پرسش: سلام علیکم.خدا قوت در مورد ایه ۵۴ سوره اعراف که افرینش اسمان و زمین در ۶ روز است سوال داشتم؟ این ۶ روز در کتاب منهج خواندم از یکشنبه تا جمعه است. و چرا از یکشنبه؟ ایا این درست است بگوییم افرینش از روز بنام اقا امیرالمومنین پدر اهل بیت اغاز شده.؟؟؟ در تفسیر دیگر به ۶ دوره اشاره شده منظور از دوره چیست؟ به نظر شما کدام درست است؟ ممنون میشیم کمکمان کنید. اجرتان با اقا امام زمان پاسخ: سلام عليكم. تشكر از شما "یوم" که در فارسی به "روز" ترجمه میشود به معنای بخشی از زمان است و خدای متعال در آیاتی فرموده است که آسمانها و زمین را در شش روز آفریده است، مانند: إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَيَّامٍ (اعراف/۵۴) یوم به معنای روز که از گردش زمین به دور خودش به وجود می‌آید، پیش از آفرینش آسمانها و زمین معنایی ندارد پس یوم در آیات یاد شده به معنای دوره است و خدای متعال آسمانها و زمین را در شش دوره آفریده است و هر دوره در مقایسه با زمان ما ممکن است به اندازه سالهایی طولانی طول کشیده باشد. به نظر میرسد روایات ياد شده که شش روز را بر روزهای هفته تطبیق کرده از اسرائیلیات باشند که در منابع اسلامی راه یافته اند. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

✅یک اشتباه را با صد اشتباه کامل نکنیم ستاد کل نیروهای مسلح رسما اعلام کرده که هواپیمای اوکراینی بر اثر اشتباه پدافند ایران مورد اصابت قرار گرفته. این خبر، داغ درگذشت ده‌ها هموطن را بیشتر از پیش سنگین کرد. اینکه اشتباه از طرف چه شخص یا سیستمی انجام شده، آیا نقص فنی در وقوع حادثه موثر بوده یا نه، و آیا اقدامات خرابکارانه در این خطا نقش داشته یا خیر، موضوعی است که باید منتظر ماند تا اطلاعات دقیق‌تری از ماجرا کشف شود. آنچه امروز مهم است این است که این اشتباه می‌تواند مرگبارتر از این، و این داغ می‌تواند سنگین تر از این هم بشود، اگر ما این اشتباه را با اشتباهات دیگری تکمیل کنیم، از جمله: ۱- شایعاتی درباره استعفای مقامات عالیرتبه سیاسی و نظامی منتشر شده که بیشتر قصد ایجاد توقع کاذب در میان مردم را دارد. در روزهایی که ایران عملا توانایی خود را برای مبارزه مستقیم با استکبار جهانی نشان داده است، حذف مقامات توانمند نظامی، نتیجه‌ای جز ایجاد آشفتگی در این جبهه ندارد. یعنی دقیقا همان چیزی که دشمن می‌خواهد. ۲- امروز خانواده‌های زیادی داغدار هستند. یک ایران هم هم‌درد آنها هستند، بالاخص نیروهای نظامی که خود، متهم این ماجرا هستند. اما این داغ، بیشتر می‌شود اگر عده‌ای بخواهند بهره‌برداری‌های سیاسی‌شان را از آن بکنند. ۳- حواسمان باشد که موج خشم و ناراحتی امروز ما، نیروهای نظامی‌مان را در اقدامات آتی‌شان محتاط نکند. دشمن در این روزها ضربه سختی خورده و قطعا مترصد است که این ضربه را جبران کند. برای او، هیچ چیز بهتر از ترسو شدن نیروهای مسلح ما نیست. ۴- این حادثه بد، در زمانی اتفاق افتاد که ایران در یک عملیات بزرگ و پیچیده نظامی، قدرتمندترین نیروی نظامی دنیا را زیر سوال برده بود. اینکه آمریکا از چنین اتفاقی خوشحال باشد عحیب نیست، عجیب آن است که ما به خاطر این اشتباه، موفقیت‌های دیگرمان را زیر سوال ببریم. برگردیم به ۱۴۰۰ سال پیش: مسلمانان جنگ احد را با پیروزی پشت سر گذاشتند. اما با خطای انسانی جنگ مغلوبه شد. ده‌ها شهید، حاصل این اشتباه بود که «حمزه سیدالشهدا(ع)» فقط یکی از آنها بود. اما با پایان جنگ، تکلیف آن اشتباه نظامی چه شد؟ خدا از آن اشتباه گذشت و خطاکاران را بخشید.

