عکس نوشته علامه حسن‌زاده آملی @samad1001 http://eitaa.com/joinchat/4000645139Cde96dd3d95

*بسم الله الرحمن الرحیم* *سبک زندگی*    *مباحث عملی سبک زندگی اسلامی - ایرانی  سبک زندگی مربوط به خانواده و منزل  و همسرداری  هدایت و تقوا*  *دعاهای روزانه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)،* *دعای حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)، در روز پنجشنبه* *قالَتْ فاطِمَةُ (سلام‌الله‌علیها) فِی دُعائِها یوْمَ الْخَمیسِ: 1- «اللّهُمَّ انّی اسْئَلُک الْهُدی وَ التُّقی وَ الْعِفافَ وَ الْغِنی وَ الْعَمَلَ بِما تُحِبُّ وَ تَرْضی » 2- «اللّهُمَّ انّی اسْئَلُک مِنْ قُوَّتِک لِضَعْفِنا وَ مِنْ غِناک لِفَقْرِنا وَ فاقَتِنا، وَ مِنْ حِلْمِک وَ عِلْمِک لِجَهْلِنا» 3- «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعِنَّا عَلی شُکرِک وَ ذِکرِک و طاعَتِک وَ عِبادَتِک بِرَحْمَتِک یا ارْحَمَ الرّاحِمِینَ»* [1]   فراز اوّل: هدایت و تقوا در فراز اول دعا حضرت می گویند من از تو هدایت و تقوی را می خواهم، غنا و عفاف را می خواهم، عمل به آن چه که تو دوست داری و می پسندی را طالبم. منبع :  دعاهای روزانه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)، ص: 101 سؤال این است که حضرت خواستار هدایت است، در حالی که خداوند خود عهده دار شده و هدایت کرده و فرموده: «انَّ عَلَینا لَلْهُدی ».  اگر او خلق کرده و آفریده؛ «الّذی خَلَقَنِی فَهُوَ یهْدینِ»  و اگر او تقدیر و اندازه گیری نموده؛ «وَ الَّذی قَدَّرَ فَهَدی »،  او هم هدایت کرده و عهده دار شده، اصلًا او شروع کرده و صدا زده و این من هستم که پشت کرده ام و بی توجّهم؛ «انِّک تَدْعُونِی فَاوَلِّی عَنْک». خیلی از کسانی که در مسیر حقّ قرار می گیرند، خیال می کنند که خود شروع کرده اند و خدا آن ها را فراموش و رها کرده، در حالی که این طور نیست. همه ی عالم گواه بر این است که او شروع کرده و دعوت نموده و آدمی را هدایت کرده؛ که: «لَوْلا انْتَ لَمْ ادْرِ ما انْتَ»؛  اگر تو نبودی که من بیدار نمی شدم؛ به قول شاعر:  خواب بودم، سخن عشق تو بیدارم کرد مست بودم، تشر قهر تو هشیارم کرد  من بی مایه کجا و سخن از عشق کجا لطف بی حدّ تو، گستاخ به این کارم کرد او دعوت کرده و هدایت نموده و تجلّی این دعوت و هدایت نیز در کلام رسول و اولیای خداست، در اصرار حسین (ع) است. که این ها گنج ها و عزّت های خداوند بر روی زمین اند.     مراحل هدایت این چه هدایتی است که در دعا آمده. آیا سؤال از هدایتی است که او عهده دار شده یا مرحله ی دیگری از هدایت است؟ هدایت در یک مرحله با غفلت انسان، با کفر و انکار او همراه است، تو منکری، ولی او جلوه کرده، تو چشم پوشیده ای، ولی او تجلّی کرده؛ «تَعَرَّفْتَ فِی کلِّ شَی ءٍ حَتّی لااجْهَلَک فِی شَی ءٍ»؛ «1»  تو در هر چیز جلوه کردی تا من در هر چیز تو را ببینم و شاهد باشم، این تجلّی مستمرّ اوست. این یک مرحله از هدایت است. مرحله ی دوّم، هدایت در حدّ اسلام و ایمان است. تو مسلم می شوی، برایت هدایت هایی است، مؤمن می شوی، برایت هدایت های بیشتری است، این هم یک مرحله از هدایت است. مرحله ی سوّم، هدایت در حدّ تقوا و احسان است. «بَیناتٍ مِنَ الْهُدی » و هدایت های بین و روشن، از مرحله ی تقوا است که شامل انسان می شود. و هُدای بَینْ با هدایت های ابتدایی که در مراحل قبل بود، با هم تفاوت دارند. در قرآن آمده: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی انْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدی لِلّناسِ وَ بَیناتٍ مِن الْهُدی وَ الْفُرْقانَ». «2»  «هُدی لِلّناسِ» و هدایت های بدون بینه، هدایتی است که با ریب و شک من، با کفر و انکار من، همراه است. ولی «بَیناتٍ مِنَ الْهُدی » و هُدای بَین، هدایتی است که با ریب و شک من همراه نباشد و در مرحله ی تقوا قرار می گیرد که: «ذلِک الْکتابُ لارَیبَ فِیه هُدی لِلْمُتَّقِینَ»؛  آن کتاب، در حالی که شک و ریبی در آن نباشد، هدایت برای متقین را خواهد داشت. نکته ی مهم در دعا که جوابگوی سؤال سابق است، این است که حضرت هُدی و تُقی را در کنار هم آورده است؛ یعنی حدّی از تقوا با حدّی از هدایت همراه است و حضرت خواستار این هدایتند که در مرحله ی تقوا به آدمی می رسد. پابرجایی و ثبات این هدایت هم منوط به این است که تو به غیب رو آوری و بیشتر از این دنیا را طالب باشی و به وحی رو آوری و آن را بخواهی. «هُدی لِلْمُتَّقینَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ. ..»،  «وَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِما انْزِلَ الَیک وَ ما انْزِلَ. ..، اولئِک عَلی هُدی مِنْ رَبِّهِمْ وَ اولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ». دلی که در دنیاست و به آن تعلّق دارد و آدمی که به دنیا قانع شد، هر آن چه انجام دهد دنیایی است و به خاطر دنیا، به خاطر رسیدن به عنوان و قدرت و. ... است، حقّش هم باطل است و نمازش هم دنیایی است. از انسان نمی خرند و بر نمی دارند؛ اما دلی که از دنیا بیرون رفت و آدمی که بیش از دنیا را طالب بود و به آن قانع نگشت، همه چیزش الهی است، نماز بخواند، غذا بخورد، بخوابد و. .. این ها را بر می دارند؛ چون تو از دنیا بیرون

✍میلاد امام جواد ع راگرامی میداریم که کان تقیا و آتیناه الحکم صبیا ولم یکن جبار عصیاوبرا بوالدیه ولم نجعل له من قبل سمیا وسلام علیه ولدو یوم یموت و یوم‌یبعث حیا . @qavami

🔷 #یک_جرعه_تدبر 🔰 سوره مبارکه حمد آیه اول بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ✅ میدانیم که از نظر شیعه آیه "بسم الله" در همه سوره ها نازل شده و در سوره حمد فقط شماره گذاری شده است. ☝️چون بعضی ها بر این باور هستند که بسم الله فقط در سوره حمد آیه است، در بقیه سُوَر از باب تبرک "بسم الله" میگوییم. ◽️"باء" حرف جر است، و در بسم الله یک معنایی دارد، یعنی به اسم خدا(همان که ما میگوییم به نام خدا) ❓چه چیزی به اسم خدا؟ تا ندانیم چه چیزی به اسم خدا، معنا کامل نمی شود، و در این باره نظراتی بیان شده است‌. 