🔷خاطره ای از شهید مصطفی چمران🔷 🌺🌤🌿 🔻اولین نماز و آخرین نماز ؛ رضا سگه یه لات بود تو مشهد   یه روز داشت میرفت تو دعوا شهیدچمران دیدش، دستش گرفت و گفت اگه مردی بیا بریم جبهه   به غیرتش برخورد و به همراه شهید چمران رفت به جبهه   تو جبهه واسه خرید سیگار با دژبان درگیر میشه و با دستبند آوردنش تو اتاق شهید چمران،   رضا شروع میکنه به فحش دادن به شهید چمران، وقتی دید که شهید چمران به فحش هاش توجه نمیکنه . یه دفه داد زد کچل با توأم!   شهید چمران با مهربانی سرش رو بالا آورد و گفت : چیه ؟ چی شده عزیزم؟   چیه آقا رضا، چه سیگاری میکشی؟!! برید براش بخرید و بیارید   آقا رضا که تحت تأثیر رفتار شهید چمران قرار گرفته میگه:   میشه یه دوتا فحش بهم بدی؟! کشیده ای، چیزی!شهید چمران : چرا؟   آقا رضا: من یه عمر به هرکی بدی کردم، بهم بدی کرده. تاحالا نشده بود به کسی فحش بدم و اینطور برخورد کنه!   شهید چمران: اشتباه فکر میکنی.!یکی اون بالاست، هرچی بهش بدی میکنم، نه تنها بدی نمیکنه، بلکه با خوبی بهم جواب میده.هی آبرو بهم میده   گفتم بذار یه بار یکی بهم فحش بده بگم بله عزیزم. یکم مثل اون شم   آقا رضا جاخورد و رفت تو سنگر نشست و زار زار گریه میکرد. اذان شد،   آقا رضا اولین نماز عمرش بود. سر نماز موقع قنوت صدای گریش بلند بود   وسط نماز، صدای سوت خمپاره اومد .صدای افتادن یکی روی زمین شنیده شد   آری آقا رضا اولین و آخرین نماز عمرش را خواند و پرکشید… !    

🌸🍃🌸🍃 - در ٤٠ سالگی افراد با تحصیلات کم و زیاد مثل همند (حتی افراد با تحصیلات کمتر پول بیشتری در می‌آورند)؛ - در ٥٠ سالگی زشت و زیبا مثل همند (مهم نیست چقدر زیبا باشید. توی این سن چروک‌ها و لک‌های تیره رو نمیشه مخفی کرد)؛ - در ۶۰ سالگی مقام بالا و پایین مثل همند (بعد از بازنشستگی حتی یه پادو هم از نگاه کردن به رییسش اجتناب می کنه)؛ - در ٧٠ سالگی خونه‌ی بزرگ و کوچک مثل همند (تحلیل مفاصل، سختی حرکت، فقط یه محیط کوچیک برای نشستن لازمه)؛ - در ٨٠ سالگی پول داشتن و نداشتن مثل همند (حتی موقعی که بخواین پول خرج کنید نمی دونین کجا خرجش کنید)؛ - در ٩٠ سالگی خواب و بیداری مثل همند (بعد از بیداری نمیدونيد چکار كنيد)؛ زندگی رو آسون بگیرید. در طولانی مدت همه ی ما مثل همیم. پس تمام فشارهای زندگی رو فراموش کن و ازش لذت ببر...! "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ •🇮🇷•• ✅کانال حاج قاسم ‌╔═🍃🌷🍃═══╗ @haj_ghasem1_20 ╚═══🍃🌷🍃═╝

