شط رنج سخنرانی سید حسن نصرالله، عطش مخاطبان احساساتی را سیراب نکرد! آنهایی که منتظر بودند رهبر حزب الله، در پایان سخنرانیش، دکمه قرمز را فشار دهد و موشک ها از پشت صفحه نمایش ضاحیه، به سمت تل آویو و حیفا، پرتاب شوند، بعد از سخنرانی، خیره به صفحه نمایش، منجمد شده بودند: همین؟! تمام شد؟! شاید ذکر چند نکته برای این مشتاقان مخلص ولی احساساتی مفید باشد: ۱. لبنان، فقط جنوب بیروت نیست. سید حسن یک رهبر فراملی است اما در لبنان، مخالفان بسیاری دارد. او در هر نبردی، دو جبهه دارد، اسرائیل در مقابل و دشمنان داخلی از پشت سر. وضعیت بد اقتصادی، مشکلات سیاسی و شکاف قومیتی، حرکت حزب الله در لبنان را مثل راه رفتن روی لبه پرتگاه می کند. در کشوری که طبق آخرین نظرسنجی ها فقط ۳۰ درصد مردم موافق درگیری نظامی با اسرائیل هستند، نمی توان بی محابا عمل کرد! پس اولین مخاطب سخنرانی امروز، مردم لبنان بودند تا ببینند که در عین اقتدار و شجاعت، حزب الله، شهوت جنگ ندارد. ۲. مخاطب دوم سخنرانی سید مقاومت، مردم کشورهای عربی بودند. در روزهایی که سران کشورهای عربی، منفعل یا همراه اسرائیلند، سخنرانی سید، درخواست فشار حداکثری افکار عمومی برای قطع این همکاری ها بود. در واقع فراتر از غرش موشک ها، امروز این غرش فریادها در اقصی نقاط جهان است که لرزه به غاصبان مسجد الاقصی انداخته است. سخنرانی امروز سیدحسن نصرالله، درخواست جدی برای تداوم این فشار به دولت های عربی بود. ۳. مخاطب سوم سخنرانی، گروه های مقاومت بودند. اشاره مستقیم به عملکرد مقاومت عراق و ارتش یمن، در واقع دادن رمز حمله وسیع تر توسط گروه های مختلف به منافع آمریکا و اسرائیل در کل خاورمیانه بود. در این رویارویی قرار نیست یک جبهه، سیبل مستقیم آمریکا و اسرائیل شود. راهبرد مقاومت، حمله همه جانبه و چریکی است. گاهی از یمن، گاهی از عراق، گاهی از سوریه و گاهی از لبنان! ۴. مخاطب چهارم، آمریکا بود. اشاره مستقیم به حوادث دهه ۸۰ میلادی و حضور ناوهای آمریکایی، یک کد مشخص به آمریکا برای احتمال رویارویی مستقیم در آینده نزدیک بود. وقتی آمریکا تهدید شود تکلیف سگ هارش مشخص است. ۵. و مخاطب پنجم، مردم اسرائیل بودند تا بدانند ارتششان چقدر ضعیف و دولتشان چقدر فروپاشیده است. ارتش و دولتی که از ۸ اکتبر دارد پس گردنی می خورد، اما جرات حمله مستقیم و همه جانبه به لبنان را ندارد. این مخاطب، فردای آتش بس، کار دولت رژیم جعلی اسرائیل را خواهد ساخت! و مخاطب سید حسن نصرالله، دلسوزان مخلص اما هیجان‌زده نبودند. چون در این شط رنج، فرمانده صبور، جوگیر نمی شود! @hamedmalhani

راننده تاکسی های فضای مجازی راننده تاکسی بودن، شغل شریفی است. از بین دنده و کلاچ و فرمان، رزق حلال در آوردن برای اهل و عیال، هنر می خواهد. نصف روز را بین آسفالت و چراغ قرمز و ترافیک و مسافر بداخلاق و بوی بنزین و دود اگزوز گذراندن، شیرمرد یا شیرزن می خواهد. اما بخشی از همین راننده تاکسی های شریف، شاید به خاطر گیرافتادن در یک اتاقک آهنی سیار و شاید هم به خاطر حشر و نشر با هزار جور آدم مختلف، علاقه زیادی به تحلیل وقایع و حوادث روز دارند! این سبک تحلیل و تفسیر وقایع، البته فقط منحصر به رانندگان تاکسی نیست. در جمع های فامیلی، در کلاس درس دانشگاه، در سخنرانی این طرفی ها و آن طرفی ها، در گروه های مجازی و کلا در هر جا که بشود مفت، حرف زد، می توان از این سبک