💠از نظر فنی حرف جر(مانند "باء" در بسم الله) وقتی بر سر اسمی قرار بگیرد می شود جار و مجرور. و جار و مجرور متعلق می خواهد. یک وقت میگوییم "اشرعُ بسم الله" شروع می کنم به اسم خدا. "کُلُّ اَمر ذی بال لم یُبدَا فیه باسم الله فهو ابتر" یک وقت می گوییم "ابتدء باسم الله" یعنی آغاز می کنم به اسم خدا، یک وقت می گوییم "استعین باسم الله" یاری می جویم به اسم خدا. اینها متعلق هایی هستند که برای بسم الله ذکر شده اند. 🌹و در قرآن کریم این خواندن یک سوره یا این بحث اسم خدا آمده است. "اقرء باسم ربک الذی خلق" ما از این اقرء وام میگیریم و میگوییم "اقراء باسم الله" 📌 به هر تقدیر، اگر متعلق "باء" از ماده قرائت یا هر ماده مناسب دیگر نیز دارای درجات خواهد بود و گوینده "بسم الله" با هر درجه ای که شروع کند مطابق همان مرتبه کار خود را ادامه می دهد؛ چنانکه وارد شده "اقرا وارق" بخوان و بالا برو. 🌼 امیر بیان امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند:  ألا لا خَيرَ في قِراءةٍ ليسَ فيها تَدَبُّرٌ (بحار الانوار) با توجه به این حدیث متعلق بسم الله می تواند تدبر کن هم باشد. در واقع اول سوره که بسم الله می آید دنبال متصل کردن ما انسان ها به این سوره است(به واسطه اسمِ اَلله) ☝️حال این اتصال ما یک وقت قرائت است و یک وقت تدبر است. تدبر مقدمه تذکر است. "لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ(سوره ص آیه ۲۹)" ✅در حقیقت آن متعلقی که ما برای بسم الله در نظر میگیریم، انواع ارتباط با سوره را بیان می کند. ❓اسمُ الله چیست؟ "اسم" یعنی نشانه، "اسمُ الله" یعنی نشانه خدا ❓حال نشانه الله چیست؟ نشانه الله کارهایی است که انجام می دهد. یعنی اسم خدا، اوصاف و افعال خداست. ✅فرض بفرمایید خداوند خلق می کند، این خلق کردن اسمُ الله است. خدا رزق می دهد خدا رحمت ورزی می کند. این ها اسمُ الله هستند. 🔸ما توجه می کنیم و خود را متصل می‌کنیم به اسمُ الله. به چه توجه می‌کنیم؟ آیا به الله توجه می‌کنیم؟ الله که اسم ذات است و ما به ذات الله راه نداریم. پس چگونه متصل شویم؟ یعنی ما توجه می‌کنیم به خلق کردن و اینگونه متوجه پروردگار می‌شویم. توجه میکنیم به مهربانی و متوجه پروردگار می‌شویم. رزاق بودن، نظام آفرینش. 🔸این سوره را با بسم الله بخوان، آن اسمی که من باید در این سوره به آن توجه کنم تا متوجه اسمُ الله باشم چیست؟ 🌸 الرحمن الرحیم به اسم رحمانیت الله این سوره را بخوان. به اسم رحیمیت الله این سوره را بخوان. یعنی توجه کن به رحمانیت او و با این سوره ارتباط برقرار کن. ❓سوال؟ توجه به رحمانیت خدا چه ربطی دارد به ارتباط ما با سوره؟ ✅جواب: الرحمن، عَلَّم القرآن؛ چون که معلم قرآن الرحمن است. اگر تو می خواهی با یک سوره ای ارتباط برقرار کنی چه کسی باید این ارتباط را برقرار کند؟ الرحمن ❓سوال؟ چرا معلم قرآن به رحمانیت خدا ربط داده شده است؟ ✅جواب: چون قرآن یکی از مظاهر رحمت عامه ی پروردگار است. همانگونه که باران را رحمان نازل می‌کند و آفتاب را رحمان می‌تاباندوبین مومن وکافرتفکیک قائل نمیشود(رحمت عامه) خدایی که رحمت عامه و گسترده دارد، همان خدا که رحمت عامه و گسترده دارد قرآن را به همه یاد داده(عَلَّم القرآن) ✍ به قلم حجت الاسلام و المسلمین #استاد_محمدرضا_رضایی #تدبر #تفسیر #قرآن #محفل_قرآنی #قرآنی_شویم #عمل_به_قرآن 🍀بیت الوحی،آسان‌ترین روش فهم قرآن 🆔 @beytolvahi

