خطبه ۱۹۲نهج البلاغه

خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه به طور کامل این خطبه را خطبه قاطعه یعنی تحقیر کننده نامیدند که در آن ارزشهای جاهلیت را امام کوچک و خوار شمرده است

✅معرفی خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه اين خطبه را «قاصعه» يعنى تحقير كننده ناميدند كه در آن ارزش هاى جاهلى را كوچك و خوار شمرد و از طولانى ‏ترين سخنرانى ‏هاى امام است كه در سال ۴۰ هجرى در حاليكه سوار بر اسب بود ايراد فرمود: ✅فهرست مطالب  ۱_ والايى پروردگار  ۲_نكوهش تكبر و خودپسندى شيطان  ۳-آزمايش‏ها درمان تكبّر  ۴ -هشدار از دشمنى ‏هاى شيطان  ۵-پرهيز از تكبّر و اخلاق جاهلى  ۶-پرهيز از سران متكبّر و خود پسند  ۷ -ضرورت عبرت از گذشتگان  ۸-فلسفه آزمايش‏ها  ۹- فلسفه حج  ۱۰- پرهيز از ستمكارى  ۱۱_ فلسفه عبادات اسلامى  ۱۲_ تعصّب ورزيدن زشت و زيبا  ۱۳-علل پيروزى و شكست ملّت‏ها  ۱۴- ره ‏آورد بعثت پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم  ۱۵- علل نكوهش و سقوط كوفيان  ۱۶- قاطعيّت امام در نبرد با منحرفان  ۱۷-سوابق درخشان شجاعت و فضائل امام عليه السّلام  ۱۸- خيره سرى و دشمنى سران قريش  ۱۹- الگوهاى كامل ايمان  📍متن کامل ترجمه خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه که به خطبه «قاصعه»نامیده شده است در لینک زیر بخونید👇 http://moudeomam.com/nahjolbalagheh/khotbeha/756-khotbehaye-nahjolbalaghe443.html 🔺عکس نوشته های این خطبه هم در کانال حقیقت واصل ببینید @hagigatevasel

