پرسش: فرق معجزه با کرامت چیست؟ پاسخ: انجام دادن برخی از کارها از قدرت بشر معمولی خارج است و تنها کسی که با خدا ارتباطی ویژه داشته باشد با استمداد از قدرت الهی میتواند آن کار را انجام دهد. به این گونه کارها، امر خارق عادت میگویند. هر گاه یکی از اولیای الهی کاری که خارق عادت است انجام دهد، اگر انجام آن کار همراه با ادعای نبوت یا امامت و برای اثبات آن باشد، به آن کار معجزه گفته میشود ولی اگر آن کار با هیچ ادعایی همراه نباشد بلکه فقط کاری خارق عادت و برای هدفی مثلاً کمک به دیگری انجام شود آن کار کرامت است. پیامبران(ع) برای اثبات پیامبری خود از سوی خدا معجزه ارائه میکردند ولی کرامت، افزون بر پیامبران از ائمه(ع) و سایر انسان‌های وارسته و اولیای الهی نیز صادر میشود و در طول تاریخ، کرامات بیشماری از اولیای خدا واقع شده است‌. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

پرسش: سلام حاج آقا وقت به خیر در یک گروهی با فردی بحث دارم که می گوید چرا روحانیون باید از طریق کار علمی و تحقیق دینی و تدریس در دانشگاه و.... ارتزاق کنند؟ او این کار را حرام می داند و برای اثبات این حرمت روایاتی را می‌آورد. پاسخ این شخص و نیز معنای درست این روایات چیست؟ ممنون از زحمات شما پاسخ: سلام علیکم وقت به خیر مزد و اجرت گرفتن برای انجام کار واجب مانند اقامه نماز یا آموزش احکام واجب، جایز نیست و پولی که از این راه به دست آید حرام است ولی حکومت اسلامی باید در مواردی از بیت المال، هزینه بعضی افراد را تامین کند تا اموری واجب را در مملکت اسلامی تقبل کنند و انجام دهند. مثلاً همیشه برای قضات از سوی حکومت مبالغی تعیین و پرداخت میشد تا آنان به قضاوت بپردازند. در دین اسلام اموالی مانند انفال و خمس برای اینگونه مصارف در نظر گرفته شده، چنانکه خود پیامبر اکرم(ص) هنگامی که حکومت اسلامی تشکیل داد و جامعه را مدیریت میکرد، شغل خاصی نداشت بلکه از طریق همین اموال هزینه‌های خویش را تامین میفرمود. پس اگر معنای روایات، آنگونه باشد که این شخص ادعا دارد، اولین مصداق آن خود پیامبر(ص) خواهد بود. اموال یاد شده در اختیار حکومت اسلامی و عالمان دینی است تا آنها را در مصارف مورد نیاز از جمله تشکیل و تقویت حوزه‌های علمیه و تامین هزینه‌های طلاب و مبلّغین علوم دینی هزینه کنند. نکته دیگر اینکه گرچه گرفتن اجرت برای نماز یا سخنرانی دینی درست نیست ولی مردم خودشان میتوانند به عنوان هدیه هر مبلغی را که دوست داشتند به عالم مسجدشان بدهند و مصرف آن مبلغ هیچ مشکلی ندارد. نتیجه اینکه روایات اشاره شده شامل دو مورد نمیشود: ۱. مبلغی که از سوی حکومت اسلامی یا عالمان دینی به طلاب داده میشود. ۲. مبالغی که مردم خودشان به طلاب و علما هدیه میدهند. پس مراد از آن روایات مواردی است که طلبه یا عالمی، پولی را به عنوان مزد خود برای اقامه نماز و بیان احکام شرط کرده و آن را دریافت کند و یا اینکه کسی اصلا خودش اعتقادی به دین نداشته باشد ولی برای کسب درآمد و به عنوان یک شغل از دین و آموزش و بیان آن بهره ببرد. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

از فرمايشات مقام معظم رهبری در ديدار با مداحان اهل بيت (ع): الحمدلله جنسِ حکومت اسلامی و جامعه‌ی اسلامی و جمهوری اسلامی جنسِ جوری است؛ سردارِ نظامیِ خوب داریم، مردان علمی جوانِ پُرانگیزه و خوب داریم، فرهنگ‌سازانِ پُرهمّت و باغیرت و هنرمندِ بسیار خوب داریم، مردمِ آماده‌به‌کار و حاضربه‌کار در همه‌ی میدانها هم داریم که هر جایی که اسلام و حکومت اسلامی و نظام اسلامی نیاز داشته باشد، زن و مرد آماده هستند و حضور پیدا میکنند؛ این جنسِ جور جمهوری اسلامی به فضل ‌و لطف الهی است و آن ‌طوری که بنده احساس میکنم، یعنی در واقع میبینم، مشاهده میکنم، مطمئنّاً پیروزی قطعی و نهایی بر جبهه‌ی وسیع دشمن متعلّق به ملّت ایران است.

