eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.6هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
630 ویدیو
844 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ❤️ امیرکبیر و یاد امام حسین علیه‌السلام😭 مرحوم آیت الله العظمی اراکی درباره شخصیت والای میرزاتقی خان امیرکبیر فرمود: شبی خواب امیرکبیر را دیدم جایگاهی متفاوت و رفیع داشت پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟ با لبخند گفت: خیر سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟ گفت: نه با تعجب پرسیدم: پس راز این مقام چیست؟ جواب داد: هدیه مولایم حسین است! گفتم: چطور؟ با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را‌ در حمام فین کاشان زدند، چون خون از بدنم می‌رفت تشنگی بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید ناگهان به خود گفتم میرزاتقی خان! دو تا رگ بریدند این همه تشنگی!!! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین حیا کردم لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین آمد و گفت: به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی، آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ باشد تا در قیامت جبران کنیم 👈 علیه_السلام .
. 💢 کیست؟ 💢 احمد بن موسي بن جعفر (ع)، از فرزندان امام موسي كاظم (ع) معروف به "سيد السادات" و " " است.وي از شخصيتهاي عالي مقام و جليل القدر و پرهيزكار بود. 📚اعيان الشيعه، ج 3، ص 191. در خصوص رابطه احمد با پدرش اين اندازه آورده‏اند كه امام كاظم (ع) او را دوست مي داشتند و احترام فراواني برايش قائل بودند؛ به خاطر جايگاهي كه احمد نزد پدر داشت امام موسي بن جعفر(ع) ملكي از خود را بدو بخشيد و او را به بخشندگي و دليري ستود. 📚دايرة المعارف بزرگ اسلامي، ج 7، ص 9. بنا به نقل شيخ مفيد(ره)، احمد بن موسي(ع) مردي فاضل و با ورع و محدث و كريم النفس و جليل القدر بوده و پس از علي بن موسي الرضا عليه السلام ارجمندترين جايگاه را نزد پدر داشت. 📚الارشاد،مفيد؛ ج2، ص244. بعد از شهادت امام موسي بن جعفر(ع)عده اي پيش احمد آمده اعلام كردند حاضرند با وي بعنوان امام بيعت كنند؛ در اين حال فرمود: اي مردم، همانطوري كه شما در بيعت من هستيد من نيز در بيعت برادرم علي الرضا (ع) هستم، پس بدانيد كه اوست امام و خليفه و حجت بعد از پدرم و اوست ولي خدا و حجتش از ناحيه خدا و رسولش، بر من و بر همه شما اطاعتش واجب است و هر چه ما را فرمان دهد بايد پذيرا باشيم و اطاعت نمائيم" 📚بحار الانوار، ج48 ص 308. اين امر بيانگر نهايت ولايت پذيري آن بزرگوار است. ❌آمدن به ايران❌ درباره آمدن احمد بن موسي به ايران بايد گفت كه بنا به نقل برخي منابع، احمد پيش از در گذشت امام رضا (ع) و مقارن با ولايت عهدي آن حضرت همراه جماعتي از اقوام و ياران و برخي از برادران قصد ايران كرده تا به برادرش ملحق شود. براساس اين گزارش حركت او به طرف فارس بود. همچنين در اين گزارش ها به درگيري كاروان احمد بن موسي با نيروهاي مامون عباسي نيز به صورت‏هاي گوناگون اشاره شده است. برخي آورده‏اند كه عامل مأمون بنام قتلغ خان در نزديكي