eitaa logo
🇮🇷روزی یک حدیث🇵🇸
260 دنبال‌کننده
972 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
پيامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم : مَنْ أَخَذَ أَمْوالَ النّاسِ يُريدُ أَداءَها أَدَّى اللّهُ عَنْهُ وَ مَنْ أَخَذَها يُريدُ إِتْلافَها اَتْلَفَهُ اللّهُ؛ هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد پرداخت آن را داشته باشد خداوند آن را بپردازد (او را يارى مى كند) و هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد تلف كردن داشته باشد خداوند آن را تلف كند. نهج الفصاحه ص762 ، ح 2979
امام صادق علیه السلام : لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يُحِبُّ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ فَيَكُفَّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقْضِيَ بِهِ دَيْنَه. خيرى در آن كس نيست كه دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد كه آبرويش را حفظ و قرضش را با آن ادا نمايد. من لا يحضره الفقيه ج3، ص 166 ، ح3615
پيامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم : إِنَّ اللّهَ تَعالى مَعَ الدّائِنِ حَتّى يَقْضىَ دَيْنَهُ مالَمْ يَكُنْ دَيْنُهُ فيما يَكْرَهُ اللّهُ؛ خداوند يار قرضدار است تا قرض خود را بپردازد بهشرط آنكه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد. نهج الفصاحه ص303، ح 733 {شبیه این حدیث در بحارالانوار(ط-بیروت) ج100 ، ص143 ، ح14 }
امام صادق عليه السلام : اَلفَضلُ بنُ أَبى قُرَّةَ: دَخَلنا عَلى أَبى عَبدِاللّهِ (علیه السلام) و َهُوَ يَعمَلُ فى حائِطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللّهُ فِداكَ: دَعنا نَعمَل لَكَ أَو تَعمَلهُ الغِلمانُ، قالَ: لا دَعونى فَإِنّى أَشتَهى أَن يَرانِىَ اللّهُ عَزَّ و َجَلَّ أَعمَلُ بِيَدى وَأَطلُبُ الحَلالَ فى أَذى نَفسى؛ فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق علیه السلام كه در باغش مشغول كار بود رسيدم و عرض كردم: خدا ما را فداى شما كند، اجازه بدهيد ما برايتان كار كنيم يا غلامان اين كار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذاريد، زيرا دوست دارم خداوند عز و جل مرا در حال كار كردن و زحمت كشيدن براى كسب روزى حلال ببيند. من لا یحضره الفقیه ج3، ص163، ح3595
رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم : حَقُّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ... أَن لا يَرزُقَهُ إِلاّ طَيِّبا؛ حق فرزند بر پدرش اين است كه... جز از راه حلال، روزى او را تامين نكند. نهج الفصاحه ص 447 ، ح 1394
امیر الموؤمنین امام علی علیه السلام إِنَّ عِزَّ الدُّنيا وفَخرَها إلَى انقِطاعٍ، وإنَّ زينَتَها ونَعيمَها إلى زَوالٍ، وإنَّ ضَرَّها وبُؤسَها إلى نَفادٍ،؛ عزّت و افتخارات دنيا به سر مى آيد و زيور و نعمت آن، زوال مى گيرد و سختى و مشقّتش به پايان مى رسد. *نهج البلاغة، خطبه ۹۹؛
پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: مَنْ ظَلَمَ أَجِيراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَيْهِ رِيحَ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَام. كسى كه مزدِ آنکه به کار گرفته را كم دهد ، خداوند عملش را باطل مى گرداند و بوى بهشت را كه از مسافت پانصد ساله به مشام مى رسد، بر وى حرام مى كند. من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 12 ، ح 4968 {شبیه این حدیث در امالی(صدوق) ص 427 ، ح 1 }
امام صادق (ع) نقل کرده اند: در يكى از روزها، شخصى از مسلمان ها به محضر مبارك امام سجّاد، حضرت زين العابدين عليه السّلام وارد شد و پس از عرض سلام ، به حضرت عرضه داشت : اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بوديم ، كه شنيديم شخصى نسبت به شما ناسزا مى گفت و توهين مى كرد و در بين صحبت هاى ناپسندش گفت : علىّ بن الحسين عليهماالسّلام گمراه و بدعت گذار است . امام زين العابدين سلام اللّه عليه ، پس از شنيدن سخنان آن شخص ، فرمود: تو حقّ مجلس و همچنين حقّ كسانى را كه با تو هم صحبت بودند، رعايت نكردى ، چون سخنانى كه در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا سخنان گوينده را از آن مجلس به بيرون منتقل كردى و اسرار او را فاش نمودى !؟ و تو حقّ مرا هم رعايت نكردى ، چون چيزى كه من از ديگران نسبت به خود نمى دانستم ، فاش كردى و مرا در جريان آن قرار دادى . و سپس آن حضرت افزود: آيا نمى دانى كه چنگال مرگ همه انسان ها و نيز ما را مى ربايد؟! و بعد از آن ، همه ما زنده خواهيم گشت و در روز قيامت محشور خواهيم شد؛ و بايد در ميعادگاه و دادگاه عدل الهى پاسخ گوى اعمال و گفتار خويش باشيم ، دادگاهى كه خداوند متعال قاضى و حاكم آن خواهد بود. و آن گاه امام عليه السّلام در ادامه فرمايشات و نصيحت هاى خود اظهارنمود: پس سعى كن هميشه از سخن چينى و غيبت پشت سر ديگران اجتناب و دورى كنى ؛ وگرنه همنشين سگان آتشين خواهى شد طبرسی،احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.
پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: ظُلمُ الأجِيرِ أجرَهُ مِن الكبائرِ . ستم کردن به کسی که او را به گرفته ای در پرداخت مزدش، از گناهان بزرگ است. بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 170 ، ح 27
امیر المؤمنین امام علی علیه السلام : نَهى [رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله] أن يُسْتَعمَلَ أجيرٌ حتّى يُعلمَ ما اُجرتُه. [پيامبر خدا صلى الله عليه و آله] نهى فرمود از اين كه کسی استخدام شود، پيش از آن که مزدش تعیین شود. من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 10 ، ح 4968 - امالی(صدوق) ص 426 ، ح 1
امام هادى علیه السلام: اِنَّ الحَرامَ لا يَنمى وَ اِن نَمى لا يُبارَكُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يُؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛ به راستى كه مال حرام، افزايش نمىيابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود. كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح 7
امام صادق عليه السلام : إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛ هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31