eitaa logo
روزی یک حدیث🇵🇸
254 دنبال‌کننده
956 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَا يُونُسُ مَنْ حَبَسَ حَقَّ الْمُؤْمِنِ أَقَامَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ خَمْسَمِائَةِ عَامٍ عَلَى رِجْلَيْهِ حَتَّى يَسِیلَ عَرَقُهُ أَوْ دَمُهُ وَ يُنَادِى مُنَادٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هَذَا الظَّالِمُ الَّذِى حَبَسَ عَنِ اللَّهِ حَقَّهُ. ِ یونس بن ظبیان گوید: که حضرت صادق علیه السلام فرمود: اى یونس هر که حق مؤمنى را ندهد خداى عزوجل در روز قیامت پانصد سال او را روى دو پا نگهدارد تا عرقش یا خونش (تردید از راوى حدیث است) جارى شود، و منادى از جانب خداوند ندا کند: این است آن ستمکاری که حق خدا را نداده،. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 73 روایة:2
سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام 🖌 يَقُولُ مَنْ أَتَاهُ أَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فِى حَاجَةٍ فَإِنَّمَا هِيَ رَحْمَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَاقَهَا إِلَيْهِ فَإِنْ قَبِلَ ذَلِكَ فَقَدْ وَصَلَهُ بِوَلَايَتِنَا وَ هُوَ مَوْصُولٌ بِوَلَايَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ رَدَّهُ عَنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ شُجَاعاً مِنْ نَارٍ يَنْهَشُهُ فِى قَبْرِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة. از حضرت موسى بن جعفر علیه السلام شنیدم فرمود: هر که برادر مؤمنش برای نیاز نزد او آید همانا آن رحمتى است از جانب خداى عزوجل که بسوى او روانه کرده است پس اگر آن را بپذیرد (این پذیرش) او را به ولایت و دوستى ما که به ولایت خدا متصل است رسانده است، و اگر نیازش را برطرف نکند با اینکه قدرت برطرف کردن دارد، خداوند مار آتشینى بر او مسلط کند که تا روز قیامت در قبرش او را نیش زند. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 74 روایة:4
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام 🖌 مَنْ كَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَى سُكْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِيَّاهَا. قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَا مَلَائِكَتِى أَبَخِلَ عَبْدِى عَلَى عَبْدِى بِسُكْنَى الدَّارِ الدُّنْيَا وَ عِزَّتِى وَ جَلَالِى لَايَسْكُنُ جِنَانِى أَبَداً. حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر که خانه ای داشته باشد و مؤمنى به ساکن شدن در آن نیازمند باشد و به او اجازه اسکان ندهد. خداى عزوجل خطاب کند که: اى فرشتگان من: بنده مؤمن ببنده دیگرم از ساکن شدن در خانه دنیا بخل ورزید، به عزت و جلال خودم سوگند او هرگز ساکن بهشت من نگردد. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 73 روایة:3
عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: مَنْ نَظَرَ إِلَى مُؤْمِنٍ نَظْرَةً لِيُخِیفَهُ بِهَا أَخَافَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ. حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر که به مؤمنى نگاهى کند که او را به آن بترساند، خداى عزوجل در روزی که سایه ای جز سایه او نیست او را بترساند. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 74 روایة:1
