بردھ اۍ از سر من هوش و حواس انگارۍ
شاݪ قرمز به سر انداختہ اۍ هر بارۍ .
مانتو خاڪسترۍ تیرھ تنت پوشیدۍ
این چہ ریگیست در آن کفش سفیدت دارۍ .
بار دیگر زدھ اۍ لاك بہ ناخن هایت
چشم بد دور چہ لب هاۍ انارۍ وارۍ .
یك کم آهستہ تُ بردار قدم هایت را
چون تُ با هر حرکت سوژھ یك اخبارۍ .
سمت من خیرھ شدۍ راست بگو میخواهۍ
بار دیگر چہ ڪلاهۍ سر من بگذارۍ .
باز در کوچہ خیابان دݪ من را بردۍ
شاید این بار ڪلاھ از سر من بردارۍ .
گر ز چیزۍ خبرت هست بگو
گوش جان میدهمت با همہ ء دشوارۍ .
حتم دارم ك دگر پاۍ کسۍ در ڪار است
ڪاش بیرون روم از بستر این بیمارۍ .
گر بدانم ك تُ هم شعر مرا مۍخوانۍ
دست خود مۍکشم از تاب و تبۍ تڪرارۍ .
ـ ــــــــــ ♥️👀
حسن ایزدۍ .
پشت هم شعر نوشتم ك بخوانۍ ؛ خواندۍ؟
بغض ڪردم ك ببینۍ و بمانۍ ؛ ماندۍ؟
بہ خدا شعر ترین شعر منۍ ؛ مۍفھمۍ؟
هوس انگیز ترین حس منۍ ؛ مۍفھمۍ؟
ــــــــــ ـ
ـپویآ جمشیدۍ🤍
ᗪᖇᗴᗩᗰ •
- ماھ مۍداند و من ، حال مرا بعد از او !
- از دھانم ك پر از طُ است بدم مۍآید !
ـ ـــــ🖤. .
اللھم صلي علي فاطمھ
و ابیھا و بعلھا و بنیھا و سر المستود؏ فیھا
بعدد ما احاط بہ علمك