eitaa logo
روزی یک حدیث🇵🇸
252 دنبال‌کننده
954 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
امام حسين عليه السلام : لَيْسَتِ الْعِفَّةُ بِمَانِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجَالِبٍ فَضْلًا وَ إِنَّ الرِّزْقَ مَقْسُومٌ وَ الْأَجَلَ مَحْتُومٌ وَ اسْتِعْمَالَ الْحِرْصِ طَالِبُ الْمَأْثَم.‏ نه پاکدامنی، مانع روزى مى شود و نه حرص روزىِ بيشتر مى آورد، كه روزى تقسيم شده و اجل حتمى است و حرص به سوى گناه مى كشد. اعلام الدین ص 428
امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛ هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى كند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 8 ، ص 19 - نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حكمت 371
امام علىّ بن الحسين ، حضرت زين العابدين عليه السّلام بسيار به مادر خود احترام مى نمود و لحظه اى از خدمت به او و رعايت حقوقش دريغ نمى كرد. روزى عدّه اى از اصحاب به آن حضرت عرض كردند: ياابن رسول اللّه ! شما بيش از همه ما نسبت به مادرت نيكى و خدمت كرده اى و مى كنى ؛ ولى با اين حال ، يك بار نديده ايم كه با مادرت هم غذا شده باشى ؟ حضرت سجّاد عليه السّلام در جواب ، به اصحاب خويش فرمود: مى ترسم سر سفره اى كنار مادرم بنشينم و بخواهم لقمه اى را بردارم كه او ميل آن را داشته است كه بردارد، و به همين جهت سعى مى كنم كه با او هم غذا نباشم . علامه سید محسن امین، اعيان الشّيعة : ج 1، ص 634.
امام صادق عليه السلام : حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ و َلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛ حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است. خصال ص 69 ، ح 104
آیا شود که گوشه چشمی به ماکنی؟ مثل همیشه حاجت ما را روا کنی؟ از درگه عنایت تو ما کجا رویم؟ وقتی نظر به سائل بی دست و پا کنی عمری بود که مست می ناب تو شدیم کی جام ما پر زسبوی ولا کنی؟ از لطف توست بر سر خوانت نشستته ایم ممنون تو زمرحمتی که به ما کنی دست محبتی تو بکش بر وجودمان کی می شود جانب ما هم نگا کنی؟ بی عشق تو زندگی ما فلج شده باشد که تو این گره بسته وا کنی دستان ما جدا زحریمت نمی شود تا در سحر وقت نمازت دعا کنی شاعر: مرتضی شاهمندی
Momeni-25.mp3
3.51M
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی فضیلت زیارت حضرت معصومه س.
الأصبغ بن نباتة، قال: «خرج علي‌عليه السلام ذات يوم و نحن مجتمعون، فقال: من أنتم و ما اجتماعكم؟» فقلنا: قوم من شيعتك يا أميرالمؤمنين. فقال: «مالي لا أري سيماء الشيعة عليكم؟ فقلنا: و ما سيماء الشيعة؟ فقال: صفر الوجوه من صلاة اللّيل، عمش العيون من مخافة اللَّه، ذبل الشفاء من الصيام، عليهم غبرة الخاشعين» . اصبغ بن نباته گفت: روزي اميرالمؤمنين‌عليه السلام بيرون آمد و ما دور هم جمع بوديم، فرمود: «شما كيستيد و براي چه، جمع شده‌ايد؟» عرض كرديم: عده‌اي از شيعيانت مي‌باشيم. فرمود: پس چرا آثار شيعيان خود را در شما نمي‌بينم؟» عرض كرديم: آثار شيعيانت چيست؟ فرمود: «آنها از زيادي بيداري و نماز شب، رنگشان زرد و از ترس خدا، چشم‌هايشان كم‌سو و از ترس خدا گريان هستند؛ لب‌هايشان از زيادي روزه داري و ذكر خدا گفتن، خشك شده و بر آنها گَرد ترس و فروتني نشسته است». صفات الشیعه، ح ۳۳.
