٢، ص ١١۱ اعلام الورى، طبرسی، ج ١، ص ۴۶۸ روضة الواعظين، ابن فتال نيشابوری، ص ۲۰۸ (۲) مثير الأحزان، ابن نما حلی، ص ٧٣ (۳) الفتوح، ابن اعثم كوفی، ج ۵، ص ۵۳ #مسلمیه #مداحی_عالمانه .

◼️ حضرت امام حسين(ع) و نوازش دختر حضرت مسلم(ع) آورده‌اند كه‌ حضرت مسلم عليه‌السلام را دختری صغيره بود كه او را بسيار دوست می‌داشت، ولی دائم بهانه پدر را می‌گرفت و اهل بيت او را تسلّی می‌دادند. آن گاه كه خبر شهادت مسلم عليه‌السلام را گفتند، امام حسين عليه‌السلام آن طفل را طلبيد و دست محبّت بر سر و روی او می‌كشيدند و با او ملاطفت می‌فرمودند. آن طفل عرض كرد: «يابن رسول الله! با من ملاطفتی می‌فرمايی كه مناسب حال يتيمان است، مگر پدرم را شهيد كرده‌اند؟» حضرت طاقت و تحمل نياورده بی‌اختيار گريان شدند، سيلاب اشک از ديدگان شريفش فرو ريخت و فرمود: «[دخترم!] غم مخور كه من به جای پدر تو می‌باشم، خواهرم به جای مادرت، دخترانم به جای خواهرت و فرزندانم به جای برادرت.» آن طفل بی‌اختيار ناله آتش‌بار از سينه برآورده و اشک از ديدگانش ريخت. از گريه آن طفل صدای گريه از مخدّرات سراپرده عصمت و پرده‌نشينان سرادق طهارت بلند شد و حاضران همه گريه نمودند. 📚منبع المنتخب طريحی، فخرالدین طریحی نجفی، ج ۲، ص ۳۶۴ #حمیده #مسلمیه #مداحی_عالمانه .

. #امام_هادی ✅ کرامت امام هادی(ع) امام هادی علیه‌السلام در سال ۲۴۳ ق از مدینه به سامرا تبعید شد. همان‌گونه که پیش بینى می‌شد، یحیى بن هرثمه در ابتداى این سفر، از خود قاطعیت و سخت‏گیرى بسیارى نشان داد. البته، در بین راه کرامت‏‌هایى از امام و حوادثى رخ داد که سبب علاقه‏‌مندى و تغییر رویه او شد. خود او مى‏‌گوید: در بین راه، دچار تشنگى شدیدى شدیم، به گونه‏‌اى که در معرض هلاکت قرار گرفتیم. پس از مدتى، به دشت سرسبزى رسیدیم که درخت‏‌ها و نهرهاى بسیارى در آن بود. بدون آن که کسى را در اطراف آن ببینیم، خود و مرکب‏‌هایمان را سیراب و تا عصر استراحت کردیم. بعد هر قدر مى‌‏توانستیم، آب برداشتیم و به راه افتادیم. پس از این‏که مقدارى از آنجا دور شدیم، متوجه شدیم که یکى از همراهان، کوزه نقره‏‌اى خود را جا گذاشته است، فورى بازگشتیم؛ اما وقتى به آنجا رسیدیم، چیزى جز بیابان خشک و بى‌آب و علف ندیدیم! کوزه را یافته و به سوى کاروان برگشتیم؛ با کسى هم از آنچه دیده بودیم، چیزى نگفتیم. هنگامى‌که خدمت امام رسیدیم، بی‌آنکه چیزى بگوید، با تبسمى فقط از کوزه پرسید و من گفتم که آن را یافته‌ام. 📚منبع اثبات الوصیة، على بن الحسین المسعودى، ص ۱۹۷ #کرامات #کرامات_امام_هادی #فضائل_امام_هادی #مداحی_عالمانه .