پرسش: سلام حاج آقا وقت به خیر منظور پیامبران در قرآن از به کار بردن عبارت (ان شاء الله) چیست؟ برخی می گویند حضرت موسی علیه السلام به قولش عمل نکرد .به حضرت خضر علیه السلام قول داد که سخنی نگوید اما به قولش عمل نکرد. اما به اعتقاد بنده آن حضرت عبارت ان شاء الله را به کار برد. مطلب بعد اینکه وفای به قول یا همان وفای به عهد یا وعده، در ماجرای پیامبران در قرآن به چه صورتهایی ذکر شده؟ آیا تفاوتی با قضیه ان شاء الله در وعده پیامبران دارد؟ ممنون از راهنمایی شما. پاسخ: سلام علیکم. وقت به خیر گرچه خدای متعال امور عالم را بر اساس اسباب و مسببات تنظیم فرموده و هر چیزی از طریق اسباب خودش به وجود می‌آید ولی تأثیرگذاری اسباب نیز به اذن خداست و تا او نخواهد هیچ اتفاقی در جهان رخ نخواهد داد. بنابراین قدرت خدا مطلق است و همه چیز را در بر میگیرد و هیچ حادثه‌ای بدون اذن و امضای الهی نمیتواند به وقوع بپیوندد و تا خدا نخواهد هیچ امری محقق نخواهد شد. انسان مؤمن باید این حقیقت را درک کند و به آن باور داشته باشد و یکی از آداب دینی آن است که انسان با گفتن عبارت "إن شاء الله" و تعابیری مانند آن، این حقیقت را به زبان آورد و بداند و اقرار کند که تا خدا نخواهد او هیچ کاری را نمیتواند انجام دهد و هیچ اتفاقی برای وی نخواهد افتاد. بنابراین گفتن "إن شاء الله" یک ادب دینی است و به هیچ وجه مجوّزی برای عمل نکردن به وعده‌ای که انسان داده، نیست و انسان مؤمن نمیتواند وعده‌ای را که به دیگری داده و در آن " ان شاء الله" گفته عمل نکند و اگر از او سؤال شد چرا عمل نکرده‌ای بگوید: من گفته بودم اگر خدا بخواهد این کار را میکنم ولی خدا نخواست پس من دروغ نگفته‌ام. اما در قضیه حضرت موسی و خضر(ع)، حضرت موسی(ع) چون حکمت کارهای حضرت خضر(ع) را نمیدانست و از طرفی ظاهر کارهای حضرت خضر معصیت و نافرمانی خدا بود، به خاطر غیرت دینی بالایی که داشت وعده‌اش را فراموش میکرد و نمیتوانست در برابر آنها سکوت کند زیرا اولیای الهی تحمل سکوت در برابر نافرمانی خدا را ندارند و چه بسا اگر باز هم همراهی حضرت موسی با حضرت خضر ادامه داشت باز هم اعتراضهای آن حضرت ادامه پیدا میکرد. بنابراین در وعده‌های پیامبران(ع) تفاوتی ندارد که "ان شاء الله" ذکر شده باشد یا نه و وظیفه آنان در هر دو صورت یکسان است. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