🚨آزمايش‏ها جهت درمان تكبّر  خداوند اگر اراده مى ‏كرد، آدم عليه السّلام را از نورى كه چشم‏ها را خيره كند، و زيباييش عقلها را مبهوت سازد، و عطر و پاكيزگى ‏اش حس بويايى را تسخير كند مى‏ آفريد، كه اگر چنين مى ‏كرد، گردن‏ها در برابر آدم فروتنى مى‏ كردند، و آزمايش فرشتگان براى سجده آدم عليه السّلام آسان بود، امّا خداوند مخلوقات خود را با امورى كه آگاهى ندارند آزمايش مى ‏كند، تا بد و خوب تميز داده شود، و تكبّر و خودپسندى را از آنها بزدايد، و خود بزرگ بينى را از آنان دور كند. پس، از آنچه خداوند نسبت به ابليس انجام داد عبرت گيريد، زيرا اعمال فراوان و كوشش‏ هاى مداوم او را با تكبّر از بين برد. او شش هزار سال عبادت كرد كه مشخّص نمى ‏باشد از سال‏هاى دنيا يا آخرت است، امّا با ساعتى تكبّر همه را نابود كرد، چگونه ممكن است پس از ابليس، فرد ديگرى همان اشتباه را تكرار كند و سالم بماند نه، هرگز خداوند هيچ گاه انسانى را براى عملى وارد بهشت نمى‏ كند كه براى همان عمل فرشته‏ اى را محروم سازد. فرمان خدا در آسمان و زمين يكسان است ، و بين خدا و خلق، دوستى خاصّى وجود ندارد كه به خاطر آن، حرامى را كه بر جهانيان ابلاغ فرموده حلال بدارد.  ✅✅فلسفه آزمايش‏ها  پس همانا خداوند سبحان بندگان متكبّر را با دوستان خود كه در چشم آنها ناتوانند مى ‏آزمايد، وقتى كه موسى بن عمران و برادرش هارون عليهم السّلام بر فرعون وارد شدند، و جامه‏ هاى پشمين بتن، و چوب دستى در دست داشتند، و با فرعون شرط كردند كه اگر تسليم پروردگار شود، حكومت و ملكش جاودانه بماند و عزّتش برقرار باشد، فرعون گفت: «آيا از اين دو نفر تعجّب نمى ‏كنيد كه دوام عزّت و جاودانگى حكومتم را به خواسته‏ هاى خود ربط مى‏ دهند در حالى كه در فقر و بيچارگى به سر مى‏ برند اگر چنين است چرا دستبندهاى طلا به همراه ندارند» اين سخن را فرعون براى بزرگ شمردن طلا و تحقير پوشش لباسى از پشم گفت، در حالى كه اگر خداى سبحان اراده مى‏ فرمود، به هنگام بعثت پيامبران، درهاى گنج‏ ها، و معدن‏ هاى جواهرات، و باغات سرسبز را به روى پيامبران مى‏ گشود، و پرندگان آسمان و حيوانات وحشى زمين را همراه آنان به حركت در مى‏ آورد. امّا اگر اين كار را مى‏ كرد، آزمايش از ميان مى‏ رفت، و پاداش و عذاب بى ‏اثر مى ‏شد، و بشارت‏ ها و هشدارهاى الهى بى ‏فايده مى‏ بود، و بر مؤمنان اجر و پاداش امتحان شدگان واجب نمى ‏شد، و ايمان آورندگان ثواب نيكوكاران را نمى ‏يافتند، و واژه‏ها، معانى خود را از دست مى ‏داد. در صورتى كه خداوند پيامبران را با عزم و اراده قوى، گرچه با ظاهرى ساده و فقير مبعوث كرد، با قناعتى كه دل‏ها و چشم‏ها را پر سازد، هر چند فقر و ندارى ظاهرى آنان چشم و گوش‏ها را خيره سازد. اگر پيامبران الهى، داراى چنان قدرتى بودند كه مخالفت با آنان امكان نمى‏ داشت، و توانايى و عزّتى مى‏ داشتند كه هرگز مغلوب نمى‏ شدند، و سلطنت و حكومتى مى ‏داشتند كه همه چشم‏ ها به سوى آنان بود، از راه‏ هاى دور بار سفر به سوى آنان مى‏  بستند، اعتبار و ارزششان در ميان مردم اندك بود، و متكبّران در برابرشان سر فرود مى ‏آوردند، و تظاهر به ايمان مى ‏كردند، از روى ترس يا علاقه ‏اى كه به مادّيات داشتند. در آن صورت نيّت‏ هاى خالص يافت نمى ‏شد، و اهداف غير الهى در ايمانشان راه مى‏ يافت، و با انگيزه‏ هاى گوناگون به سوى نيكى ‏ها مى ‏شتافتند. امّا خداى سبحان اراده فرمود كه پيروى از پيامبران، و تصديق كتب آسمانى، و فروتنى در عبادت، و تسليم در برابر فرمان خدا، و اطاعت محض فرمانبردارى، با نيّت خالص تنها براى خدا صورت پذيرد، و اهداف غير خدايى در آن راه نيابد، كه هر مقدار آزمايش و مشكلات بزرگتر باشد ثواب و پاداش نيز بزرگتر خواهد بود.  📚خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه @hagigatevasel