🍃🌺🌼🌸❤️🌸🌼🌺🍃 سلام و ادب یک نکته اخلاقی: شاید برای ما هم‌پیش بیاد: ✍️دوستی نقل می‌کرد، پدر بسیار بهانه‌گیر و بدخلق و بددهن و بداخلاقی داشتم. روزی در خانۀ من میهمان بود که از اتفاق خانواده همسرم هم بودند. همسرم برای او چای آورد و او شروع به ایراد گرفتن کرد که چرا چایی کم رنگی آورده است؟ ناراحت شد. قهر کرد و بعد از کلی فحش و ناسزا خواست که برود. ✨دستش را بوسیدم و التماس کردم ببخشد، اما پدرم پیش همه سیلی محکمی بر گوشم زد و گفت: تو پسر من نیستی و... با این شرایط نتوانستم مانع رفتنش شوم. پدر زنم که از این اتفاق زیاد هم ناراحت نبود، به من گفت: واقعا تحمل زیادی داری، با این پدر بداخلاق و بددهن چگونه می‌سازی؟! اجازه ندادم حرفش را ادامه دهد. ✨گفتم: اشک چشم شور است و نمک هم شور؛ اما اشک چشم چون از خود چشم تراوش می‌کند، هرگز چشم را نمی‌سوزاند! فحش و ناسزا و سیلی پدرم که من شیرۀ جان او هستم هرگز مرا نسوزاند، اما این کلام تو مانند شوری نمک بود که از بیرون در چشم من ریختی!!! شرمنده شد و تا پایان میهمانی سکوت کرد. ✨آری، ما هرگز نباید اجازه دهیم دیگران بین ما و والدین و خواهر و برادران‌مان رخنه و شکاف ایجاد کنند؛ و باید هوشیار باشیم هرگز در بین دو سنگ آسیاب که روی هم می‌چرخند، انگشت فرو نکنیم خیلی حواسمان جمع باشد.... مراقب افراد بدخواه و بدگو و دغل باشیم... ما با ذوی الحقوق والارحام خود هم خون و از یک ریشه ایم... مراقب باشیم کسی به ریشه ما دست نزند. 🙏🌺🌼🌸❤️🌸🌼🌺🙏

درود مجدد یک داستان واقعی از یک مرد واقعی 🔸سفارش تبعیض آمیز!🔸 📝#خاطرۀ_شیرین دکتر علی حائری شیرازی (فرزند مرحوم آیت الله حائری شیرازی رضوان الله تعالی علیه) 🔹بالأخره بعد از کش و قوس های فراوان، در آبان ماه 88، من هم سرباز شدم. پادگان آیت الله خاتمی یزد. بماند که چه ها کشیدم! هر چه بود گذشت. هر روز، نزدیکی های اذان صبح مجالی دست می داد تا چند دقیقه ای تلفنی صحبت کنم. دفتردار پدر که بازنشسته سپاه بود را هر روز خواب آلود به پای تلفن می کشیدم: که مرد حسابی پدرم درآمد، چاره ای کن، ناسلامتی تو سرهنگ سپاهی، من زن و زندگی دارم، مادر بیمار دارم، راهی، رایزنی ای، چیزی. چند روز مرخصی جور کن و .... این درددل های دردمندانه تقریباً هر روز ادامه داشت تا اینکه یک روز صبح، جناب دفتردار خودش گوشی تلفن را برداشت و گفت: علی مژده بده. بی صبرانه گفتم: برایم مرخصی گرفتی؟ گفت: بالاتر! خواب به کلی از سرم پرید، ضربان قلبم بالا رفت، گفتم: بگو ببینم چه کردی؟ گفت: «حاج آقا از مشهد به سمت شیراز می آیند و این بار از راه یزد. در شهر یزد چند سخنرانی دارند؛ از جمله در پادگان شما! وقتی آمد پادگان شما، می توانی همراهشون بیایی شیراز! » یکه خوردم. هم خوشحال شدم و هم متعجب. چه خواهد شد؟ 🔹 آن روز را با لحظه شماری گذراندم. تا ظهر منتظر بودم؛ خبری نشد. هنگام نماز ظهر، در مسجد پادگان اعلام کردند که ساعت پنج سخنرانی ویژه داریم و کلاس ها زودتر تمام می شود؛ حضور همه الزامیست. فرمانده گروهان ها همه را بسیج کنند. چشمانم برق زد، قلبم به تپش افتاد که پدر می آید و من شب را پس از قریب یکی دو ماه، در شیراز خواهم گذراند. ساعت پنج شد. فرمانده گروهان، ما را به خط کرد و به مسجد بزرگ پادگان برد. قریب دو هزار سرباز، مسجد را پر کرده بودند. 