شهید حاج قاسم سلیمانی رو عشقه😍

به بهانه امروز #کتاب #عفاف

#یک‌واقعه‌ برای اثبات اهل‌بیت عليهم السلام بیست‌وچهارم ماه ذی‌الحجه، یادآور واقعه‌ای در سال نهم هجری است که در آن، حقانیت رسول‌الله(ص) و اهل بیتش(ع) در برابر مسیحیان نجران به اثبات رسید تا همگان بدانند پنج تن آل عبا(ع) گنجینه‌ی بی‌بدیل الهی برای تمام بشریت‌اند. 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 روزی که مسیحیان نجران برای پژوهش و محاجه با پیامبر اسلام(ص) آمده بودند، اما رسول‌الله(ص)، آنان را به مباهله فراخواند و گنجینه خود، یعنی علی مرتضی(ع)، دخترش فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را با خود آوردند، اما ایشان با دیدن این صحنه از مباهله فاصله گرفتند. لذا روز مباهله، روز تعیین برهان صادقی است که پروردگار در کتاب وحیانی قرآن بدان دستور داده است.(آیه ۶۱ سوره آل عمران) روزی که در آن، خورشید حق، تابیدن گرفت تا بر ظلمت افکار، چیره شود و زبان مدعیان دروغین بسته شود. به واقع در این روز پروردگار آشکار ساخت که اهل بیت(ع) از تمامی تقرب جویندگان به او از راه اطاعت و بندگی، گرامی‌تر هستند. 🪴🪴🪴🪴🪴🪴 مباهله، درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند. این رخداد تاریخی از وقایعی است که برای اثبات حقانیت پیامبر اسلام(ص) در دعوت خود و نیز برتری اهل‌بیت از آن استفاده می‌شود. رخدادی که هیچ شبهه‌ای در حقانیت آل محمد(ع) باقی نمی‌گذارد و به زیبایی تجسم فضائل و برتری پنج‌تن آل عبا، پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)، است. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 پیامبر(ص) در این باره فرموده:  «سوگند به آن خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با من مباهله می‌کردند همگی به میمون و خوک مسخ می‌شدند و تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل نجران را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاری پیش از سال می‌مردند.» آیه مباهله:  هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم (آیه ۶۱ سوره آل عمران)  به گفته قاضی نورالله شوشتری، مفسران اتفاق‌نظر دارند که «ابناءنا» در آیه مباهله اشاره به حسن(ع) و حسین(ع)، «نساءنا» اشاره به فاطمه(س) و «انفسنا» اشاره به امام علی(ع) دارد. همچنین علامه مجلسی احادیثی که دلالت دارند بر اینکه آیه مباهله در شان آل عبا(ع) نازل شده است را متواتر دانسته است.[4] گفتنی است در کتاب احقاق الحق، حدود ۶۰ منبع از منابع اهل‌سنت ذکر شده‏‌ که تصریح کرده آیه مباهله درباره این افراد نازل شده است. 💐💐💐💐💐💐💐💐💐 و به‌راستی که این سند تاریخی گواه شأن و منزلت پنج تن آل عبا و برهان قاطع اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) است. @hamedrajabi110 #روزمباهله

✍👌 با این آدم ها هیچ وقت ارتباط نگیر: آدم هایی که بخاطر بحران روحی به تو پناه آوردن، چون برای نجات خودشون شما رو غرق میکنن ... آدم هایی که بخاطر تنهایی به شما پناه آوردن، چون شما انتخابشون نبودین اجبارشون بودین ... آدم هایی که شکرگزار نیستن چون وجود شما رو هم شکر نمیکنن ... آدم هایی که هیچ کار مفیدی برای انجام دادن ندارن چون برای شما هم کارمفیدی انجام نمیدن ... آدم هایی که در مقابل عصبانیت شما عصبانی میشن چون هیچوقت نمیتونن آرومتون کنن ... @hamedrajabi110 #دکتر_الهی_قمشه_ای

