هرچند ندارۍ تۅ ز احساس ، نشانۍ من عاشق لبخند تۅ ام ، گرچہ ندانۍ مغرۅر ۅ بد اخلاق بشۅ با همہ ، اما با من بہ ازین باش ڪہ با خلق جہانۍ .

لبخند نزن ؛ ریخت دلم خانہ‌ات آباد . .!'

لبخند ڪہ مۍزنی، تۅۍ دلم انگار انارۍ ترڪ بر مۍدارد؛ با نگاھ تۅ ناتمام مۍمانند تمام شعر‌هاۍ دنیا مۍدانی! همہ این قصہ ها، از شہرزاد چشم‌هاۍ تۅ شرۅع شد و الا عاشق‌ها؛ عقلشان بہ این چیزها قد نمۍدهد .

‍

ڪافہ‌اۍ بۍحوصلہ‌ام با میزهای یك نفرھ و قھوه های لاݪ سال هاست در من خبرۍ از آمدنِ عشق نیست!

گرچه از دورۍ این فاصلھ ها مایوسم؛ از همین فاصلہ‌ دور تورا مۍ‌‌بوسم ..️.️

 فاصلھ هایی ڪہ‌ ؛ غرق ابهامند...