امام صادق علیه السلام أدنَى الإسرافِ هِراقَةُ فَضلِ الإناءِ ؛ كم ترين اندازه اسراف، دور ريختن ته مانده ظرف (غذا يا آب) است. کافی،ج1،ص392
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : اَلسَّخىُّ قَريبٌ مِنَ اللّه ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛ سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديك است. کافی(ط-الاسلامیه) ج4 ، ص 40 ، ح 9 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص308، ح 37 {شبیه این حدیث در مصباح الشریعه ص 83 }
امام صادق عليه السلام : اَلسَّخاءُ ما كانَ ابتِداءً ، فَأمّا ما كانَ مِن مَسألَةٍ فَحَياءٌ و تَذَمُّمٌ؛ سخاوت آن است كه بى درخواست انجام گيرد، اما سخاوتى كه در مقابل درخواست باشد ناشى از شرمندگى و براى فرار از سرزنش است. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص357، ح 21
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ و طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛ غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخيل، مرض است. نهج الفصاحه ص 556 ، ح 1900 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص357، ح22
امام صادق عليه السلام : السَّخَاءُ مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ وَ هُوَ عِمَادُ الْإِيمَانِ وَ لَا يَكُونُ مؤمنا [مُؤمِنٌ] إِلَّا سَخِيّاً- وَ لَا يَكُونُ سَخِيّاً إِلَّا ذُو يَقِينٍ وَ هِمَّةٍ عَالِيَةٍ لِأَنَّ السَّخَاءَ شُعَاعُ نُورِ الْيَقِينِ- مَنْ عَرَفَ مَا قَصَدَ هَانَ عَلَيْهِ مَا بَذَل. َ سخاوت از اخلاق پيامبران و نگهدارنده ايمان است . هيچ مؤمنى نيست مگر آن كه بخشنده است و تنها آن كس بخشنده است كه از يقين و همّت والا برخوردار باشد ؛ زيرا كه بخشندگى پرتو نور يقين است . هر كس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود . مصباح الشریعه ص 82 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص355، ح17
رسول اكرم صلی الله علیه و آله وسلم: اَنا اَديبُ اللّهِ وَ عَلىٌّ اَديبى، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ؛ من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و خوشرفتاری فرمان داد و از بخل و پیمان شکنی بازَم داشت . مكارم الاخلاق ص 17
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اِنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَكَيفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟ مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانى مى شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟ كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21
امام صادق عليه السلام : اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ : وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛ بهشتى ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده. مجموعه ورام ج 2، ص 91 - امالی(طوسی) ص 683 ، ح 1454
امام صادق علیه السلام : لَيْسَ فِيمَا أَصْلَحَ الْبَدَنَ إِسْرَاف ... إِنَّمَا الْإِسْرَافُ فِيمَا أَفْسَدَ الْمَالَ وَ أَضَرَّ بِالْبَدَن. در آنچه بدن را سالم نگه مى دارد اسراف نيست ... بلكه اسراف در چيزهايى است كه مال را از بين ببرد و به بدن صدمه بزند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 54 ، ح 10
امام باقر علیه السلام مَنْ دَعَا اللّهَ بِنا اءفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَيْرِنا هَلَكَ وَ اسْتَهْلَكَ. هر كه ما را واسطه قرار دهد و خداوند را بخواند رستگار و موفّق خواهد شد و هر که خداوند را به واسطه غیر ما بخواند هلاک خواهد شد و هلاک خواهد کرد. *امالی شیخ طوسی،ص172