پرسش: سلام علیکم به چه دلیل می توانیم اهل الذکر از آیه را مراد ائمه اطهار علیهم السلام بدانیم و حال آنکه در انزمان نبودند پاسخ: سلام علیکم یکی از مصادیق ذکر در قرآن کریم، کتابهای آسمانی است و اهل ذکر به کسانی گفته میشود که به کتابهای آسمانی علم داشته و از محتوای آن آگاهند. در آیات ۴۳ نحل و ۷ انبیاء مراد تطبیقی از اهل الذکر، اهل کتاب به ویژه عالمان یهودی هستند. این آیات درباره بشر معمولی بودن پیامبران(ع) ولی با ویژگی بهره‌مندی از وحی الهی است و خطاب به مشرکان میگوید اگر بشر معمولی بودن پیامبران را قبول ندارید و در آن شک دارید از اهل کتاب و عالمان یهودی که با آنان ارتباط و به ایشان اعتماد دارید بپرسید، آنان به شما خواهند گفت که پیامبران پیشین نیز انسانهایی معمولی بودند با این تفاوت که به آنها وحی میشد: وَ مَآ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّرِجَالاً نُّوحِیٓ إِلَيْهِمْۖ فَسْـَٔلُوٓا۟ أَهْلَ ٱلذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ از آنجا که مضمون آیات قرآن اختصاص به مورد نزول ندارند، درباره امت خاتم نیز صدق میکنند و امت اسلامی اگر چیزی از معارف و احکام قرآن را نمیدانستند باید به اهل الذکر زمان خود یعنی کسانی که نسبت به آیات قرآن و تفسیر آن علم کافی دارند مراجعه کنند و بارزترین و کاملترین مصداق اهل الذکر، اهل بیت(ع) هستند که هم بر اساس آیات قرآن و هم روایات فراوان، نسبت به آیات قرآن علم کامل داشته و معانی و تفاسیر همه آیات را به طور کامل میدانند، برای نمونه در آیه ۲۳ سوره رعد، امیر مؤمنان علی(ع) به عنوان کسی معرفی شده که همه علم کتاب نزد اوست: قُلْ كَفَیٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَاۢ بَيْنِی وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُۥ عِلْمُ ٱلْكِتَٰبِ  احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

پرسش: در بعضی از آیات آمده که در روز قیامت خدا بر دهان کافران مهر می‌نهد و نمیتوانند سخن بگویند؛ پس چگونه در بعضی از آیات دیگر آمده است که زبان کافران علیه آنان شهادت میدهد؟ پاسخ: برای این پرسش پاسخهایی گفته شده ولی به نظر میرسد این پاسخ دقیقتر باشد که سخن گفتن زبان دو گونه است: ۱. گاهی زبان وسیله سخن گفتن است و در حقیقت صاحب زبان سخن میگوید ولی آن شخص سخنش را از طریق زبانش بیان میدارد. در قیامت به کافران اجازه اینگونه سخن گفتن داده نمیشود و مهر نهادن بر دهان آنان نیز به همین معناست که آنان نمیتوانند با کمک زبان خود به نفع خود سخنانی بگویند: ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَیٰٓ أَفْوَٰهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَآ أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ (یس/۶۵) البته این مطلب که به کافران اجازه سخن گفتن داده نمیشود مربوط به بعضی از مواقف قیامت است و در بعضی از مواقف دیگر آنان میتوانند سخن بگویند. ۲. گاهی زبان، خودش به عنوان موجود مستقلی در نظر گرفته شده و از سوی خود سخن میگوید و ضد صاحبش گواهی میدهد و بر گناهانی که او با زبانش مرتکب شده مانند دروغ و غیبت و تهمت، شهادت میدهد زیرا در قیامت همه موجودات دارای حیات و درک هستند و میتوانند سخن بگویند: يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ (نور/۲۴) حتی بنا بر گزارشی خدای متعال، زبان کافر را از دهانش بیرون آورده و بر دهانش مهر میزند و زبان او علیه وی شهادت میدهد. پس شهادت دادن زبان غیر از سخن گفتن شخص با زبان است که در روز قیامت نسبت به اولی اجازه داده میشود ولی نسبت به دومی در بعضی از مواقف اجازه داده نمیشود. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