چگونگی شهادت دربارۀ ‌دستگیری و قتل میثم دو روایت وجود دارد: - روایت اول به روایتی، ابن‌ زیاد از طرف یزید بن معاویه، خلیفۀ اموی (۶۰ـ ۶۴)، مأمور شد میثم را – که می‌دانست از دوستان و طرفداران جدّی حضرت علی است – به دار بیاویزد. در پی آن، میثم پس از عمره، هنگامی که از مکه به سوی کوفه بازمی‌گشت، به دست مأموران ابن‌ زیاد دستگیر شد. در زندان، میثم با مختار، که او نیز زندانی شده بود، برخورد کرد و خبر آزادی نزدیک او را پیشگویی کرد. ابن‌ زیاد ظاهراً وی را همراه صد سوار از سپاهش فرستاد و آنان میثم را در قادسیه (در پانزده فرسخی کوفه)، دستگیر کردند و به کوفه بردند و سپس به دستور ابن‌ زیاد به دار آویختند. - روایت دوم به روایت دیگر، میثم به درخواست عده‌ای از بازاریان، برای شکایت از رفتار عامل بازار کوفه، همراه آنان نزد ابن‌ زیاد رفت تا از او بخواهد عامل را برکنار کند. میثم در آنجا سخنانی بلیغ ایراد کرد. عَمرو بن حُرَیث، امیر کوفه از طرف عبیدالله‌ ابن زیاد، که عثمانی مسلک و دشمن اهل بیت بود و در آن مجلس حضور داشت، میثم را فردی دروغگو و دوستدار دروغگو خواند، اما میثم خود را راستگو و دوستدار راستگو (حضرت علی) معرفی کرد. ابن‌ زیاد به میثم دستور داد از علی بیزاری جوید و از آن حضرت بد بگوید و به جای آن، دوستی خود را به عثمان اعلام کند و از او نیک بگوید. او میثم را تهدید کرد که اگر به این دستور عمل نکند، دست‌ها و پاهایش را قطع می‌کند و او را به دار می‌کشد. میثم اگرچه می‌توانست تقیه کند، اما شهادت را برگزید و گفت که امام علی او را آگاه کرده است که ابن‌ زیاد چنین خواهد کرد و زبانش را خواهد برید. به دنبال آن، ابن‌ زیاد که به پندار خود می‌خواست این خبر غیبی را دروغ جلوه دهد، دستور داد فقط دست‌ها و پاهای میثم را قطع کنند و او را کنار خانۀ عَمرو بن حُرَیث به دار بکشند. میثم در حالی که در خون می‌غلتید و لحظات جانکاهی را سپری می‌کرد، بالای چوبه دار با صدای بلند از مردم خواست برای شنیدن احادیث مکنون و شگفت حضرت علی نزد او جمع شوند. او دربارۀ فتنه‌های بنی اُمیّه و فضائل بنی‌هاشم سخنانی گفت. عمرو بن حریث چون افشاگری میثم و ازدحام مردم را برگرد او دید، شتابزده نزد ابن‌ زیاد رفت و ماجرا را به او اطلاع داد. ابن‌ زیاد، از بیم رسوایی، دستور داد بر دهان میثم لجام نهند. گفته شده است او نخستین فردی بود که در اسلام بر دهانش لجام نهاده به روایتی، عمرو بن حریث – که نگران تمایل مردم به سخنان میثم و شورش آنان بر ضد حکومت بود – از ابن‌ زیاد خواست دستور دهد زبان میثم را قطع کنند. ابن‌ زیاد موافقت کرد و یکی از نگهبانان را برای این کار فرستاد و میثم با یادآوری این مطلب که ابن‌ زیاد نتوانست سخن مولایش علی را در مورد بریدن زبان و دست‌ها و پاهایش، تکذیب کند، ‌لحظاتی پس از آنکه زبانش قطع شد، به شهادت رسید. به روایتی، ‌میثم سه روز پس از به دار کشیده شدنش، با خنجری که به شکم یا خاصره‌اش زدند، به سختی مجروح شد. او تکبیر گفت و در پایان آن روز، دهان و بینی‌اش خون‌ریزی کرد و به شهادت رسید، که نوشته است یک روز پس از آن‌که بر ضد بنی‌امیه و به نفع بنی‌هاشم سخن گفت و به دهانش لجام زدند، ‌دهان و بینی‌اش خون‌ریزی نمود و روز سوم از زخم آن خنجر شهید شد. - تاریخ شهادت و محل دفن شهادت میثم تمّار در ذیحجه ۶۰ق، ده روز پیش از ورود امام حسین (علیه‌السلام) به عراق، روی داد. ابن‌ زیاد از دفن او جلوگیری کرد، تا آنکه چند تن از خرمافروشان کوفه، شبانه، جسد وی را با چوبۀ دار ربودند و در قبری میان گودال آب در سرزمین قبیله مراد به خاک سپردند. - تالیفات و روایات میثم تمار میثم آثار و تألیفاتی داشته است. 1- تفسیر یکی از آنها تفسیر بود که آن را از تعلیمات امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) آموخته بود. بنابر روایتی از میثم خطاب به عبدالله‌ بن عباس، میثم تنزیل قرآن را نزد امام علی خوانده و امام تأویلش را به وی آموخته بود. از این‌رو، ‌ هنگامی که میثم به عمره رفت، به ابن‌ عباس گفت هر مطلبی دربارۀ تفسیر قرآن می‌خواهد، از وی بپرسد. ابن‌ عباس از این پیشنهاد استقبال کرد و کاغذ و دواتی خواست و آنچه را که میثم املا کرد، نوشت. چون میثم او را از شهادت خود به دستور ابن‌ زیاد خبر داد، ابن‌ عباس که گمان می‌کرد میثم این خبر را از روی کهانت به او داده است، به وی بی‌اعتماد شد و درصدد برآمد مطالبی را که از او نوشته بود، پاره کند. میثم او را از این کار بازداشت و از او خواست این تفسیر را حفظ کند و اگر آنچه وی از آن خبر داده است، به وقوع نپیوست، آن را از بین ببرد. ابن‌ عباس پذیرفت و پس از مدتی همۀ اخباری که میثم از آینده داده بود، محقق شد. 2- حدیث میثم ظاهراً کتابی نیز در حدیث داشته است که فرزندانش از آن روایاتی نقل کرده‌اند و پاره‌ای از روایات آن در منابع موجود است. @hamedrajabi110 #میثم