🚨 تعصّب ورزيدن زشت و زيبا  من در اعمال و رفتار جهانيان نظر دوختم، هيچ كس را نيافتم كه بدون علّت در باره چيزى #تعصّب ورزد، جز با دليلى كه با آن ناآگاهان را بفريبد، و يا برهانى آورد كه در عقل سفيهان نفوذ كند، جز شما زيرا در باره چيزى تعصّب مى ‏ورزيد كه نه علّتى دارد و نه سببى، ولى شيطان به خاطر اصل خلقت خود بر آدم عليه السّلام تعصّب ورزيد، و آفرينش او را مورد سرزنش قرار داد و گفت «مرا از آتش و تو را از گل ساخته‏ اند»، و سرمايه‏ داران فساد زده امّت‏ها، براى داشتن نعمت‏هاى فراوان تعصّب ورزيدند و گفتند: «ما صاحبان فرزندان و اموال فراوانيم و هرگز عذاب نخواهيم شد»  پس اگر در تعصّب ورزيدن ناچاريد، ✅براى اخلاق پسنديده، افعال نيكو، و كارهاى خوب تعصّب داشته باشيد، همان افعال و كردارى كه انسان‏هاى با شخصيّت، و شجاعان خاندان عرب، و سران قبائل در آنها از يكديگر پيشى مى ‏گرفتند، 👌 يعنى اخلاق پسنديده، بردبارى  به هنگام خشم فراوان، و كردار و رفتار زيبا و درست، و خصلت ‏هاى نيكو پس تعصّب ورزيد در حمايت كردن از پناهندگان، و همسايگان، وفادارى به عهد و پيمان، اطاعت كردن از نيكى ‏ها، سرپيچى از تكبّر و خود پسندى ‏ها، تلاش در جود و بخشش، خود دارى از ستمكارى، بزرگ شمردن خونريزى، انصاف داشتن با مردم، فروخوردن خشم، پرهيز از فساد در زمين، تا رستگار شويد.  📚خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه @hagigatevasel

🌹خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه معروف به خطبه همّام که یک خطبه فوق العاده زیبا درباره ویژگی های #پرهیزگاران است ✅ کسانی که اهل خودسازی و علاقه مند به سیر و سلوک معنوی هستند بخوانند و عمل کنند @hagigatevasel

🌹#خطبه_همّام خطبه فوق العاده زیبای امام درباره پرهیزگاران که به یکی از یاران پرهیزگار خود به نام همّام ،امام فرمودند: ✅سيماى پرهيزكاران  پس از ستايش پروردگار همانا خداوند سبحان پديده‏ ها را در حالى آفريد كه از اطاعتشان بى‏ نياز، و از نافرمانى آنان در امان بود، زيرا نه معصيت گناهكاران به خدا زيانى مى‏ رساند و نه اطاعت مؤمنان براى او سودى دارد، روزى بندگان را تقسيم، و هر كدام را در جايگاه خويش قرار داد. امّا پرهيزكاران در دنيا داراى فضيلت‏ هاى برترند، سخنانشان راست، پوشش آنان ميانه روى، و راه رفتنشان با تواضع و فروتنى است، چشمان خود را بر آنچه خدا حرام كرده مى‏ پوشانند، و گوش‏ هاى خود را وقف دانش سودمند كرده‏ اند، و در روزگار سختى و گشايش، حالشان يكسان است. و اگر نبود مرگى كه خدا بر آنان مقدّر فرموده، روح آنان حتى به اندازه بر هم زدن چشم، در بدن‏ها قرار نمى گرفت، از شوق ديدار بهشت، و از ترس عذاب جهنّم. خدا در جانشان بزرگ و ديگران كوچك مقدارند، بهشت براى آنان چنان است كه گويى آن را ديده و در نعمت‏ هاى آن به سر مى ‏برند، و جهنّم را چنان باور دارند كه گويى آن را ديده و در عذابش گرفتارند. دل‏ هاى پرهيزكاران اندوهگين، و مردم از آزارشان در أمان، تن‏هايشان لاغر، و درخواست‏ه ايشان اندك، و نفسشان عفيف و دامنشان پاك است. در روزگار كوتاه دنيا صبر كرده تا آسايش جاودانه قيامت را به دست آورند: تجارتى پر سود كه پروردگارشان فراهم فرموده، دنيا مى‏ خواست آنها را بفريبد امّا عزم دنيا نكردند، مى خواست آنها را اسير خود گرداند كه با فدا كردن جان، خود را آزاد ساختند.  ✅ شب پرهيزكاران  پرهيزكاران در شب بر پا ايستاده مشغول نمازند، قرآن را جزء جزء و با تفكّر و انديشه مى‏ خوانند، با قرآن جان خود را محزون و داروى درد خود را مى ‏يابند. وقتى به آيه‏ اى برسند كه تشويقى در آن است، با شوق و طمع بهشت به آن روى آورند، و با جان پر شوق در آن خيره شوند، و گمان مى ‏برند كه نعمت‏هاى بهشت برابر ديدگانشان قرار دارد، و هر گاه به آيه‏ اى مى ‏رسند كه ترس از خدا در آن باشد، گوش دل به آن مى‏ سپارند، و گويا صداى بر هم خوردن شعله‏ هاى آتش، در گوششان طنين افكن است، پس قامت به شكل ركوع خم كرده، پيشانى و دست و پا بر خاك ماليده، و از خدا آزادى خود را از آتش جهنّم مى ‏طلبند.  ✅روز پرهيزكاران  پرهيزكاران در روز، دانشمندانى بردبار، و نيكوكارانى با تقوا هستند كه ترس الهى آنان را چونان تير تراشيده لاغر كرده است، كسى كه به آنها مى‏ نگرد مى‏ پندارد كه بيمارند امّا آنان را بيمارى نيست، و مى‏ گويد، مردم در اشتباهند در صورتى كه آشفتگى ظاهرشان، نشان از امرى بزرگ است. از اعمال اندك خود خشنود نيستند، و اعمال زياد خود را بسيار نمى ‏شمارند. نفس خود را متّهم مى‏ كنند، و از كردار خود ترسناكند. هرگاه يكى از آنان را بستايند، از آنچه در تعريف او گفته شد در هراس افتاده مى‏ گويد: «من خود را از ديگران بهتر مى‏  شناسم و خداى من، مرا بهتر از من مى ‏شناسد، بار خدايا، مرا بر آنچه مى‏ گويند محاكمه نفرما، و بهتر از آن قرارم ده كه مى ‏گويند، و گناهانى كه نمى‏ دانند بيامرز»  📚بخشی از خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه ادامه در پست بعد @hagigatevasel