▪️یَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَهً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَکِ أَوْلِیَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِکُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوکِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَی (أَتَانَا) بِهِ وَصِیُّهُ‏ فَإِنَّا نَسْأَلُکِ إِنْ کُنَّا صَدَّقْنَاکِ إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلاَیَتِکِ‏

پرسش: چرا حضرت فاطمه زهراء(س) پس از تهدید شدن امیر مومنان(ع) توسط اطرافیان خلیفه، پشت در خانه آمدند با اینکه میدانستند آمدن پشت در امری خطرناک است و ممکن است به شهادت ایشان بیانجامد؟ پاسخ: پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) اسلام از مسیر اصلی خود منحرف شد و بر خلاف فرمان خدا و پیامبر، امر امامت نادیده گرفته شده و امامت به خلافت تبدیل شد و کسانی به جز امام علی(ع) به عنوان خلیفه و جانشین پیامبر(ص) معرفی شدند. حضرت امیر مومنان(ع) از سوی پیامبر اکرم(ص) مامور بودند که در برابر تهدیدهای مخالفان، صبر و بردباری کنند تا جان ایشان محفوظ بماند زیرا با شهادت آن حضرت در آن زمان، اسلام واقعی و شیعی یعنی اسلام همراه با ولایت و امامت اهل بیت(ع) از بین میرفت. اطرافیان خلیفه برای گرفتن بیعت از امام علی(ع) به خانه او هجوم آورده بودند و آن حضرت برای عمل به سفارش پیامبر(ص) چاره‌ای جز بیعت نداشتند ولی حضرت فاطمه(س) چنین ماموریتی نداشتند پس نمیتوانستند در برابر تحریف اسلام واقعی و ولایی و تبدیل آن به خلافت سکوت کنند. حضرت صدیقه طاهره(س) با علم به اینکه آمدن پشت در خانه بسیار خطرناک است آگاهانه این راه را برگزیدند و جان عزیز خود را برای حفظ اسلام واقعی و برای شیعیان خود در طول تاریخ فدا و تقدیم خدای متعال فرمودند و با شهادت خویش حجت را برای همه مردم در همه زمانها تمام و اسلام واقعی را به همگی معرفی فرمودند. سلام الله علیها و ابیها و بعلها و بنیها احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

پرسش: فرق معجزه با کرامت چیست؟ پاسخ: انجام دادن برخی از کارها از قدرت بشر معمولی خارج است و تنها کسی که با خدا ارتباطی ویژه داشته باشد با استمداد از قدرت الهی میتواند آن کار را انجام دهد. به این گونه کارها، امر خارق عادت میگویند. هر گاه یکی از اولیای الهی کاری که خارق عادت است انجام دهد، اگر انجام آن کار همراه با ادعای نبوت یا امامت و برای اثبات آن باشد، به آن کار معجزه گفته میشود ولی اگر آن کار با هیچ ادعایی همراه نباشد بلکه فقط کاری خارق عادت و برای هدفی مثلاً کمک به دیگری انجام شود آن کار کرامت است. پیامبران(ع) برای اثبات پیامبری خود از سوی خدا معجزه ارائه میکردند ولی کرامت، افزون بر پیامبران از ائمه(ع) و سایر انسان‌های وارسته و اولیای الهی نیز صادر میشود و در طول تاریخ، کرامات بیشماری از اولیای خدا واقع شده است‌. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