شيراز با او جنگيد. هنگامي كه ياران احمد شنيدند امام رضا (ع) شهيد شده است، متفرق شدند و به سوي شيراز رفتند. طوري كه سپاه قتلغ خان در هشت فرسخي شيراز و نقطه اي به نام (خان زينان) با احمد بن موسي (ع) و همراهانش مواجه گرديد و جنگ سختي روي داد. در گرما گرم نبرد، يكي از نظاميان قتلغ خان فرياد بر آورد،(اگر شما به قصد ديدار حضرت رضا (ع) به اين سفر و اين سرزمين آمده ايد، او ديگر در ميان ما نيست، او در گذشته است).پس از انتشار خبر شهادت امام رضا(ع)غالب همراهان احمدبن موسي(ع) پراكنده شدند و تنها تعدادي از برادران و اقوام نزديكش از او جدا نشده وتا آخر مقاومت كردند. 📚شیخ جعفرمرتضي، حياه الامام رضاص 427. البته برخي از مورّخان در خصوص شهادت و يا وفات و محل دفن احمد بن موسي اختلاف دارند. اين اختلاف مبتني بر آن است كه برخي معتقدند وي به اسفراين رفته و در آن جا به شهادت رسيده و يا در شيراز وفات يافته و يا به شهادت رسيده است. برخي عقيده دارند وي در اسفراين به شهادت رسيد و در همان جا دفن شد و زيارتگاه او همان جا است. بر اين اساس قبر احمد در اسفراين و يا مكان‏هاي ديگر بوده و آرامگاه شيراز مربوط به احمد بن موسي نيست. حقيقت امر آن است كه به طور قاطع نميتوان گفت قبر وي در كجاست، ولي شواهد و قرائن ديدگاه آناني را كه قائل هستند شيراز محل دفن احمد مي باشد، تأييد ميكند و مشهور همين است. محسن امين بعد از بيان عقيده آناني كه محل دفن احمد بن موسي را در اسفراين و يا مكان ديگر مي دانند، مي نويسد: اين عقيده بعيد و مخالف با عقيده مشهور است كه محل شهادت و قبر او شيراز مي باشد. ‌.
. 💢علت نامگذاري به 💢 در مورد دليل نامگذاري احمد بن موسي،به شاه چراغ گفته شده است كه: تا زمان ديلميان (قرن چهارم هجري) كسي از مدفن حضرت احمد ابن موسي (ع) اطلاعي نداشت و آنچه روي قبر را پوشانده بود تل گلي بيش به نظر نمي رسيد كه در اطراف آن، خانه هاي متعدد ساخته و مسكن اهالي بود. تا اينكه به اطلاع حاكم شهر رساندند كه چراغي در نهايت روشنايي در بالاي تلي از خاك مي‌درخشد و تا طلوع صبح نورافشاني مي‌كند.او پس از مشورت با علما و مشايخ زمان دستور داد محل مزبور را شكافتند تا بر لوحي از سنگ يشم رسيدند كه بر آن نوشته بود «السيد امير احمد بن موسي الكاظم»(ع). چون سنگ را برداشتند سردابي عميق آشكار گشت. جسد مطهر آن حضرت صحيح و سالم و بدون تغيير و تبديل در حالي كه نوري بس شگفت از آن ساطع بود مشاهده شد و انگشتري در دست راست حضرتش يافتند كه بر نگين آن منقوش بود «العزه لله احمد بن موسي» (ع). سپس امير دستور داد تا بنايي شايسته بر مرقد مباركش ساختند. البته زمان پيدايش قبر حضرت احمد را يكسان ننوشته اند. گروهي آن را در زمان امير عضدالدوله ديلمي (373-338) و گروهي ديگر، در زمان امير مقرب الدين مسعود بن بدر (متوفي به سال 665 ه.ق) نوشته اند. 📚الكني و الالقاب،ج2،ص351. اينكه چرا به شيراز هم مقدس نمي گويند بايد گفت نه چنين چيزي در روايات وارد شده و نه صددرصد معلوم است كه شيراز مدفن احمد بن موسي هست از طرفي هم به برخي از شهرهاي مختلف كه عنوان مقدس داده شده است اين امر يا به خاطر وجود روايت و نصي از معصومين (ع) است يا به خاطر اين است كه لفظ "مقدس" اضافه شده است به زميني كه محل دفن اشخاص منسوب به پيامبر (ص) مي باشد. با اين حساب به محل دفن حضرت احمد بن موسي "آستان مقدس" گفته مي شود. 