عارف بالله استادفاطمی نیا
چرا برکت از زندگی می رود ؟
مشاجره ها و نزاع ها، نور باطن را خاموش میکند.
بسیاری از بی حالی ها و عدم نشاط ها به جهت مشاجرات است.
کم منزلی داریم که درآن پرخاش و تندی نباشد!
روزی چندتا پرخاش باشد، برکات را از منزل میبرد.
حتی اگر حق هم با تو بود ، در امور جزیی وشخصی مشاجره نکن ، چون کدورت می آورد.
مرحوم علامه جعفری از صاحب دلی نقل کرد:
در موضوعی که گمان میکردم حق با من است ،داشتم با همسرم مشاجره میکردم؛ ناگهان صورت باطنی غضبم را نشانم دادند ! بسیار کریه وزشت بود! آن صورت نزدیکم آمد و گفت : کثیف! ساکت شو!
همین که متنبه شدم فورا "دست همسرم را بوسیدم و عذرخواهی" کردم.
@nedayepakefetrat99
عارف واصل آشیخ مرتضی تهرانی ( اعلی الله مقامه الشریف)
بدون تقوا هیچ کاری نمی شود کرد.
حق تعالی این صوم و روزه را قرار داده برای اینکه انسان در برابر خواسته های طبیعی اش بایستد.
می خواهی حالا بخوابی؟ وقت خوابیدن نیست، وقت نماز است.
می خواهی بخوری؟ الان وقت خوردن نیست، هنوز افطار نشده.
تا اینکه انسان برایش اطاعت راحت شود.
@nedayepakefetrat99
آیت الله جاودان :
حضرت عیسی (علیهالسلام) مرده زنده میکردند ؛ روزی ، بالای سر قبر کسی آمده بودند، اشاره کرده بودند و آن شخص زنده شده بود؛ از آن شخص پرسیدند چند سال است که تو مردی؟
گفت چهارصد سال است که از مرگ من میگذرد ولی هنوز تلخی مرگ در کام من هست.
هر کس دوست دارد سکرات مرگ برایش سهل باشد، باید خدمتگزار پدر و مادر خویش باشد و نسبت به خویشاوندانش صله رحم کند.
@nedayepakefetrat99
روايتي است در بحار به نقل از کتاب “الاختيار” سيد ابن الباقي از امام صادق عليه السلام آمده که فرمود: هر کس بعد از هر نماز فريضه اين دعا را بخواند، امام (م ح م د) بن الحسن عليه و علي آبائه السلام را در بيداري يا خواب خواهد ديد:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَولانا صَاحِبَ الزَّمَانِ اَيْنَما کَانَ وَ حَيثُما کَانَ مِنْ مَشَارِقِ الأرْضِ وَ مَغَارِبِهَا سَهْلِهَا وَ جَبَلهَا غَنِيّ وَ عَنْ وَالِدَيَّ و عَنْ وُلْدِي وَ إخْوَانِي التَّحِيَّةَ وَ السَّلَامَ عَدَدَ خَلْقِ اللَّهِ وَ زَنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مَا أَحْصَاهُ کِتَابُه وَ أحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ اللّهُمَّ إنّي اُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ هذَا اليَوْمِ وَ مَا عِشْتُ فِيهِ مِنْ أيَّامِ حَيَاتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ ابَداً، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أنصَارِهِ وِ الذَّابيّنَ عَنْهُ و المُمْتَثِلِينَ لِأَوَامِرِهِ وَ نَوَاهِيهِ فِي اَيّامِهِ وَ المُسْتَشْهِدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ اللَّهُمَّ إِنْ حَالَ بَيني وَ بَيْنَهُ المَوْتُ الَّذِي جَعَلْتَهُ عَلي عِبَادِکَ حَتْماً مَقْضِيّاً فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤتَزِراً کَفَنِي شَاهِراً سَيْفي مُجَرَّداً قَنَاتِي مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدَّاعِي فِي الحَاضِرِ وَ البَادِي اللّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ وَ الغُرَّةَ الحَمِيدَةَ وَ اْکحُلْ بَصَرِي بِنَظَرَةٍ مِنّي إلَيْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ اللَّهُمَّ اشدُد أزْرَهُ وَ قَوِّ ظَهْرَهُ وَ طَوِّلْ عُمُرَهُ وَ اعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلَادَکَ وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَکَ فَأنَّکَ قُلْتُ وَ قَوْلُکَ اَلحقُّ: «ظَهَرَ الفَسَادُ فِي البَرِّ وَ البَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ» فَأظْهِرِ اللَّهُّمَّ لَنَا وَلِيَّکَ وَ ابنَ بِنْتِ نَبِيِّکَ المُسَمَّي باسْم رَسُولِکَ صلّي اللَّه عليه وَ آله حَتّي لا يَظْفَرَ بِشَيءٍ مِنَ البَاطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ وَ يُحِقَّ اللَّهُ الحَقَّ بِکلمَاتِهِ وَ يُحَقِّقَهُ اللَّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الأُمَّةِ بِظُهُورِهِ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَ نَريهُ قَرِيباً وَ صَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ»؛
بار خدايا به مولاي ما صاحب الزمان هر کجا که هست و به هر سوي رو ميکند از مشارق و مغارب زمين، هموارها و ناهموارهاي آن، از طرف من و والدينم و فرزندانم و برادرانم تحيّت و سلام برسان، به تعداد خلق خدا و به وزن عرش الهي و آنچه کتابش شمارش نموده، و علمش به آن احاطه کرده است، پروردگارا، من در صبح اين روز و تا زنده هستم در همه ی روزهاي زندگانيم پيمان و عقد و بيعتي از براي او در گردنم تجديد و تازه ميکنم که نه از آن روي گردانم و نه هيچ گاه آنها را بشکنم، پروردگارا مرا از ياران و مدافعان از حريمش، و فرمانبرداران اوامر و نواهي آن بزرگوار در ايّام حکومتش و شهيد شدگان در پيشگاهش قرار دِه، بار إلها اگر ميانه من و او با مرگ که بر بندگانت امر قطعي و حتمي تقدير فرمودهاي جدايي افتاد پس [هنگام ظهورش] مرا از قبر بيرون آور و در حالي که کفنم را به کمر بسته و شمشيرم را کشيده و نيزهام را برهنه نموده باشم، و دعوت آن دعوت کننده حق را در شهر و بيابان لبيک گويم. پروردگارا آن رخسار زيباي رشيد و [صاحب] جبين ستوده را نشانم ده، و ديدهام را با سرمه نگاهي به او روشنايي بخش، و فرجش را تعجيل و برنامه قيامش را آسان فرماي. پروردگارا به او نيرو عطا کن و پشتش را محکم ساز و عمرش را طولاني نماي و به وجود او سرزمينهايت را آباد گردان و بندگانت را حيات ده که تو فرمودهاي و قول تو حق است: فساد در خشکي و دريا بر اثر کردارهاي مردم آشکار شد؛ پس اي پروردگار! آشکار کن وليّ خودت و فرزند دخت پيامبرت را که همنام اوست تا از باطل چيزي باقي نگذارد، و خداوند حق را با کلمات خويش اثبات و محقَّق دارد. بار إلها! اين غم بزرگ [غيبت] را با ظهور او از اين امّت بر طرف ساز، که آنها (مخالفين) ظهورش را دور ميپندارند و ما آن را نزديک ميبينيم، و درود خداوند بر محمد و آل او باد.
(مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)
@nedayepakefetrat99