خداوند عرض حاجت آشکار را دوست دارد یا پنهان؟ 🖌 حضرت رضا علیه السلام فرمود: خواهش (دعای) بنده از خدا در پنهان، یک خواهش (دعا) برابر با هفتاد خواهش (دعای) آشکار است. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ دَعْوَةُ الْعَبْدِ سِرّاً دَعْوَةً وَاحِدَةً تَعْدِلُ سَبْعِینَ دَعْوَةً عَلَانِيَةً. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 225 روایة: 1 #حدیث

چه وقتی امید برآورده شدن حاجات بیشتر است؟ 🖌 حضرت صادق علیه السلام فرمود: حاجات خود را در چهار هنگام بخواهید: هنگام وزیدن بادها، و بر طرف شدن سایه‏ ها ( ظهر)، و بارش باران، و ریخته شدن اولین قطره خون شهید، زیرا در این هنگام درهاى آسمان باز می شود. 🖌 قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام اطْلُبُوا الدُّعَاءَ فِی أَرْبَعِ سَاعَاتٍ عِنْدَ هُبُوبِ الرِّيَاحِ وَ زَوَالِ الْأَفْيَاءِ وَ نُزُولِ الْقَطْرِ وَ أَوَّلِ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ الْقَتِیلِ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ عِنْدَ هَذِهِ الْأَشْيَاءِ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 226 روایة: 1 #حدیث

دعا در چه جایی مستجاب می شود؟ 🖌 حضرت صادق علیه السلام فرمود: دعا در چهار جا به اجابت رسد: در نماز وتر، و بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر، و بعد از نماز مغرب. 🖌 قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يُسْتَجَابُ الدُّعَاءُ فِی أَرْبَعَةِ مَوَاطِنَ فِی الْوَتْرِ وَ بَعْدَ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ الظُّهْرِ وَ بَعْدَ الْمَغْرِبِ‏. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 266 روایة: 2 #حدیث

چه زمانی امید به اجابت دعا بیشتر است؟ 🖌 حضرت صادق (ع) فرمود: هرگاه دل یکى از شما شکست (و نرم شد) در آن حال دعا کند، زیرا دل تا پاک نشود نمی شکند. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِذَا رَقَّ أَحَدُكُمْ فَلْيَدْعُ فَإِنَّ الْقَلْبَ لَا يَرِقُّ حَتَّى يَخْلُصَ‏. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 227 روایة: 5 #حدیث

🖌 حضرت #باقر_علیه_السلام فرمود: خداى عزوجل از میان بندگان مؤمنش بنده ‏اى را دوست دارد که بسیار او را بخواند، پس بر شما باد به دعا از هنگام سحر تا طلوع آفتاب، زیرا هنگامى است که درهاى آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم شود، و حاجت هاى بزرگ بر آورده شود. 🖌 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ كُلَّ عَبْدٍ دَعَّاءٍ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فِی السَّحَرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّهَا سَاعَةٌ تُفَتَّحُ فِیهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ تُقَسَّمُ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ تُقْضَى فِیهَا الْحَوَائِجُ الْعِظَامُ‏. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 228 روایة: 9 #حدیث

حالت شخص هنگام رغبت (شوق) و رهبت (هراس) در دعا چگونه باشد؟ 🖌 ابو اسحاق گوید: حضرت #امام_صادق (ع) فرمود: رغبت آن است که کف دو دست خود را به سوى آسمان بگیرى، و رهبت آن است که پشت دستهایت را بسوى آسمان بگیرى [شاید کنایه از به سجده افتادن باشد]. 🖌 عَنْ #أَبِی_عَبْدِ_اللَّهِ علیه السلام قَالَ الرَّغْبَةُ أَنْ تَسْتَقْبِلَ بِبَطْنِ كَفَّيْكَ إِلَى السَّمَاءِ وَ الرَّهْبَةُ أَنْ تَجْعَلَ ظَهْرَ كَفَّيْكَ إِلَى السَّمَاءِ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 229 روایة: 1 #حدیث

منظور از تضرع هنگام دعا چیست؟ 🖌 محمد بن مسلم گوید: از حضرت #امام_باقر (ع) پرسیدم از (تفسیر) گفتار خداى عزوجل: 《پس فروتن نشدند براى پروردگار خویش و زارى نکردند》 (سوره مؤمنون آیه 76) فرمود: استکانت همان فروتنى است و تضرع بلند کردن هر دو دست و گریه در آن حالت است. 🖌 سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَا اسْتَکانُوا لِرَبِّهِمْ وَ ما يَتَضَرَّعُونَ فَقَالَ الِاسْتِكَانَةُ هُوَ الْخُضُوعُ وَ التَّضَرُّعُ هُوَ رَفْعُ الْيَدَيْنِ وَ التَّضَرُّعُ بِهِمَا. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 230 روایة: 2 #حدیث