📚📚📚منابع براي مطالعه بيشتر📚📚 1. معارف و معاريف، ج 1. 2. ريحانه الادب، مدرس تبريزي. 3. هزار مزار شيراز. 4. قيام سادات علوي،علي اكبر تشيد. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ✅بعد از پایان یافتن کار تنظیم و جمع آوری قرآن توسط امام علی(ع)، ابوبکر بعد از مدت کوتاهی که از شهادت رسول اکرم(ص) کسی را برای سه مرتبه نزد امام(ع) فرستاد و او را به بیعت با خود فراخواند. امیر المومنین(ع) هر سه مرتبه را شخصا خود بر در خانه آمد و به آنان جواب رد داد و ولایت را مختص خود اعلام کرد. غاصبان خلافت بعد از شنیدن جواب امام(ع) آن روزها را سکوت و اقدامی نکردند.(۱) از بهانه های اصحاب سقیفه برای اینکه بتوانند خلافت را از امام علی(ع) غصب کنند، جوان بودن امام علی(ع) بود که نقل است؛ ابوعبیده بن جراح که یکی از گردانندگان سقیفه وطرفدار خلافت ابوبکر بود، برای قانع کردن حضرت علی(ع) برای بیعت با ابوبکر و صرف‌نظر از خلافت، خطاب به امام(ع) گفت : 📋《اِنَّکَ حَدِیثُ السِّنِّ وَ هَؤُلَاءِ مَشِیخَةُ قَومِکَ لَیسَ لَکَ مِثلَ تَجرِبَتِهِم وَ مَعرِفَتِهِم بِالأُمُورِ》 ♦️تو جوانی و آنان پیران و سالخوردگان قوم تو هستند و تو فاقد تجربه و آگاهی نسبت به امور مسلمین هستی، در حالی که اینان نسبت به این امور آگاه و با تجربه هستند.(۲) همین توجیه را خلیفه دوم در گفتگو با ابن‌عباس ذکر کرد و از مسئله جوان بودن امام علی(ع) استفاده کرد و مردم را برای بیعت با ابوبکر شوراند. در حالی که حضرت علی(ع) در آن زمان ۳۳ سال داشت. 📚منابع : ۱)کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۸۶۰ ۲)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۶، ص۱۲ .
. ✅مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم وی فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت فاطمه(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند ودرآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. آنان به سند فدک و شهادت گواهان اعتنایی نکردند. 🌴سرزمین فدک، يكى از دهكده‏ هاى آباد و حاصل‏خيز نزديک شرق خيبر است و تا مدينه ۱۶۵ كيلومتر فاصله داشت. درسال هفتم هجرى، قلعه‏ هاى خيبر، يكى پس از ديگرى فتح شدند و قدرت مركزى يهود در هم شكست. ساكنان فدک تسليم شدند، و در برابر رسول اکرم(ص) متعهد شدند كه نيمى از زمين‏ها و باغ‏هاى خود را به آن حضرت(ص) واگذار كنند و نيمى ديگر را براى خود نگه دارند. افزون بر اين، آن‌ها كشاورزى سهم رسول اکرم(ص) را هم بر عهده گرفتند؛ تا در برابرش مزدى دريافت كنند.(۱) طبق فقه اسلام ناب، سرزمين‏هايى كه بدون هجوم نظامى، و با صلح به دست مسلمانان مى‏ افتاد، به شخص رسول خدا(ص) تعلق می گرفت و مسلمانان در آن هيچ حقى نداشتند. فدک نيز اين گونه به دست مسلمانان افتاد، و به گفته مورخ بزرگ، طبرى که می گوید: 👤طبرى می نویسد: 📋《كَانَتْ فَدَكُ خَالِصَةً لِرَسُولِ اللهِ(ص) لأَنَّهُمْ لَمْ يَجْلِبُوا عَلَيْهَا بِخَيْلٍ وَلا رِكَابٍ》 ♦️فدک ملک خالص رسول اکرم(ص) بود؛ زيرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پياده نظام نگشودند.