پرسش: سلام حاج آقا وقت به خیر در یک گروهی با فردی بحث دارم که می گوید چرا روحانیون باید از طریق کار علمی و تحقیق دینی و تدریس در دانشگاه و.... ارتزاق کنند؟ او این کار را حرام می داند و برای اثبات این حرمت روایاتی را می‌آورد. پاسخ این شخص و نیز معنای درست این روایات چیست؟ ممنون از زحمات شما پاسخ: سلام علیکم وقت به خیر مزد و اجرت گرفتن برای انجام کار واجب مانند اقامه نماز یا آموزش احکام واجب، جایز نیست و پولی که از این راه به دست آید حرام است ولی حکومت اسلامی باید در مواردی از بیت المال، هزینه بعضی افراد را تامین کند تا اموری واجب را در مملکت اسلامی تقبل کنند و انجام دهند. مثلاً همیشه برای قضات از سوی حکومت مبالغی تعیین و پرداخت میشد تا آنان به قضاوت بپردازند. در دین اسلام اموالی مانند انفال و خمس برای اینگونه مصارف در نظر گرفته شده، چنانکه خود پیامبر اکرم(ص) هنگامی که حکومت اسلامی تشکیل داد و جامعه را مدیریت میکرد، شغل خاصی نداشت بلکه از طریق همین اموال هزینه‌های خویش را تامین میفرمود. پس اگر معنای روایات، آنگونه باشد که این شخص ادعا دارد، اولین مصداق آن خود پیامبر(ص) خواهد بود. اموال یاد شده در اختیار حکومت اسلامی و عالمان دینی است تا آنها را در مصارف مورد نیاز از جمله تشکیل و تقویت حوزه‌های علمیه و تامین هزینه‌های طلاب و مبلّغین علوم دینی هزینه کنند. نکته دیگر اینکه گرچه گرفتن اجرت برای نماز یا سخنرانی دینی درست نیست ولی مردم خودشان میتوانند به عنوان هدیه هر مبلغی را که دوست داشتند به عالم مسجدشان بدهند و مصرف آن مبلغ هیچ مشکلی ندارد. نتیجه اینکه روایات اشاره شده شامل دو مورد نمیشود: ۱. مبلغی که از سوی حکومت اسلامی یا عالمان دینی به طلاب داده میشود. ۲. مبالغی که مردم خودشان به طلاب و علما هدیه میدهند. پس مراد از آن روایات مواردی است که طلبه یا عالمی، پولی را به عنوان مزد خود برای اقامه نماز و بیان احکام شرط کرده و آن را دریافت کند و یا اینکه کسی اصلا خودش اعتقادی به دین نداشته باشد ولی برای کسب درآمد و به عنوان یک شغل از دین و آموزش و بیان آن بهره ببرد. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

از فرمايشات مقام معظم رهبری در ديدار با مداحان اهل بيت (ع): الحمدلله جنسِ حکومت اسلامی و جامعه‌ی اسلامی و جمهوری اسلامی جنسِ جوری است؛ سردارِ نظامیِ خوب داریم، مردان علمی جوانِ پُرانگیزه و خوب داریم، فرهنگ‌سازانِ پُرهمّت و باغیرت و هنرمندِ بسیار خوب داریم، مردمِ آماده‌به‌کار و حاضربه‌کار در همه‌ی میدانها هم داریم که هر جایی که اسلام و حکومت اسلامی و نظام اسلامی نیاز داشته باشد، زن و مرد آماده هستند و حضور پیدا میکنند؛ این جنسِ جور جمهوری اسلامی به فضل ‌و لطف الهی است و آن ‌طوری که بنده احساس میکنم، یعنی در واقع میبینم، مشاهده میکنم، مطمئنّاً پیروزی قطعی و نهایی بر جبهه‌ی وسیع دشمن متعلّق به ملّت ایران است.