اينکه امام خمینی(ره) بسياري از قواعد پذيرفته شده دنياي سياست مادي را با رفتارهاي الهي خويش تغيير دادند، نمودهاي فراواني دارد.   شايد این طبيعي باشد که يک شخص حدوداً 80 ساله طاقت شنيدن خبرهاي ناگوار را (آن هم پس از يک عارضه قلبي) نداشته باشد، چه رسد به آنکه اين خبر، مربوط به شهادت سران يکي از قوا و ده ها نفر از مسئولان اجرايي و نمايندگان مجلس کشوري در حال جنگ و مشکلات داخلي و ... براي يک رهبر 80 ساله باشد. اما جالب است که حضرت امام نه تنها با چنين خبرهايي متزلزل نمي شدند بلکه به ديگران قوت قلب هم مي دادند. جناب آقاي پرورش در جايي، خاطره اي در همين باب تعريف نموده اند: «وقتي که اين حادثه دلخراش [هفت تير] به وسيله منافقين واقع شد، چند نفر از آقايان [من جمله آيت الله موسوي اردبيلي و آقاي هاشمي رفسنجاني] جلسه اي تشکيل دادند ... من هم خدمتشان بودم. در آن جلسه قرار شد که با هم خدمت امام رفته و موضوع را طوري که به امام صدمه اي نرسد گزارش بدهيم و همه نگران اين بوديم که نکند امام از شنيدن اين خبر بسيار ناگوار و کمر شکن صدمه اي بخورد. در هر حال حرکت کرديم و قرار شد  از طرف همه، آقاي رفسنجاني اين گزارش را بدهند. وقتي خدمت امام رسيديم، پس از تعارفات متعارف، مجلس چند دقيقه اي در حالت سکوت گذشت. امام از اين سکوت متوجه شده، داستاني را براي ما نقل فرمودند: که در زمان قديم در يک منطقه اي بيماري وبا اتفاق افتاد که مردم گروه گروه مي مردند. حتي مردم نمي رسيدند جنازه ها را دفن کنند و جنازه ها روي زمين مانده بود که منظره وحشت انگيزي داشت که اشخاص سالم نيز از ديدن آن منظره قهراً مريض مي شدند. عالِم آن منطقه وقتي چنين ديد، آمد دستور داد همه جمع شدند براي آنها سخنراني کرد و گفت: مردم، چيزي واقع نشده، اين همان مرگي است که هر روز در دنيا، هزارها واقع مي شود و براي همه بايد پيش آيد، منتهي در اينجا تقارب آجال شده. به جاي اينکه يکي يکي بميرنديکجا مي ميرند. اينکه ترس و وحشت ندارد که شما ديگران را به وحشت مي اندازيد. چنان به مردم روحيه داد که مردم به طور کلي عوض شده و در اثر همان تقويت روحيه، بيماري هم کمتر و  برطرف شد. اکنون آقايان هم بايد از اين حادثه زياد نگران نباشند بلکه به مردم روحيه بدهند. آقاي موسوي اردبيلي را به جاي آقاي بهشتي منصوب کردم به کارشان برسند، قوه قضائيه به کار خود ادامه دهد. آقاي رفسنجاني هم که رئيس مجلس هستند دستور بدهند مجلس کارش را ادامه دهد و همه ... بايد بدون هيچ تعطيلي و اختلالي به کارشان ادامه دهند. خلاصه ما که از جهت امام نگران بوديم ديديم امام آنچنان روحيه اش قوي است که با نقل اين داستان روحيه ما را هم تقويت کردند و ما را مطمئن و اميدوار فرمودند و روحيه ما به طور کلي عوض شد و با قوت قلب، آن مجلس را ترک کرده، آمديم کارها را رو به راه کرديم.» (جلوه هاي حسيني در سيماي خميني، انشارات قم-معصومي، صفحات 197 و 198) کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

