قلب عزیزم
مرا ببخش که تو را در کالبدی حبس کرده ام که مجبوری مدام درد بکشی
و گریه کنی . .
به تو قول میدهم در زندگی بعدت ، تورا به آدم شادی هدیه کنم !
زیباتر از منی ؛ از خودم نمی گذرم
تو اشک اولی ؛ من بغض آخرم
قبل از دو رو شدن راهتو دور کن
ازم رد میشی ، می گذری ، غمو مرور کن !