طبق برآوردها ارزش اقتصادی فضای خالی آبرفتی ایران، افزون بر 12 تریلیون (12000 هزار میلارد) دلار و ارزش قنات های متروکه 50 میلیارد دلار می باشد. https://www.tahririeh.com/news/8361/%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%B4-12000-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A2%D8%A8%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 پیشنهاد میکنم مقالات دکتر مهدی عرفانیان در موضوع حکمرانی آب را در سایتهای تحریریه و تسنیم دنبال کنید. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

🖌 غائله کرونا بهانه‌ای برای تیک‌آف اقتصادهای جهان وقتی بیماری هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا به سراغ فرد می آید، تب و ناراحتی و درد و خستگی ناشی از آن باعث می شود بیمار احساس کند که جهان چقدر زجرآور و ناعادلانه است! در همین حال هر چه می تواند بدن خود را با انواع مأکولات و مشروبات دارویی تقویت می کند و ناگهان در یک صبح همه چیز ناپدید می شود و جهان زیبا می شود. اگر در حال عادی آن همه به تغذیه و تقویت جسمی توجه کنیم توجیهی ندارد اما در دوران ابتلا اینگونه نیست. حدود یک سال می گذرد که اقتصاد جهان دچار بیماری کووید 19 شده است و اقتصادهای پیشرو با ایده محوری "پول هلیکوپتری" در حال تقویت خود هستند! حجم دلار خلق شده (اسکناس و سپرده جاری) از سال 1974 تا مارس 2020 (قبل از کرونا): 4 هزار میلیارد دلار است. این درحالی است که حجم دلار خلق شده از مارس 2020 تا دسامبر 2020: 3.5 هزار میلیارد دلار می باشد. این یعنی انباره دلار در عرض چند ماه به اندازه 50 سال رشد کرده است! شمار قابل توجهی از اقتصاددانان برجسته مانند ریچارد بالدوین، جردی گالی، دی مارو، جاناتان ترنر و... سیاست مداران جهان را تشویق به پول هلیکوپتری کردند، عنوان مقاله های آن ها را ببینید: "پول هلیکوپتری الان وقتش است"، "شکستن تابوها؛ اقتصادسیاسی پول‌پاشی برای کرونا"، "چراغ های اقتصاد را روشن نگه دارید؛ داروی اقتصاد مبتلا به کرونا" و "تحلیل ساده پول هلیکوپتری؛ چرا همیشه جواب می دهد!" اقتصادهای مبتلا به کرونا در حال تقویت برای کچ آپ (catch-up) و فراتر از آن جهش در تولید و اندازۀ خود هستند! اخیرا کنگره آمریکا یک بسته یک و نیم هزار میلیارد دلاری دیگر برای تزریق به اقتصاد تصویب کرد. در مجموع 5 تریلیون دلار در دوران ابتلای اقتصاد آمریکا به کرونا خلق پول شده و به اقتصاد تزریق شده است (چقدر کلمه تزریق در اینجا مناسب است، درست مانند تزریق به بیمار). کل تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال 2019، 20 تریلیون دلار است یعنی آمریکا یک چهارم تولید ناخالص داخلی پول خلق کرده و طبق استعاره فریدمن با هلیکوپتر بر سر اقتصاد خود ریخته! همان طور که تقویت جسمی و تغذیه فوق العاده برای مریض توجیه پذیر است این حجم از خلق پول در شرایط بحرانی نیز موجه است. به نظر می رسد غائله کرونا بهانه مناسبی برای تیک آف اقتصاد برخی کشورها فراهم کرده است. بله باید یک پاندمی رخ دهد که بتوان این چنین تابوها را شکست. نگران نباشید وقتی از تیک‌آف اقتصادشان مطمئن شوند، غائله می خوابد. آسیب دیدن بخش قابل توجهی از مردم جهان هم برایشان مهم نیست! اگر ایران می خواست به اندازه یک چهارم تولید ناخالص داخلی خود به اقتصاد تزریق کند چقدر می شد؟ GDP ایران 450 میلیارد دلار است و یک چهارم آن می شود 112 میلیارد دلار! (مجموع پولی که ایران در دوران ابتلا به اقتصاد تزریق کرده حدود سه میلیارد دلار است!). خلاصه اینکه این فرصتی بود برای تیک‌آف نه نحیف‌تر کردن اقتصاد مبتلا به کرونا! #یادداشت_اقتصادی 🆔 @SSL_Qasd