امام صادق علیه السلام : لِلمُسرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَشتَرى ما لَيسَ لَهُ وَ يَلبِسُ ما لَيسَ لَهُ و َيَاكُلُ ما لَيسَ لَهُ؛ اسراف كننده سه نشانه دارد: آنچه در شأنش نيست خريدارى مى كند، آنچه در شأنش نيست مى پوشد و آنچه در شأنش نيست مى خورد. خصال ص 121 ، ح 113 -تفسير نورالثقلين ج1، ص772، ح 313
امام صادق علیه السلام : ثَلاثَةٌ اُقسِمُ بِاللّه‏ِ أَنَّهَا الحَقُّ ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَةٍ و َلا زَكاةٍ و َلا ظُلِمَ أَحَدٌ بِظَلامَةٍ فَقَدَرَ أَن يُكافِئَ بِها فَكَظَمَها إِلاّ أَبدَ لَهُ اللّه‏ُ مَكانَها عِزّا و َلا فَتَحَ عَبدٌ عَلى نَفسِهِ بابَ مَسأَلَةٍ إِلاّ فُتِحَ عَلَيهِ بابُ فَقرٍ؛ به خدا قسم سه چيز حق است: هيچ ثروتى بر اثر پرداخت صدقه و زكات كم نشد، در حق هيچ كس ستمى نشد كه بتواند تلافى كند، اما خويشتندارى نمود مگر اين كه خداوند بجاى آن به او عزت بخشيد و هيچ بنده ‏اى درِ خواهشى را به روى خود نگشود مگر اين كه درى از فقر به رويش باز شد. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص209، ح79
امیرالمؤمنین امام على علیه السلام : مَن أَتى غَنيّا فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ ذَهَبَ ثُلُثا دينِهِ؛ هر كس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع كند دو سوم دينش از بين برود. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 508 ، ح 228
امیرالمؤمنین امام على علیه السلام : لا غِنَی کالعَقلِ، و لا فَقرَ کالجَهلِ، و لا میراثَ کالاَدَب و لا ظَهیرَ کالمُشاوَرَه؛ هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 478 ، ح 54
رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم : اِنَّ الدینارَ وَ الدِّرهَمَ اَهلَکا مَن کانَ قَبلکم و هُما مُهلِکاکم؛ همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماست. کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 316 ، ح 6.
امام صادق علیه السلام : أَنَّهُ نَظَرَ إِلَى فَاكِهَةٍ قَدْ رُمِيَتْ مِنْ دَارِهِ لَمْ يُسْتَقْصَ أَكْلُهَا فَغَضِبَ (علیه السلام) وَ قَالَ مَا هَذَا إِنْ كُنْتُمْ شَبِعْتُمْ فَإِنَّ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ لَمْ يَشْبَعُوا فَأَطْعِمُوهُ مَنْ يَحْتَاجُ إِلَيْه. (امام صادق علیه السلام) مشاهده كردند كه سيبى را نيمخورده از خانه بيرون انداخته اند، خشمگين شدند و فرمودند: اگر شما سير هستيد، خيلى از مردم گرسنه اند خوب بود آن را به نيازمندش مى داديد. دعائم الاسلام ج 2 ، ص 115 ، ح 381 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 63، ص432، ح16
امام صادق علیه السلام : (لَمّا سُئِلَ عَن أَدنَى الاسراف)ِ إِبذالُكَ ثَوبَ صَونِكَ و َإِهراقُكَ فَضلَ إِنائِكَ... ؛ {در پاسخ به سئوال از كمترين حدّ اسراف فرمودند:} كمترين اندازه آن اين است كه لباس بيرونت را لباس خانه دم دستى قرار دهى و ته مانده ظرفت را دور بريزى. كافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص56، ح10
كانَ النَّبىُّ صلی الله علیه و آله و سلم ... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِ وَ كانَ خَفيفَ المَئونَةِ كَريمَ الطَّبيعَةِ، جَميلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَيرِ ضِحكٍ، مَحْزونا مِن غَيرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَيْرِ سَرَفٍ، رَقيقَ القَلبِ، رَحيما بِكُلِّ مُسْلِمٍ... ؛ رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم ... به هر كس برخورد مى‏ نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى‏ كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى ‏شدند، آن را كوچك نمى‏ شمردند. زندگيشان كم هزينه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، هميشه متبسم بودند بی آنکه بخندند، محزون بودند بى ‏آن‏كه اخمو باشند، متواضع بودند بى ‏آن‏كه از خود ذلّتى نشان دهند، مى ‏بخشيدند ولى اسراف نمى‏ نمودند، دل نازك و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند. ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1، ص 115
امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : يَا مَعْشَرَ التُّجَّار الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ وَ اللَّهِ لَلرِّبَا فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ عَلَى الصَّفا. اى گروه تاجران! ابتدا احكام را ياد بگيريد، سپس تجارت كنيد! ابتدا احكام را ياد بگيريد، سپس تجارت كنيد! ابتدا احكام را ياد بگيريد، سپس تجارت كنيد! به خدا قسم كه ربا در ميان اين امت ناپيداتر از حركت مورچه بر روى تخته سنگ است. کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 150 ، ح 1 - من لا یحضره الفقیه ج 3 ، ص 195 ، ح 3731
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : مَنْ أَكَلَ الرِّبا مَلأَ اللّه عَز َّوَ جَلَّ بَطْنَهُ مِنْ نارِ جَهَنَّمَ بِقَدْرِ ما أَكَلَ ، و َإِنِ اكْتَسَبَ مِنْهُ مالاً لا يَقْبَلُ اللّه تَعالى مِنْهُ شَيْئا مِنْ عَمَلِهِ ، و َلَمْ يَزَلْ فى لَعْنَةِ اللّه و َالْمَلائِكَةِ ما كانَ عِنْدَهُ مِنْهُ قيراطٌ واحِدٌ؛ هر كس ربا بخورد خداوند عز و جل به اندازه ربايى كه خورده شكمش را از آتش دوزخ پر كند و اگر از طريق ربا مالى به دست آورد، خداى تعالى هيچ عملی از او را نپذيرد و تا زمانى كه قيراطى (كمترين مقدار) از مال ربا نزدش باشد، پيوسته خداوند و فرشتگانش او را نفرين كنند. بحار الانوار(ط-بیروت) ج 73 ، ص 364 ، ح 30
امام صادق عليه السلام : إِنَّهُ لَو كانَ الرِّبا حَلالاً لَتَرَكَ النّاسُ التِّجاراتِ وَ ما يَحْتاجونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اللّه الرِّبا لِيَفِرَّ النّاسُ مِنَ الْحَرامِ إلَى الْحَلالِ وَ إِلَى التِّجاراتِ وَ إِلَى الْبَيْعِ و َالشِّراءِ فَيَبْقى ذلِكَ بَيْنَهُمْ فِى الْقَرْضِ؛ براستى، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش براى معاش را رها مى كردند. به همين دليل خداوند ربا را حرام كرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خريد و فروش رو بياورند و به يكديگر قرض بدهند. من لايحضره الفقيه ج 3، ص 567، ح 4937
امام صادق عليه السلام : {لَمّا سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللّه عَز َّو َجَلَّ } (يَمْحَقُ اللّه الرِّبا وَ يُرْبِى الصَّدَقاتِ) و َقَد أَرى مَنْ يَأْكُلُ الرِّبا يَرْبُو مالُهُ؟ فقال فَأَىُّ مَحْقٍ أَمْحَقُ مِنْ دِرْهَمِ رِبا يَمْحَقُ الدّينَ فَإِنْ تابَ مِنْهُ ذَهَبَ مالُهُ وَ افْتَقَرَ؛ مردى از امام صادق عليه السلام درباره آيه «خداوند ربا را نابود مى كند و صدقات را افزايش مى دهد» سئوال كرد و گفت: گاه كسى را مى بينم كه ربا مى خورد و با اين حال ثروتش زياد مى شود؟ حضرت فرمودند: كدام نابودى، نابود كننده تر از يك درهم ربا كه دين را نابود مى كند. كه اگر توبه هم كند ثروتش از دست مى رود و فقير مى شود. تهذيب الاحكام(تحقیق خرسان) ج 7، ص 19، ح 65 - من لا یحضره الفقیه ج3 ، ص 279 ، ح 4005
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اِنَّ اَخْوَفَ ما اَخافُ عَلى اُمَّتى مِنْ بَعْدى هذِهِ الْمَكاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهْوَةُ الخَفيَّةُ وَ الرِّبا؛ آنچه بيش از هر چيز بر امتم بعد از خود مى ترسم، درآمدهاى حرام، هواپرستى پنهان و رباست. مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 13 ، ص 67 ، ح 14763 - بحارالانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 54، ح 26