⁉️زیر ساخت فردی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر لسانی چیست؟ 🍀احکام ظاهری امر به معروف مبتنی بر باطن و حقیقتی است که امام خمینی در کتاب آداب الصلوه بر اساس ماجرای بعثت حضرت موسی، به خوبی توضیح می دهند. 🍀مطابق این تعالیم، فرد قیام کننده به امر به معروف و نهی از منکر باید از منیّت ها و به ویژه خودبرتر بینی و خود حق پنداری رها شده باشد و بتواند مشفقانه و خیرخواهانه ، با قول لیّن، با مخاطب خود ارتباط برقرار کند. 🌸طرف مقابل هم بتواند آن شفقت و خیرخواهی را دریافت کند و حس اعتماد و اتحاد بین طرفین برقرار باشد. ❔چنین فضای یکرنگی و همدلی چگونه شکل می گیرد؟ ✨واحد ساختمانی جامعه در اسلام، خانواده است که بر دو پایه مودّت و رحمت بین زوجین استوار است و این چتر مودت و رحمت است که اخوت و ولایت بین فرزندان را در سایه سار خود می گستراند، آن گاه به صله ارحام با معنای وسیع آن، توسعه می یابد و سرانجام به اخوت مومنانه و ولای طرفینی در جامعه دینی می رسد. 🌱وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ🌱 🌴تعالیم فقهی و اخلاقی دین نیز تمام قد از چنین طرحی برای ارتباطات انسانی دفاع می کنند و در صدد استحکام و توسعه آن هستند تا جامعه بتواند بر پایه مودت و رحمت، پذیرای ولایت باشد و به امت تبدیل شده و به امام پیوند بخورد. ⛔️در نقطه مقابل، جامعه مادی است که به جای اصالت خانواده، اصالت فرد را ترویج می کند و پا را فراتر می نهد و برای مسلمین نسخه تزلزل مادر و تخریب خانواده می پیچد و با ابزار انواع رسانه ها و سرگرمی ها به خورد مسلمانان می دهد. ⛔️بدیهی است که در جامعه مدرن که مودت و رحمت جای خود را به شراکت و سهامداری بین زن و شوهرها داده است ، اخوت و ولایت مد نظر اسلام نیز شکل نمی گیرد تا به یکرنگی و همدلی برسیم! 🔶امروزه در جامعه ما؛ ❓روابط معنوی زوجین چقدر در فضای مودت و رحمت است و زن و شوهرها تا چه میزان لباس و مایه سکونت یکدیگر هستند؟ تا ثمره تربیتی این زوجیت، اخوت و ولایت بشود؟! ❓ چه مقدار استقلال مادی و معنوی افراد خانواده از یکدیگر در حال ترویج است؟ ❓آمار افراد مجردی که در سنین مختلف، هنوز خانواده ای تشکیل نداده اند و جدا از خانواده پدری زندگی می کنند و به این مستقل بودن افتخار می کنند، چه وضعی دارد؟ ❓ روند وابستگی عاطفی افراد به حیوانات، روند فرار از تعهدات خانوادگی و ... در جامعه امروز به کدام سو می رود؟ ⚠️وقتی واژگان بدلی و تزیین شده ای مثل استقلال، برنامه های توسعه فردی، آسایش، خوشگذرانی و محترم بودن همه نظرات و ... به جای مفاهیم بلند و انسان سازی مانند صله ، تعاون ، مسئولیت پذیری ، کمال و عبودیت می نشینند ، چگونه قرار است از دل این آدم ها، پیوند اخوت و ولایت بجوشد و امر به معروف بر آن استقرار یابد؟! ⚠️ خصوصا که نهاد آموزش هم این نوع استقلال مبتنی بر اصالت فرد را ترویج می کند و نهاد اقتصاد و بانکداری هم پشتوانه این نوع سبک زندگی هستند! 🌀امر به معروف در جامعه ای که در باتلاق مدرنیته فرو می رود ، چگونه باید احیا شود؟! ادامه دارد... ✍ مهاجر الی الله

وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ

وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ

✍الحمدلله ما ملتی هستیم که در جایگاه تهدید کننده باشیم یا تهدید شونده، در هر حال با ذکر خدا مانوس هستیم. در موضع قدرت می دونیم که همه حول و قوه از خداست و در جایگاه تهدید شونده هم باز پناه ما آیات و ادعیه جوشن هست که تماما ذکر خداست و لذت بخش و آرامش دهنده، لذا انشاء الله جنگ روانی و ترس افکنی ها بر ما حداقل تاثیر را خواهد داشت. الان هم بعد از یک ماه روزه داری و تلاوت و شنیدن مداوم آیات آخر سوره حشر که جوشن هستن و دعای جوشن کبیر و جوشن صغیر، انشاء الله اینها در جان ما نشسته و از این فرصت برای یادِ بیشتر خدا استفاده می کنیم. به خدا پناه می بریم که خلق و خوی یهودی داشته باشیم در چسبیدن به زندگی دنیا و از خدا می خواهیم که همه نفوس مسلمین را از ترس و حب دنیا، ضعف در دین و از هر آسیب و آفتی حفظ کنه و در هر شرایطی بر ایمان ما بیفزاید. ✍مهاجر الی الله