دو تریلیون دلار از 5 تریلیون دلار تزریق شده به اقتصاد آمریکا در طول بحران کرونا به موجب قانون کمک مالی مقابله با کرونا (CARES ACT) توسط کنگره در 27 مارس 2020 تصویب شد. تصویر بالا آناتومی تخصیص این حمایت مالی را به بخش های مختلف نشان می دهد. #یادداشت_اقتصادی 🆔 @SSL_Qasd

🖌در پاسخ به بحران پاندمی کرونا فدرال رزرو آمریکا گام های بی سابقه ای برای برگرداندن ثبات به اقتصاد به انجام رساند. یکی از مهم ترین اقدامات فدرال رزرو بازگشت به سیاست تسهیل کمّی (Quantitative Easing) بود، سیاستی چالش برانگیز که نتیجه آن اضافه کردن پول به اقتصاد است. بررسی ترازنامه فدرال رزرو نشان می دهد که این سیاست از 2008 به بعد با جدیت دنبال شده است. هم اکنون می توان گفت که این سیاست به سنگ بنای اصلی بانک های مرکزی تبدیل شده است. مخالفان این سیاست، به سرعت شروع کردند به بیان خطرات چاپ تریلیون ها دلار جدید! اینکه این حجم از چاپ پول منجر به تورم های سنگین خواهد شد ( و البته از 2008 تاکنون هنوز منتظریم این تورم اتفاق بیفتد!). موافقان این سیاست اعتقاد داشتند که اولین بسته سیاستی توانست بحران 2008 را از بین ببرد. #یادداشت_اقتصادی #اینفوگرافیک 🆔 @SSL_Qasd

🖌 آیا کرونا با جابجایی و سفر مردم خطرناک‌تر می‌شود؟ 🔹این اینفوگراف کشورها رامبتنی بر این که نرخ جابجایی نیروی کار در آن‌ها تا چه اندازه است و این که نرخ ریکاوری کرونا چقدر است در چهار دسته طبقه‌بندی کرده است. 🔹 کشورهای با نرخ جابجایی بالا کشورهایی هستند که هر روزه نیروی کار در آن‌ها برای اشتغال از یک جا به جای دیگر سفر می‌کند. یعنی محل زندگی نیروی کار از محل کار آن‌ها جداست یا این که به طور کلی سفر به منظور اشتغال در این کشورها بسیار زیاد است. نرخ ریکاوری بالاتر هم به معنای آن است که مقاومت جامعه نسبت به ویروس بالاتر است. 🔹 همانگونه که دیده می‌شود، در میان کشورهای با نرخ جابجایی بالا، تنها ۳ کشور وجود دارد که مقاومت خوبی را در برابر کرونا نشان نداده است. که البته این سه کشور هم تقریبا در مرز کشورهای مقاوم قرار گرفته‌اند. 🔹 اما جالب‌تر این است که در میان کشورهایی که نرخ جابجایی و سفر کمی را دارند، ۱۲ کشور وجود دارد که با بحران مرگ و میر در کرونا مواجه شده‌اند. از جمله می‌توان به انگلستان اشاره کرد که بدترین وضعیت را دارد. 🔹 از سوی دیگر در میان کشورهای با نرخ جابجایی بالا، ۹ کشور بانضمام رژیم منحوس صهیونیستی دارای بیشترین سطح مقاومت در برابر کرونا هستند. 🔹 این اینفوگراف را البته وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا نمی‌بیند یا شاید هم نخواهد ببیند. 🔹 اما ای کاش از کارهای علمی به جای کارهای سیاسی به عنوان منشأ تصمیم‌گیری در کشور استفاده می‌شد. با تشکر از آقای احسان ولدان که این اینفوگراف را برای بنده ارسال کردند. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