. #کرامات_امام_هادی ♻️ اکنون به دست شما مسلمان شدم کرامت امام، شگفتى یحیى بن هرثمه را بر مى‏‌انگیزد. او در گزارش دیگرى که مأمور شده بود نامه متوکل را به امام هادی برساند خود می‌گوید: براى احضار على بن محمد، عراق را به سمت حجاز ترک گفتیم. در بین یاران من یکى از سران خوارج وجود داشت و نیز کاتبى بود که اظهار تشیع می‌کرد. من نیز بر آیین «حشویه» بودم. فرد خارجى و کاتب، درباره مسائل اعتقادى با هم مناظره می‌کردند و من هم براى گذراندن وقت، به مناظره آنان گوش می‌دادم. وقتى به نیمه راه رسیدیم، مرد خارجى به کاتب گفت: مگر این گفته سرورتان، على بن ابیطالب نیست که: «هیچ قطعه‏‌اى از زمین نیست که یا قبرى است و یا قبرى خواهد شد؟» اینک به این بیابان بنگر، کجاست آن که در اینجا بمیرد تا خدا آن را قبرى قرار دهد؟ به کاتب گفتم: آیا این، سخن شماست؟ گفت: بله. گفتم: مرد خارجى راست می‌گوید، چه کسى در این بیابان وسیع خواهد مرد تا خدا آن را پر از قبر کند؟ و به این گفتار خندیدیم؛ به گونه‏‌اى که کاتب شرمنده و سرافکنده شد. هنگامی‌که به مدینه رسیدیم، نزد على بن محمد رفته، نامه متوکل را به او تسلیم کردیم. او، نامه را خواند و فرمود: «مانعى براى این سفر نیست.» وقتى فردا نزد او رفتیم، با این که فصل تابستان و هوا در نهایت گرمى بود، امام به گروهى از خیّاطان دستور داده بود تا پارچه‏‌هاى ضخیمِ پشمى بدوزند و فردا بیاورند. من از این سفارش امام، تعجب کردم و با خود گفتم: در این فصل گرما و در این سرزمین تفتیده حجاز و در حالى که بین حجاز و عراق ده روز فاصله است، چه نیازى به این لباس‏‌هاست؟! او، مردى است که سفر نکرده و فکر می‌کند که در هر سفرى انسان، نیازمند چنین لباس‌‏هایى است و شگفت از شیعیان که چگونه چنین فردى را «امام» خود می‌پندارند! هنگام حرکت، امام به همراهان خود دستور داد تا لباس‌‏ها را بردارند. تعجب من بیش‏تر شد. از مدینه خارج شدیم و به همان محلّى که مناظره می‌کردیم، رسیدیم که ناگهان ابرى تیره پدیدار شد و رعد و برق زد. هنگامى که بالاى سرِ ما رسید، تگرگ‏‌هاى درشتى مانند سنگ، باریدن گرفت. امام و همراهانش لباس‏‌هاى گرمشان را پوشیدند و به من و کاتب هم دادند. بر اثر بارش مهیب تگرگ، هشتاد نفر از همراهیان من هلاک شدند. ابر، از سرِ ما گذشت و دماى هوا به حالت پیشین بازگشت. امام به من فرمود: «اى یحیى! به بازماندگان یارانت بگو مردگان را دفن کنند. خداوند، این بیابان را این چنین پر از قبر مى‏‌کند.» من، خود را از مرکب پایین انداختم و پاى امام را بوسیدم و گفتم: گواهى می‌دهم که جز «اللَّه» معبودى نیست و «محمّد» بنده و فرستاده اوست و «شما» جانشینان خدا در روى زمین هستید. من، تاکنون کافر بودم؛ ولى هم اکنون به دست شما، مسلمان شدم. یحیی بن هرثمه از آن لحظه، «تشیع» را برگزید و در خدمت امام بود تا از دنیا رفت. 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۰، ص ۱۴۲ #امام_هادی #فضائل_امام_هادی #مداحی_عالمانه .

