خطراتی که اسلام را به عنوان یک پدیده عزیز تهدید می‌کند، از قبل از پدید آمدن یا آغاز شدنش از طرف پروردگار پیش‌بینی ‌شده‌است و وسیله مبارزه با آن در خود اسلام کار گذاشته شده است. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶۷

دو خطر عمده اسلام را تهدید می‌کند که یکی خطرِ دشمنان خارجی است و دیگری خطر اضمحلال داخلی است. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶۷

دشمن و آفت دیگر، آفتِ اضمحلال درونی است. خودی‌ها ممکن است بر اثر خستگی، براثر اشتباه در فهم راه درست، بر اثر مغلوب احساسات نفسانی شدن در درون دچار آفت زدگی شوند. البته خطرش بیشتر از خطر دشمن خارجی است. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶۸

اسلام برای مقابله با آفت دشمنان خارجی و داخلی علاج معین کرده است و جهاد را گذاشته است. جهاد مخصوص دشمنان خارجی نیست. کتاب انسان ۲۵۰ ساله،ص۱۶۸

اغلب سخنان و توصیه‌های امیرالمؤمنین شیر میدان نبرد با دشمن راجع به زهد و تقوا و اخلاق و نفی و تحقیر دنیا و گرامی شمردن ارزش‌های معنوی و والای بشری است. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶۹

آنجایی که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس در اعلی مرتبه آن تجلی پیدا کرد ماجرای عاشورا بود. نمونه اعلایی که باید ارائه شود تا الگو قرار گیرد. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶٩

عاشورا عبارت است از یک حرکت عظیم مجاهدت‌آمیز در هر دو جبهه‌ی مبارزه با دشمن خارجی که دستگاه خلافت فاسد است و هم در جبهه درونی که آن روز، جامعه به طور عموم به سمت فساد درونی حرکت کرده بود. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۶۹

فاسد شدن دستگاه از درون یعنی افرادی در جامعه پیدا شوند که به تدریج بیماری اخلاقی مسری دنیا زدگی و شهوت زدگی را که متاسفانه مهلک هم هست به جامعه منتقل کنند. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۷۱

قیام عظیم حسینی هم با دشمن مبارزه کرد و هم با روحیه راحت طلبی فساد پذیر رو به تباهی میان مسلمانان عادی و معمولی. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۷۱

کسانی که گفته‌اند هدف، حکومت بود یا هدف، شهادت بود، میان هدف و نتیجه، خلط کرده‌اند. امام حسین هدف دیگری داشت؛ منتها رسیدن به آن هدفِ دیگر، حرکتی را می‌طلبد که این حرکت، یکی از این دو نتیجه را داشت، حکومت یا شهادت که حضرت برای هر دو آمادگی داشت. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۷۴

پیغمبر اکرم وقتی که می‌آید یک مجموعه احکام می آورد، این احکام بعضی فردی برای اصلاح خود انسان و بعضی اجتماعی است برای اینکه دنیای بشر را اداره کند و اجتماعات را به پا دارد، به این مجموعه، نظام اسلامی می‌گویند. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۷۶

دو نوع انحراف داریم گاهی مردم فاسد می‌شوند اما احکام اسلامی از بین نمی‌رود، گاهی نیز علاوه بر مردم حکومت‌ها، گویندگان و علمای دین هم فاسد می‌شوند و قرآن و حقایق تحریف می‌شوند. اگر جامعه و نظام اسلامی به چنین چیزی دچار شد، تکلیف چیست؟ قیام البته در صورتی که موقعیت مناسب باشد. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۷۷