. راستش را بخواهید خیلی وقت است می خواهم بنویسم اما دستم به قلم نمی رود. می ترسیدم نکند اتفاقی بیفتد. از شما چه پنهان که من هم خیلی دلم میخواست با خانواده و بدون هیچ مسئولیتی به پیاده روی اربعین می رفتم. خودم بودم بدون دغدغه بچه های کاروان. ما در سازمان تبلیغات اسلامی یاد گرفتیم برای دل خودمان هم زیارت نرویم. یاد گرفتیم همه جای زندگی مان بشود رزم و جهاد میدان تبیین. اگر این دختران حاج قاسم نبودند ، من هم امسال از اربعین محروم بودم و داشتم کنار همسنگران سازمان تبلیغاتی ام برای پیاده روی دلدادگان ( و نه جاماندگان) کار می کردم. . داستان فعالیت در عرصه دختران داستان پر غصه و پر دردی است. کاش میشد یکبار بنیشنم و از جفای دوستان خودم برایتان درد دل کنم. از سختی ها و فشار ها بگویم. بعضی از این دوستان مسئولمان که بلیط های پرواز اربعینی شان را از قبل گرفته بودند و خیلی شیک عازم مشایه بودند روزانه ما را از بردن دختران حاجی نهی می‌کردند که می فهمی چه می‌کنی و.. ؟! راست هم می گفتند. مکان های اسکان عراق بیشتر برای مردهاست و کمتر کسی کاروان بانوان می پذیرفت . گرفتاری سفر یک خانم در پیاده روی اربعین بسیار زیاد است چه برسد به هشتاد خانم آن هم دختران نوجوان، آن هم از سراسر ایران با فرهنگ ها و روحیه های مختلف. ما دو روز قبل از حرکت فقط طول کشید دور هم در تهران جمع شویم و دو روز بعد از برگشت هنوز دنبال بلیط برای برگشت بچه های کاروان هستیم. بچه‌هایی که بچه های انقلاب هستند. از بشاگرد تا بجنورد و... ما تهرانی بازی نکردیم. پای درد و رشد دختران انقلاب اسلامی ایستادیم. . راستش را بخواهید با عقل هم جور در نمی آمد. خطر این سفرها و مشقتش زیاد است. پول هم تا دلتون بخواهد نداشتیم. اما تصمیمان ، به ثمر نشستن هویت و رشد و تعالی دختران حاجی بود. با خودم خلوت کردم و برای مولایمان اباعبدالله الحسین علیه السلام نامه نوشتم . نوشتم مولا جان ما که جز شما کسی را نداریم. شما خوب بخرید ، خوب ببرید . بعد با خیال راحت اتوبوس گرفتم و به بقیه اش فکر نکردم. سوار اتوبوس بودیم که پول های قرضی رسید. کاظمین و سامرا و نجف و کربلا مان به بهترین شکل برگزار شد و انشاالله ما قرض های مان را هم خواهیم داد. . ما زیارت اربعین نرفتیم. ما هشتاد بانوی فرمانده را بردیم که میدان را با برنامه هایی که داشتیم یاد بگیرند و وارد میدان جهاد تبیین شوند که علمداری تبیین در دستان همین دختران و بانوان انقلاب اسلامی است. و آخر سفر همه اهل کاروان هم عهد این میدان شدند. آینده از آن دختران حاج قاسم است. دخترانی که مکتب و مسیر حاج قاسم را خوب شناختند و سر کلاس درس حاج قاسم بزرگ می شوند. دختران حاج قاسم همه چیز شان از دغدغه و فکر و همت و راه شان همان چیزی است که حاج قاسم دوست داشت. و چه خوب است که باز بنویسم آینده از آن دختران حاج قاسم است انشاالله. . اربعین ۱۴۰۱ ، دختران حاج قاسم @hamedtaghdiri 🖊 حامد تقدیری