 🌹بخش آخر خطبه همّام ✅نشانه‏ هاى پرهيزكاران  و از نشانه‏ هاى يكى از پرهيزكاران اين است كه او را اينگونه مى ‏بينى: در ديندارى نيرومند، نرمخو و دور انديش است، داراى ايمانى پر از يقين، حريص در كسب دانش، با داشتن علم بردبار، در توانگرى ميانه رو، در عبادت فروتن، در تهي دستى آراسته، در سختى‏ ها بردبار، در جستجوى كسب حلال، در راه هدايت شادمان و پرهيز كننده از طمع ورزى، مى‏ باشد. اعمال نيكو انجام مى‏ دهد و ترسان است، روز را به شب مى ‏رساند با سپاسگزارى، و شب را به روز مى‏ آورد با ياد خدا، شب مى‏ خوابد اما ترسان، و بر مى ‏خيزد شادمان، ترس براى اينكه دچار غفلت نشود، و شادمانى براى فضل و رحمتى كه به او رسيده است. اگر نفس او در آنچه دشوار است فرمان نبرد، از آنچه دوست دارد محرومش مى‏ كند. روشنى چشم پرهيزكار در چيزى قرار دارد كه جاودانه است، و آن را ترك مى‏ كند كه پايدار نيست، بردبارى را با علم، و سخن را با عمل، در مى‏ آميزد. پرهيزكار را مى ‏بينى كه: آرزويش نزديك، لغزش‏ هايش اندك، قلبش فروتن، نفسش قانع، خوراكش كم، كارش آسان، دينش حفظ شده، شهوتش در حرام مرده و خشمش فرو خورده است. مردم به خيرش اميدوار، و از آزارش در امانند. اگر در جمع بى ‏خبران باشد نامش در گروه ياد آوران خدا ثبت مى گردد، و اگر در ياد آوران باشد نامش در گروه بى‏ خبران نوشته نمى ‏شود. ستمكار خود را عفو مى‏ كند، به آن كه محرومش ساخته مى‏ بخشد، به آن كس كه با او بريده مى ‏پيوندد، از سخن زشت دور، و گفتارش نرم، بدى‏هاى او پنهان، و كار نيكش آشكار است. نيكى‏ هاى او به همه رسيده، آزار او به كسى نمى ‏رسد. در سختى ‏ها آرام، و در ناگواري ها بردبار و در خوشى ‏ها سپاسگزار است. به آن كه دشمن دارد ستم نكند، و نسبت به آن كه دوست دارد به گناه آلوده نشود. پيش از آن كه بر ضد او گواهى دهند به حق اعتراف مى ‏كند، و آنچه را به او سپرده اند ضايع نمى‏ سازد، و آنچه را به او تذكّر دادند فراموش نمى ‏كند. مردم را با لقب‏هاى زشت نمى‏ خواند، همسايگان را آزار نمى ‏رساند، در مصيبت‏هاى ديگران شاد نمى‏ شود و در كار ناروا دخالت نمى‏ كند، و از محدوده حق خارج نمى ‏شود. اگر خاموش است سكوت او اندوه گينش نمى‏ كند، و اگر بخندد آواز خنده او بلند نمى‏ شود، و اگر به او ستمى روا دارند صبر مى ‏كند تا خدا انتقام او را بگيرد. نفس او از دستش در زحمت، ولى مردم در آسايشند. براى قيامت خود را به زحمت مى ‏افكند، ولى مردم را به رفاه و آسايش مى‏ رساند. دورى او از برخى مردم، از روى زهد و پارسايى، و نزديك شدنش با بعضى ديگر از روى مهربانى و نرمى است. دورى او از تكبّر و خود پسندى، و نزديكى او از روى حيله و نيرنگ نيست. (سخن امام كه به اينجا رسيد، ناگهان همّام ناله‏اى زد و جان داد. امام عليه السّلام فرمود) سوگند به خدا من از اين پيش آمد بر همّام مى‏ ترسيدم. سپس گفت: آيا پندهاى رسا با آنان كه پذيرنده آنند چنين مى ‏كند شخصى رسيد و گفت: چرا با تو چنين نكرد امام عليه السّلام پاسخ داد: واى بر تو، هر أجلى وقت معيّنى دارد كه از آن پيش نيفتد و سبب مشخّصى دارد كه از آن تجاوز نكند. آرام باش و ديگر چنين سخنانى مگو، كه شيطان آن را بر زبانت رانده است. 📚خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه @hagigatevasel