(۲) وقتى آيه‏ ی؛ 📋《وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ》 ♦️حق خويشاوند را بده!(۳) نازل شد، رسول اکرم(ص) دخترش فاطمه(س) را فرا خواند و فدک را به او بخشید. حضرت رسول اکرم فرمود : 📋《خَطَّ‌ جَبْرَئِيلُ لِي فَدَكاً بِجَنَاحِهِ وَ حَدَّ لِي حُدُودَهَا》 ♦️جبرائیل با بالهایش فدک را برای من به امضاء درآورد و حدود و مرز آن را مشخص کرد.(۴) از سال هفتم تا سال یازدهم فدک در دست حضرت فاطمه(س) بود، تا اینکه در سال یازدهم، مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری در روز دهم از رحلت پیامبر(ص)، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم او، فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت فاطمه(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند و درآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. مهمترین هدف آنان، از این کار محدودسازى اهل بيت(ع) بود. آن حضرت(س) براى پس گرفتن فدک كوشيد؛ ولى دستگاه خلافت، از اين كار سرباز زد. 👤مرحوم طبرسی مى ‏نويسد : حضرت فاطمه(س) نزد ابوبكر رفت و به او فرمود : چرا نماينده‏ ى مرا از فدك اخراج نمودى؟ در حالى كه رسول اکرم(ص) آن را به امر خداوند به من بخشید و پیامبر(ص) در حین بخشیدن آن، علی(ع) و ام ایمن را شاهد قرارداد. ابوبکر گفت:شاهدانت را حاضر کن! سپس اميرالمؤمنين(ع) و ام‏ ايمن برای شهادت دادن حاضر شدند. عمر خطاب به ام ایمن گفت : 📋《أَنْتِ اِمْرَأَةٌ وَ لاَ نُجِيزُ شَهَادَةَ اِمْرَأَةٍ وَحْدَهَا وَ أَمَّا عَلِيٌّ(ع) فَيَجُرُّ إِلَى نَفْسِهِ》 ♦️تو زنی و شهادت زن به تنهایی منجز نیست و على نیز همسر اوست! و به نفع فاطمه(س) شهادت خواهد داد. سپس امام علی(ع) فرمود:اى ابوبكر و عمر! اگر من اموال مسلمانان را كه در دستشان و تحت تصرفشان است، ادعا كنم که مال من است، شما از من دليل مى ‏خواهيد يا از مسلمانان؟ عمر با حال غضب گفت:اين غنيمت مسلمانان و زمين آنان است كه در دست فاطمه(س) است و محصول آن را مصرف مى ‏كند. در اینجا اصحاب سقیفه احساس کردند از آنجایی که فدک حکم پشتوانه مالی برای اهل بیت را دارد، از طرفی هم نمی‌توانستند آیه قرآن را انکار کنند، پس اول متوسل شدند به اینکه این ملک رسول اکرم(ص) بوده و ایشان آن را هبه نکرده و دیدند اگر این ملک ارث رسول اکرم(ص) باشد، چون زوجات از زمین مزروعی ارث نمی برند، باز هم به حضرت فاطمه(س) می رسد، پس حدیثی از پیامبر(ص) جعل کردند! پس ابوبکر گفت:عمر و عایشه براین شاهدند که رسول اکرم(ص) فرمود: 📋《نَحنُ مَعاشِرَ الاَنبِیاءِ لا نُوَرِّثُ وَ ما تَرَکناهُ صَدَقَةٌ》 ♦️ما گروه انبیا چیزی را به ارث نمی گذاریم و آنچه از ما باقی بماند صدقه است. پس فدک نه ارث است و نه هبه ای از جانب رسول اکرم(ص)! بلکه غنیمت جنگی است که برای مسلمین می باشد! حضرت فاطمه(س) فرمود : 📋《هَذَا أَوَّلُ شَهَادَةِ زُورٍ شَهِدَا بِهَا فِي اَلْإِسْلاَمِ》 ♦اين اولين شهادت ناحقى است كه به آن شهادت مى دهید‏. ادامه مطالب :👇