هر دو پلاک را حاج رسول برایم گرفته بود. پلاک اول را در فرودگاه و پلاک دوم را در قرارگاه. فرقش این بود پلاک دوم را برای هر دویمان گرفت. من و همسرم. . سفر اول ، به قول حاج رسول، سفر شناسایی بود. اما برای من سفر درس و سفر فهم بود. من برای حاج رسول سر تا پا گوش بودم. انگار به گنج رسیده بودم. هر توضیح و روایت حاج رسول پر از حکمت بود. سفر از دمشق شروع شد و بخش زیادی اش در جاده ها گذشت. جاده هایی پر از خاطره و ماجرا. جاده های تمام نشدنی که سهم رانندگی من و صادق بیشتر از حاج رسول بود. جاده هایی که باید از پشت شیشه های تمام دودی ماشین می دیدیم. . نبل و الزهرا را حاج رسول جور دیگری روایت میکرد. من در روایتگری های حاج رسول اشک ندیدم اما موقع روایت عملیات نجات نبل و الزهرا چشمان حاج رسول پر از اشک بود. حاج رسول خانه به خانه مسیر را برایمان تعریف کرد. تا اینکه به نبل رسیدیم. حاج رسول گفت که در آن شب سخت به حضرت زهرا سلام الله علیها توسل کردیم و چطور آن حضرت مدد کردند و این محاصره سخت شکسته شد. حاج رسول گفت بعد از ورود به نبل ، فاطمیه بود و حالا نوبت ما بود چنان فاطمیه ای برگزار کنیم که محبان آن حضرت در نبل و الزهرا سالها انتظارش را می کشیدند. حاج رسول گفت : نشد ما در غربت به آن حضرت توسل کنیم و‌ جواب نگیریم. . نیمه های شب بود. از نگهبان های سوری صدایی نمی آمد. باد مثل هر شب تند می وزید و صدای ترسناکی را ایجاد کرده بود. شاید همین صدا ها بود کمی دلهره در دلم ایجاد کرده بود. در آن بیابان کاری از دستم ساخته نبود. دسته کوچک فرهنگی ما هفت خانم داشت با هفت پلاک و دو کودک که بچه های من بودند و بی پلاک و من با دو پلاک. نگرانی من برای خودم نبود. نگرانی ام از ناجوانمردانی بود که سابقه حمله چهل نفره به درب خانه مولا و شهادت مادرمان حضرت زهرا سلام الله علیها را داشتند. ناجوانمردانی که هنوز هم تاریخ آن ها را نشانمان می دهد. . در همه ی فراز و فرود های سوریه، من یک چیز را خوب یادگرفتم. آن هم #توسل بود. اگر بخواهم سوریه را در یک کلمه روایت کنم ، می گویم کشور توسل است. چیزی که در همه روایت های حاج رسول از خودش و حاج قاسم پر رنگ بود. . این روزها دلم برای دلهره های سوریه ، برای حالات انقطاعش ، برای شب های تاریکش و سکوت زیبایش، برای آسمان پر ستاره و کوه های سنگی اش و برای #توسل و #فاطمیه اش تنگ شده است. . @hamedtaghdiri 🖊 حامد تقدیری شب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ، فاطمیه ۱۴۰۱ #سردار_شهید_حاج_عبدالرسول_استوار_محمودآبادی

۱ #پیش_از_دیدار_ماه چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا دل سرگشته کجا وصف رخ یار کجا قصه عشق من و زلف تو دیدن دارد نرگس مست کجا همدمی خار کجا سر عاشق شدنم لطف طبیبانه توست ور نه عشق تو کجا این دل بیمار کجا منتی بود نهادی که خریدی ما را رو سیه برده کجا میل خریدار کجا هر کسی را که پسندی بشود خادم تو خدمت شاه کجا نوکر سربار کجا کاش در نافله‌ات نام مرا هم ببری که دعای تو کجا عبد گنه‌کار کجا مهر