🔹 بالأخره پدر آمد. تا او را دیدم، بعض امانم را برید. حدود چهل دقیقه ای صحبت کردند. یادم نیست چه گفتند، فقط آخرین جمله شان این بود که پسر من هم ما بین شماست، چند دقیقه ای او را ببینم و بروم! همه به هم نگاه کردند. فرماندهان و سربازان، همه یکه خورده بودند. دل تو دلم نبود، احساس می کردم کل وجودم همراه ضربان قلبم بالا و پایین می شود. همه ما را به خط کرده به صرف شام بردند. شام یک تخم مرغ آب پز به همراه یک خیار شور لپری قاش نشده و یه کف دست نان بود. شام را گرفتم و نخورده به آسایشگاه آمدم. همچنان منتظر بودم. هیچکدام از هم خدمتی ها و فرمانده ها مرا نمی شناختند. بالأخره فرمانده ی دسته آمد: «14/103 بیا بیرون». آمدم بیرون. گفت: «بازیگوش! فامیلت چیه؟» گفتم: حائری. لبخندی زد و گفت سر و وضعت را مرتب کن و برو دفتر فرمانده پادگان. کارت دارند. 🔹وقتی وارد سالن شدم، میز کنفرانس بزرگی آنجا بود که همه فرماندهان دور میز نشسته بودند. پدر هم همراه سردار میرحسینی فرمانده پادگان نشسته بود. من که لاغر، کچل و سیاه تر شده بودم، با لبخند پدر اشکم درآمد. پدر گفت: علی بابا! چهره ات مردانه شده، بیا پیش من. شام آنها، چلو جوجه بود که به غایت زیبا، سفره آرایی شده بود. پدر به مزاح گفت: خوب بهت می رسندها! از این چیزها که تو خانه هم گیرت نمیاد. با خنده گفتم: شام ما از شام شما چند دوره قبل‌تر بود! گفتند: یعنی چه؟ گفتم: ما تخمش را خوردیم، شما جوجه اش را می خورید. همه خندیدند الا فرمانده گردان. گوشی موبایل پدر را گرفتم و رفتم که به اهل منزل و مادر زنگی بزنم. همچنان فرمانده گردان مرا با چشمانش با نگاهی خشک و سرد دنبال می کرد تا اینکه شام تمام شد. 🔹 پدر، میکروفن جلوی خود را روشن کرد. زیر چشمی نگاهی به من کرد و بعد چشمانش را بست. گویی می خواهد چیزی بگوید که باب میل من نبود. گفت: من از عزیزان و فرماندهان تشکر می کنم که این فرصت را فراهم کردند که من چند ساعتی را در این پادگان بگذرانم. بعد دستی به سرش کشید و گفت: «اینکه پسرم در اختیار شماست، فرصتیست برای ما که به همگان اثبات کنیم در جمهوری اسلامی تبعیض ور افتاده! هر کاری که سخت تر از بقیه امور است را به او بسپارید، هرکاری که دون شأن است را از او مطالبه کنید؛ مثلا وظیفه نظافت تمام دستشویی ها پادگان را به عهده او بگذارید، به او کمتر از سایرین مرخصی بدهید و .... » همه خندیدند و فرمانده گردان هم بلندتر از بقیه! من خشکم زده بود! تمام سلول های بدنم مور مور می شد. متعجب نگاه پدر کردم و در دل گفتم میدانی داری با من چه میکنی ؟!! 🔹 پدر روی موکت نشسته بود و داشت عمامه اش را روی زانویش دوباره می بست. گفت: «علی جان! از من دلگیر نشی ها» هنوز من گیج و منگ بودم. عمامه اش را بر سر گذاشت و آغوشش را گشود و ... دستش را بوسیدم. سرم را که به سینه اش فشرده بود بوسید و رفت. 🔹من ماندم و پست نیمه شب برجک 11 (برجک تنبیهی سربازان) و نظافت دستشویی ها در هر سحرگاه ... !!