🚨سيماى منافقان   اى بندگان خدا شما را به ترس از خدا سفارش مى‏ كنم، و شما را از منافقان مى‏ ترسانم، زيرا آنها گمراه و گمراه كننده‏ اند، خطاكار و به خطاكارى تشويق كننده‏ اند، به رنگ‏هاى گوناگون ظاهر مى‏ شوند، از ترفندهاى گوناگون استفاده مى‏ كنند، براى شكستن شما از هر پناهگاهى استفاده مى‏ كنند، و در هر كمينگاهى به شكار شما مى‏ نشينند، قلب‏ هايشان بيمار، و ظاهرشان آراسته است، در پنهانى راه مى‏ روند، و از بيراهه‏ ها حركت مى‏ كنند. وصفشان دارو، و گفتارشان درمان امّا كردارشان دردى است بى درمان، بر رفاه و آسايش مردم حسد مى ‏ورزند، و بر بلاء و گرفتارى مردم مى‏ افزايند، و اميدواران را نا اميد مى ‏كنند.  آنها در هر راهى كشته‏اى، و در هر دلى راهى، و بر هر اندوهى اشك ها  مى ‏ريزند، مدح و ستايش را به يكديگر قرض مى‏ دهند، و انتظار پاداش مى‏ كشند، اگر چيزى را بخواهند اصرار مى‏ كنند و اگر ملامت شوند، پرده درى مى‏ كنند، و اگر داورى كنند اسراف مى‏ ورزند. آنها برابر هر حقّى باطلى، و برابر هر دليلى شبه ه‏اى، و براى هر زنده‏اى قاتلى، و براى هر درى كليدى، و براى هر شبى چراغى تهيّه كرده‏اند. با اظهار يأس مى‏خواهند به مطامع خويش برسند، و بازار خود را گرم سازند، و كالاى خود را بفروشند، سخن مى‏ گويند اما به اشتباه و ترديد مى‏ اندازند، وصف مى‏ كنند امّا فريب مى ‏دهند، در آغاز، راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بست مى‏ كشانند، آنها ياوران شيطان و زبانه ‏هاى آتش جهنّم مى ‏باشند: «آنان پيروان شيطانند، و بدانيد كه پيروان شيطان زيانكارانند» 📚بخشی از خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه @hagigatevasel