من گر که فتد در دل تو می‌فهمم شهد دیدار کجا دوریِ از یار کجا پایان جلسه شیخ رضا روضه امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را خواندند. با همین ابیات بالا. راستش را بخواهید فکر میکنم چرا ما یادمان می رود روضه فراق معشوق و فرمانده را بخوانیم. ما را چه شده که به این هجران عادت کرده ایم! . جلسه با دیگر جلسات مدیران ارشد سازمان تبلیغات متفاوت بود. نشاط و شادابی زیادی در بین رفقا بود. همین جوانان دهه شصتی که در این چهار سال شب و روز نداشتند و حالا قرار بود خدمت رهبرشان، مولا و فرمانده شان برسند. حاج آقای قمی نکات دوستان را با دقت می شنیدند که به گزارش اضافه کنند. هر کسی نظرش را میگفت و حاج آقا جمع بندی می کردند. جلسه با روضه شیخ رضا به پایان رسید. @hamedtaghdiri

۲ #دیدار_حضرت_ماه صبح ها بعد از نماز خوابم نمی رود و معمولا کارهای مانده ام را انجام می دهم. اما امروز دستم به کار نمی رفت. دلم گوشه میخواست. گوشه اتاقی که فقط خودم باشم. می دانم این جلسه مقدماتی دارد. مقدماتی از جنس آمادگی های روحی. می دانم سرباز هیچ است، هیچ محض . و ما کجا و دیدار فرمانده کجا. . شوق دیدار ، من را زودتر از همه به خیابان کشور دوست می رساند. بار اولم نیست این توفیق را پیدا کرده ام اما وجودم سراسر شوق است. کمی صبر میکنم تا چند نفری برسند. اما باز زودتر از همه وارد می‌شوم. کمی در حیاط قدم می زنم. یاد حاج قاسم هنوز در گوشه گوشه ی اینجا زنده است. درهای بازرسی را یکی پس از دیگری طی میکنم تا به همان حیاط خاطره انگیز ورودی منزل آقا می رسم. من و شیخ رضا اولین نفرات هستیم که وارد اتاق می شویم. . من چون سرمایی ام ، زودتر سرما را احساس میکنم. کمی لرز کرده ام. می روم و کنار شوفاژ می نشینم. گرمای چندانی ندارد. مدیران سازمان تبلیغات آرام آرام وارد میشوند و همه دور هم نشسته اند و کارهایشان را دنبال می‌کنند. ساعت نزدیک اذان می‌شود. حاج آقای قمی که وارد میشوند، همه بلند می‌شوند و‌ خوشحال که بالاخره این دیدار رقم خورد. . محافظین درخواست می‌کنند همه ی آقایان یک طرف بایستند. تذکر هم می دهند که ماسک ها را بر صورت داشته باشید. چند دقیقه ای از اذان گذشته است. یک دفعه درب باز میشود و حضرت آقا وارد میشوند. صدای صلوات سالن را پر میکند. شوق غیر قابل وصفی در وجودمان پر میشود. حضرت آقا با چشم همه را یک به یک می بینند و سلامی می‌کنند و به طرف سجاده شان می روند و ما هم برای اینکه جا نمانیم پشت سرشان وارد اتاق می شویم. . نماز بسیار دلنشین است. من صف دوم ایستاده ام. نماز که تمام می‌شود سریع همه مقابل حضرت آقا می نشینند. آقا بار دیگر همه را با چشم می بینند و سلامی می کنند. سپس رو به آقای قمی می کنند و می فرمایند، جلسه، جلسه ی شماست . هر طور صلاح می دانید بفرمایید. . آقای قمی شروع به صحبت میکنند. از اینکه کار را جدی گرفتیم و محکم پای دغدغه مان ایستاده ایم. از اینکه عرصه بانوان و نوجوانان را جدی گرفتیم. دختران حاج قاسم و پسران نوآوین را مثال زدند و بعد اهمیت کار مسجد و هیئت و زحمات مدیران کل و.. را گفتند و در آخر هم از فعالیت های حوزه هنری نکاتی بیان کردند. حضرت آقا سوال کردند آقای دادمان هم در جلسه هستند؟ آقای دادمان دست بلند کردند. آقا فرمودند شما هم پنج دقیقه ای بفرمایید. آقای دادمان گفتند می خواهیم از صحبت های شما بیشتر بهره ببریم. آقا لبخندی زدند و گفتند بالاخره این وقت برای شماست. اگر می خواهید استفاده کنید. آقای دادمان هم پنج دقیقه ای از مسیر حوزه هنری نکاتی گفتند. . در این مهمانی فرمانده، دلم باز هوای گوشه کرده است. گوشه ای که از شرمساری کارهای نکرده مان جلوی چشم فرمانده نباشیم. اما دلم میخواهد آن جلو بشینم و تا می توانم چشمم را از روی فرمانده پر کنم . مثل دفعه قبل که آمدم و جلوی میز عسلی آقا نشستم و علیرضا و عمادرضا در آغوشم بودند. همان جلسه ای که عمادرضا شیطنتش گل کرده بود و دمپایی حضرت آقا را از زیر میز می کشید و حضرت آقا دستور دادند بیستکویتی برای عمادرضا بیاورند که مشغول باشد. اما این بار به خاطر کرونا جلوتر نمی شد رفت. . هنوز کمی سردم است. حضرت آقا هم لباس گرم پوشیده اند. دفتر حضرت آقا، مثل همیشه خودش جلوتر در عمل به حل مشکلات کشور است و صرفه جویی در مصرف گاز در این روزهای سرد از دفتر عالی ترین مسئول نظام و رهبر همه ی شیعیان جهان شروع کرده است. . تعداد دوربین ها به نظر کمی زیاد می آید. دوربین ها از زمان ورود مان همه چیز را ثبت کرده اند. از همه زوایا جلسه را فیلمبرداری می کنند. @hamedtaghdiri

۳ حضرت آقا صحبت هایشان را شروع می‌کنند. در ابتدا می فرمایند گزارش های شما خوب بود البته این گزارش ها و بیشترش را ما توسط بزرگوارانی و دفتر خبر داریم. سپس به کلمه کلیدی گزارش حاج آقای قمی اشاره کردند که : کلمه محوری گزارش شما جدی گرفتن بود. این خیلی خوب است که جدی گرفتید. ما خیلی از مشکلات مان این است که کار را می فهمیم اما جدی نمی گیریم. جدی گرفتن کار نکته بسیار با اهمیتی است. سپس با اشاره به آیه : الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا فرمودند : خشیت با خوف تفاوت دارد. خشیت طبق بسیاری تفاسیر یعنی ملاحظه کردن. مثلا می گوئیم ملاحظه فلان شخص را کردم. در اینجا یعنی کسی که تبلیغ دین می کند باید مراقب باشد و ملاحظه کند که حرف خدا زمین نماند و فقط ملاحظه خدا را در تعارض ها بکند. البته این به این معنا نیست که اقتضائات تبلیغ را نادیده بگیرد. مثلا با زبان قوم صحبت کردن. وقتی با جوان و نوجوان صحبت میکنید با زبان خودش صحبت کنید. وقتی با جاهل با زبان خودش. اقتضائات را جدی بگیرید. . همچنین ایشان فرمودند: مسئله بعدی مسئله تولید فکر است. امروز بازار پر رونقی است برای فکر نو . نه فقط در داخل کشور که ده برابر آن در خارج از کشور است. مثلا همین سلام فرمانده را ببینید که در بسیاری کشور ها پخش شد. فرمودند: من وقتی نگاه میکنم ما به اندازه چهل سال جلو نرفته ایم. چهل سال مدت کمی نیست. آمد بخواهیم