🔰زندگینامه شهید مصطفی چمران 💐🍃مصطفی چمران در سال ۱۳۱۱ خورشیدی در خیابان پانزده خرداد تهران، بازار آهنگرها، محله سرپولک به دنیا آمد. او فرزند حسن چمران ساوجی بود که از روستای چمران ساوه به تهران مهاجرت کرد. وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار، گذراند و دوران متوسطه را در دارالفنون و البرز طی کرد. به سال ۱۳۳۲با رتبه ۱۵ در رشته الکترومکانیک دانشکده فنی دانشگاه تهرانپذیرفته شد. سپس با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه تگزاس امریکا رفت و در این رشته تا مقطع دکتری ادامه تحصیل داد. او در تمام دوران تحصیل شاگرد اول بود و از استاد خود مهدی بازرگان نمره بیست و دو(۲۲) را در درس ترمودینامیک دریافت کرد.چمران در ریاضیات و هندسه، آنقدر توانا بود که حریفی نداشت. در درس‌های آن روز رایانه آنالوگ، جزو مهم ترین و سخت ترین درس ها بود که چمران از آن هم نمره ۲۰گرفت. فعالیت های اجتماعی وسیاسی: از 15 سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت الله طالقانی در مسجد هدایت و در درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت می کرد و از اولین اعضاء انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود . در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت نفت شرکت داشت. پس از قیام 15خرداد سال 1342 به خاطر حمایت از رهبری امام خمینی (ره) راهی کشور مصر شد در این کشور مدت دوسال آموزش سخت ترین دوره های چریکی و جنگ های پارتیزنی را دید و بعد برای ایجاد پایگاه چریکی مستقل، برای تعلیم مبارزان ایرانی رهسپار لبنان شد . در آمریکا: چمران با بورس شاگرد اولی در دانشگاه تهران برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در دوره ‌های کارشناسی ارشد (electronic) در دانشگاه تگزاس A&M و دکتری «رشته فیزیک پلاسما و الکترونیک» دردانشگاه برکلی تحصیل نمود. چمران از شاگردان آیت الله طالقانی در ایران و از اعضاء بنیانگذار نهضت آزادی خارج از کشور بود. در آمریکا با همکاری ابراهیم یزدی برای اولین بار انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا را پایه‌ریزی کرد و از مؤسسین انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی در کالیفرنیا بود. به دلیل این فعالیت‌ها بورس تحصیلی شاگرد ممتازی وی از سوی رژیم شاه قطع شد و از آن پس تا پایان دوره دکتری در دانشگاه برکلی به عنوان پژوهش یار (RA) مشغول به کار شد. در مصر: چمران پس از اتمام تحصیلات و پس از تظاهرات پانزده خرداد توسط خسرو قشقایی به همراه ابراهیم یزدی، رهسپار مصر شد و به تاسیس اولین پایگاه آموزش جنگ‌های مسلحانه پرداخت.او به مدت دو سال، در زمان جمال عبدالناصر، سخت‌ترین دوره‌های چریکی و پارتیزانی را آموخت و به عنوان بهترین شاگرد این دوره شناخته شد. در مصر با مشاهده جریان ناسیونالیسم عربی به جمال عبدالناصر اعتراض کرد و جمال ضمن پذیرش این اعتراض گفت که جریان ناسیونالیسم عربی آن قدر قوی است که نمی‌توان به‌راحتی با آن مقابله کرد و به دنبال آن به چمران و یارانش اجازه داد که در آن کشور نظرات خود را بیان کنند. درلبنان: او به کمک امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان، سازمان امل ، را براساس اصول و مبانی اسلامی پی ریزی کرد و با این حرکت، پرچم تشیّع رادر برابر صهیونیسم اشغالگر به اهتزاز در آورد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران: دکتر چمران با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، بعد از 21 سال هجرت به وطن باز می گردد و همه تجربیات انقلابی و علمی خود را در خدمت انقلاب می گذارد . فعالانه و قاطعانه به سازندگی می پردازد و همه تلاش خود را