. سپس فرمود: 📋《يَابْنَ اَبي ‏قُحافَةَ! اَفي كِتابِ اللَّهِ اَن تَرِثُ اَباكَ وَ لا اَرِثُ اَبي؟ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً فَرِيّاً》 ♦️ای پسر ابی قحافه! آیا در قرآن آمده که تو از پدرت ارث ببری ولی من از پدرم ارث نبرم؟ همانا یک سخن دروغ را نسبت دادی! (اشاره به حدیث جعلی) و باز فرمود:چگونه است كه هرگاه تو درگذشتى، فرزندانت از تو ارث مى‏ برند، اما ما از رسول خدا(ص) ارث نمى ‏بريم؟ بعد به آياتى چون آیه «وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ دَاوُدَ»(۵) اشاره کرد، که در آن ها از ارث پيامبران ياد شده، اشاره كرد. و ادعاى او را مخالف با آيات صريح قرآن دانست. سپس فرمود:آيا كسى نيست ما را يارى كند؟ شما بر حكومت خدا و رسول اکرم(ص)حمله برده ايد و بدون هيچ دليلى و حجتى آن را از خاندان رسول اکرم(ص) به خاندان ديگرى برده ‏ايد. به زودى ظالمان خواهند دانست كه به كجا باز مى ‏گردند. سپس اميرالمؤمنين(ع) به حضرت فاطمه(س) فرمود: بازگرد تا خداوند بين ما حكم كند و هم او بهترين حكم‏ كنندگان است. حضرت فاطمه(س) به حال غضب برخاست و فرمود: 📋《اَللَّهُمَّ! إِنَّهُمَا ظَلَمَا اِبْنَةَ مُحَمَّدٍ(ص) نَبِيِّكَ حَقَّهَا فَاشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَيْهِمَا ثُمَّ خَرَجَتْ》 ♦️خدایا! اين دو به حق دختر پيامبرت(ص) ظلم كردند. خدايا به شدت اينان را مأخوذ فرما. سپس حضرت فاطمه(س)محزون و گريان از نزد آنان بيرون آمد.(۶) 👤ابن ابى الحديد معتزلی می نویسد : از استادم علی بن فارقی پرسیدم : آيا فاطمه(س) در ادعاى خود (درباره بازپس گيرى فدك) راستگو بوده است؟ ابن فارقی جواب داد : بلى! گفتم : خليفه مى‌دانست كه او زنى راستگو است؟ ابن فارقی گفت : بلى! گفتم : چرا خليفه حق مسلم او را در اختيارش نگذاشت؟ استاد تبسمى کرد و با کلام لطیف و زیبا و طنزگونه اى، در حالى که هرگز عادت به شوخى نداشت، گفت : 📋《لَوْ اَعْطاها الْیَوْمَ فَدَکاً بِمُجَرَّدِ دَعْواها لَجایَتْ اِلَیْهِ غَداً وَ ادَّعَتْ لِزَوْجِهَا الْخِلافَهَ وَ زَحْزَحَتْهُ مِنْ مَکانِهِ، وَ لَمْ یُمْکِنُهُ الاِعْتِذارُ وَ الْمُدافِعَهُ بِشَیْ لاِنَّهُ یَکُونُ قَدْ اَسْجَلَ عَلى نَفْسِهِ بِاَنَّها صادِقَهٌ فِیما تَدَّعِیهِ، کائِناً ما کانَ، مِن غَیْرِ حاجَه اِلى بَیِّنَه!》 ♦️اگر ابوبکر آن روز فدک را به مجرد ادعاى حضرت فاطمه(س) به او مى داد، فردا مجدد زهرا(س) به سراغش مى آمد و ادعاى خلافت براى همسرش مى کرد! و وى را از مقامش کنار مى زد و او هیچ گونه عذر و دفاعى از خود نداشت، زیرا با دادن فدک پذیرفته بود که حضرت فاطمه(س) هر چه را ادعا کند راست مى گوید، و نیازى به بیّنه و گواه ندارد. سپس ابن ابى الحدید مى گوید : این یک واقعیت است، هر چند استادم آن را به عنوان مزاح مطرح کرد.