به حق عمل کنیم باید کار را مضاعف کنیم. گفتید آقایان خیلی کار می کنند. خوب است ،هر چه می توانید کار کنید. هم #فکر کنید و هم کار کنید. چون ماده فکری باید فرآوری شود تا قابل عرضه شود. سپس مثال زدند زمانی که در در دولت بودم از الجزایر برایمان خرما آوردند. سوغات آوردن مرسوم بود. من نگاه کردم دیدم بسته بندی خرما بسیار خوب بود. خرما ها بسیار زیبا کنار هم چیده شده بودند. فرمودند آن را بردم هیأت دولت و گفتم بهترین خرما برای ماست و این هدیه مصداق زیره به کرمان بردن است اما ما خوب بسته بندی نمی کنیم و معرفی نمی کنیم. . سپس حضرت آقا فرمودند: خب گفتم زیاد کار کنید. خب این کارها را چه کسی بکند؟! نیروی انسانی مسئله بسیار مهمی است. حالا آقای قمی گفتند حدود ۲۰۰ مدیر جوان در مجموعه آوردید. اینها خوب است اما کافی است؟! نسبت به نیاز کشور بسیار کم است. ما نیاز به اشخاص داریم. مثلا همین دانشگاه سوره قرار بود نیروی انسانی برای حوزه هنری تربیت بکند. قرار بود متصل به حوزه هنری باشد. الان هست؟ گزارش های ما این را نشان نمی دهد. الان دانشگاهی است مثل دیگر دانشگاه های آموزش عالی. ما نمی خواستیم دانشگاهی به دانشگاه های کشور اضافه کنیم. . سپس فرمودند : قدیمی های موثر را هم حفظ کنید. بعضی از اینها اگر نبودند الان در این موقعیت نبودید. همچنین فرمودند : مراقب نیرو های خودتان هم باشید. من قبلاً زیاد مجله می خواندم. معمولا هم موقع خواب می خواندم. یادم هست داشتم مجله می‌خواندم نوشته ای از مرحوم حسینی بود. آنقدر خوب بود که من از جایم بلند شدم و آمدم سجده کردم که چنین عزیزانی داریم. یادم هست آن موقع بسیار نگران بودم هیبت این قدیمی های هنر این جوانان را نگیرد و از دست شان ندهیم. متاسفانه بعضی را از دست دادیم. اما خیلی ها هم ماندند که شما می شناسید و الان هم هستند. . سپس فرمودند کارهای مهم را برون سپاری نکنید. ما این تجربه تلخ را خیلی داشتیم که وقتی کار مهمی برون سپاری شود ناخالصی پیدا می‌کند و آن چیزی نمی شود که شما دنبال آن هستید. البته این به این معنا نیست که ظرفیت های مردمی را نادیده بگیرید. . سپس فرمودند: یکی از وظایف تبلیغاتی ما فقط نشاط و سرزندگی و شادابی مردم است. حالا انشاالله اوضاع اقتصادی بهتر شود اما همین جشن ها مثل جشن غدیر خیلی خوب است. فضای کشور را عوض کرد. مردم خوب و صمیمی کنار هم قرار گرفتند. این ها را باید ادامه داد. . چند توصیه هم داشتند: اول فرمودند دچار جناح گرایی نشوید مراقب باشید به دام جناح گرایی نیفتید. دوم مراقب باشید به کارهای صرفا ویترینی دچار نشوید. اینکه برای کارها از ویترین استفاده کنیم اشکالی ندارد. مثلا کتاب که چاپ می کنیم در ویترین می گذاریم. منظورم کارهای صرفا شکلی است. اینها را مواظب باشید. سوم کار خنثی نکنید. گاهی آثار خنثی در مجموعه های مومن دیده می شود. گاهی هم منحرف. مثلا کتاب شعر خنثی است. این را انجام ندهید. در آخر فرمودند: من با شما خیلی حرف دارم. حالا الان وقت نیست. یک وقتی آقای قمی بیایید که مفصل صحبت کنیم. سوالات خوبی هم آقای قمی در آخر صحبت هایشان داشتند ، اینها را خودتان بنشینید و فکر کنید و جواب دهید، حتی شما باید به ما مشاوره دهید و بگویید چه کنیم ؟! این به اندازه این جلسه کفایت میکند. انشاالله که در این مسیر موفق باشید. . @hamedtaghdiri

