#دست_در_دست_هم_ندهید_به♥️ گاهی دیده می‌شود زن و شوهرها در اماکن #عمومی و در منظر دیگران دستان یکدیگر را میگیرند . یقینا در جامعه افرادی هستند که مجردند و در حال حاضر به دلایلی توانایی و یا شرایط #ازدواج ندارند و دیدن این صحنه ممکن است خاطر آنها را مشوش کند . همانطور که ما آدمها خوردن غذا در مقابل فرد #گرسنه و یا نوازش فرزندمان در مقابل کودک #یتیم را عملی غیر منصفانه و ناپسند می‌دانیم باید نسبت به دیگر #محرومیتهای انسانها نیز حساس باشیم و ناخواسته به آنها #بی‌رحمی نکنیم. @Dlnvshte @Dlnvshte

موضوع «تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات اهل سنت» بعضی می گویند: حضرت زهرا س در ماجرای هجوم حزب غاصب خلافت به خانه آن حضرت ، آنها را علنی و با ذکر نام لعن فرمودند پس تظاهر به لعن با ذکر نام نوعی اقتدا به سیره ایشان است!! در جواب باید گفت: شرایط رویارویی با شرایط آتش بس فرق دارد. در آن زمان عده ای آتش برای سوزاندن خانه حضرت آورده بودند و شرایط رویارویی بود و طبیعی بود حضرت هم آنها را لعن کند و افکار عمومی هم به ایشان حق می داد که واکنش متناسب نشان بدهند. اما بعدا امام علی ع که مولا و مقتدای ما هستند با حزب غاصب خلافت آتش بس کردند و این آتش بس تا زمان ما نیز ادامه دارد. در شرایط آتش بس ، اصل بر همزیستی و ادبیات ملایم است. امام علی ع در شرایط آتش بس ، در نماز جماعت ابوبکر شرکت می کرد. بنابراین شرایط ما با شرایط خاص حضرت زهرا س هنگام حمله به خانه ایشان تفاوت جدی دارد. البته دو سه روایتی که می گویند باید لعن با ذکر نام کنیم اولا هیچیک از آنها سند صحیح ندارند ثانیا در عصر حاضر مرز محفل خصوصی و عمومی خیلی کمرنگ است و لعن با ذکر نام حتی اگر خصوصی باشد مفسده دارد. اولا وحدت شیعه و سنی که دنبالش هستیم اصلا به معنای انکار مسایل تاریخی مسلّم مثل غصب خلافت نیست. ثانیا برائت از ظلم مورد تایید مدافعان وحدت است اما «تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات سنی ها» درست نیست و اهل بیت ع نیز به شیعیان اینطور تعلیم نداده اند. وحدت یعنی همزیستی و رفتار نیکو و عدم تظاهر به لعن با ذکر نام. یعنی باید به شیوه زیارتنامه هایی که از معصومین ع رسیده است لعن کنیم یعنی «لعن ظالمان بطور کلی». البته افرادی مثل شمر و عمر سعد را با ذکر نام نیز لعن می کنیم زیرا از مقدسات اهل سنت نیستند. @pasokhtext @pasokhtext

نکات مهمی درباره روایات تحقیر زنان و بدگویی از آنها که به پیامبر (ص) و مولا علی (ع) نسبت شده است آیا صد درصد مطالب کتاب نهج البلاغه کلام امیرالمؤمنین (ع) است یا برخی از جملاتش از حضرت (ع) نیست؟ آیا واقعا رسول الله (ص) و امام علی (ع) فرموده اند که زن ناقص العقل است و نباید با او مشورت کرد؟ 7 دقیقه صوت مهم عضویت در کانال👇 @pasokhvoice @pasokhvoice

بعضــے ها ... لباسِ #دامـــادی هـم گرفتہ بودند ولے ... لباس #غواصـــے پوشیدند ... و بہ معشوق رسیدند #شهادت... 🍃 @SALAMbarEbrahimm 🍃

ترانه معنوی به زبان انگلیسی

✅ اشتباه بزرگ برخی جوانان؛ نه هر انسان سنت‌گرایی مخالف آزاد اندیشی است و نه هر فرد سنت‌شکنی آزاداندیش است #عکس_نوشت 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

#من_لذت_میخواهم #استاد_پناهیان #کلیپ_صوتی @panahian14

#امام_علی_علیه_السلام می فرمایند : 🍃راضی باش تا به آسایش دست یابی🍃 #حدیث_رو‌ز 🔖#توصیه_های_اخلاقی_علما 🔖 http://eitaa.com/joinchat/3024879616Ce095b35cfa

اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم «فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ» آنان، حق را هنگامى که به سراغشان آمد، تکذیب کردند، ولى بزودى اخبار (و کیفر) آنچه را استهزا مى کردند، به آنان مى رسد. (انعام/۵) @Dlnvshte♥️

جای خدا نباشیم روزی درنمازجماعت موبایل یه نفر زنگ خورد زنگ موبایل آن مرد ترانه ای بود بعدنمازهمه اورا سرزنش کردند واو دیگر آنجا به نماز نرفت. همان مردبه کافه ای رفت وناگهان قلیان ازدستش افتاد وشکست مردکافه چی باخوش رویی گفت اشکال نداره،فدای سرت او از آن روز مشتری دائمی آن کافه شد حکایت ماست: جای خدا مجازات میکنیم جای خدا میبخشیم جای خدا..... اون خدایی که من میشناسم اگه بندش اشتباهی بکنه، اینجوری باهاش برخورد نمیکنه منو شما جای خدا نیستیم اینو هیچوقت یادمون نره🙏🙏 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @Dlnvshte 🌸🌻

#استوری خدا♥️♥️♥️ 💚📖 @ayegeraphy♥️♥️ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

فلسفه و خاطره جالب آیت الله سیستانی خاطره‌ی زیر را دکتر «احمد علی الحلی» از تاریخ‌نگاران و سندپژوهان عراق که در حیطه‌ی کتب و علوم دینی فعال است به نقل از حجت‌الاسلام سید محمدعلی ربانی (شاگرد و تقریرنویس درس حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی) در صفحه‌ی فیس‌بوک خود نقل کرده است: روزی یکی از طلابی که به همراه ما در درس آقای سیستانی شرکت می‌کرد در مسئله‌ای علمی به استاد اشکال وارد کرد و تلاش داشت نظر مرجع أعلی و زعیم حوزه آقای خوئی (قدس سره) را بر نظر آقای سیستانی پیروز کند بدون اینکه دلیل منطقی به همراه داشته باشد، و این تلاش در اصل خود امر زیبایی است؛ چرا که از آزادی فکری در فرایند اجتهاد ناشی می‌شود و مذهب تشیع با فتح باب همین آزادی فکری از هزار سال پیش عزیز شده است، اما مسئله این بود که شیوه‌ی مناقشه‌ی او با سید الاستاد همراه با اخلاق و احترام نبود، و ادب را زیر پا گذاشت، به گونه‌ای که استاد از گفتگو با آن شخص به این شیوه بسیار آزرده شد. و بعد از آنکه به همراه او از محل درس خارج شدیم و به سمت منزل راه افتادیم سید به من این نکته را فرمود: زمانی که در سن ۱۸ سالگی بودم، یادگیری درس فلسفه را با فهمی دقیق از مفاهیم پیچیده‌ی آن به پایان رساندم، آن‌چنان‌که گاهی اوقات دچار مقداری عُجب و غرور می‌شدم و به همین دلیل شیفته‌ی فلاسفه و دلبسته‌ی اندیشه‌های آنان بودم. و با این وجود در حوزه‌ی مشهد مقدس در دروس آیت‌الله العظمی حاج شیخ میرزا مهدی اصفهانی (قدس سره) حضور یافتم، و او منتقد فلاسفه و نسبت به فلسفه سختگیر بود، و هنوز صدایش در گوشم طنین می‌اندازد که وقتی ما را مخاطب قرار می‌داد و به هواداران علم فلسفه می‌تاخت می‌گفت: «آیا می‌خواهید مذهبی در مقابل مذهب أهل البیت علیهم السلام برپا کنید؟ شما که هستید؟ چه کاره هستید؟ منصرف شوید، سر عقل بیایید، این فلسفه را که مخلوط به آرای دور از طریق اهل بیت علیهم السلام است رها کنید!» ولی با این وجود من با بی‌ادبی با او به مناقشه نپرداختم، و از فلاسفه‌ای که تأییدشان می‌کردم یاری جستم، و حضور خود بر سر درس‌های او را ادامه دادم تا اینکه مرا قانع کرد در تایید مطلق علم فلسفه و علاقه‌ی مبالغه‌آمیز خود نسبت به فلاسفه تجدید نظر کنم، و پس از آن در این وادی بی‌طرف شدم، نه هوادار بودم و نه معاند، و آنجا بود که فایده‌ی تواضع و ادب و ضرر عجب و غرور را کشف کردم. منبع: https://fa.shafaqna.com/news/564668/ عضویت در کانال: https://eitaa.com/haghighah @haghighah @haghighah