🚨 اندکی تامل 👈این سرگذشتمان نمی گذرد . 🔺 کودک که بودیم ، تاریخ می خواندیم .امیرکبیر،ستار خان ،باقر خان ، رئیس علی تنگستانی و میرزای جنگلی . 🔺با خود می خواندیم و خوش بودیم به ایستادگی مردانمان. به انتهای داستان که می رسیدیم اما ، امیر مان را ، کبیرمان را می کشتند . میرزایمان را می کشتند . تنگستانیمان را می کشتند. ستارخانمان را می کشتند . باقر خانمان را می کشتند. ❌اما سردارانمان را غریبه نکشت هرچه با ما کرد این آشنا کرد. 🔺 با خود میخواندیم و می گفتیم چه احمق مردمانی بودند. بزرگانشان را می کشتند؟. 🔺با خود می گفتیم بزرگ می شویم کشوری می سازیم، صنعتش امیر کبیری ، آزاد از یوغ #استعمار غرب و شرق ، صنعت گرمان می سازد بهترین سماور مردمانش ستارخانی ، خاک می خورند خاک نمی دهند مردانش تنگستانی ، از تنگستان های تاریخ عقب نمی جهند. خواهیم ایستاد مقاوم همچون رئیس علی دلداده . دل می دهیم به خاک به آب به آسمانمان اما خاک و امتیاز نخواهیم داد. تشنه نخواهیم شد . یک نان را هم، همه باهم می خوریم زیر بار ذلت نمی رویم . وطن را خواهیم ساخت. 🔴ما هم ، بزرگ شدیم امیر کبیرمان فریاد زد هل من ناصر ینصرنی . نشنیدیم نشناختیم . میرزایمان فریاد زد مقاومت کنید که امان نامه گرگ تزویر است. امان می دهد تا مقاومت تان را بشکند. نشنیدیم و نشناختیم. ❌کلید داران مان اما از کربلا مشق مذاکره کردند. 🔺مردمان را دلخوش به مذاکره بجای مقاومت کردند با اینکه سرنوشت سازش را لمس کرده بودند گفتند #چالش و #تنش هزینه دارد، اما نگفتند که #سازش_هزینه_دارد نیز 🔺و هزینه #سازش بسی بیشتر از چالش بوده است در سازش ما ایروانها و گرجستانها و خزرها و بحرینها دادیم علاوه بر دادن سرداران و قهرمانان، اما در #چالش خرمشهرها فتح کردیم و گردنها شکستیم و مهمتر از همه وجبی از خاک و ناموس عقب ننشستیم گفت ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش را – بیرون باید کشید از این ورطه رخت خویش را.