دروغ را فقط يک متخصص می تواند به صورت يک حقيقت برای مردم جلوه دهد ، اما اينگونه متخصصان هرگز فيلسوف نمی شوند ، زيرا دنیای سياست به وجودشان بيشتر احتياج دارد! 👤ويل دورانت 🗞 @Ancients ⏳ 🗞 @Ancients ⏳

یه زمانی ۲۰۰۰ نفر کرونا میگرفتن ۲۰۰ نفر فوت می کردن. الان ۶۰۰۰ نفر کرونا میگیرن ۹۰ نفر فوت می کنن. چرا؟ ۱- مکانیسم‌های درمانی تفاوت کرده و در آن زمان داروهای نامناسب به مردم می دادند. ۲. تعداد تست‌ها بالا رفته ۳. ترس مردم کاهش پیدا کرده ۴. مردم ترجیح داده‌اند خودشان خودشان را درمان کنند. ۵. سایر موارد ۶. همه موارد ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

حاکمی را گفتند خزانه پر است و رعیت گرسنه. گفت: شکم مردم را گرسنه نگه‌داریم که شکم خزانه پر باشد؟ بدهید ایشان را به مساوات. وزیر برآشفت که "به‌مساوات" یعنی "به‌ظلم". باید به عدالت توزیع کنیم نه مساوات. حاضرین وزیر را گفتند تفاوتش در چیست؟ وزیر بر مبلی ابریشمی تکیه داد و بادی در غبغب انداخت و گفت: اگر به یک کارگر به اندازه یک بازرگان بدهیم گویی که بازرگان را تنبیه کرده‌ایم و کارگر را جَری... بازرگان اگر ابریشم نیاورد کارگر نمی‌تواند قالی ببافد و چون قالی نبافد دستمزدی نخواهد داشت و فقیرتر خواهد شد و باز باید به او بیشتر بدهیم تا از گرسنگی نمیرد. شکم فقرا هم که چاه ویل است و پر نمی‌شود! باید از خزانه به بازرگان‌ها بدهیم تا ابریشم بیشتری وارد کنند که قالی بیشتری بافته شود و کارگر بیشتری مشغول به کار گردد. آنگاه بازرگان سود بیشتری کرده و مالیات بیشتری می‌پردازد و از آن مالیات به فقرا خواهیم داد. درنتیجه بدون اینکه خزانه را خالی کنیم هم فقرا را سیر کرده‌ایم هم بازرگانان را راضی کرده‌ایم... انصاف از این ماخولیا چندان فرو گفت که بیش طاقت گفتنش نماند گفت سعدیا تو هم سخنی بگوی از آنها که دیده‌ای و شنیده‌ای. گفتم: آن شنیدستی که روزی تاجری در بیابانی بیفتاد از ستور گفت چشم تنگ دنیادار را یا قناعت پر کند یا خاک بر سر وزیر حاکم! القصه که معلوم شد وزیر در کار واردات ابریشم است و حاکم فریب او را نخورد و کیسه‌هایی که وزیر برای خزانه دوخته بود خالی ماند. حاکم گفت کیسه‌های طلا را بین مردم تقسیم کنید. استادی در مجلس بود. رو کرد به حاکم که ای حاکم! این کار تو غلط است. حاکم گفت تو بگو چرا؟ استاد گفت اگر طلا دست مردم بیفتد به بازار حمله می‌کنند و می‌خواهند بخرند و چون کالا در بازار کم می‌آید قیمت‌ها بالا می‌رود! حاکم سر را در جیب خود کرد و قدری سکه طلا بیرون آورد و استاد را داد! استاد فکر کرد صله است و تشکر کرد. حاکم او را گفت این طلاها را بستان و به طویله‌ای که در آن درس خواندی ببر و به ایشان بده. استاد گفت چرا؟ گفت حقا که خوب تربیتت کرده‌اند. سپس حاکم رو به دیگران کرد و گفت حرفی نیست؟ گفتند خیر. حاکم گفت پس به هر فرد سه کیسه طلا بدهید و اعلام کنید هر کس تولید کند سی کیسه دیگر به او می‌دهیم. مردم به بازار رفتند. برخی گندم خریدند و آرد کردند و نان پختند. هم برای رفع گرسنگی‌شان و هم برای فروش و کسب درآمد.‌ برخی هم گندم‌ها را بر سر زمین بردند و کاشتند. برخی ابریشم خریدند و قالی بافتند و برخی شروع به تولید ابریشم کردند. برخی هم که تولیدشان کم بود کارگر بیشتری استخدام کردند و تولیدشان را چندبرابر کردند. برخی هم سکه‌هایشان را با هم جمع کردند و قالی‌ها را به قیمت خریدند و بردند به بلاد غرب و شرق. خزانه هم دوباره با خمس و زکات تاجران و کشاورزان و صنعتگران پر شد و ضریب جینی هم پایین آمد...!!! خلاصه فقط سرِ وزیرِ بازرگان و استادِ نادان بی‌کلاه ماند. حاکم را گفتند: خزانه پر است و مردم سیر! حاکم به سجده افتاد و شکر نعمت گزارد! امضا: دلاوار ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