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَ لَا أُنَبِّئُكُمْ بِشِرَارِكُم؟ ْ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّه. ِ قَالَ: الْمَشَّاءُونَ بِالنَّمِیمَة،ِ الْمُفَرِّقُونَ بَيْنَ الْأَحِبَّةِ، الْبَاغُونَ لِلْبُرَآءِ الْمَعَايِبَ. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: آیا شما را به بدترینتان آگاه کنم؟ عرض کردند: بلی یارسول الله. فرمود: آنان که چینى کنند، و میانه دوستان جدائى افکنند، و براى مردمان پاک دامن عیب جوئى کنند. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 75 روایة:1
قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام 🖌 يَقُولُ يُحْشَرُ الْعَبْدُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا نَدِيَ دَماً. فَيُدْفَعُ إِلَيْهِ شِبْهُ الْمِحْجَمَةِ أَوْ فَوْقَ ذَلِكَ فَيُقَالُ لَهُ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِ فُلَانٍ! فَيَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّكَ لَتَعْلَمُ أَنَّكَ قَبَضْتَنِى وَ مَا سَفَكْتُ دَماً. فَيَقُولُ بَلَى سَمِعْتَ مِنْ فُلَانٍ رِوَايَةَ كَذَا وَ كَذَا فَرَوَيْتَهَا عَلَيْهِ فَنُقِلَتْ حَتَّى صَارَتْ إِلَى فُلَانٍ الْجَبَّارِ فَقَتَلَهُ عَلَيْهَا وَ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِهِ. محمد بن مسلم گوید: شنیدم حضرت باقر علیه السلام مىفرمود: بنده خدا روز قیامت محشور شود و (با اینکه در دنیا) دستش بخونى آلوده نشده باندازه یک حجامت یا بیشتر خون به او بدهند و بگویند: این سهم تو است از خون فلانی. عرض می کند: پروردگارا تو خود می دانی همانا جان مرا گرفتى و من خون کسى را نریخته بودم! خداوند فرماید: آرى تو از فلانى روایتى چنین و چنان شنیدى و بازگو کردى، پس زبان بزبان به فلان زورگو رسید و به خاطر آن روایت او را کشت، و این بهره تو از خون اوست. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 77 روایة:5
عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ تَلَا هَذِهِ الآْيَةَ "ذلِكَ بِأَنَّهُمْ کانُوا يَكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّینَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا يَعْتَدُون" َ قَالَ: وَاللَّهِ مَا قَتَلُوهُمْ بِأَيْدِیهِمْ وَ لَا ضَرَبُوهُمْ بِأَسْيَافِهِمْ وَ لَكِنَّهُمْ سَمِعُوا أَحَادِیثَهُمْ فَأَذَاعُوهَا فَأُخِذُوا عَلَيْهَا فَقُتِلُوا فَصَارَ قَتْلًا وَ اعْتِدَاءً وَ مَعْصِيَة. حضرت صادق علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود: " این بدان بود که به آیات پروردگار کافر شدند و می کشتند پیامبران را به ناحق، این بدان شد که نافرمانى کردند و بودند تجاوز کنندگان" (سوره بقره آیه 61) فرمود: بخدا سوگند آنان را به دست هاى خود نکشتند و به شمشیرهاى خود نزدند بلکه سخن آنان را شنیدند و آنها را فاش کردند، و آنان را بدان سبب گرفتند و کشته شدند پس هم کشتن شد و هم نافرمانى و هم تجاوز. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 77 روایة:6
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: مَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ جَعَلَ اللَّهُ حَامِدَهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّا. از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس خوشنودى مردم را در آنچه خشم خدا در آن است بجوید، خداوند ستایش کننده او را به نکوهش کنندهاش تبدیل می کند . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 78 روایة:1
عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: مَنْ طَلَبَ مَرْضَاةَ النَّاسِ بِمَا يُسْخِطُ اللَّهَ كَانَ حَامِدُهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّاً وَ مَنْ آثَرَ طَاعَةَ اللَّهِ بِغَضَبِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ عَدَاوَةَ كُلِّ عَدُوٍّ وَ حَسَدَ كُلِّ حَاسِدٍ وَ بَغْيَ كُلِّ بَاغٍ وَ كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ نَاصِراً وَ ظَهِیرا. حضرت باقر علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر کس بخواهد خوشنودى مردم را با آنچه خدا را به خشم می آورد به دست آورد، ستاینده او از مردم نکوهشش کند، و هر که فرمانبرداى خدا را به خشم مردم مقدم دارد، خداوند دشمنى دشمنان و حسادت حسودان و ستم ستمکاران را از او دور کند، و خداى عزوجل یاور و پشتیبان او شود. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 78 روایة:2
عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام 🖌 قَالَ كَتَبَ رَجُلٌ إِلَى الْحُسَيْنِ صلوات الله علیه عِظْنِى بِحَرْفَيْن. ِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ: مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِىءِ مَا يَحْذَرُ. حضرت صادق علیه السلام فرمود: کسی به امام حسین علیه السلام نوشت: مرا با دو حرف پند بده؟ آن حضرت در جواب نوشت: هر که امرى را با نافرمانى خدا بجوید آنچه امید دارد زودتر از دستش برود، و از آنچه مىگریزد زودتر بسرش آید. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:80 روایة:3
أَبِى جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الل علیه و آله: 🖌 خَمْسٌ إِنْ أَدْرَكْتُمُوهُنَّ فَتَعَوَّذُوا بِاللَّهِ مِنْهُنَّ لَمْ تَظْهَرِ الْفَاحِشَةُ فِى قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوهَا إِلَّا ظَهَرَ فِیهِمُ الطَّاعُونُ وَ الْأَوْجَاعُ الَّتِى لَمْ تَكُنْ فِىأَسْلَافِهِمُ الَّذِینَ مَضَوْا وَ لَمْ يَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَ الْمِیزَانَ إِلَّا أُخِذُوا بِالسِّنِینَ وَ شِدَّةِ الْمَئُونَةِ وَ جَوْرِ السُّلْطَانِ وَ لَمْ يَمْنَعُوا الزَّكَاةَ إِلَّا مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنَ السَّمَاءِ وَ لَوْ لَا الْبَهَائِمُ لَمْ يُمْطَرُوا وَ لَمْ يَنْقُضُوا عَهْدَ اللَّهِ وَ عَهْدَ رَسُولِهِ إِلَّا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوَّهُمْ وَ أَخَذُوا بَعْضَ مَا فِى أَيْدِیهِمْ وَ لَمْ يَحْكُمُوا بِغَيْرِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ ترجمه : حضرت باقر علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده: پنج چیز است که اگر به آنها برخورد کردید از آنها بخدا پناه برید: هرگز در مردمى زنا پیدا نشود که آن را آشکارا کنند جز اینکه طاعون و بیماری هایی که در گذشتگان آنها سابقه نداشته بینشان پدیدار گردد، و از پیمانه و ترازو کم نگذارند جز اینکه به قحطى و سختى مخارج زندگى و ستم سلطان گرفتار شوند، و از دادن زکات منع نکنند جز اینکه آمدن باران آسمان بر آنها ممنوع گردد و اگر به خاطر حیوانات نبود هیچ باران بر آنها نمی بارید، و پیمان خدا و رسولش را نشکنند جز اینکه خداوند دشمنانشان را بر ایشان چیره کند و برخى اموالشان را بگیرد، و به غیر آنچه خداى عزوجل نازل کرده حکم نکنند جز اینکه خداوند کشمکش و ستیزه میان آنها قرار دهد. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:81 روایة:1
حضرت صادق علیه السلام فرمود: براى مؤمن سزاوار نیست که در مجلسى بنشیند که خداوند در آن مجلس نافرمانى شود و آن مؤمن قدرت بر تغییر آن مجلس را نداشته باشد. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَا يَنْبَغِى لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَجْلِسَ مَجْلِساً يُعْصَى اللَّهُ فِیهِ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَى تَغْيِیرِهِ . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:82 روایة:1