صرف تربیت اولین گروههای پاسداران انقلاب در سعد آباد می کند و سپس در شغل معاونت نخست وزیر در امور انقلاب شب و روز خود را به خطر می اندازد و قاطعانه فعالیت می کند تا اینکه با به وجود آمدن قضیه شهر پاوه به فرمان امام خمینی به عنوان فرمانده به آنجا رفت و شهر را از چنگال دشمنان انقلاب و اسلام رهانید و بعد از بازگشت به تهران، از طرف رهبر عالی قدر انقلاب به وزارت دفاع منصوب شد. در این پست برای تغییر و تحول ارتش از یک نظام طاغوتی به یک سلسله برنامه های وسیع بنیادی دست زد که پاک سازی ارتش و پیاده کردن برنامه های اصلاحی از این قبیل است . مجلس : دکتر مصطفی چمران در اولین دور انتخابات مجلس شورای اسلامی ، از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد سپس او به نمایندگی رهبر کبیر انقلاب اسلامی در شورایعالی دفاع منصوب شد و مأموریت یافت تا به طور مرتب گزارش کار ارتش را ارائه کند. درخوزستان با گروهی از رزمندگان داوطلب ((ستاد جنگ های نامنظم)) را در اهواز تشکیل داد . این گروه با ایجاد واحد مهندسی فعال و ساختن جاده های نظامی و نصب پمپهای آب در کنار رود کارون و احداث یک کانال آب به طرف تانکهای دشمن، دشمن را مجبور به عقب نشینی کرد و فکر تسخیر اهواز برای همیشه از سر دشمن بیرون رفت . ✨ادامه👇

پس از آن صدام به فکر تسخیر سوسنگرد افتاد و با حمله به آن شهر رزمندگان بسیاری را محاصره کرد، دکترچمران که از محاصره این عزیزان سخت برآشفته بود با همکاری آیت الله خامنه ای ارتشی آماده کرد و دست به حمله خطر ناکی زد ، در این حمله او از دو قسمت پای چپ زخمی شد. با رسیدن خبر زخمی شدن این سردار پر افتخار اسلام به رزمندگان دیگر، آنها بی محابا به پیش تاختند و این شهر را از چنگال دشمن نجات دادند. آخرین جلسه شورایعالی: در سی ام خرداد سال 60 در جلسه شورایعالی در اهواز از عدم تحرک نیروها انتقاد می کند و پیشنهاد نظامی خود، از جمله حمله به بستان را ارائه می دهد. به سوی قربانگاه: در سحر گاه سی ویکم خرداد ماه سال 60 پس از به شهادت رسیدن ایرج رستمی فرمانده منطقه دهلاویه در حین انتخاب جایگزین به جای ایرج رستمی وحین سرکشی به سنگرها مورد اصابت گلوله دشمن قرار می گیرد وروح ملکوتی او به خدا می پیوندد.

🔷خاطره ای از شهید مصطفی چمران🔷 🌺🌤🌿 🔻اولین نماز و آخرین نماز ؛ رضا سگه یه لات بود تو مشهد   یه روز داشت میرفت تو دعوا شهیدچمران دیدش، دستش گرفت و گفت اگه مردی بیا بریم جبهه   به غیرتش برخورد و به همراه شهید چمران رفت به جبهه   تو جبهه واسه خرید سیگار با دژبان درگیر میشه و با دستبند آوردنش تو اتاق شهید چمران،   رضا شروع میکنه به فحش دادن به شهید چمران، وقتی دید که شهید چمران به فحش هاش توجه نمیکنه . یه دفه داد زد کچل با توأم!   شهید چمران با مهربانی سرش رو بالا آورد و گفت : چیه ؟ چی شده عزیزم؟   چیه آقا رضا، چه سیگاری میکشی؟!! برید براش بخرید و بیارید   آقا رضا که تحت تأثیر رفتار شهید چمران قرار گرفته میگه:   میشه یه دوتا فحش بهم بدی؟! کشیده ای، چیزی!شهید چمران : چرا؟   آقا رضا: من یه عمر به هرکی بدی کردم، بهم بدی کرده. تاحالا نشده بود به کسی فحش بدم و اینطور برخورد کنه!   شهید چمران: اشتباه فکر میکنی.!یکی اون بالاست، هرچی بهش بدی میکنم، نه تنها بدی نمیکنه، بلکه با خوبی بهم جواب میده.هی آبرو بهم میده   گفتم بذار یه بار یکی بهم فحش بده بگم بله عزیزم. یکم مثل اون شم   آقا رضا جاخورد و رفت تو سنگر نشست و زار زار گریه میکرد. اذان شد،   آقا رضا اولین نماز عمرش بود. سر نماز موقع قنوت صدای گریش بلند بود   وسط نماز، صدای سوت خمپاره اومد .صدای افتادن یکی روی زمین شنیده شد   آری آقا رضا اولین و آخرین نماز عمرش را خواند و پرکشید… !