برنامه ثریا امشب با حضور پرفسور مسعود درخشان 💠 @Profderakhshan

🎯عدالتِ سرمایه داری یه جمله ای منسوب به بیل گیتس است که می گه;" اگر کسی فقیر بدنیا بیاید مقصر نیست اما اگر فقیر از دنیا برود خودش مقصر است" این جمله رو زیاد دیدم که تو شبکه های مجازی دست بدست کردن و به خیال خودشون از برابری فرصت ها و نقش اساسی انسان در کسب موفقیت, حمایت کردن. اما بقول معروف زهی خیال باطل... این حرف دقیقا در مقابل اون حرف منسوب به امیره که گفت "اگر کاخی ساخته شد در کنارش کوخی است " این حرف بیانگر اینه که; نظام اقتصادی یک نظام یکپارچه است و چیزی تحت عنوان برابری فرصت ها وجود نداره و اینجور نیست که دو نفر اگر یکی به جایی رسید حاصل تلاش خودش باشد و دیگری اگر موفق نبود مقصر خودش .. امروز یه مایه دار احمق (حماقت صفت ذاتیه این گروهه ) به یکی دیگه می گفت; به کارگر روزی 50 تا نمیدم که اینجوری کار کنه! اونکه احمق بود و حرف براش بیفایده, اما واسه شما میگم که شاید نسبت به اون جمله بیل گیتس سمپاتی دارین; اینکه اون سرمایه دار احمق, خیال کرده سهم کارگر ازون ساختمون روزی 50 تومنه و سهم خودش از کار اون نیروی کار, روزی یه تومن, این تقصیر نظام اقتصادی بیمار حاکم بر این کشوره.. اینکه تناسب بین سود حاصل از یک کار, که ازون به ثروت تعبیر میشه, چطور بین افراد شریک در اون پروژه, تقسیم بشه تا تهش نرسیم به یه شکاف طبقاتی رو باید از یک نظام اقتصادی منسجم خواست اگر امیر گفت "کاخ ساخته نمیشه مگر با وجود یک کوخ" یعنی اینکه تو یِ سرمایه دار احمق که از منابع انسانی و خدمات یه عده کارگر سود می بری, باید بدونی به ازای هر یک میلیون سودی که میبری, رقم زیادی از حق اون کارگر رو تو جیب خودت میذاری و این زالو صفتی تهش میشه فاصله و بلکه شکاف طبقاتی (لطفا انگ کمونیستی و چپی به متن نزن اگر سواد نداری) و جالب اینجاست که همین کارگر بدبخت که حقش رو خوردن, میاد تو شبکه های اجتماعی جمله ای رو از باب پز روشنفکری نشر میده که اون جمله رو سران چپاولگرِ سرمایه دار ساختن, تا تو ی کارگر, تو ذهنت مرورش کنی و وختی به وضع معیشتیت نگاه می کنی به خودت بگی; این تقصیر خودمه که اینجوریم, و اینجوری واسه سرمایه داریشون یه امنیت ایجاد کنن, امنیتی که جلوی جنبش هایی مثل وال استریت رو خواهد گرفت/ #علی_بهداد ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