شنیدم حضرت ابوالحسن علیه السلام به کسی فرمود: چه شده که تو نزد عبدالرحمن بن یعقوب می روی؟ عرض کرد: او دائى من است. حضرت فرمود: او درباره خدا سخنان نادرستی می گوید. خدا را وصف کند ( قائل به تجسم است)! پس یا با او همنشین شو و ما را واگذار یا با ما بنشین و او را ترک کن. سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام يَقُولُ مَا لِى رَأَيْتُكَ عِنْدَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَعْقُوب؟ َ فَقَالَ إِنَّهُ خَالِى. فَقَالَ إِنَّهُ يَقُولُ فِى اللَّهِ قَوْلًا عَظِیماً يَصِفُ اللَّهَ وَ لَا يُوصَفُ! فَإِمَّا جَلَسْتَ مَعَهُ وَ تَرَكْتَنَا وَ إِمَّا جَلَسْتَ مَعَنَا وَ تَرَكْتَهًُ . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:82 روایة:2
حضرت صادق علیه السلام فرمود: 🖌 با کسانی که اعتقاد درست ندارند، رفاقت و رفت و آمد نکنید که در این صورت نزد مردم، یکى از آنها محسوب می شوید. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ لَا تَصْحَبُوا أَهْلَ الْبِدَعِ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ فَتَصِیرُوا عِنْدَ النَّاسِ كَوَاحِدٍ مِنْهُمْ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:83 روایة:3
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: انسان همان دین و اعتقاد دوست و رفیق خود را دارد. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ وَ قَرِینِهِ . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:83 روایة:3
حضرت صادق علیه السلام: براى مسلمان سزاوار نیست با کسی که اهل گناه است و کسی که احمق و کسی که دروغگوست رفاقت کند. أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ 🖌 لَا يَنْبَغِى لِلْمُسْلِمِ أَنْ يُوَاخِيَ الْفَاجِرَ وَ لَا الْأَحْمَقَ وَ لَا الْكَذَّابَ 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:84 روایة:5
🌴 گوید: پرسیدم از حضرت صادق علیه السلام از گفتار خداى عزوجل : [و فرو آورده است بر شما در کتاب که اگر شنیدید بآیات خدا کفر ورزىده مى‏شود یا استهزاء مى‏شود بدانها....] تا آخر آیه (۱۴۰ سوره نساء ). حضرت فرمود: مقصود از این گفتار این است که هرگاه شنیدید که مردى با حق درافتاده و آن را دروغ معرفی می کند، و درباره پیشوایان بد مى‏گوید از نزد او برخیز و هم نشین با او مشو، هر که خواهد باشد. 🖌 سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ:[وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِى الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِها وَ يُسْتَهْزَأُ بِها...] إِلَى آخِرِ الْ‏آيَة؟ ِ فَقَالَ إِنَّمَا عَنَى بِهَذَا إِذَا سَمِعْتُمُ الرَّجُلَ الَّذِى يَجْحَدُ الْحَقَّ وَ يُكَذِّبُ بِهِ وَ يَقَعُ فِى الْأَئِمَّةِ فَقُمْ مِنْ عِنْدِهِ وَ لَا تُقَاعِدْهُ كَائِناً مَنْ كَانَ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:86 روایة:8
🖌 حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر که به خدا و روز قیامت ایمان دارد نباید در مجلسى بماند که در آن از پیشوایی بدگویی شود یا درباره مؤمنى عیبجویی می کنند. ْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَال: َ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَجْلِسُ مَجْلِساً يُنْتَقَصُ فِیهِ إِمَامٌ أَوْ يُعَابُ فِیهِ مُؤْمِنٌ . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:87 روایة:9