تحلیل ها، مستفیض شد! تحلیل هایی با سه ویژگی مشترک: اطلاعات ناقص، استدلال غلط، نبود دید جامع و از بالا به مسئله! و البته جنگ رژیم غاصب صهیونیستی بهانه جدیدی است برای شنیدن این سبک تحلیل های تاکسی طور، به خصوص از برخی دوستان مخلص، دلسوز، جوگیر و احساساتی! دوستانی با ۲۰، ۳۰ سال سن که دسترسی اطلاعاتیشان به خبرها، منحصر به چهار تا کانال و گروه تلگرام و واتس آپ و ایتا و بله است و تا الان حتی یک بار صدای انفجار را از نزدیک نشنیده اند و چنان از جغرافیای نبرد دورند که همسایه های فلسطین اشغالی را باید از روی گوگل مپ نام ببرند، از منبر تاکسی مجازیشان بالا می روند و سید حسن نصرالله را به خاطر سخنرانی دیروزش شماتت و فرماندهی محور مقاومت را به سازشکاری و محافظه کاری و عقب نشینی متهم می کنند! شاید به خاطر همین هاست که سید مقاومت در سخنرانیش می گوید آنها که منتظرند من امروز اعلام جنگ کنم بدانند ما از ۸ اکتبر وارد جنگ شده ایم! جنگ! البته واژه سه حرفی است که این رانندگان فضای مجازی فقط هجی کردنش را بلدند، نه مثل سید که چهل سال است دارد جنگ را زندگی می کند و پسرش و بهترین دوستانش را در همین راه، داده است! شگفتا که در این فضای بی در و پیکر مجازی، دیکته فرمانده هوشمند و صبور مقاومت را که یک سخنرانیش، ۴ میلیارد بیننده داشته است و نفس ها را در تل آویو و لندن و واشنگتن درون سینه گرگ ها حبس کرده است، این تحليل گران جوگیر و احساسی باید صحیح کنند! عجب دنیایی شده است! رانندگان تاکسی، می خواهند به خلبان شاتل فضایی، پارک دوبل یاد بدهند! غافل از اینکه این جبهه مقاومت که با همه محدودیت ها و قلت نفرات و امکاناتش، نفس استکبار را به شماره انداخته، فرماندهان کاربلد زیادی دارد که می دانند کی، کجا، چگونه و چقدر، گلوله و کلمه را شلیک کنند! @hamedmalhani

#ستاد_اجرایی_که_بخش_خصوصی_نیست امام خامنه ای در سخنرانی اول فروردین ۱۴۰۲، فرمودند: بنگاه‌های دولتی، شرکتهای دولتی، شرکتهای شبه‌دولتی، باید با بنگاه‌های خصوصی رقابت نکنند و بگذارند تولید را مردم انجام بدهند. ایشان در ۹ بهمن ۱۴۰۲ در جریان بازدید نمایشگاه توانمندی های تولید داخلی با صراحت بیشتری دستور دادند: (کار را) به بخش خصوصی بدهید، ستاد اجرایی که بخش خصوصی نیست! حال سوال از دولت محترم به خصوص وزیر نفت این است که مخاطب این دستور رهبری در وزارت نفت کیست؟ و چه زمانی قرار است پیمانکاران دولتی و شبه دولتی (خصولتی) از عرصه کار و تولید نفت کنار گذاشته شوند تا مردم (بخش خصوصی)، مجال و فرصت بیشتری برای کار داشته باشد؟! در یک سطح بالاتر باید مشخص شود اساسا چه ضرورتی برای وجود بخش شبه دولتی هست؟ اگر نقش حاکمیتی و تنظیم گری دارند چرا به دولت ملحق نمی شوند تا عملکردشان ذیل قوانین جاری و نظارت مجلس، شفاف شود و اگر نقش اجرایی و پیمانکاری دارند چرا به بخش خصوصی محول نمی شوند که سود و زیانشان مربوط به مردم باشد؟ وقتی نظر رهبر انقلاب اینقدر شفاف و صریح است چرا عده ای تلاش دارند روز به روز این بخش شبه دولتی فربه تر شود؟ اصولا این بخش شبه دولتی در اقتصاد کشور و به ویژه نفت چه نقشی دارد؟ و چرا برخی افراد خارج از وزارت نفت، تلاش می کنند صنعت نفت را به جولانگاه شرکت های شبه دولتی تبدیل کنند؟! تبعیت از اوامر رهبری، مطالبه ماست! قرار نیست دستورات ایشان را تیتر رسانه ها کنیم و بعد بگذاریمشان کنار! آقایان مسئول بسم الله! @hamedmalhani

چند نصیحت برادرانه به نمایندگانی که تازه انتخاب شده اند: ۱. اگر با شنیدن خبر انتخابتان، قند توی دلتان آب شده، یک جای کار دل مبارکتان ایراد دارد. مسئولیت جدید، دلهره می آورد نه دلخوشی! ضمنا این وظیفه سنگین، جشن گرفتن ندارد!!! ۲. وقتی نماینده شدید، لطفا اخلاقتان تغییر نکند! همان طوری باشید که قبلا بودید! پرستیژ نمایندگی، ربطی به نگاه از بالا و باد توی غبغب انداختن ندارد! خودتان را نگیرید. باور کنید خبری نیست! ۳. به خصوص در روزهای اول نمایندگی از روی جوگیری تصمیم نگیرید! صبر کنید! تامل کنید! سریع اظهار نظر نکنید! حرف شاذ نزنید. برای اینکه ثابت کنید انتخاب شما درست بوده، حرف های عجیب نزنید. وعده بیخودی ندهید. زمان بهترین محک شما خواهد بود! عجله نکنید. ۴. تبریک آدم ها را جدی بگیرید. خالصانه ها را جدا کنید تا بعدا ازشان راهنمایی و کمک بگیرید چون کسی که خالصانه تبریک می گوید، صادقانه هم کمکتان می کند! تبریک های متملقانه را هم جدا کنید. این آدم ها خطرناکند. مواظبشان باشید! ۵. حلقه مشاوران و کانال های اطلاعاتتان را گسترده کنید. حتی حرف دشمنان و رقیبان را هم بدون تعصب گوش کنید! ۶. برای خدا کار کنید! فقط برای خدا! در خلوتتان به خدا گزارش کار بدهید! ۷. وقتتان را با جلسات بیهوده تلف نکنید. جلسه جای حرف کلی و بیخود نیست. داده ها را بررسی کنید، نظرات را بشنوید و به خروجی برسید. آنقدری توی جلسات شرکت نکنید که اصلا وقت نداشته باشید فکر کنید! ۸. اینقدر غیبت نکنید! اینها اسمش تحلیل شخصیت نیست. شناخت موقعیت نیست. غیبت است برادر! اثر کارهای خوبتان را با گناه کردن پشت میزهایتان از بین نبرید! ۹. برای میز کارتان در مجلس، ساعت شنی بخرید! شاید اینجوری یادتان بماند، فرصتتان کوتاه است! ۴ سال مثل برق و باد می گذرد! ۱۰. قومیت گرا، جناح گرا و منفعت طلب نباشید! آخرتتان را به خاطر دنیای بقیه خراب نکنید!!! و از همه مهمتر یادتان باشد روز قیامت همه آنها که نماینده شان بودید به صف خواهند شد و حقشان را از شما مطالبه خواهند کرد! طوری عمل کنید که بتوانید جواب تک تک آن هزاران و میلیون ها نفر را بدهید! به خدا قسم آن روز خواهد آمد!!! @hamedmalhani

میّت اصلاحات وقتی در زمستان ۱۳۷۵، نام خاتمی به عنوان کاندیدای احتمالی جریان چپ، در روزنامه سلام ذکر می شد، شاید خوش بین ترین افراد حلقه کیان هم فکر نمی کردند خرداد ۷۶، شروع دوران جدیدی در تاریخ ایران خواهد بود. آنچه البته در زمستان ۷۵ پایه گذاری شد، ۲۷ سال بعد در زمستان ۱۴۰۲ به پایان خود رسید. انتخابات ۱۴۰۲ با همه فراز و نشیب هایش، یک خبر ویژه داشت: "اصلاحات مرده است" ! اصلاحات طی دگردیسی از خط امام دهه شصت به ملغمه امروز، از هسته فکری منسجم و ایدئولوژی دینی، خالی شده است. در واقع ارتباط معنوی اصلاح طلبان با گزاره های اصلی انقلاب، مثل ولایت فقیه، استکبارستیزی، دفاع از مظلوم، اسلام اجتماعی و ... طی سه دهه گذشته به تدریج قطع شده است. بخش عمده ای از اصلاح طلبان با مهاجرت به غرب، عملا اپوزیسیون نظام شده اند. باقیمانده های داخلی هم دچار شکاف شده اند. اکثریتی رسما گذر از قانون اساسی و ولایت فقیه را می پسندند و اقلیتی هم همچنان سعی می کنند در این الاکلنگ تناقضات، نقطه تعادل را بیابند. عدم مشارکت خاتمی در انتخابات ۱۴۰۲، کفه این اکثریت را سنگین تر کرد و عملا نشان داد جریانی