🔶 رسانه به‌مثابۀ ابزار قدرت؛ درآمدی بر فقه رسانه ✍️ دکتر علی سعیدی 🔹رویکرد علم اقتصاد به مسائل، کلان و حکومتی است. در نتیجه می‌توان این علم را علمی حکومتی دانست. ازاین‌رو علم اقتصاد، علمی هم‌عرض و هم موضوع با علم فقه است؛چراکه علم فقه نیز به تقسیم حقوق مختلف در جایگاه حاکمیتی می‌پردازد؛ براین اساس فقه رسانه و اقتصاد رسانه نیز در کشف بسته‌های حقوقی رسانه یکی هستند. 🔹موضوع «فقه رسانه» با «اقتصاد رسانه» یکی است و در هردوی این‌ها، ما به دنبال کشف بسته‌های حقوقی موجود در رسانه، مدل استفاده و مدیریت آن هستیم. فلذا ما در علم اقتصاد به‌دنبال تئوری اقتصادی هستیم که هم‌عرض آن در علم فقه فتوا و حکم را داریم و در «اقتصاد رسانه» ما به دنبال فهم ماهیت رسانه از منظر اقتصاد و حقوق اقتصادی حاصل از آن هستیم؛ حقوقی مانند حق مالکیت، مدیریت و دسترسی. 🔹رویکرد اقتصادی غالب در دانشگاه‌های ایران رویکرد «آمریکایی ـ انگلیسی» است. در این رویکرد تلاش می‌شود تا تمام کالاها به‌نوعی خصوصی‌سازی شود. در این رویکرد حتی مواهب عمومی و پول هم نوعی کالای خصوصی شمرده می‌شود؛ برای مثال وقتی شما می‌خواهید در زمین خود ساختمان چندطبقه بسازید، باید بابت هر طبقه مبلغی را به شهر‌داری پرداخت کنید و این یعنی شهرداری هوا را که یک موهبت عمومی است به‌عنوان یک کالای خصوصی به شما می‌فروشد. 🔹خصوصی‌سازی در اقتصاد امروز به مسئله رسانه نیز رسیده است و تقریباً تمام کتاب‌های اقتصاد رسانه، رسانه را یک کالای خصوصی قلمداد می‌کنند که قابلیت عرضه و تقاضا دارد؛ فلذا ما در دنیای امروز با صنعت رسانه یا صنعت محصولات فرهنگی مواجهیم. تمام محصولات رسانه‌ای در بازار عرضه می‌شود و به‌منزله‌ی یک کالای خصوصی خریدوفروش می‌شوند؛ ازاین‌رو امروز رسانه اعم از صنعت نشر، روزنامه، مجلات، سینما، خبررسانی و سایر فعالیت‌های رسانه‌ای در وهله اول یک فعالیت تجاری شناخته می‌شود تا مثلاً یک فعالیت رسانه‌ای با هدف فرهنگی یا سیاسی. بنابراین خصوصی‌سازی رسانه باعث دور شدن رسانه و رسانه‌چی از اهداف اصلی خود شده و آن را به راهی برای تجارت بدل کرده است. برای مشاهده کامل مطلب به لینک زیر مراجعه نمایید 📌 http://public.qasd.ir/articles/548#start

اعتماد ما به خدا بیشتر است یا به بازارگردانان بازار سرمایه؟ ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi