لوریا: من خیلی از رنگ بنفش خوشم میاد. جان: چه خوب، منم رنگ آبی رو خیلی دوست دارم؛ بنفشو یه کم کمرنگ کنی میرسی به آبی، رنگ های نزدیکی هستن تقریبا . . لوریا: آره، رنگ های نزدیکی هستن. جان: البته نیازی به اینهمه فلسفه بافی نیست! دوسِت دارم... حتی اگه تو از سفید خوشت بیاد، من از مشکی . .

و بله دیگه هیچی مثه قبل نیس حتی اینجا.

‌

اگر بدانم که شعر ها از کجا می‌آیند، به آنجا خواهم رفت.

دوباره و دوباره دوباره حس و حال یک و نیم سال پیش :) تقصیر کسی جز خودم نیس!