🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا روزه ی عید فطر، حرام است؟🔸 هیچ فکر کرده ایم چرا واژه «اداره» را برای بخش های حکومت بکار می بریم؟ چون «گردش» است و گردش حول یک محور است. تمام چرخ ها در صنعت دایره هستند. چرا بیضی نسیتند؟ چون بیضی دو کانون دارد؛ آیا اداره یک مملکت از قانون صنعت و اجتماع می تواند جدا باشد؟ در مسئله رویت هلال اگر بر مبنای شهادت شهود فردی عمل کنیم و در نتیجه اختلاف نظر حاصل شود، بعضی باید روزه را واجب بدانند که خوردن آن کفاره آنچنانی دارد و بعضی باید روزه را حرام بدانند و در نماز عید شرکت کنند. آیا با اختلاف در مساله جشن عید، جشن ما و عزای دشمن خواهیم داشت یا عزای ما و جشن دشمن؟ عقل می گوید حرام و واجب قرار دادن روزه برای آن بوده که همه با هم بگیرند و همه با هم افطار کنند. اگر روزه عید حرام نبود، بسیاری به عنوان بدرقه رمضان روزه می گرفتند و وحدت حاصل نمی شد. پس حکیمی که فکر حفظ وحدت از راه حرام کردن روزه در بعد از ماه را کرده بود، فکر حفظ وحدت در اعلام رؤیت و عدم رؤیت را هم کرده است و اگر نه، پس امام برای چیست؟ عید گرفتن یا آخر رمضان دانستن مثل ذکر رکوع نیست که مومنین در انتخاب آن آزادند. بلکه هماهنگی در شروع و اتمام رکوع است. اضافه شدن چند رکوع [در نماز جماعت] و به خاطر اشتباه ماموم پذیرفته است؛ اما [اضافه شدن رکوع] در نماز فرادا پذیرفته نیست. حال که اسلام جهانی نیست که همه مسلمین جهان در یک روز عید بگیرند، لااقل در هر کشور به یک مرکز اکتفا شود و این زیبایی را بر زیبایی دیگر بیافزاییم. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ریاضت و طراوت🔸 تربیت انسان، پیچیده است. وقتی میخواهید فساد را از خود دور کنید، باید مثل پوست کندن تخم مرغ یا پرتقال باشد. بچه ها که میخواهند پرتقال پوست بگیرند، دست خودشان را پرتقالی میکنند اما تمام آب پرتقال هم به صورتشان و به روی فرش میپاشد و پوست هم تکه تکه و بدریخت میشود. وقتی بچه ها تخم مرغ را پوست میگیرند، یا پوست به تخم مرغ میچسبد یا تخم مرغ به پوست و چقدر هم زشت میشود اما کسی که وارد است، چنان پوست میکند که اصلاً نه تخممرغ را زخم میکند و نه چیزی از پوست به تخم مرغ میماند و شکلی زیبا هم پیدا میکند. فساد را باید مثل پوست تخممرغ از خود دور کنی، آنچنان از میان این فساد بیرون بیایی که طراوتی و جمالی پیدا کنی، آنچنان از گناه جدا شوی که ذرهای از آلودگی گناه با تو نماند و زخمی هم از تو کنده نشود. مجاهده با نفس، اگر درست انجام شود، سالک در عین حال که ریاضت میکشد، زیبا و معطر و نیرومند خواهد شد. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸رهبر و راهبرد تربیت جامعه🔸 تربیت‌، گرفتن و رها‌کردن دارد؛ یعنی باید فرد را از آنکه به راه خطا برود بگیری و به راه صحیح بیاوری و طبق یک برنامۀ زمان‌بندی‌شده رهایش کنی. دورۀ رها‌کردن خیلی ظریف‌تر از دورۀ گرفتن است؛ یعنی کسی را نخست تحت‌تأثیر خود قرار‌دادن ساده است. کسی را از تأثیر خود خارج‌کردن و او را روی پای خودش واداشتن دشوار است؛ یعنی چنان دستت را از اطراف او کنار ببری که راه خودش را ادامه بدهد و خرد نشود. وقتی به کسی تعلیم دوچرخه‌‌سواری می‌دهید چه می‌کنید؟ او که وارد نیست؛ او را می‌گیرید، اما همین‌که او دو تا پا زد، رهایش می‌کنید. همین‌که توانست تعادلش را حفظ کند، دست از پشتش برمی‌دارید. گرفتنش آسان است؛ اما این گرفتن به‌ضرر اوست. اگر رهایش کنید که زمین بخورد خوب است! چرا؟ چون «سلامت در وابستگی»، برای انسان «هلاکت» است. درحالی‌که زخمی‌شدن در حفظ تعادل، سعادت است. رهبر جامعه هم، هنگام «گرفتن» و قبضه‌کردن جامعه، کار ساده‌ای دارد؛ کار دشوار او در «رها‌کردن» جامعه است. وابسته‌شدن جامعه به رهبرِ خودش ساده است. روی پای خود ایستادنِ جامعه، به‌طوری‌که خود بفهمد، خود بداند و خود درک کند، دشوار است. برای گذشتن از این مرحله، جامعه «زخم‌هایی» را باید تحمل کند و آسیب‌هایی را باید قبول کند تا بتواند روی پای خود بایستد، بفهمد و حرکت کند. #رهبری #تربیت #برجام @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تهاجم فرهنگی🔸 اگر انسان‌ها بد تعلیم و تربیت شوند، ‌ابزار تهاجم فرهنگی خواهند شد. در جنگ نظامی، اگر یک عده نظامی بر عدۀ دیگری غالب شوند، مغلوب را ‌‌‌‌می‌کشند یا به اسارت می‌‌گیرند؛ اما در جنگ فرهنگی، اگر فرهنگی بر فرهنگ دیگر غالب شود، به‌‌جای اینکه مغلوب کشته یا اسیر شود، تغییر سِمَت می‌‌دهد و عوض اینکه سرباز و افسرِ دوست باشد، سرباز و افسرِ دشمن می‌‌شود. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸من به این رهبر اقتدا کرده ام🔸 عصر ما عصری است که به خاطر حاکمیت طاغوت‎ها، هزار سال است که عده‎ای از نور به ظلمت می‎روند «وَ الَّذينَ کفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمات‎» و به خاطر ولایت الله، عده‎ای هزار سال است از ظلمت به نور می‎روند. فاصله این‎ها در این عصر ما بیشتر از یک سال قبل است، بیشتر از ده سال قبل است، بیشتر از صدسال قبل است؛ چرا؟ چون هر دو در حال دور شدن از هم هستند. بشر به ظلمتی رسیده است که در هیچ تاریخی سابقه چنین ظلمتی نداشته است. ظلم‎هایی در این عصر می‎شود که در هیچ عصری چنین ظلمتی نبود. بالعکسش هم هست. پاک‎هایی پیدا می‎شوند در این عصر که در هیچ عصری چنین پاک‎هایی نبودند. این‎ها به خاطر ولایت الله است. «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ‎ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور» . اصل ولایت است. انسان اگر تحت ولایت الهی باشد مرتباً از ظلمت به سمت نور می‎رود. طاغوت اسم خاصی ندارد. هر جا خدا نبود طاغوت است. خود انسان وقتی غیر خدایی عمل کند، می‎شود طاغوت. ظلمتش را زیاد می‎کند. اما هنگامی با ولایت الله است که از ظلمت به نور می‎رود. شما می‎گویید من با نماز از ظلمت به نور می‎روم یا با ولایت الله از ظلمت به نور می‎روم؟ نه؛ با نماز نمی‎روی، با ولایت می‎روی. وقتی ولایت نبود، انسان را دور می‎کند از خدا. به عاشورا نگاه کن. مگر عاشورایی‎ها نماز نمی‎خواندند؟ نماز بی ولایت می‎خواندند. شدند اشقیای کربلا با همان نماز، با همان حج، با همان جهاد، با همان امربه‎معروف، با همان نهی از منکر، با همان روزه، با همان زکات، با همان صله‎رحم. همه این‎ها را انجام می‎دادند، اما شدند اشقیای کربلا. چرا؟ چون با ولایت طاغوت بودند و این مهم است که انسان بگوید من به این رهبر (آیت الله خامنه‎ای) حواسم هست و اقتدا کرده‎ام، حرف‎های دیگران -هر که باشند- حواست را پرت نکند. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸قیامت و بروز باطن انسان🔸 هیچ کس با نگاه یا لمس یک نوار کاست نمی تواند بفهمد که آن نوار پر است یا خالی، و اگر پر است چه چیزی در آن ضبط شده است. ظاهر نوار کاست هیچ نشانه ای به ما نمی دهد، مگر این که در دستگاه ضبط صوت قرار داده شود. قیامت دستگاه ضبط صوتی است که در آن، نطق اعضاء و جوارح آشکار خواهد شد. ظاهر انسان ها، مانند نوارها شبیه یکدیگر است، تنها یک دستگاه خدایی مانند قیامت است که با آن می توان از درون انسان ها پرده برداشت. @haerishirazi

@haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸بوی گناه🔸 آن که خودش سیر خورده باشد، بوی سیر را نه از خود و نه از دیگران نمی‌شنود. گناه، بوی بدی دارد که خود گناهکار، آن بو را در نمی‌یابد؛ اما آنها که اهل گناه نیستند، کاملا بوی نامطبوع آن را استشمام می‌کند. @haerishirazi

@haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸شرط ظهور🔸 امام زمان(عج) اگر غايب مىشود، ابتدا در دلها غايب مىشود و بعد از آن، در جامعه؛ و اگر ظاهر مىشود، ابتدا بر دلها ظاهر مىشود و بعد از آن بر جامعه. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 اگر وقت خود را بیشتر صرف انتخاب راه و جهت حرکت کنیم، راه برای ما هموار خواهد شد. بسیاری از اوقات، انرژی خود را صرف حرکت میکنیم، درحالیکه انتخاب جهت مهمتر است. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸آیا همیشه باید به «ما قال» توجه کرد و نه «مَن قال»؟🔸 ما اين دو جمله را داريم: «اُنْظُرْ اِلي ما قالَ وَ لا تَنْظُرْ اِلي مَنْ قالَ»؛ نگاه كن ببين چه چيزی گفته شده، نگاه نكن كه چه كسی گفته است. اين يك روايت است. روايت ديگر در ذيل آيه «فَلْيَنْظُرِ الاِنْسانُ اِلي طَعامِهِ» (انسان باید به طعامش توجه کند) است که امام باقر(علیه السلام) می فرمايند: مراد از طعام در این آیه، «عِلْمُهُ الّذي يَاْخُذُهُ عَمَّنْ يَاْخُذُهُ» است، یعنی مقصود از اين طعام، علمى است كه انسان اخذ مىكند و انسان باید بنگرد که این علم را «از چه كسى» اخذ مىكند؟ می گويد: «عَمَّنْ» (از کی گرفته ای؟)، نمی گويد: «عَمَّا» يعنی نگاه كند به علمش ببيند از «چه كسی» می گيرد. حالا شما می گوييد: يك جا به ما گفتيد: «ما قال» را نگاه كن، جای ديگر مي‌گويد: «مَنْ قال» را نگاه کن؟ به ذهن مي‌آيد كه تناقض باشد. نه! تناقض نيست. چرا؟ چون در آنجا که می‌گويد: «انظر الی ما قال»، اين را به كسی می گويد كه قدرت تصور و قدرت تصديق دارد و «صاحب نظر» است. به او می گويد : «انظر»؛ یعنی می تواني خودت «نگاه كنی». اینجا با «ناظر» دارد حرف می زند و با كسی كه چشم بينا دارد صحبت می کند. اما در آيه «فَلْيَنْظُرِ الاِنْسانُ اِلي طَعامِهِ» دارد با «مقلّد» و کسی که صاحبنظر نیست حرف می زند. به كسی كه می خواهد تقليد بكند می گويد: تحقيق كن، ببين او كيست؟ حتی مرجع تقليدت را با تحقيق بشناس. چرا؟ چون گفته‌های او «خوراك علمی» توست. رساله عملی او را تو گویا «می خوری» و «مصرف می كنی» و «طعام» توست. او را بشناس. @haerishirazi