مرحوم #آیت_الله_سید_علی_میلانی - نوه #آیت_الله_العظمی_سید_محمد_هادی_میلانی - می گفتند: تازه ملبّس شده و در خدمت #حضرت_آقا به افطاری دعوت شده بودم. در سرِ سفره افطار مربایِ آلبالو دیدم- در عراق آلبالو نبود و من هم خیلی دوست داشتم- پیاله مربا دور از دست بود، خم شدم و آن را برداشتم و نزد خودم آوردم. هنگامی که به خانه برگشتیم مرحوم آقا مرا کنار کشیدند و به طوری که کسی متوجه نشوند فرمودند: کاری که کردی خلاف شرع نبود، اما دور از ادب و آداب غذا خوردن بود! نشنیده ای که در روایت گفته اند: همیشه در غذا خوردن، از آن چه که پیشِ توست بخور و به کسی نگاه نکن و از کسی نخواه تا چیزی به تو بدهد! چون ملبّسِ به لباس روحانیت هستی ، باید این نکات را بیشتر رعایت کنی! سپس فرمودند: تو درس روحانیت خوانده ای که برای دیگران الگوی عملی باشی، اگر امروز نتوانی در برابر چنین خواسته کوچکی مقاومت کنی، فردا در برابر مسائل بزرگ تر هم نمی توانی! سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: سایت مشرق، ۹۴/۲/۳۰، گفتگو با مرحوم آیت الله سید علی میلانی.

حالت بدن هنگام دعا چگونه باشد؟ 🖌 ابو بصیر گوید: از حضرت#امام_صادق (ع) از حالت دعا کردن و بلند کردن دستها پرسیدم فرمود: چهار حالت دارد: اما براى پناه بردن به خدا (از شر دشمنان) رو به قبله کف دستهاى خود را بلند کنى، و اما در دعاى براى روزى دستهاى خود را باز می کنى و کف آن را به سوى آسمان می گیری، و حالت تبتل اشاره کردن با انگشت سبابه است، و حالت ابتهال(اصرار بر خواسته) بلند کردن دستهاست طورى که از سرت بگذرد، و حالت تضرع این است که انگشت سبابه را در برابر رویت حرکت دهی و آن دعاى هنگام ترس است. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الدُّعَاءِ وَ رَفْعِ الْيَدَيْنِ فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَوْجُهٍ أَمَّا التَّعَوُّذُ فَتَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ بِبَاطِنِ كَفَّيْكَ وَ أَمَّا الدُّعَاءُ فِی الرِّزْقِ فَتَبْسُطُ كَفَّيْكَ وَ تُفْضِی بِبَاطِنِهِمَا إِلَى السَّمَاءِ وَ أَمَّا التَّبَتُّلُ فَإِیمَاءٌ بِإِصْبَعِكَ السَّبَّابَةِ وَ أَمَّا الِابْتِهَالُ فَرَفْعُ يَدَيْكَ تُجَاوِزُ بِهِمَا رَأْسَكَ وَ دُعَاءُ التَّضَرُّعِ أَنْ تُحَرِّكَ إِصْبَعَكَ السَّبَّابَةَ مِمَّا يَلِی وَجْهَكَ وَ هُوَ دُعَاءُ الْخِیفَةِ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 231 روایة: 5 #حدیث

ارزش گریه هنگام دعا چقدر است؟ 🖌 حضرت #امام_صادق (ع) فرمود: هیچ چیزى نیست جز اینکه پیمانه و وزنى دارد جز گریه که یک قطره ‏اش دریائى از آتش را خاموش سازد، و چون چشم به اشک خود پر شود (و اشک در آن حلقه بزند) آن چهره پریشانى و خوارى نبیند، و چون اشک بریزد خدا آن را بر آتش دوزخ حرام کند، و اگر هر آینه در میان یک امت یک نفر گریان باشد همه آنها مورد ترحم قرار گیرند. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا وَ لَهُ كَيْلٌ وَ وَزْنٌ إِلَّا الدُّمُوعُ فَإِنَّ الْقَطْرَةَ تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ فَإِذَا اغْرَوْرَقَتِ الْعَيْنُ بِمَائِهَا لَمْ يَرْهَقْ وَجْهاً قَتَرٌ وَ لَا ذِلَّةٌ فَإِذَا فَاضَتْ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَى النَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاكِیاً بَكَى فِی أُمَّةٍ لَرُحِمُوا. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 233 روایة: 1 #حدیث

رئيس هيئة الحشد الشعبي فالح الفياض يشارك بالتظاهرات للعدوان الامريكي

اثر اشک چشم بر گریه کننده چیست؟ حضرت #امام_صادق علیه السلام فرمود: هیچ چشمى نیست جز اینکه روز قیامت گریان است مگر چشمی که از ترس خدا گریسته باشد، و هیچ چشمى نیست که از ترس خداى عزوجل به اشک خود پر شود جز اینکه خداى عزوجل همه آن بدن را به آتش دوزخ حرام گرداند، و آن اشک بر گونه ‏روان نگردد مگر آن که وی پریشانى و خوارى نببیند. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَا مِنْ عَيْنٍ إِلَّا وَ هِيَ بَاكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا عَيْناً بَكَتْ مِنْ خَوْفِ اللَّهِ وَ مَا اغْرَوْرَقَتْ عَيْنٌ بِمَائِهَا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سَائِرَ جَسَدِهِ عَلَى النَّارِ وَ لَا فَاضَتْ عَلَى خَدِّهِ فَرَهِقَ ذَلِكَ الْوَجْهَ قَتَرٌ وَ لَا ذِلَّةٌ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 233 روایة: 2 #حدیث