🖌 امام صادق علیه السلام فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده: هر که ایمان به خدا و دنیای دیگر دارد در جایی که باعث تردید و شک [خودش یا دیگران]می شود نایستد. أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه: مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَقُومُ مَكَانَ رِیبَةٍ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:87 روایة:10
🖌 حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: سه مجلس است که خداوند آن را دشمن دارد، و نقمت خود را بر اهل آن می فرستد، پس با آنان همنشینی نکنید و در آن شرکت نکنید. مجلسى که در آن کسى باشد که درباره احکام دین دروغ می گوید، و مجلسى که ذکر دشمنان ما در آن تازه، ولى ذکر ما در آن کهنه باشد، و مجلسى که در آن کسى است که دیگران را از پیروى ما باز می دارد و تو می دانى که او چنین کسى است. أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ ثَلَاثَةُ مَجَالِسَ يَمْقُتُهَا اللَّهُ وَ يُرْسِلُ نَقِمَتَهُ عَلَى أَهْلِهَا فَلَا تُقَاعِدُوهُمْ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ. مَجْلِساً فِیهِ مَنْ يَصِفُ لِسَانُهُ كَذِباً فِى فُتْيَاهُ وَ مَجْلِساً ذِكْرُ أَعْدَائِنَا فِیهِ جَدِیدٌ وَ ذِكْرُنَا فِیهِ رَثٌّ وَ مَجْلِساً فِیهِ مَنْ يَصُدُّ عَنَّا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:87 روایة:12
🖌 حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه به ناصبىها و همنشینى آنها آزمایش شدید پس مانند کسى باش که روى سنگ سرخ شده نشسته باشى تا برخیزى، زیرا خداوند آنها را دشمن دارد و لعنت کند پس هرگاه دیدى که درباره امام از امامان بد گویند وقتى زیرا غضب خداوند در چنین وقتى بر ایشان نازل گردد. أبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِذَا ابْتُلِیتَ بِأَهْلِ النَّصْبِ وَ مُجَالَسَتِهِمْ فَكُنْ كَأَنَّكَ عَلَى الرَّضْفِ حَتَّى تَقُومَ، فَإِنَّ اللَّهَ يَمْقُتُهُمْ وَ يَلْعَنُهُمْ فَإِذَا رَأَيْتَهُمْ يَخُوضُونَ فِى ذِكْرِ إِمَامٍ مِنَ الْأَئِمَّةِ فَقُمْ فَإِنَّ سَخَطَ اللَّهِ يَنْزِلُ هُنَاكَ عَلَيْهِمْ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:88 روایة:13
حضرت امام زین العابدین علیه السلام فرمود: منافق کسی است که از آنچه نهى کند خودش انجام دهد، به آنچه فرمان مىدهد خودش انجام نمی دهد هنگام نماز اعتراض کند. عرض کردم: اى فرزند رسول خدا اعتراض چیست؟ فرمود: توجه ندارد، چون رکوع کند خود را به زمین اندازد (بی میل به نماز است) روزش را شب کند و اندوهى جز خوردن شام ندارد با اینکه روزه نبوده است، شب را صبح کند و اندوهى جز خوابیدن ندارد با اینکه شب را بیدار نبوده، اگر چیزی بگوید دروغ گوید اگر نزدش چیزى به امانت گذارى به تو خیانت کند اگر نزدش نباشى تو را غیبت کند اگر به تو وعده بدهد وفا نکند. 🖌 عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ص قَالَ قَالَ إِنَّ الْمُنَافِقَ يَنْهَى وَ لَا يَنْتَهِى وَ يَأْمُرُ بِمَا لَا يَأْتِى وَ إِذَا قَامَ إِلَى الصَّلَاةِ اعْتَرَضَ -قُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ مَا الِاعْتِرَاضُ قَالَ الِالْتِفَاتُ- وَ إِذَا رَكَعَ رَبَضَ يُمْسِى وَ هَمُّهُ الْعَشَاءُ وَ هُوَ مُفْطِرٌ وَ يُصْبِحُ وَ هَمُّهُ النَّوْمُ وَ لَمْ يَسْهَرْ إِنْ حَدَّثَكَ كَذَبَكَ وَ إِنِ ائْتَمَنْتَهُ خَانَكَ وَ إِنْ غِبْتَ اغْتَابَكَ وَ إِنْ وَعَدَكَ أَخْلَفَكَ 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 111 روایة: 3