🌸 فضیلت روز عید سعید غدیر خم امام رضا علیه‌السلام در فضیلت روز غدیر فرمودند: «هنگامى كه روز قیامت برپا شود، چهار روز را زینت می‌دهند همان‌طور كه عروس را آرایش می‌كنند.» گفته شد: این چهار روز كدام ایام هستند؟ فرمودند: «روز عید قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدیر. اما روز غدیر در بین اضحى و فطر و روز جمعه مانند ماه در بین ستارگان است. روز غدیر را روز كمال‏ می‌گویند، و روزى كه شیاطین رانده می‌شوند، روزى كه در آن اعمال شیعیان و دوستان آل محمد پذیرفته می‌گردد و آن روزى است كه در آن خداوند اعمال مخالفین را رد می‌كند و آن‏ها را ناچیز می‌شمارد.»(۱) حسن بن راشد می‌گوید به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایت گردم! آیا غیر از عید فطر و عید قربان عیدی وجود دارد؟ در پاسخ فرمود: «نعم یا حسن! أعظمهما و أشرفهما؛ آری بزرگتر و شریف‌تر از آن دو عید، عید دیگری هست.» عرض کردم: آن روز کدام است؟ فرمود:«یوم نُصِب امیرالمؤمنین عَلَماً للناس.» (۲) «آن روزی که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به عنوان رهبر مردم نصب شد.» عرض کردم: نصب علی به عنوان رهبر در کدام روز بود؟ فرمود: «روز هیجدهم ماه ذیحجه.» (۳) 📚منبع (۱) اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه‌السلام، عطاردی، ص ۵۶۶ و ۵۶۷ (۲) کافی، شیخ کلینی، ج ۴، ص ۱۴۸ (۳) چهل حدیث پیرامون غدیر، اشتهاردی، ص ۴۸ ..... 🌹 آیه تبلیغ در غدیر خم «الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً.» «امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم، و اسلام را برای شما [به عنوان] آیینی برگزیدم.» (۱) با نزول آیه تبلیغ در غدیر خم، پیامبر اکرم(ص) علی بن ابیطالب(ع) را به ولایت و خلافت منصوب کرد و آیه اکمال نازل گردید سپس پیامبر(ص) فرمود: «اَللهُ أکبرُ عَلی إکمالِ الدّینِ وَ إتمامِ النِّعمةِ وَ رِضَی الرَّبِّ بِرِسالَتی وَ وِلایةِ عَلیِّ بنِ اَبیطالبٍ مِنْ بَعدی؛ الله اکبر بر کامل کردن دین و تمام کردن نعمت و رضایت خداوند به پیامبری من و ولایت علی بن ابیطالب پس ازمن.» 📚منبع (۱) سوره مبارکه مائده، آیه ۳ بشاره المصطفی، طبری، ۱۳۸۳ق، ص۲۱۱ تاویل الایات الظاهره، حسنیی استرآبادی، ۱۴۰۹ق، ص۱۵۲ الطرائف، سید بن طاووس، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۴۶ #غدیریه #امیرالمؤمنین #عید_غدیر #مداحی_عالمانه .

. 🌷 عید غدیر در احادیث در کتب اهل سنت روایت شده که هرکس روز هجدهم ذی الحجه را روزه بگیرد، خداوند ثواب روزه شش ماه را برای او می‌نویسد و این روز، همان روز عید غدیر خم است.(۱) رسول خدا(ص) فرمود: «روز غدیر خم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد، برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچم‌دار امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند، و آن روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.»(۲) همچنین امام صادق(ع) می‌فرماید: «روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.»(۳) در روایتی دیگر امام صادق(ع) «عید غدیر را عظیم‌ترین و باشرافت‌ترین عید مسلمین می‌دانند که سزاوار است در هر ساعت آن، شکر خدا به جای آورده شود و مردم روزه شکرانه بگیرند که روزه این روز معادل شصت سال عبادت است.»(۴) امام رضا(ع) فرمود: «روز غدیر در میان اهل آسمان مشهورتر است تا میان اهل زمین، اگر مردم ارزش این روز را می‌دانستند، بی‌تردید فرشتگان در هر روز ده بار با آنان مصافحه می‌‏کردند.»(۵) 📚منبع (۱) تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۸، ص۲۸۴ (۲) امالی، شیخ صدوق، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۵ (۳) وسائل الشیعه، شیخ حرعاملی، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۸۹ (۴) وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ۱۴۱۶ق، ج۱۰، ص۴۴۳ (۵) تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج۶، ص۲۴ #عید_غدیر #مداحی_عالمانه .