✔️ این مطالبی كه عرض كردیم، اینها فقط نصیحت و درددلِ بین ما نیست كه شما بگویید بنده بشنوم، بنده بگویم شما بشنوید، باید اینها به صورت گفتمان در بیاید. گفتمان یعنی باور عمومی؛ یعنی آن‌چیزی كه به صورت یك سخنِ مورد قبول عموم تلقی بشود، مردم به آن توجه داشته باشند؛ این با گفتن حاصل می‌شود؛ با تبیینِ لازم - تبیین منطقی، تبیین عالمانه و دور از زیاده‌روی‌های گوناگون - حاصل می‌شود؛ با زبان صحیح، با زبان علمی و منطقی و با زبان خوش، بایستی این مطالب را منتقل كرد. ۱۳۹۲/۱۲/۱۵

یکی‌ از آسیب‌پذیری‌های دشمن، روشن‌بینی شما است. شما که روشن‌بین باشید، او آسیب میبیند. سعی کنید روشن‌بینی خودتان را افزایش بدهید. دشمن دنبال این است که بر مغزها تسلّط پیدا کند. تسلّط بر مغزها برای دشمن خیلی باارزش‌تر از تسلّط بر سرزمین‌ها است. اگر مغز یک ملّتی را توانستند تصرّف کنند، آن ملّت سرزمین خودش را دودستی به دشمن تقدیم میکند. مغزها را باید حفظ کرد؛ تسلّط بر مغزها. یک عدّه‌ای خودشان دروغ نگفتند، امّا متأسّفانه دروغ دشمن را تأیید کردند. مراقب باشید این خطرها برای شما و برای مردمتان پیش نیاید؛ به مردمتان کمک کنید.۱۴۰۱/۰۹/۰۵ بیانات در دیدار بسیجیان

شما جوانان عزیز و دانشجویان عزیز که به معنای واقعی کلمه میوه‌ی دل ملّت و امید آینده‌ی این کشورید، به مسئله‌ی «تبیین» اهمّیّت بدهید. خیلی از حقایق هست که باید تبیین بشود. در قبال این حرکت گمراه‌کننده‌ای که از صد طرف به سمت ملّت ایران سرازیر است و تأثیرگذاری بر افکار عمومی که یکی از هدفهای بزرگ دشمنان ایران و اسلام و انقلاب اسلامی است و دچار ابهام نگه داشتنِ افکار و رها کردن اذهان مردم و بخصوص جوانها، «حرکت تبیین» خنثی‌کننده‌ی این توطئه‌ی دشمن و این حرکت دشمن است. هر کدام از شما به عنوان یک وظیفه، مثل یک چراغی، مثل یک نوری پیرامون خودتان را روشن کنید. امروز خوشبختانه میدان باز است برای انتشار افکار. این فضای عمومی در کنار مشکلاتی که ممکن است به وجود بیاورد، برکات بزرگی هم دارد؛ میتوانید افکار درست را، افکار صحیح را منتشر کنید، پاسخ به اشکالات را، پاسخ به ابهام‌آفرینی‌ها را در این فضا با استفاده‌ی از این امکان منتشر کنید و میتوانید در این زمینه به معنای واقعی کلمه جهاد کنید. البتّه اصل قطعی در این باب این است که بایستی از شیوه‌ی اخلاقی در این کار پیروی کرد. از این کاری که بعضی‌ها در فضای مجازی یا در مطبوعات و در مقاله‌ها و اینجا و آنجا انجام میدهند که با دشنام، با تهمت و فریب و دروغ با افکار عمومی مواجه میشوند، باید بشدّت اجتناب کرد. بایستی حقایق را با منطق قوی، سخن متین و عقلانیّت کامل، همراه با زینت عاطفه و عواطف انسانی، و به‌کارگیری اخلاق منتشر کرد. امروز همه‌‌ی ما بایستی در این میدان حرکت بکنیم؛ هر کدام به نحوی و با سهمی که در این راه داریم.۱۴۰۰/۰۷/۰۵