🌼🪴🌹🌼🪴🌹🌼🪴🌹 💐💐💐 *روز پدر* 💐💐💐 💕 *روز پدر چه هدیه ای تقدیمش کنم؟؟* 💕 💞 *شما چه کار می کنید؟* 💝 *چی خرید کردید؟* 💓 🌹 *هدیه پدرهای آسمانی* وقتی هروقت صحبت از خیرات برای اموات می شود ذهن ها به سمت اغذیه می رود، اما طبق آنچه بیان و تاکید شده است *بهترین خیرات برای اموات خواندن نماز، گرفتن روزه و خواندن قرآن است.* مرحوم «علاّمه مجلسى» دراین باره مى فرماید: «مخصوصاً دعا کردن براى آنان در نماز شب و بعد از نمازهاى فریضه و در مکان هاى زیارتى خوب است و براى پدر و مادر باید بیشتر دعا کرد و اعمال خیر براى آنان بجا آورد.» البته عمده خیرات براى پدر و مادر، اداى قرض آنان و اداى حقوق خدا و خلق از جانب آنان است.(۱) در روایتى آمده است که رسول خدا (ص) فرمودند: «براى مردگان خود هدیه بفرستید! گفتند: هدیه براى آنان چیست؟ *فرمود: صدقه و دعا.»* (۲) همچنین فرمودند: «ارواح مؤمنان هر جمعه، به آسمان دنیا در برابر خانه ها و منزل هاى خود مى آیند و با صداى غمناکى ندا مى دهند که اى خانواده ما، اى فرزندان ما و اى پدر و مادر و خویشان ما! به ما مهربانى کنید; از اموالى که در دست ما بود (و اکنون در اختیار شماست) با دادن درهمى و قرص نانى و جامه اى نسبت به ما ترحّم آورید، که خداوند شما را از جامه بهشت بپوشاند!» رسول خدا(ص) که این جملات را فرمودند گریستند و صحابه نیز همراه او گریه کرد….(۳) همچنین آن حضرت *فرمودند: هر صدقه اى که براى میّت داده مى شود، فرشته اى آن را به مانند طبقى از نور مى گیرد و به کنار قبر مى آورد و مى گوید: «اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ الْقُبُورِ» این هدیه را خانواده شما براى شما فرستاده اند. آنگاه آن میّت این هدیه را تحویل مى گیرد و وارد قبرش مى کند که همین سبب فراخى قبرش (و آسایش و آسودگى او) مى گردد* .(۴) *خواندن نماز* 👇 مرحوم علاّمه مجلسى مى فرماید: «در حدیث صحیحى آمده است که امام صادق(ع) در هر شب براى فرزند خود و در هر روز، براى پدر و مادر خود، دو رکعت نماز مى خواندند (و به روح آنان هدیه مى کردند) *در رکعت اوّل سوره «انّا انزلناه»* *و در رکعت دوم سوره «کوثر» را مى خواندند».* ( ۵) امام صادق(علیه السلام) فرمود: ثواب اعمال خیر، براى کسى که براى مردگان انجام مى دهد، براى او و براى آن مرده، هر دو نوشته مى شود.(۶) ...................................... . زاد المعاد، صفحه ۵۷۳. ۲. مستدرک الوسائل، جلد ۲، صفحه ۴۸۴، حدیث ۲۳. ۳. همان مدرک، حدیث ۲۴. ۴. همان مدرک، صفحه ۱۱۴، حدیث ۱۱. ۵. زاد المعاد، صفحه ۵۷۳. ۶. همان مدرک، صفحه ۵۷۴. منبع مفاتیح نوین، حضرت آیت الله مکارم شیرازی. 🌼🪴🌹🌼🪴🌹🌼🪴🌹 *ثواب این متن حدیثی هدیه به والدین همه و به پدرم* 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