حضرت امام کاظم علیه السلام مرقوم فرمودند: «همانا منافقان خواستند خدا را فریب دهند و اوست فریب دهنده آنان و هرگاه برخیزند بسوى نماز گویا بیمارند و خود نمایى کنند با مردم و یاد نکنند خدا را جز اندکى، در این میانه سرگردانند نه بسوى اینانند (خودی ها)و نه بسوى آنان (دشمن) و هر که را خدا گمراه سازد براى او راه هدایت نمی یابی. "سوره نساء" اینها نه از کفارند و نه از مسلمانان، اظهار ایمان کنند و بسوى کفر و تکذیب روند، خدا آنها را لعنت کند. 🖌 مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ قَالَ كَتَبْتُ إِلَى أَبِى الْحَسَنِ علیه السلام أَسْأَلُهُ ...فَكَتَبَ إِلَيَّ إِنَّ الْمُنافِقِینَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَى الصَّلاةِ قامُوا كُسالى يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِیلًا مُذَبْذَبِینَ بَيْنَ ذلِكَ لا إِلى هؤُلاءِ وَ لا إِلى هؤُلاءِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا . لَيْسُوا مِنَ الْكَافِرِینَ وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُسْلِمِینَ يُظْهِرُونَ الْإِیمَانَ وَ يَصِیرُونَ إِلَى الْكُفْرِ وَ التَّكْذِیبِ لَعَنَهُمُ اللَّهُ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:111 روایة:2
حضرت صادق علیه السلام در گفتار خداى عزوجل: "و ایمان نیاورند بیشتر آنان به خدا مگر آنکه مشرک شدند" (سوره یوسف آیه 106) فرمود: هر که شیطان را ندانسته پیروى کند مشرک گردد. عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ مُشْرِكُونَ» قَالَ يُطِیعُ الشَّيْطَانَ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُ فَيُشْرِكُ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 114 روایة: 3
رسول خدا (ص) فرمود: منافق مانند شاخه درخت خرما ست که صاحب آن بخواهد در قسمتى از ساختمان خانه اش از آن بهرهمند گردد و در آنجا که خواهد (بواسطه کجى) قرار نگیرد، پس بجاى دیگرش برد (آنجا نیز) قرار نگیرد، و سرانجامش اینست که آن را بسوزاند. 🖌 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: مَثَلُ الْمُنَافِقِ مَثَلُ جِذْعِ النَّخْلِ أَرَادَ صَاحِبُهُ أَنْ يَنْتَفِعَ بِهِ فِى بَعْضِ بِنَائِهِ فَلَمْ يَسْتَقِمْ لَهُ فِى الْمَوْضِعِ الَّذِى أَرَادَ فَحَوَّلَهُ فِى مَوْضِعٍ آخَرَ فَلَمْ يَسْتَقِمْ لَهُ فَكَانَ آخِرُ ذَلِكَ أَنْ أَحْرَقَهُ بِالنَّار. ِ 📚 اصول کافى ج: 4 صفحه: 113 روایة: 5
🖌 حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر که کسى را در گناهى پیروى کند در حقیقت او را پرستش کرده است. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَال: َ مَنْ أَطَاعَ رَجُلًا فِى مَعْصِيَةٍ فَقَدْ عَبَدَهُ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:116 روایة:8
حضرت صادق علیه السلام فرمود: اگر چنانچه مردمى خداى یگانه و بى‏شریک را پرستش کنند، و نماز را برپا دارند، زکات بدهند و حج بجا آورند و ماه رمضان را روزه بدارند، سپس به کار خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله اعتراض کنند و بگویند: که چرا بر خلاف آن رفتار نشده؟ یا در دل خود چنین اعتراضى کنند. به همین اعتراض مشرک شوند، سپس این آیه را تلاوت فرمود، « نه چنین است به پروردگار تو سوگند، ایمان نیاوردند تا به داورى بگزینند تو را در آنچه سرزده است بین ایشان و سپس نیابند در دلهاى خویش نارضایتی ای از آنچه تو قضاوت کرده‏اى و تسلیم شوند تسلیم شدنى» (سوره نساء آیه 65). 