به اسم اصلاحات که سعی می کرد خودش را ذیل نظام تعریف کند، دیگر وجود ندارد. خلق گزاره "میانه رو_تندرو" که ترجمه ناقص گزاره "اصلاح طلب_محافظه کار" است دقیقا به خاطر همین مرگ اصلاحات است! یعنی معدود اصلاح طلبان درون حکومت نیز ترجیح می دهند اتیکت اصلاحات را از روی پیشانی سیاسی خودشان بکنند! خاتمی با رای ندادن، نشان داد به راه دیگری غیر از صندوق رای فعلی باور دارد. در نتیجه، عملا اصلاح طلبان را از "سنت مشارکت در انتخابات" به عنوان آخرین سند هویتی اصلاحات و آخرین فصل مشترکش با نظام، محروم کرد! چه از اصلاحات خوشمان بیاید چه نیاید، واقعیت این است که بوی الرحمان این میت بلند شده است! حامد ملحانی @hamedmalhani

بنیاد مستضعفان هم بخش خصوصی نیست! امام خامنه ای، ۹ بهمن ۱۴۰۲ در جریان بازدید از نمایشگاه توانمندی های تولید داخلی فرمودند: (کار را) به بخش خصوصی بدهید، ستاد اجرایی که بخش خصوصی نیست! ۲۷ اسفند ۱۴۰۲، توسعه میدان نفتی مسجد سلیمان در قالب IPC و با سرمایه گذاری ۲۵۰ میلیون دلاری به شرکت انرژی گستر سینا واگذار شد. کلیه سهام این شرکت، متعلق به بنیاد مستضعفان است. به این موضوع می توان از چند جنبه نگاه کرد: ۱. اساسا چه ضرورتی برای وجود بخش شبه دولتی هست؟ اگر نقش حاکمیتی و تنظیم گری دارند چرا به دولت ملحق نمی شوند تا عملکردشان ذیل قوانین جاری و نظارت مجلس، شفاف شود و اگر نقش اجرایی و پیمانکاری دارند چرا به بخش خصوصی محول نمی شوند که سود و زیانشان مربوط به مردم باشد؟ وقتی نظر رهبر انقلاب اینقدر شفاف و صریح است چرا عده ای تلاش دارند روز به روز این بخش شبه دولتی فربه تر شود؟ اصولا این بخش شبه دولتی در اقتصاد کشور و به ویژه نفت چه نقشی دارد؟ و چرا برخی افراد خارج از وزارت نفت، تلاش می کنند صنعت نفت را به جولانگاه شرکت های شبه دولتی تبدیل کنند؟! ۲. مخاطب دستور صریح رهبری مورخ ۹ بهمن ۱۴۰۲ در مورد لزوم واگذاری کار به بخش خصوصی و نه بخش شبه دولتی کیست؟ مگر نه اینکه ایشان چنین واگذاری هایی را نهی کرده اند، پس چرا این بار به جای پرشیا (ستاد اجرایی)، تصویر وزیر نفت و معاون اول را باید پشت سر انرژی گستر سینا (بنیاد مستضعفان) ببینیم؟! ۳. با توجه به نامه مورخ ۱۳ تیر ۱۳۹۵ رهبری و ایرادات ۱۵ گانه ایشان به قالب قراردادی IPC، آیا در انتخاب میدان نفتی مسجدسلیمان و نحوه واگذاری و جزئیات قراردادی، منویات معظم له رعایت شده است؟! بهتر نیست چنین سرمایه گذاری هایی در میادین مشترک خشکی و دریا صورت بگیرد؟ ۴. رفت و آمد مدیران نفتی بین بخش دولتی و شبه دولتی در طول سال های اخیر، تا چه اندازه به صرفه و صلاح کلی کشور است؟ در چانه زنی های قراردادی و نظارت های عالیه کارفرما بر پیمانکار، با کسی که تا دیروز در دفتر وزیر بوده است و امروز رئیس یک شرکت شبه دولتی است، اغماض و تساهلی رخ نخواهد داد؟ آیا یکی از دلایل رهبری برای واگذاری کار به بخش خصوصی، حذف این درهم تنیدگی ها و شفافیت نقش کارفرما و پیمانکار نیست؟ مسئولین محترم! تبعیت از اوامر رهبری، مطالبه ماست! لطفا از این فرصت کوتاه خدمت، در جهت مطلوب استفاده کنید که ناگهان، خیلی زود، دیر می شود! @hamedmalhani