🕋 *بسم‌الله الرحمن ‌الرحیم* *خداوند علی را بیشتر دوست دارد.* *رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:* * به خدا قسم خداوند او را از من بیشتر دوست دارد.* *فقال النَّبِی صلی الله علیه وآله: یا عَمَّ رَسُولِ اللهِ، وَاللهِ لَلّهُ أشَدُّ حُبّاً لَهُ مِنّی* *ابن عباس گفت: من و پدرم (عباس بن عبد المطلب) در حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله شرفیاب بودیم در این هنگام علی بن ابی طالب وارد شد و سلام داد. پیامبر صلی الله علیه وآله بعد از جواب سلام با چهره ای گشاده در حالی که خوشحال به نظر می رسید برخاست؛ او را در بغل گرفت و پیشانی اش را بوسه داد و او را در طرف راست خود نشانید.* *عباس (که ناظر جریان بود) گفت: ای رسول خدا! آیا او را دوست می داری؟ رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: عمو جان! به خدا سوگند خدا او را از من بیشتر دوست دارد؛ خداوند نسل هر پیامبری را از پشت همان پیامبر قرار داد و نسل مرا در صلب این شخص نهاده است.[1]* *قال ابنُ عباس کنتُ أنَا وَ أبِی الْعَبّاسُ بْنُ عَبْدِ المُطَلِّبِ جالِسَینِ عِنْدَ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وآله إذْ دَخَلَ عَلی بْنُ أبی طالِبٍ فَسلَّمَ فَرَدَّ عَلَیهِ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وآله وَ بَشَّرَ بِهِ وَ قامَ إلَیهِ وَ اعْتَنَقَهُ وَ قَبَّلَ بَینَ عَینِیهِ وَ أجْلَسَهُ عَنْ یمینِهِ. فَقالَ الْعَبّاسُ: یا رَسُولَ اللهِ، أتُحِبُّ هذا؟ فقال النَّبِی صلی الله علیه وآله: یا عَمَّ رَسُولِ اللهِ، وَاللهِ لَلّهُ أشَدُّ حُبّاً لَهُ مِنّی، إنَّ اللهَ جَعَلَ ذُرِیةَ کلِ نَبِی فی صُلْبِهِ وَ جَعَلَ ذُریتِی فی صُلْبِ هذا.* پی نوشت [1] تاریخ بغداد، 317 316: 1 ح 206. خطیب بغدادی این حدیث را از منصور از پدرش محمد بن علی از پدرش علی بن عبدالله از پدرش عبدالله بن عباس و از جابر این گونه روایت کرده است: «خداوند ذریه هر پیامبری را در پشت همان پیامبر قرار داد و ذریه مرا درصلب علی بن ابی طالب نهاده است.» الفردوس، 172: 1/ 643؛ کنز العمال، 32892؛ امالی شجری، 152: 1.

بسم‌الله الرحمن الرحیم ذکر کاربردی و مشگل گشا ناد علیا مظهر العجایب کل هم وغم سینجلی بعظمتک یا الله بنبوتک یا محمد بولایتک یاعلی یا علی یاعلی ذکر حل مشکلات https://chat.whatsapp.com/DkYQknZBKI8Kv9OKYDyZ16

بسم‌الله الرحمن الرحیم امام على عليه السلام: إنَّ أهنَأَ النّاسِ عَيشاً مَن كانَ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَهُ راضِياً گواراترين زندگى، از آنِ كسى است كه به آنچه خدا قسمت او كرده، راضى باشد 📚غرر الحكم حدیث3397 امام على عليه السلام: مَن رَضِيَ مِنَ الدُّنيا بِما يُجزِئُهُ كانَ أيسَرُ ما فيها يَكفيهِ، ومَن لَم يَرضَ مِنَ الدُّنيا بِما يُجزِئُهُ لَم يَكُن فيها شَيءٌ يَكفيهِ هر كس به آن چه از دنيا كه كفايتش كند، راضى شود، كم ترين بهره دنيا براى او بس است؛ و آن كس كه به آن چه از دنيا كه كفايتش كند، راضى نشود، هيچ چيزِ دنيا وى را كفايت نكند 📚تحف العقول صفحه207