حضرت صادق علیه السلام فرمود: براستى حسرت و پشیمانى و واى بر کسی که از آنچه بیند سود نبرد و نداند چه عقیده ای دارد و آیا برایش سود بخشد یا زیان؟ من عرض کردم: قربانت پس از میان مردم رستگارشان به چه چیز شناخته می شود؟
فرمود: هر که گفتارش با کردارش موافقت دارد (و آنچه مىگوید بدان عمل کند) گواهى به نجات و رستگارى براى او ثابت شده، و هر که کردارش موافقت با گفتارش ندارد ایمانش قرض گرفته شده است.
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ الْحَسْرَةَ وَ النَّدَامَةَ وَ الْوَيْلَ كُلَّهُ لِمَنْ لَمْ يَنْتَفِعْ بِمَا أَبْصَرَهُ وَ لَمْ يَدْرِ مَا الْأَمْرُ الَّذِی هُوَ عَلَيْهِ مُقِیمٌ أَ نَفْعٌ لَهُ أَمْ ضَرٌّ. قُلْتُ لَهُ فَبِمَ يُعْرَفُ النَّاجِی مِنْ هَؤُلَاءِ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ مَنْ كَانَ فِعْلُهُ لِقَوْلِهِ مُوَافِقاً فَأُثْبِتَ لَهُ الشَّهَادَةُ بِالنَّجَاةِ وَ مَنْ لَمْ يَكُنْ فِعْلُهُ لِقَوْلِهِ مُوَافِقاً فَإِنَّمَا ذَلِكَ مُسْتَوْدَعٌ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 148 روایة: 1
#حدیث_ایمان
حضرت موسى بن جعفر علیه السلام فرمود: خداوند دلهاى مؤمنان را در بسته و ناپیدا و بنا شده بر ایمان آفریده [مانند دانه] هنگامى که بخواهد آنچه در آن است رشد کند به باران حکمت آبیاریش کند، و با علم آن را کشت کند، و کشاورز و نگهدار آن پروردگار جهانیان است.
🖌 عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى علیه السلام قَالَ إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ قُلُوبَ الْمُؤْمِنِینَ مَطْوِيَّةً مُبْهَمَةً عَلَى الْإِیمَانِ، فَإِذَا أَرَادَ اسْتِنَارَةَ مَا فِیهَا، نَضَحَهَا بِالْحِكْمَةِ وَ زَرَعَهَا بِالْعِلْمِ وَ زَارِعُهَا وَ الْقَيِّمُ عَلَيْهَا رَبُّ الْعَالَمِینَ.
📚اصول کافى جلد 4 صفحه: 149 روایة: 3
#حدیث_ایمان
🖌 حضرت صادق علیه السلام فرمود: (گاهى) مردى را مىبینید که در سخنورى در یک لام یا واوى خطا نکند، سخنورى است زبردست و شیوا و همانا دلش از شب تاریک و ظلمانى تاریکتر و سیاهتر است، و (گاهى) مردى را بینى که نتواند آنچه در دل دارد به زبان آورد، اما دلش مانند چراغ نورافشانى کند.
🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:َ قَالَ ... تَجِدُ الرَّجُلَ لَا يُخْطِئُ بِلَامٍ وَ لَا وَاوٍ خَطِیباً مِصْقَعاً وَ لَقَلْبُهُ أَشَدُّ ظُلْمَةً مِنَ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ وَ تَجِدُ الرَّجُلَ لَا يَسْتَطِیعُ يُعَبِّرُ عَمَّا فِی قَلْبِهِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبُهُ يَزْهَرُ كَمَا يَزْهَرُ الْمِصْبَاحُ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 151 روایة: 1
#حدیث_ایمان
🖌 حضرت باقر علیه السلام فرمود:
در توبه همین که فرد پشیمان شود کافى است.
🖌 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: كَفَى بِالنَّدَمِ تَوْبَةً.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 157 روایة: 1
#حدیث_توبه
🖌 امام باقر علیه السلام فرمود: نه به خدا سوگند! خداوند از مردم جز دو خصلت نخواسته است: (یکى) اعتراف به نعمتهاى او تا نعمت را برایشان بیفزاید، و (دیگر) اعتراف به گناهان نزد خدا تا آنها را بر ایشان بیامرزد.
🖌 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: لَا وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى مِنَ النَّاسِ إِلَّا خَصْلَتَيْنِ أَنْ يُقِرُّوا لَهُ بِالنِّعَمِ فَيَزِیدَهُمْ وَ بِالذُّنُوبِ فَيَغْفِرَهَا لَهُمْ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 158 روایة: 2
#حدیث_توبه
🖌 حضرت صادق علیه السلام مىفرمود: ممکن است کسی گناه کند و خدا به آن گناه او را به بهشت برد.
عرض کردم: خداوند به سبب گناه او را به بهشت برد؟! فرمود: آرى، اگر گناه کند و همواره نگران آنچه کرده باشد و از خود به دلیل آنچه کرده خشمگین باشد، پس خداوند به او ترحم می کند و او را به بهشت برد.