بام ها و نام ها مدت هاست که از اسم ها و ایسم ها عبور کرده ایم! مدت هاست برایمان، برای همين ما آدم های عادی دلباخته خمینی و خامنه ای، اینکه خبط و خطا مال کدام جناح باشد و خاطی و مقصر چه سابقه و صبغه ای داشته باشد خیلی تفاوتی ایجاد نمی کند. آنچه اصل است، اسلام و انقلاب و نظام و کشور و قانون اساسی و ولایت فقیه است! فلذا اکبرها، محمودها، محمدها، حسن ها، سعیدها، کاظم ها، باقرها، جوادها همگی فروعاتند، مستحباتند، تعقیباتند! تازه اگر در راه صلاح باشند وگرنه که جزو مکروهاتند! مدتهاست دیگر نه مقهور کت و کراوات و انگلیسی بی لهجه می شویم، نه ریش و عبا و عمامه، تیغ صراحتمان را کُند می کند! در نتیجه چه برای قضیه اخیر و چه برای سایر موارد، "هر مسئولی" باید بداند: ۱. اگر امروز هم مشخص نشود در این سال ها، چه مال و جایگاه و آبرویی را از راه خلاف و حرام، کسب کرده است، در روزی که "یوم تبلی السرائر" است، همه چیز آشکار خواهد شد پس چه بهتر به جای ترس از توییت این و استوری آن، به قاعده "حاسبوا قبل ان تحاسبوا" خودش سنگ هایش را با خودش وا بکند! والله قسم، اویی که شدید العقاب است، فردا هم شاکی است، هم شاهد است و هم قاضی! ۲. در این سال ها مکرر دیده ایم، "آقا"های خوش نیت و مخلص و "آقازاده" های موذی و مفسد. اینکه علت تکرار این مدل چیست جای بحث مجزا دارد ولی عجالتا انتظار می رود این آقایان، بیشتر از آمریکا و اسرائیل، حواسشان به اطرافیان خودشان باشد! بزرگواران محبت کنند شعار مرگ بر آمریکا را بگذارند برای ما مردم عادی، عملش را هم بگذارند برای مدافعان سبزپوش حریم انقلاب! خودشان ولی حواسشان چهارچشمی به میوه های دلشان باشد! که اینقدر خون توی دل پدران و مادران شهدا نکنند! ۳. وقتی تشتی از بام افتاد و بانگش کل شهر را برداشت، لطفا به ما خرده نگیرند که چرا توجهتان جلب شد؟ که رویتان را بکنید آن طرف! که هیس، نگذارید دشمن شاد شویم! که اسلام در خطر است! آنچه عامل دشمن شادی است، تشتی است که پله پله تا بالای بام رفته و شما مسئول محترم یا حواست نبوده است یا خودت در آن شریک بوده ای! پس اگر کسی مقصر است تویی! نه آنها که از صدای افتادن تشت، زهره شان آب شده است و هنوز شوکه اند! ۴. خامنه ای عزیز، حجت موجه عصر ماست! الگو از این بهتر؟! خب به جای اینکه اینقدر "دو صد گفته" ایشان را مدام تکرار کنید، به اندازه "نیم کردار" هم به او تاسی کنید! و اگر نمی توانید، استعفا بدهید، بازنشسته بشوید، در اوج خداحافظي کنید! اگر نمی توانید مثل حاج قاسم، سرباز مطیع رهبری باشید قبل از آنکه باری بر دوشش باشید، تشریف ببرید کنج عزلت خانه تان! اگر عرضه یاوری ولی را ندارید لااقل باور کنید انقلاب، بی نام شما و آسوده از تشت های روی بام شما، راحت تر به مسیرش ادامه می دهد! ولله قسم! خدا به هیچ ملتی، چک سفید امضا نداده است، اگر خراب کنید، اگر خراب کنیم، فرصت سربازی در جنودالله را ازتان، ازمان می گیرد! @hamedmalhani

روزها، خاص نیستند! خاص می شوند! خاصیت پیدا می کنند! چون به خاطره ای سنجاق می شوند! خاطره های تلخ! خاطره های شیرین! خاطره های نو! خاطره های کهنه! روزهای خاص، مثل زنگ ساعت بیدارباش صبحند! علامتند! ابزار یادآوریند! می شود از کنارشان گذشت! می شود بی خیالشان شد! می شود خاص بودنشان را فراموش کرد! می شود خاطره سنجاق شده شان را خفه کرد! اما در نهایت فرقی نمی کند. این روزها، با تکرار هر ساله شان، با هر بار آمدنشان، زنده می شوند! طعمشان شاید هر سال اندکی با سال قبل فرق کند! ولی تاثیرشان همیشگی است! و زندگی، فاصله بین دو خاطره است! سال نو مبارک! 💐💐💐 @hamedmalhani