🔹 رهبر معظم انقلاب امروز در مورد مبارزه با بیماری کرونا فرمودند: ☀️دعای هفتم صحیفه سجادیه دعای بسیار خوب و خوش‌مضمونی است که می‌توان با این الفاظ زیبا و با توجه به معانی آن با پروردگار سخن گفت. ❇️ متن و ترجمه دعای هفتم صحیفه سجادیه:👇👇👇

پرسش: آیا بیماریها توسط میکروب و ویروس و آلودگی، به وجود می‌آیند یا خدا آنها را ایجاد میکند و نیز آیا بیماران توسط دارو و پزشک درمان میشوند یا خدا آنان را شفا میدهد؟ پاسخ: خدای متعال خالق همه چیز است: ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَیْءٍۖ (زمر/۶۲) بنابراین همه اشیا از جمله بیماریها و بلایا و مشکلات را خدا ایجاد میکند و هیچ امری بدون اذن و خالقیت الهی نمیتواند در عالم به وجود بیاید. البته خدای متعال بر اساس حکمت خویش برای هر چیزی اسبابی قرار داده و از جمله اسباب به وجود آمدن بیماریها، آلودگی و میکروبها و ویروسها هستند. باید توجه داشت که تأثیر گذاری اسباب نیز به اذن خداست و خدای سبحان، اسباب عالم را تدبیر میکند و اگر او بخواهد تأثیر اسباب از بین میرود چنانکه آتش، حضرت ابراهیم(ع) را نسوزاند:  قُلْنَايَٰنَارُ كُونِی بَرْدًا وَ سَلَٰمًا عَلَیٰٓ إِبْرَٰهِيمَ (انبیاء/۶۹) اینکه خدای حکیم چرا بیماریها را به وجود می‌آورد نیز دلایل و حکمتهای گوناگونی دارد از جمله گاهی گناهان انسانها موجب این امر میشوند و گاهی نیز ایجاد مشکلات و بلایا، برای آزمایش بندگان و رشد دادن آنان است. آنچه مهم است این است که بدانیم همه امور عالم به دست خدا و با تدبیر اوست و اگر خدا بخواهد به کسی زیانی برساند هیچکس در عالم نمیتواند جلوی آن زیان را بگیرد چنانکه اگر خدا بخواهد به کسی خیر برساند هیچکس نمیتواند مانع آن شود زیرا قدرت الهی مطلق است و دیگران در برابر او عاجزند:  وَ إِن يَمْسَسْكَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلاَّ هُوَۖ وَ إِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ (انعام/۱۷) درباره شفای بیماران نیز شفا دادن کار خداست ولی خدای متعال برای آن اسبابی قرار داده که برخی از آنها مادی هستند مانند پزشک و دارو و برخی معنوی هستند مانند دعا و توکل و توسل ولی در نهایت شفای بیماران کار خداست و اگر خدا نخواهد هیچکس با هیچ وسیله‌ای نمیتواند آنان را درمان کند و شفا دهد چنانکه اگر خدا بخواهد میتواند هر بیماری را بدون پزشک و دارو نیز شفا دهد:  وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (شعراء/۸۰) وظیفه انسانها برای پیشگیری از بلایا و امراض، پرهیز از آلودگیهای مادی و رعایت بهداشت همراه با پرهیز از آلودگیهای معنوی یعنی گناهان و معاصی است چنانکه وظیفه آنان برای درمان بیماریها و رسیدن به شفا، هم مراجعه به پزشک و عمل به سفارشات او و مصرف داروی مناسب است و هم دعا به درگاه خدا و توسل به اولیای الهی و اهل بیت(ع). البته باید پیوسته امیدش به قدرت الهی و رحمت ویژه او باشد و به طبیب و دارو تنها در حد وسیله اعتماد و امید داشته باشد. احمد جمالی کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah

میلاد مبارک امیر مؤمنان علیه السلام و روز پدر بر همه مسلمانان و شیعیان جهان مبارک باد. آن حضرت در حدیثی فرموده‌اند: «مَعْرِفَتى بِالنُّورانيَّةِ، مَعْرِفَةُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَمَعْرِفَةُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَعْرِفَتى بِالنُّورانِيَّةِ.» : شناخت من به نورانيّت، همان شناخت خدای عزّوجلّ است و شناخت خدای عزّوجلّ همان شناخت من به نورانيّت مى باشد. کانال حبل الله: https://eitaa.com/hablallah