🖌ِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ الرَّجُلَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ.
قُلْتُ: يُدْخِلُهُ اللَّهُ بِالذَّنْبِ الْجَنَّة؟!
َ قَالَ: نَعَمْ إِنَّهُ لَيُذْنِبُ فَلَا يَزَالُ مِنْهُ خَائِفاً مَاقِتاً لِنَفْسِهِ، فَيَرْحَمُهُ اللَّهُ فَيُدْخِلُهُ الْجَنَّة.
َ
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 158 روایة: 3
#حدیث_توبه
حضرت صادق علیه السلام فرمود: خداوند دوست دارد بنده اش او را بخواند و بخواهد، هر چند به گناهی بزرگ آلوده باشد (و از او آمرزش بخواهد) و دوست ندارد بنده گناه خود را ناچیز شمارد هرچند گناهش کوچک باشد (و در مقام توبه و تدارک آن نباشد).
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ أَنْ يَطْلُبَ إِلَيْهِ فِی الْجُرْمِ الْعَظِیمِ وَ يُبْغِضُ الْعَبْدَ أَنْ يَسْتَخِفَّ بِالْجُرْمِ الْيَسِیر.
ِ
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 159 روایة: 6
#حدیث_توبه
امیرالمؤمنین علیه السلام: پشیمانی از کار بد، انسان را به دست کشیدن از آن وا می دارد.
🖌 قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص إِنَّ النَّدَمَ عَلَى الشَّرِّ يَدْعُو إِلَى تَرْكِهِ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 159 روایة: 7
#حدیث_توبه
🖌 حضرت صادق علیه السلام مىفرمود: چه بسیار اتفاق می افتد که بنده ای گناهى کند و از آن پشیمان گردد و خداوند پیش از طلب آمرزش گناهش را بیامرزد، و چه بسیار اتفاق می افتد که خداوند بر بنده ای نعمتى ارزانى دارد، و او متوجه باشد که آن نعمت از طرف خداست جز اینکه خداوند پیش از آنکه سپاسگزارى کند او را بیامرزد.
🖌 سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ: مَا مِنْ عَبْدٍ أَذْنَبَ ذَنْباً فَنَدِمَ عَلَيْهِ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَسْتَغْفِرَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ نِعْمَةً فَعَرَفَ أَنَّهَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَحْمَدَهُ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 159 روایة: 8
#حدیث_توبه
🖌 عباس غلام حضرت رضا علیه السلام گوید: شنیدم آن حضرت علیه السلام مىفرمود: هفتاد حسنه از آن پنهان کننده کار نیک است، و آنکه آشکارا کار بد کند -از سوی خدا- یاری نمی شود، و پنهان کننده کار بد -امید است- آمرزیده شود.
عَنِ الْعَبَّاسِ مَوْلَى الرِّضَا ع قَالَ سَمِعْتُهُ علیه السلام يَقُولُ الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِینَ حَسَنَةً وَ الْمُذِیعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّيِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 160 روایة: 1
#حدیث_توبه
قصد انجام کار خوب و بد
🖌 امام باقر و یا صادق علیهما السلام فرمود: خداى تبارک و تعالى براى بنی آدم مقرر ساخته هر که آهنگ کار نیک کند و انجامش ندهد براى او یک نیکی نوشته شود، و هر که آهنگ کار نیک کند و انجامش دهد براى او ده نیڪی نوشته شود، و هر که آهنگ کاری زشت کند و آن را انجام ندهد بر او نوشته نشود، و هر که آهنگ کار زشت کند و انجام دهد یک کار زشت بر او نوشته شود.
🖌 عَنْ أَحَدِهِمَا علیهما السلام قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ لآِدَمَ فِی ذُرِّيَّتِهِ مَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ وَ لَمْ يَعْمَلْهَا كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةٌ وَ مَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ وَ عَمِلَهَا كُتِبَتْ لَهُ بِهَا عَشْراً وَ مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ وَ لَمْ يَعْمَلْهَا لَمْ تُكْتَبْ عَلَيْهِ سَيِّئَةٌ وَ مَنْ هَمَّ بِهَا وَ عَمِلَهَا كُتِبَتْ عَلَيْهِ سَيِّئَةٌ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 160 روایة: 1
#حدیث_نیت
🖌 ابوالصباح کنانى گوید: پرسیدم از حضرت صادق علیه السلام از گفتار خداى عزوجل: «اى آنانکه ایمان آوردید توبه کنید بسوى خدا توبه نصوح» (سوره تحریم آیه 8) فرمود: یعنى بنده گناه توبه کند و دیگر آن گناه را مرتکب نشود.
🖌 سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یا أَيُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً قَالَ يَتُوبُ الْعَبْدُ مِنَ الذَّنْبِ ثُمَّ لَا يَعُودُ فِیهِ.
📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 164 روایة: 3
#حدیث_توبه