🌹خطبه بسیار زیبا و فوق العاده امام درباره خداشناسی (حتما بخونید) و 🔺ببینید عظمت خدا را نسبت به بندگان ✅✅ #خداشناسى   و بدانيد اى بندگان خدا كه خداوند شما را بيهوده نيافريد، و بى سرپرست رها نكرد. از ميزان نعمتش بر شما آگاه، و اندازه نيكى‏ هاى خود بر شما را مى‏ داند. 🔺از خدا درخواست پيروزى و رستگارى كنيد، از او بخواهيد و عطاى او را درخواست كنيد، كه ميان او و شما پرده و مانعى نيست، و درى بروى شما بسته نمى‏ گردد. 🌹 خدا در همه جا، و در هر لحظه، و هر زمان، با انسان و پريان است. 👌عطاى فراوان از دارايى او نمى‏ كاهد، 👌و‌ بخشيدن در گنج او كاستى نياورد، و درخواست كنندگان، سرمايه او را به پايان نرسانند، و عطا شدگان، سرمايه او را پايان نمى‏ دهند، 👌و كسى مانع احسان به ديگرى نخواهد بود، 👌و آوازى او را از آواز ديگر باز ندارد، 👌وبخشش او مانع گرفتن نعمت ديگرى نيست، وخشم گرفتن او مانع رحمت نمى‏ باشد، و رحمتش او را از عذاب غافل نمى ‏سازد. پنهان بودنش مانع آشكار بودنش نيست، و آشكار شدنش او را از پنهان ماندن باز نمى‏ دارد.  🔺نزديك و دور است، بلند مرتبه و نزديك است، آشكار پنهان، و پنهان آشكار است، جزا دهنده همگان است و خود جزا داده نمى‏ شود. پديده‏ ها را با فكر و انديشه نيافريده، و از آنان براى خستگى و زحمات كمكى نخواسته است.  📚بخشی از خطبه ۱۹۵ نهج البلاغه @hagigatevasel

🚨هشدار از غفلت زدگی خداوند هنگامى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را مبعوث فرمود كه نشانه‏ اى از دين الهى بر پا، و نه چراغ هدايتى روشن، و نه راه حقّى آشكار بود. اى بندگان خدا شما را به ترس از خدا سفارش مى‏ كنم، و از دنياپرستى شما را مى‏ ترسانم، زيرا دنيا خانه‏ اى ناپايدار و جايگاه سختى و مشكلات است. ساكنان دنيا در حال كوچ كردن، و اقامت گزيدگانش به جدايى محكومند. مردم را چونان كشتى طوفان زده در دل درياها مى‏ لرزاند، برخى از آنان در دل آب مرده، و برخى ديگر بر روى امواج جان سالم به در برده، و بادها با وزيدن آنها را به اين سو و آن سو مى‏ كشاند، و هر جا كه خواهد مى‏ برد. پس آن را كه در آب مى ‏ميرد نمى‏ توان گرفت، و آن كه رها شده نيز به سوى مرگ مى‏ رود. اى بندگان خدا، هم اكنون عمل كنيد، كه زبانها آزاد، و بدن‏ها سالم، و اعضاء و جوارح آماده‏ اند، و راه بازگشت فراهم، و فرصت زياد است، پيش از آن كه وقت از دست برود، و مرگ فرا رسد، پس فرارسيدن مرگ را حتمى بشماريد، و در انتظار آمدنش به سر نبريد. 📚خطبه ۱۹۶ نهج البلاغه @hagigatevasel

🌹خطبه ۱۹۸ نهج البلاغه ✅فهرست مطالب خطبه ۱۹۸ نهج البلاغه ۱_علم الهی ۲_ارزش پرهیزگاری ۳_ویژگی های اسلام ۴_بعثت پیامبر و سختی های جاهلیت ۵_ارزشها و ویژگی های قرآن @hagigatevasel

✅🌹ارزش‏ها و ويژگى ‏هاى قرآن  سپس قرآن را بر او نازل فرمود: قرآن نورى است كه خاموشى ندارد، چراغى است كه درخشندگى آن زوال نپذيرد، دريايى است كه ژرفاى آن درك نشود، راهى است كه رونده آن گمراه نگردد، شعله ‏اى است كه نور آن تاريك نشود، جدا كننده حق و باطلى است كه درخشش برهانش خاموش نگردد، بنايى است كه ستون‏ هاى آن خراب نشود، شفا دهنده‏ اى است كه بيمارى‏ هاى وحشت انگيز را بزدايد، قدرتى است كه ياورانش شكست ندارند، و حقّى است كه يارى كنندگانش مغلوب نشوند. قرآن، معدن ايمان و اصل آن است، چشمه‏ هاى دانش و درياهاى علوم است، سرچشمه عدالت، و نهر جارى دل است، پايه‏ هاى اسلام و ستون‏هاى محكم آن است، نهرهاى جارى زلال حقيقت، و سرزمين‏هاى آن است. دريايى است كه تشنگان آن، آبش را تمام نتوانند كشيد، و چشمه‏ اى است كه آبش كمى ندارد، محل برداشت آبى است كه هرچه از آن برگيرند كاهش نمى‏ يابد، منزلى است كه مسافران راه آن را فراموش نخواهند كرد، و نشانه‏ هايى است كه روندگان از آن غفلت نمى‏ كنند، كوهسار زيبايى است كه از آن نمى‏ گذرند. خدا قرآن را فرو نشاننده عطش علمى دانشمندان، و باران بهارى براى قلب فقيهان، و راه گسترده و وسيع براى صالحان قرار داده است. قرآن دارويى است كه با آن بيمارى وجود ندارد، نورى است كه با آن تاريكى يافت نمى‏ شود، ريسمانى است كه رشته‏ هاى آن محكم، پناهگاهى است كه قلّه آن بلند، و توان و قدرتى است براى آن كه قرآن را برگزيند، محل امنى است براى هر كس كه وارد آن شود، راهنمايى است تا از او پيروى كند، وسيله انجام وظيفه است براى آن كه قرآن را راه و رسم خود قرار دهد، برهانى است بر آن كس كه با آن سخن بگويد، عامل پيروزى است براى آن كس كه با آن استدلال كند، نجات دهنده است براى آن كس كه حافظ آن باشد و به آن عمل كند، و راهبر آن كه آن را به كار گيرد، و نشانه هدايت است براى آن كس كه در او بنگرد، سپر نگهدارنده است براى آن كس كه با آن خود را بپوشاند، و دانش كسى است كه آن را به خاطر بسپارد، و حديث كسى است كه از آن روايت كند، و فرمان كسى است كه با آن قضاوت كند. 📚 بخشی از خطبه ۱۹۸ نهج البلاغه @hagigatevasel

🌹خطبه ۱۹۹ نهج البلاغه ✅فهرست مطالب خطبه ۱۹۹ نهج البلاغه ۱_ره آورد نماز ۲_ارزش زکات ۳_مسئولیت ادای امانت ۴_دانش الهی ✅مردم اقامه #نماز را بر عهده گیرید و آن را حفظ کنید. زیاد نماز بخوانید و با نماز خود را به خدا نزدیک کنید . ✅همانا پرداخت #زکات و اقامه نماز ،عامل نزدیک شدن مسلمانان به خداست . ✅یکی دیگر از وظایف الهی ادای #امانت است ، آنکس که امانت ها را نپردازد زیانکار است . ✅ #علم_الهی : همانا بر خداوند سبحان پنهان نیست آنچه را که بندگان در شب و روز انجام میدهند که دقیقا بر اعمال آنها آگاه است و با علم خویش بر آنها احاطه دارد. 👈اعضاء شما مردم، گواه او و اندام شما ،سپاهیان او ،روح و روانتان ،جاسوسان او و خلوت های شما بر او آشکار است . @hagigatevasel