(۷) 📚منابع: ۱)معجم البلدان حموی، ج۴، ص۲۳۸ ۲)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۰۳ ۳)سوره روم، آیه ۳۸ ۴)الاختصاص شیخ مفید، ص۱۸۳ ۵)سوره نمل، آیه ۱۶ ۶)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۰۲ ۷)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۲۸۴ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ترجمه حدیث : حضرت عبد العظيم(ع): بر مولاى خود على‌بن‌محمّد(امام هادى عليه‌السلام) وارد شدم. چون نظر ايشان بر من افتاد، فرمود: «خوش‌آمدى، اى ابوالقاسم! به راستى، تو از دوستان حقيقى ما هستى.» گفتم: اى پسر پيامبر! ميل دارم دينم را بر شما عرضه بدارم، كه اگر مورد پسند بود، بر آن ثابت باشم تا به لقاى خداوند عزّ وجلّ برسم.امام عليه‌السلام فرمود: «عقائد خود را اظهار نما.» گفتم: من معتقدم كه خداى متعال، يكى است و مانند او چيزى نيست، و از دو حدّ ابطال و تشبيه، بيرون است. خداوند، جسم و صورت و عَرَض و جوهر نيست؛ بلكه اوست كه اجسام را جسميّت داده و صورت‏ها را صورت بخشيده و اعراض و جواهر را آفريده است. او پروردگار همه چيز و مالك و آفريننده پديده‏هاست، و [عقيده دارم كه‏] محمّد صلى اللَّه عليه و آله بنده و فرستاده او، خاتم پيغمبران است و پس از وى تا روز قيامت، پيامبرى نخواهد بود. شريعت وى، آخرينِ شرايع بوده و پس از او تا روز قيامت، دينى نخواهد آمد. عقيده من درباره امامت، اين است كه امام پس از پيامبر صلى اللَّه عليه‌و آله امير مؤمنان علىبن‌ابى‌طالب عليه‌السلام است و پس از او حسن و پس از وى حسين و سپس على بن الحسين و سپس محمّد بن على و سپس جعفربن‌محمّد و سپس موسى بن جعفر و سپس على بن موسى و سپس محمّدبن‌على عليهم‌السلام و پس از اينها، امامِ مفترض الطاعه، شما هستيد. در اين هنگام، امام هادى عليه السلام فرمود: «و پس از من، فرزندم حسن، امام است؛ ليكن مردم در‌باره امامِ پس از او، چه خواهند كرد؟» گفتم: اى مولاى من! مگر جريان زندگى امامِ پس از او، از چه قرار است؟ فرمود: «شخص امامِ بعد از فرزندم حسن، ديده نمى‏شود و بردن اسمش بر زبان‏ها ممنوع است تا آن گاه كه [از پس پرده غيبت‏] بيرون بيايد و زمين را از عدل و داد پر نمايد، همان طور كه از ظلم و ستم پر شده است.» گفتم: [به اين امام غايب هم‏] اقرار دارم و نيز مى‏گويم: دوست آنان، دوست خدا و دشمن آنان، دشمن خداست، طاعت آنان، طاعت خدا و نافرمانى از آنان، نافرمانى از خداست. من عقيده دارم كه معراج، پرسش در قبر، بهشت، دوزخ، صراط و ميزان حقند، و روز قيامت خواهد آمد و در وجود آن شكّى نيست و خداوند، همه مردگان را زنده خواهد كرد. نيز عقيده دارم كه واجبات، پس از اعتقاد به ولايت (امامت)، عبارت‌اند از: نماز ، زكات، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر.در اين هنگام، امام هادى عليه‌السلام فرمود: «اى ابوالقاسم! به خدا سوگند، اين [عقايد]، دين خداست كه آن را براى بندگانش برگزيده است. پس بر آن، ثابت باش. خداوند، تو را بر طريق ثابت در زندگى دنيا و آخرت پايدار بدارد.» ‌************************ تقدیم به عبدالعظیم حسنی علیه السلام ای عبدِ عظیم، به مقامِ تو سلام جانم به فدای تو و این قدر و مقام هر شیعه به پیرویِ از تو ای کاش... ابراز کند عقیده اش را به امام ******************** .
246.8K
اگه هیئتی هستیم باید اعمال و رفتارمان نشان بدهد که از دیگران متمایز هستیم .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا