صبحدم سرزدی از مشرق و بیدار شدیم
آفتاب، آمدی از شبپره بیزار شدیم
در طلسم همه ی شـرک و تبـاهی بودیم
باطل السّحر زدی ،حرّ و سبک بار شدیم
برده ی آدمکِ ثَعلب و شیطان بودیم
یک به یک عاشق و آزاده و سردار شدیم
چون اسیر قفس مهره ی دشمن بودیم
روح ِ اَلله ، دمیدی بـه دل از یار شدیم
با غروب تو نشد نور تو خاموش هنوز
جلوه ات هسـت کمی لایق دیدار شدیم
ایستادیم مقاوم بـه امید فرجش
گر چه بسیار دل آزرده از اغیار شدیم
#عباس_بهمنی