🏷اختصاصی کانال #آموزش 🔰فایل شماره‌ی ۳ 🔺معیارهای سرایش یا انتخاب شعر مناسب‌اجرا در هیأت 🔸 استاد سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی 🔖 مباحث مطرح شده در این درس: 📖بیان تفاوت نگاه عامیانه و عوامانه به شعر. 📖معیارهایی برای ارائه مضامین به زبان ساده #شعر #سهل_ممتنع #زیبایی_شناسی #آسیب_شناسی #الی_الحبیب .

🎞هیئت محیطی پرنشاط است 🔹حاج مصطفی خورسندی، رئیس سازمان بسیج مداحان : کسانی که هیأت و محیط اشک بر مصائب اهل بیت(ع) را مکانی پر از غم و اندوه و بدون شادی می‌دانند، کاملاً در اشتباه هستند؛ چراکه اصلا این‌گونه نیست و باید ابتدا مفهوم شادی و غم را برای خود جا بیندازیم. در درون هیأت‌های مذهبی چه مجالس روضه و چه مجالس مولودی، هر دو در جایگاه‌های مختلف، سراسر نشاط هستند. #الی_الحبیب .

. #غدیریه 🌾 نام‌های عید غدیر خم از ائمه طاهرین(علیهم‌السّلام) در روایات برای غدیر اسم و صفات فراوانی ذکر شده است؛ آنها از این راه سعی در شناساندن هرچه بیشتر این روز داشته‌اند. شناختن نام‌های روز غدیر تصویری روشن از این روز را در ذهن و دل انسان ایجاد کرده و بیش‌ از پیش این روز بزرگ را می‌شناساند. برخی از این نام‌ها از این قرارند: «عیدالله الاکبر؛ بزرگترین عید خدا» امام رضا(علیه‌السّلام) می‌فرماید: «و هو عیدالله الاکبر؛ عید غدیر، برترین عید خداوند است.» (۱) «یوم مرضاة الرحمن؛ روز خشنودی پروردگار» امام صادق(علیه‌السّلام) می‌فرماید: «و فیه مرضاة الرحمن؛ در این روز، رضایت خداوند نهفته است.» (۲) «یوم الایضاح؛ روز آشکار کردن حقیقت» امام علی(علیه‌السّلام) می‌فرماید: «و هو یوم الایضاح؛ روز غدیر، روز آشکار کردن حقیقت است.» (۳) «یوم الجمع المسؤول؛ روز گردهمایی و تعهد حاضران» امام صادق(علیه‌السّلام): «نام غدیر در زمین، روز بازخواست‌شدگان است.» (۴) «یوم الولایة؛ روز ولایت» امام رضا(علیه‌السّلام) در حدیثی مفصل، روز غدیر را روز عرضه ولایت به انسان‌ها و مخلوقات معرفی می‌کند. (۵) «یوم مرغمة الشیطان؛ روز زبونی شیطان» امام رضا(علیه‌السّلام) می‌فرماید: «انه یوم مرغمة الشیطان.» (۶) 📚منبع (۱) الغدیر، علامه امینی، ج۱، ص۲۸۶ (۲) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۹۸، ص۳۲۳ (۳) مصباح المتهجد، طوسی، ص۷۵۵ (۴) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۹۸، ص۳۲۰ (۵) المراقبات، ملکی تبریزی، ص۲۵۷ (۶) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۹۸، ص۳۲۳ #عید_غدیر #مداحی_عالمانه .