پرسش: سلام علیکم به چه دلیل می توانیم اهل الذکر از آیه را مراد ائمه اطهار علیهم السلام بدانیم و حال آنکه در انزمان نبودند پاسخ: سلام علیکم یکی از مصادیق ذکر در قرآن کریم، کتابهای آسمانی است و اهل ذکر به کسانی گفته میشود که به کتابهای آسمانی علم داشته و از محتوای آن آگاهند. در آیات ۴۳ نحل و ۷ انبیاء مراد تطبیقی از اهل الذکر، اهل کتاب به ویژه عالمان یهودی هستند. این آیات درباره بشر معمولی بودن پیامبران(ع) ولی با ویژگی بهره‌مندی از وحی الهی است و خطاب به مشرکان میگوید اگر بشر معمولی بودن پیامبران را قبول ندارید و در آن شک دارید از اهل کتاب و عالمان یهودی که با آنان ارتباط و به ایشان اعتماد دارید بپرسید، آنان به شما خواهند گفت که پیامبران پیشین نیز انسانهایی معمولی بودند با این تفاوت که به آنها وحی میشد: وَ مَآ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّرِجَالاً نُّوحِیٓ إِلَيْهِمْۖ فَسْـَٔلُوٓا۟ أَهْلَ ٱلذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ از آنجا که مضمون آیات قرآن اختصاص به مورد نزول ندارند، درباره امت خاتم نیز صدق میکنند و امت اسلامی اگر چیزی از معارف و احکام قرآن را نمیدانستند باید به اهل الذکر زمان خود یعنی کسانی که نسبت به آیات قرآن و تفسیر آن علم کافی دارند مراجعه کنند و بارزترین و کاملترین مصداق اهل الذکر، اهل بیت(ع) هستند که هم بر اساس آیات قرآن و هم روایات فراوان، نسبت به آیات قرآن علم کامل داشته و معانی و تفاسیر همه آیات را به طور کامل میدانند، برای نمونه در آیه ۲۳ سوره رعد، امیر مؤمنان علی(ع) به عنوان کسی معرفی شده که همه علم کتاب نزد اوست: قُلْ كَفَیٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَاۢ بَيْنِی وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُۥ عِلْمُ ٱلْكِتَٰبِ  احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

پرسش: در بعضی از آیات آمده که در روز قیامت خدا بر دهان کافران مهر می‌نهد و نمیتوانند سخن بگویند؛ پس چگونه در بعضی از آیات دیگر آمده است که زبان کافران علیه آنان شهادت میدهد؟ پاسخ: برای این پرسش پاسخهایی گفته شده ولی به نظر میرسد این پاسخ دقیقتر باشد که سخن گفتن زبان دو گونه است: ۱. گاهی زبان وسیله سخن گفتن است و در حقیقت صاحب زبان سخن میگوید ولی آن شخص سخنش را از طریق زبانش بیان میدارد. در قیامت به کافران اجازه اینگونه سخن گفتن داده نمیشود و مهر نهادن بر دهان آنان نیز به همین معناست که آنان نمیتوانند با کمک زبان خود به نفع خود سخنانی بگویند: ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَیٰٓ أَفْوَٰهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَآ أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ (یس/۶۵) البته این مطلب که به کافران اجازه سخن گفتن داده نمیشود مربوط به بعضی از مواقف قیامت است و در بعضی از مواقف دیگر آنان میتوانند سخن بگویند. ۲. گاهی زبان، خودش به عنوان موجود مستقلی در نظر گرفته شده و از سوی خود سخن میگوید و ضد صاحبش گواهی میدهد و بر گناهانی که او با زبانش مرتکب شده مانند دروغ و غیبت و تهمت، شهادت میدهد زیرا در قیامت همه موجودات دارای حیات و درک هستند و میتوانند سخن بگویند: يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ (نور/۲۴) حتی بنا بر گزارشی خدای متعال، زبان کافر را از دهانش بیرون آورده و بر دهانش مهر میزند و زبان او علیه وی شهادت میدهد. پس شهادت دادن زبان غیر از سخن گفتن شخص با زبان است که در روز قیامت نسبت به اولی اجازه داده میشود ولی نسبت به دومی در بعضی از مواقف اجازه داده نمیشود. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