۴ موقع نوشتن فرمایشات حضرت آقا دلم می خواست کاش چشمان دیگری داشته که فقط حضرت آقا را می دیدند و نیاز نبود برای نوشتن گاهی چشم به کاغذ بدوزم. . جلسه که تمام می‌شود هر کسی چیزی می گوید. مدیر دهه هفتادی انگشتر طلب می کند. آقا می فرمایند می گویم بدهند. پیشکسوت انقلاب دیده مان برای همه طلب می کند. همه خوشحال می‌شوند که دیگر نیاز نیست هر نفر انگشتری طلب کنند. آقا می ایستند. کسی می گوید آقا عکس دسته جمعی بگیریم. همه جمع می‌شوند و می‌شود یک عکس. . هنوز عطر حاج قاسم در اتاق هست.و چقدر جای حاج قاسم خالی است. . دیگر سردم نیست. گرمای جلسه آنقدر زیاد هم که گرم شده ام. آقا بسیار خوشحال هستند. باز همه را می بینند و آرام به طرف درب خروج حرکت می کنند. بقیه هم خیلی خوشحالند. نکات حضرت آقا آنقدر دقیق و معنا دار بود که حالا حالا ها باید روی آن بحث کنیم. @hamedtaghdiri

#سر_آغاز گفتگو با حجت الاسلام حامد تقدیری رئیس بنیاد ملی نوجوان و سازمان مدارس صدرا سازمان تبلیغات اسلامی. گام به گام مسیر زندگی، دغدغه ها ، اهداف و برنامه ها. برای دیدن برنامه روی لینک زیر کلیک نمائید https://www.aparat.com/v/DeRf3

حمید حمید مهدی! حمید حمید مهدی ! . دیگر صدای حمید از پشت بیسیم نمی آید. عملیات خیبر با نام حمید باکری ماندگار شد. حمید باکری تا آخرین نفس با یاران فداکارش ایستاد و خط نداد. . نمی دانم خدا با این بچه های ترک زبان چه کرده که اینقدر مردند. هم خودشان مردند و هم قرارگاه شان قرارگاه مردان است. قرارگاه ابوالفضل العباس را اگر بخواهی باید در میان ترک زبان ها دنبالش بگردی. اما مهدی باکری هم کاری کرد کارستان. حمیدش رو به خاک ها هدیه کرد و جنازه شریفش برنگشت. من نمیدانم آن موقع آقا مهدی به خدا چه گفت که خودش هم مهمان آب ها شد و برای همیشه در دل تاریخ ماندگار شد و برنگشت. . بچه های لشگر ۳۱ عاشورا مثل فرمانده شان عاشورایی جنگیدند. ابوالفضلی تا آخرین نفس ایستادند و زینبی ماندند و روایت کردند. . اکنون که نشسته ام و طوفان گرد و خاک مشکلات آموزش و پرورش را می بینم ، بارش تهاجم دشمن بر روی بچه های انقلاب اسلامی را می بینم ، ضعف مدیریت ها و نا هماهنگی ها را می بینم ، این جنگ ترکیبی علیه نوجوانان را می بینم ، دلم لشگر ۳۱ عاشورا می خواهد. دلم مهدی باکری و حمید باکری ها می خواهد. دلم عملیات خیبر و بدر ها می خواهد تا در جبهه شان سر دهم و تن با ذلت ندهم. برای ما آموزش و پرورش آخرین میدان جنگ مان است که باید در این میدان تا آخرین نفس بمانیم ، بجنگیم و جان دهیم و در دل تاریخ گم شویم اما خاک ندهیم . #موقعیت_مهدی #آموزش_و_پرورش_انقلاب_اسلامی ۱ فروردین ۱۴۰۲