♨️از #مباهله تا #عاشورا 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎙مقام معظم رهبری

رائفی‌پور به کشور بازگشت

📸 تصاویر جالب از مراسم حج امسال 🙏 حجکم مقبول ان شاءالله @hamedrajabi110

امام علی علیه السلام: مَنْ أَتَى غَنِيّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِينِهِ هرکس درمقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع کند، دو سوم دینش از بین برود @hamedrajabi110 📚نهج البلاغه، حکمت۲۲۸

🔴 پاداش کسی که دوست دارد در رکاب قائم باشد 🔹 امام باقر علیه السلام فرمود: 🔺 آیا گمان میكنی كسی كه خود را برای خدا و خدمت به او نگه دارد خداوند برای او فرج و گشایشی قرار نمیدهد ؟ 🔹 آری به خدا سوگند خداوند برای او راه خروج و فرج قرار خواهد داد ، خدا رحمت كند بنده ای را كه خود را برای خدمت به ما نگهدارد ، خدا رحمت كند بنده ای را كه نام وامر ما را زنده میكند.. 🔺 عرض كردم : اگر قبل از آنكه حضرت قائم را ببینم بمیرم ، چه كنم؟ 🔵 حضرت فرمود : اگر كسی از شما بگوید چنانچه حضرت قائم را ببینم یاریش خواهم كرد ، گویا چنین است كه همراه آن حضرت جهاد نموده و همچنین شهید ركاب آن حضرت دو شهادت خواهد داشت... #امام_زمان @hamedrajabi110 📚منتخب الأثر ص ۴۹۵