اينکه امام خمینی(ره) بسياري از قواعد پذيرفته شده دنياي سياست مادي را با رفتارهاي الهي خويش تغيير دادند، نمودهاي فراواني دارد.   شايد این طبيعي باشد که يک شخص حدوداً 80 ساله طاقت شنيدن خبرهاي ناگوار را (آن هم پس از يک عارضه قلبي) نداشته باشد، چه رسد به آنکه اين خبر، مربوط به شهادت سران يکي از قوا و ده ها نفر از مسئولان اجرايي و نمايندگان مجلس کشوري در حال جنگ و مشکلات داخلي و ... براي يک رهبر 80 ساله باشد. اما جالب است که حضرت امام نه تنها با چنين خبرهايي متزلزل نمي شدند بلکه به ديگران قوت قلب هم مي دادند. جناب آقاي پرورش در جايي، خاطره اي در همين باب تعريف نموده اند: «وقتي که اين حادثه دلخراش [هفت تير] به وسيله منافقين واقع شد، چند نفر از آقايان [من جمله آيت الله موسوي اردبيلي و آقاي هاشمي رفسنجاني] جلسه اي تشکيل دادند ... من هم خدمتشان بودم. در آن جلسه قرار شد که با هم خدمت امام رفته و موضوع را طوري که به امام صدمه اي نرسد گزارش بدهيم و همه نگران اين بوديم که نکند امام از شنيدن اين خبر بسيار ناگوار و کمر شکن صدمه اي بخورد. در هر حال حرکت کرديم و قرار شد  از طرف همه، آقاي رفسنجاني اين گزارش را بدهند. وقتي خدمت امام رسيديم، پس از تعارفات متعارف، مجلس چند دقيقه اي در حالت سکوت گذشت. امام از اين سکوت متوجه شده، داستاني را براي ما نقل فرمودند: که در زمان قديم در يک منطقه اي بيماري وبا اتفاق افتاد که مردم گروه گروه مي مردند. حتي مردم نمي رسيدند جنازه ها را دفن کنند و جنازه ها روي زمين مانده بود که منظره وحشت انگيزي داشت که اشخاص سالم نيز از ديدن آن منظره قهراً مريض مي شدند. عالِم آن منطقه وقتي چنين ديد، آمد دستور داد همه جمع شدند براي آنها سخنراني کرد و گفت: مردم، چيزي واقع نشده، اين همان مرگي است که هر روز در دنيا، هزارها واقع مي شود و براي همه بايد پيش آيد، منتهي در اينجا تقارب آجال شده. به جاي اينکه يکي يکي بميرنديکجا مي ميرند. اينکه ترس و وحشت ندارد که شما ديگران را به وحشت مي اندازيد. چنان به مردم روحيه داد که مردم به طور کلي عوض شده و در اثر همان تقويت روحيه، بيماري هم کمتر و  برطرف شد. اکنون آقايان هم بايد از اين حادثه زياد نگران نباشند بلکه به مردم روحيه بدهند. آقاي موسوي اردبيلي را به جاي آقاي بهشتي منصوب کردم به کارشان برسند، قوه قضائيه به کار خود ادامه دهد. آقاي رفسنجاني هم که رئيس مجلس هستند دستور بدهند مجلس کارش را ادامه دهد و همه ... بايد بدون هيچ تعطيلي و اختلالي به کارشان ادامه دهند. خلاصه ما که از جهت امام نگران بوديم ديديم امام آنچنان روحيه اش قوي است که با نقل اين داستان روحيه ما را هم تقويت کردند و ما را مطمئن و اميدوار فرمودند و روحيه ما به طور کلي عوض شد و با قوت قلب، آن مجلس را ترک کرده، آمديم کارها را رو به راه کرديم.» (جلوه هاي حسيني در سيماي خميني، انشارات قم-معصومي، صفحات 197 و 198) کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

🔹 رهبر معظم انقلاب امروز در مورد مبارزه با بیماری کرونا فرمودند: ☀️دعای هفتم صحیفه سجادیه دعای بسیار خوب و خوش‌مضمونی است که می‌توان با این الفاظ زیبا و با توجه به معانی آن با پروردگار سخن گفت. ❇️ متن و ترجمه دعای هفتم صحیفه سجادیه:👇👇👇