مدرسه جای منه سر به هوای داده نبود از همان گوشه مهیای خرابات شدم

فلسفه ام در زندگی اجتناب...

- چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران !

اجازه بده کمی خودم را معنا کنم. من یک تماس بی‌ پاسخم، یک پیام که دریافت کننده بدون اینکه بخواند حذفش کرده است، یک نخ سیگار که اشتباهی از سمت فیلتر روشن شده، یک پنجره که آن سویش دیوار کشیده‌ اند، یک کارت عابر بانک گم شده که صاحبش مسدودش کرده، یک تقویم آکبند سلفن کشیده شده، برای دو سالِ پیش، یک فیلم در حال پخش برای بیننده‌ ای که خوابش برده، یک آینه‌ ته انبار رو به دیوار. یک نیمه‌ تمام، یک به ثمر نرسیده، یک جمله‌ ختم شده به سه نقطه.

یاد آن روز که در سینه سینای دلت طبق فرمان تو من شامل آیات شدم .

باز هم دست منو قفل و دخیل و حرمت باز هم پشت درت صاحب حاجات شدم .

‌

آنقدر ترسیدم از بی‌رحمی پاییز ك ترس من را روز پایانی شھریور نداشت!