در فرهنگ -این دوستانی که مرتبط با مسئله‌ی فرهنگ هستند جدّاً توجّه کنند- ما مواجه هستیم با یک حمله‌ی همه‌جانبه؛ یک جبهه‌ی عظیمی از لحاظ فرهنگی دارند به ما تهاجم میکنند؛ این هم در خلال حرفهایشان هست، البتّه ما میدانستیم این حرف را، امّا حالا دیگر خودشان هم صریحاً میگویند که «غلبه‌ی بر جمهوری اسلامی و غلبه‌ی بر حاکمیّت اسلام، با جنگ نظامی و با تحریم اقتصادی موفّقیّت‌آمیز نیست، [بلکه] با کار فرهنگی و نفوذ فرهنگی موفّقیّت‌آمیز است؛ ذهنها را باید تغییر داد، روی مغزها باید کار کرد، هوسها را باید تحریک کرد»؛ این را الان صریح میگویند.۱۳۹۸/۰۵/۳۰

آنچه بنده میخواهم به ‌عنوان موضوع مورد بحث عرض کنم، عبارت است از این مسئله: نوع مواجهه‌ی کشور و افراد مؤثّر کشور با چالشها، با حوادث؛ این را میخواهیم بحث کنیم. بالاخره هر کشوری، هر جامعه‌ای حوادثی دارد؛ این حوادث بعضاً حوادث خوب است، بعضاً حوادث تلخ است، بعضاً فشار هست -فرض کنید ما دچار تحریمیم، دچار تهاجم فرهنگی هستیم و از این قبیل چیزها، یا بعضی از کشورها دچار تهاجم سخت و تهاجم نظامی هستند؛ حوادثی برای کشورها پیش می‌آید- گاهی هم پیشرفتهایی پیش می‌آید. نوع مواجهه‌ی با این حوادث خیلی مهم است که چه‌ جور با این حوادث مواجه بشویم. بحث من و موضوعی که میخواهم عرض کنم، این است.  چند دوگانه را من عرض میکنم در این زمینه؛ یعنی نوع مواجهه به چند صورت میتواند تصویر بشود: گاهی مواجهه‌ی ما با این حوادث، مواجهه‌ی فعّال است، گاهی مواجهه‌ی انفعالی و مواجهه‌ی منفعل. فعّال یعنی اینکه وقتی با یک حادثه‌ای روبه‌رو میشویم، نگاه کنیم ببینیم ما در قبال این حادثه -برای دفع آن، برای رفع آن، برای تضعیف آن، یک جاهایی برای تقویت آن- چه‌ کار باید بکنیم؛ فکر کنیم و فعّال وارد میدان بشویم؛ این مواجهه‌ی فعّال. مواجهه‌ی انفعالی این است که وقتی یک حادثه‌ی تلخی، سختی، مشکلی پیش می‌آید، بنا کنیم آه و ناله کردن، دائم به زبان آوردن، دائماً گفتن، مدام تکرار کردن؛ بدون اینکه یک تحرّکی در مقابل آن داشته باشیم. پس دو جور مواجهه داریم: مواجهه‌ی فعّال، مواجهه‌ی انفعالی.۱۳۹۷/۱۲/۲۳ بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری

قرآن را باید فهمید؛ ما دوریم از قرآن. از این دوریِ ما از قرآن، دشمن دارد استفاده میکند. دشمن روزبه‌روز در ما بی‌ایمانی را تزریق میکند، لاابالی‌گری را تزریق میکند، وابستگی به خود را تزریق میکند. نگاه کنید به دولتهای اسلامی، نگاه کنید به کشورهای اسلامی، ببینید در مقابل آمریکا، در مقابل صهیونیسم، در مقابل دشمن، در مقابل غارتگران چه وضعی دارند! این ناشی از دوری از قرآن است. ما اگر به قرآن نزدیک بشویم، همه‌ی این حفره‌ها پُر خواهد شد؛ همه‌ی این خُلل و فُرَج بسته خواهد شد؛ هویّت اسلامی در مقابل هویّت کفر خودش را نشان خواهد داد. معنای اینکه ما میگوییم [اگر] به قرآن عمل کنیم، زندگی درست خواهد شد، این است. معارف قرآنی وجود دارد، این معارف باید تبدیل بشود به گفتمانهای عمومی در بین مردم؛ آن‌قدر تکرار بشود، آن‌قدر کار بشود، آن‌قدر درباره‌اش تحقیق بشود، آن‌قدر بنویسند، آن‌قدر شعرا و اُدبا و هنرمندان درباره‌ی آن کار هنری بکنند که اینها بشود جزو واضحات و بیّنات جامعه‌ی اسلامی؛ البتّه این نشدنی نیست، دور از دسترس هم نیست، خیال نکنند که حالا این کارها را اگر بخواهیم بکنیم، صد سال طول میکشد؛ نه، اگر اهل دل و اهل دین همّت بکنند، این کارها خیلی زود تحقّق پیدا میکند؛ باید این‌جور دنبال قرآن رفت.۱۳۹۶/۰۲/۰۷ بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در مسابقات بین‌المللی قرآن تهاجم فرهنگی