🖌َ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ وَحْدَهُ لَا شَرِیكَ لَهُ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ آتَوُا الزَّكَاةَ وَ حَجُّوا الْبَيْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ، ثُمَّ قَالُوا لِشَيْ‏ءٍ صَنَعَهُ اللَّهُ أَوْ صَنَعَهُ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله: أَلَّا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِی صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِكَ فِی قُلُوبِهِمْ. لَكَانُوا بِذَلِكَ مُشْرِكِینَ. ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ: 《فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِیما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِى أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِیماً》. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:115 روایة:6
🖌 زراره گوید: از حضرت باقر علیه السلام از مستضعف فکری پرسیدم فرمود: او کسى است که توان پیدا کردن راهی که به وسیله آن کفر را از خود دور کند و بدان روش به راه ایمان رود را ندارد، نمی تواند که مؤمن شود، و یا کافر گردد، فرمود: و (آنها) کودکانند و هر که از مردان و زنان که عقلشان چون عقل کودکان است. سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنِ الْمُسْتَضْعَفِ، فَقَالَ هُوَ الَّذِى لَا يَسْتَطِیعُ حِیلَةً يَدْفَعُ بِهَا عَنْهُ الْكُفْرَ وَ لَا يَهْتَدِى بِهَا إِلَى سَبِیلِ الْإِیمَانِ لَا يَسْتَطِیعُ أَنْ يُؤْمِنَ وَ لَا يَكْفُرَ قَالَ وَ الصِّبْيَانُ وَ مَنْ كَانَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ عَلَى مِثْلِ عُقُولِ الصِّبْيَانِ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:127 روایة:3
از امام صادق علیه السلام درباره مستضعفین پرسیدم؟ فرمود: آنها اهل دوستی هستند. عرض کردم: کدام دوستی؟ فرمود: هر آینه آن دوستی در دین نیست بلکه دوستی در ازدواج و ارث و معاشرت است، و ایشان نه مؤمنند و نه کافر، و از آنهایند کسانى که به امید خداى عزوجل هستند [هر چه پیش آید خوش آید]. سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْمُسْتَضْعَفِینَ. فَقَالَ هُمْ أَهْلُ الْوَلَايَةِ. فَقُلْتُ أَيُّ وَلَايَةٍ؟ فَقَالَ: أَمَا إِنَّهَا لَيْسَتْ بِالْوَلَايَةِ فِی الدِّینِ وَ لَكِنَّهَا الْوَلَايَةُ فِى الْمُنَاكَحَةِ وَ الْمُوَارَثَةِ وَ الْمُخَالَطَةِ وَ هُمْ لَيْسُوا بِالْمُؤْمِنِینَ وَ لَا بِالْكُفَّارِ وَ مِنْهُمُ الْمُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:128 روایة:5
🖌 حضرت باقر علیه السلام در گفتار خداى عزوجل: «و دیگران که بامید خدایند» (سوره توبه آیه 106) فرمود: اینها مردمى مشرک بودند، که قاتل مانند حمزه و جعفر و نظائر ایشان از مؤمنین بودند، سپس مسلمان شدند پس خدا را به یگانگى شناختند و شرک را رها کردند، ولی با دل و جان ایمان را نپذیرفتند تا از مؤمنین باشند تا بهشت بر آنها واجب گردد، و بر انکارشان نیز نماندند تا کافر باشند و آتش دوزخ بر آنها لازم باشد، پس آنها بر همین منوال هستند یا خدا عذابشان کند و یا توبه شان را بپذیرد. 🖌 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ» قَالَ قَوْمٌ كَانُوا مُشْرِكِینَ فَقَتَلُوا مِثْلَ حَمْزَةَ وَ جَعْفَرٍ وَ أَشْبَاهَهُمَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ، ثُمَّ إِنَّهُمْ دَخَلُوا فِى الْإِسْلَامِ فَوَحَّدُوا اللَّهَ وَ تَرَكُوا الشِّرْكَ وَ لَمْ يَعْرِفُوا الْإِیمَانَ بِقُلُوبِهِمْ فَيَكُونُوا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَتَجِبَ لَهُمُ الْجَنَّةُ وَ لَمْ يَكُونُوا عَلَى جُحُودِهِمْ فَيَكْفُرُوا فَتَجِبَ لَهُمُ النَّارُ، فَهُمْ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه:131 روایة:1